Wykonawca albumu studyjnego | ||||
Wilco | ||||
Wydany | ||||
---|---|---|---|---|
Nagrywany |
jesień 2000 - 2001, Chicago | |||
Gatunek | ||||
Długość |
42:11 | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent |
Wilco | |||
Oceny | ||||
| ||||
Album po albumie | ||||
| ||||
Single z albumu Yankee Hotel Foxtrot | ||||
|
Yankee Hotel Foxtrot – czwarty album amerykańskiego zespołu Wilco, wydany 23 kwietnia 2002 roku. Płyta porusza tematy takie, jak miłość, tożsamość, patriotyzm.
W 2012 roku album pojawił się na 493. miejscu zaktualizowanej wersji listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone.
Album ukończono w 2001 roku, ale wytwórnia zespołu, Reprise Records, odmówiła jego wydania. W sierpniu tego roku płyta została zamieszczona do odsłuchania na stronie internetowej zespołu. To skłoniło wytwórnię Nonesuch (tak jak Reprise część Warner Music Company) do podpisania kontraktu. Wydanie w kwietniu następnego roku odniosło duży sukces artystyczny i komercyjny. Płyta była ostatnią nagraną z multiinstrumentalistą Jayem Bennettem, a w trakcie jej nagrywania zmieniono perkusistę z Kena Coomera na Glenna Kotche.
Utwór Poor Places kończy głos kobiety z sekretarki, która powtarza frazę Yankee Hotel Foxtrot. Zespół został pozwany za bezprawne wykorzystanie tego nagrania.
Okładka przedstawia zdjęcie dwóch bliźniaczych wież Marina City na tle nieba w rodzinnym mieście zespołu Chicago. Przez słuchaczy często były wiązane z World Trade Center, co dodatkowo podkreśla fakt, że oryginalną datą wydania albumu miał być właśnie 11 września 2001 roku. Niemniej jednak wielu Amerykanów powiązało YHF z tymi atakami i potraktowało go jako soundtrack do narodowej traumy związanej z tymi wydarzeniami.
Płyta została oceniona na 87/100 punktów na stronie Metacritic[6] i wygrała plebiscyt Village Voice Pazz & Jop na najlepszą płytę 2002 roku[7]. Album zwyciężył w większości muzycznych podsumowań roku[8]. Dzięki wysokim notom płyta znalazła się na wysokich miejscach przy podsumowaniach dekady: 3. miejscu listy Rolling Stone[9] i 4. według Pitchfork Media[10]. Dodatkowo utwory z płyt znalazły się w podsumowaniach krytyków: Poor Places na 144. według Pitchforka[11], a Jesus, Etc. na 61. zdaniem Pitchforka[12] i 67. listy Rolling Stone[9].
Wszystkie teksty autorstwa Jeffa Tweedy’ego, muzyka autorstwa Jaya Bennetta i Tweedy’ego. Wyjątki w nawiasach[13].
Wilco
Dodatkowy personel