กาคุเอ็น ไอดอลมาสเตอร์ | |
---|---|
ผู้พัฒนา | QualiArts |
ผู้จัดจำหน่าย | บันไดนัมโคเอนเตอร์เทนเมนต์ |
อำนวยการผลิต | ฮิเดฟูมิ โคมิโนะ |
ศิลปิน |
|
เขียนบท |
|
แต่งเพลง | ทากาฟูมิ ซาโต |
ชุด | ดิ ไอดอลมาสเตอร์ |
เอนจิน | ยูนิตี[1] |
เครื่องเล่น | |
วางจำหน่าย |
|
แนว | Raising simulation, roguelike deck-building[2] |
รูปแบบ | ผู้เล่นเดี่ยว |
กาคุเอ็น ไอดอลมาสเตอร์[a] เป็นซีรีส์แยกของ ดิ ไอดอลมาสเตอร์ สื่อผสมจากญี่ปุ่น เริ่มต้นด้วยเกมมือถือเล่นฟรีที่พัฒนาโดย QualiArts และเผยแพร่โดย บันไดนัมโคเอนเตอร์เทนเมนต์ เกมดังกล่าวเปิดตัวในวันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2567 สำหรับ ไอโอเอส และ แอนดรอยด์ ในประเทศญี่ปุ่น
เกมดังกล่าวมีฉากอยู่ที่สถาบันฮัตสึโบชิ ซึ่งเป็นโรงเรียนฝึกฝนไอดอล ผู้เล่นจะทำหน้าที่เป็นนักเรียนในแผนกโปรดิวเซอร์ของโรงเรียนและสร้างไอดอล 1 ใน 10 คนที่เรียนอยู่ในแผนกไอดอล ได้แก่ ฮานามิ ซากิ (花海咲季) ให้เสียงโดย อาโออิ นางาซึกิ, สึกิมูระ เทมาริ (月村手毬) ให้เสียงโดย นาโอะ โอจิกะ, ฟูจิตะ โคโตเนะ (藤田ことね) ให้เสียงโดย ฮิการุ ไออิดะ, ฮิเมซากิ รินามิ (姫崎莉波) ให้เสียงโดย ยูริ อูซุย, ชิอุน ซูมิกะ (紫雲清夏) ให้เสียงโดย มิยะ มินาโตะ, ชิโนซาวะ ฮิโระ (篠澤広) ให้เสียงโดย เรนะ คาวามูระ, คัตสึรางิ ลีเรีย (葛城リーリヤ) ให้เสียงโดย คานะ ฮานาอิวะ, คุราโมโตะ จินะ (倉本千奈) ให้เสียงโดย มาโอะ อิโต, อาริมูระ มาโอะ (有村麻央) ให้เสียงโดย สึมูงิ นานาเซะ,[3][4] และ ฮานามิ อุเมะ (花海佑芽) ให้เสียงโดย อายาเนะ มัตสึดะ[5]
เกมนี้เป็นเกมสร้างเด็คแบบ roguelike ในรอบการจำลองการยกระดับ ผู้เล่นจะต้องยกระดับสถานะของไอดอล ผ่านบทเรียนด้วยสำรับการ์ดทักษะ, เพื่อที่เธอจะได้ผ่านการสอบกลางภาคและปลายภาคและแสดงในคอนเสิร์ตเมื่อการโปรดิวซ์เสร็จสิ้น การ์ดทักษะแต่ละใบในสำรับจะมีผลที่แตกต่างกันออกไป เช่น เพิ่มสถานะหรือพลังงานและเสียพลังงานเมื่อผู้เล่นใช้มัน ผู้เล่นยังสามารถปรับปรุงสำรับและรับไอเทม P และเครื่องดื่มได้โดยการปรึกษาหารือกับครู[2] เป็นต้น
เกมนี้ต้องให้ผู้เล่นทำการจำลองซ้ำอีกครั้ง ในกระบวนการนี้ ผู้เล่นสามารถเพิ่มระดับความชอบด้วยไอดอลและระดับของผู้เล่น รวมถึงรับการ์ดสนับสนุนและการ์ดทักษะใหม่ ๆ และสร้างความแข็งแกร่งให้กับพวกมัน[2]
