Willie Stargell
| |||||
| lewozapolowy/pierwszobazowy | |||||
| Pełne imię i nazwisko |
Wilver Dornell Stargell | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim |
Pops | ||||
| Data i miejsce urodzenia |
6 marca 1940 | ||||
| Data i miejsce śmierci |
9 kwietnia 2001 | ||||
| Odbijał |
lewą | ||||
| Rzucał |
lewą | ||||
| Debiut |
16 września 1962 | ||||
| Ostatni występ |
3 października 1982 | ||||
| Statystyki | |||||
| Średnia uderzeń |
0,282 | ||||
| Home runy |
475 | ||||
| Uderzenia |
2232 | ||||
| RBI |
1540 | ||||
| Kariera klubowa | |||||
| |||||
 Baseball Hall of Fame
| |||||
| Rok wprowadzenia |
1988 | ||||
| Głosów |
82,4% (1. głosowanie) | ||||
| Metoda elekcji | |||||
Wilver Dornell Stargell (ur. 6 marca 1940, zm. 9 kwietnia 2001) – amerykański baseballista, który występował na pozycji lewozapolowego i pierwszobazowego przez 21 sezonów w Pittsburgh Pirates.
Stargell po ukończeniu szkoły średniej w Alameda, w sierpniu 1958 podpisał kontrakt jako wolny agent z Pittsburgh Pirates i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Columbus Jets, reprezentującym poziom Triple-A[1]. W Major League Baseball zadebiutował 16 września 1962 w meczu przeciwko San Francisco Giants jako pinch hitter[1][2]. Dwa lata później po raz pierwszy w karierze wystąpił w Meczu Gwiazd[1]. W 1971 zdobył najwięcej home runów w lidze (48) i zagrał we wszystkich meczach World Series, w których Pirates pokonali Baltimore Orioles 4–3[3].
W sezonie 1973 po raz drugi zwyciężył w klasyfikacji pod względem zdobytych home runów (44), zaliczył najwięcej double'ów (43) i RBI (119), a także miał najlepszy wskaźnik slugging percentage (1,038)[1]. W 1979 zagrał we wszystkich meczach World Series, w których Pirates ponownie pokonali Baltimore Orioles 4–3 i został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem finałów[4]. W tym samym roku otrzymał również wraz z Keithem Hernandezem z St. Louis Cardinals nagrodę MVP National League[5]. Po raz ostatni zagrał w październiku 1982[1].
W późniejszym okresie był między innymi trenerem pałkarzy w Atlanta Braves[6]. W 1988 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[7]. Zmarł 9 kwietnia 2001 w wieku 61 lat[8].
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| MVP National League | 1979 | [5] |
| 7× All-Star | 1964, 1965, 1966, 1971, 1972, 1973, 1978 | [1] |
| 2× zwycięzca w World Series | 1971, 1979 | [3][4] |
| World Series MVP | 1979 | [4] |
| Babe Ruth Award | 1979 | [9] |
| NLCS MVP | 1979 | [10] |
| Hutch Award | 1978 | [9] |
| Lou Gehrig Memorial Award | 1974 | [9] |
| Roberto Clemente Award | 1974 | [9] |
| Baseball Hall of Fame | od 1988 | [7] |
| # 8 zastrzeżony przez Pirates | 1982 | [11] |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Willie Stargell Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-09-01]. (ang.).
- ↑ Giants - Pirates Box Score. baseball-reference.com. [dostęp 2013-09-01]. (ang.).
- ↑ a b 1971 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-09-01]. (ang.).
- ↑ a b c 1979 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-09-01]. (ang.).
- ↑ a b 1979 NL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2013-09-01]. (ang.).
- ↑ Willie Stargell Biography. sabr.org. [dostęp 2013-09-01]. (ang.).
- ↑ a b Stargell, Willie. baseballhall.org. [dostęp 2013-09-01]. (ang.).
- ↑ Pittsburg Pirate great dead at 61. tributes.com. [dostęp 2013-09-01]. (ang.).
- ↑ a b c d The Hutch Award, Lou Gehrig Award, Babe Ruth Award & Roberto Clemente Award Winners. baseball-almanac.com. [dostęp 2013-09-01]. (ang.).
- ↑ 1979 League Championship Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-09-01]. (ang.).
- ↑ Pirates Retired Numbers. pirates.com. [dostęp 2013-09-01]. (ang.).