Data i miejsce urodzenia |
28 grudnia 1958 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Zoran Gajić (ur. 28 grudnia 1958 w Pančevie[1]) – serbski i jugosłowiański trener siatkarski, zdobywca medali igrzysk olimpijskich, mistrzostw świata i Europy, od 2022 minister sportu.
Wieloletni trener siatkarski. W latach 80. był trenerem juniorskiej drużyny Wojwodiny, a od 1997 do 1992 trenerem męskiej reprezentacji juniorów Jugosławii[1].
W latach 1995–2002 trenował męską reprezentację Jugosławii, z którą zdobył złoty medal podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Sydney w 2000 (po zwycięstwie 3:0 nad drużyną Rosji) oraz brązowy medal na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie w 1996. Wywalczył z nią również wicemistrzostwo świata (1998), cztery medale mistrzostw Europy (złoty, srebrny i dwa brązowe) i trzecie miejsce w rozgrywkach Ligi Światowej w 2002. W latach 2005–2006 prowadził reprezentację mężczyzn Rosji, z którą zdobył srebrny medal mistrzostw Europy i trzecie miejsce w rozgrywkach Ligi Światowej w 2006. Od 2007 do 2008 był trenerem reprezentacji Iranu[1].
Jako trener klubowy wielokrotnie wywalczył ze swoimi klubami tytuły mistrzowskie i wicemistrzowskie w rozgrywkach ligowych (Jugosławii, Grecji, Turcji, Rosji i Azerbejdżanu). Zdobył też klubowe mistrzostwo świata kobiet[1].
Ukończył studia magisterskie z zakresu trenowania siatkówki. Jako nauczyciel akademicki związany z uczelniami w Nowym Sadzie i Belgradzie[1]. W 2016 został prezesem serbskiej federacji siatkarskiej Odbojkaški savez Srbije[2].
W październiku 2022 dołączył do powołanego wówczas trzeciego rządu Any Brnabić, obejmując w nim stanowisko ministra sportu[3][4]. Pozostał na tej funkcji również w utworzonym w maju 2024 gabinecie Miloša Vučevicia[5].
Reprezentacja | Rozgrywki | Osiągnięcie |
---|---|---|
Jugosławia | Mistrzostwa Europy | 1. miejsce (2001) 2. miejsce (1997) 3. miejsce (1995, 1999) |
Letnie igrzyska olimpijskie | 1. miejsce (2000) 3. miejsce (1996) | |
Mistrzostwa świata | 2. miejsce (1998) | |
Liga Światowa | 3. miejsce (2002) | |
Rosja | Mistrzostwa Europy | 2. miejsce (2005) |
Liga Światowa | 3. miejsce (2006) |
Klub | Rozgrywki | Osiągnięcie |
---|---|---|
OK Vojvodina Nowy Sad | Mistrzostwo Jugosławii | 1. miejsce (1992, 1993) |
Puchar Jugosławii | 1. miejsce (1992) | |
Olympiakos Pireus | Mistrzostwo Grecji | 1. miejsce (1999, 2000) |
Puchar Grecji | 1. miejsce (1999) | |
Arçelik Stambuł | Mistrzostwo Turcji | 1. miejsce (2003) |
Iskra Odincowo | Liga Mistrzów | 3. miejsce (2009) |
Rabitə/Telekom Baku | Klubowe mistrzostwa świata kobiet | 1. miejsce (2011) |
Mistrzostwo Azerbejdżanu | 1. miejsce (2012, 2015, 2017) |