ในวันที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2566 มีการประกาศว่าแฟรนไชส์ ดิ ไอดอลมาสเตอร์ จะเปิดตัวแบรนด์ใหม่โดยเริ่มจากเกมมือถือ ในรายการถ่ายทอดสดทางเว็บ "18th Anniversary Colorful Party!!!!!" เพื่อฉลองครบรอบ 18 ปีของแฟรนไชส์ นอกจากนี้ยังเผยอีกว่า ฮิเดฟูมิ โคมิโนะ เป็นผู้ผลิตแบรนด์ใหม่ และโปรเจ็กต์นี้เริ่มมาตั้งแต่เกือบ 5 ปีที่แล้ว[6] แบรนด์ที่ไม่มีชื่อนี้จะเป็นแบรนด์ที่หกของแฟรนไชส์,[7] ต่อจากแบรนด์ดั้งเดิม ได้แก่, ซินเดอเรลลาเกิร์ลส์, มิลเลียนไลฟ์, ไซด์เอ็ม และ ไชนีคัลเลอร์ส
ชื่อเกม กาคุเอ็น ไอดอลมาสเตอร์ และวิดีโอโปรโมตแรกได้รับการเปิดเผยในสตรีมสดเมื่อวันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2567 ในการถ่ายทอดสดยังเปิดเผยรายชื่อทีมงานและนักแสดงด้วย เนื้อเรื่องนี้เขียนโดยนักเขียนไลต์โนเวลอย่าง สึคาสะ ฟูชิมิ, ยู ชิมิซุ และคาซึกิ อามามิยะ ร่างตัวละครถูกสร้างขึ้นโดย อากิ มินามิโนะ และ Hechima เกมดังกล่าวมีกำหนดวางจำหน่ายในไตรมาสที่ 2 ของปีเดียวกัน[8]
การออดิชั่นคัดเลือกนักพากย์เหล่าไอดอลจัดขึ้นในปี พ.ศ. 2564[9] เมื่อวันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2567 มีการเปิดเผยไอดอล 3 คนจากทั้งหมด 9 คนพร้อมนักพากย์เสียงของพวกเธอ[8]
นอกจากไอดอลแล้ว นักพากย์คนอื่น ๆ ยังมี อากิโอะ โอตสึกะ รับบท จูโอ คูนิโอะ ผู้อำนวยการโรงเรียน, อาโออิ โคงะ รับบทเป็น นีโอ อาซาริ อาจารย์จากแผนกโปรดิวเซอร์,[8] และ มินามิ ทานากะ, ยูกิ วากาอิ และ ยู เซริซาวะ เป็นผู้ฝึกสอน[10]
ผลงานเพลงเหล่านี้เผยแพร่ภายใต้ Asobinotes[8] ซึ่งเป็นค่ายเพลงที่ บันไดนัมโคเอนเตอร์เทนเมนต์ เป็นเจ้าของ เพลงประกอบในซิงเกิลที่ปล่อยออกมานั้นแตกต่างจากเพลงประกอบในฉากคอนเสิร์ตสดในเกม ซึ่งเป็นไอเดียจาก QualiArts[7]
"Campus mode!!" คือเพลงปิดของเกม[b] และผู้เล่นจะสามารถฟังเพลงนี้ได้เป็นครั้งแรกเมื่อระดับความชอบของไอดอลคนใดคนหนึ่งถึงระดับ 10 เมื่อเกมเปิดตัว การจะเพิ่มระดับความชอบให้ถึงระดับสิบเป็นเรื่องยาก ดังนั้น การเอ่ยถึงเพลงนั้นในกลุ่มแฟนคลับจึงถือเป็นการสปอยเลอร์เนื้อเรื่อง[11]
จากข้อมูลของ ฮิเดฟูมิ โคมิโนะ การสร้างแบบจำลองสามมิติของตัวละครประกอบด้วยรูปหลายเหลี่ยม 60,000 โพลีกอน[12]
นับเป็นครั้งแรกสำหรับแฟรนไชส์ ดิ ไอดอลมาสเตอร์ ที่มีนักเขียนไลต์โนเวลชื่อดังเข้าร่วมการผลิตตั้งแต่เริ่มต้นโปรเจ็กต์ สึคาสะ ฟูชิมิ ผู้เขียน น้องสาวของผมไม่น่ารักขนาดนั้นหรอก และ น้องสาวของผมคืออาจารย์เอโรมังกะ ไม่เพียงแต่เขียนเรื่องราวเท่านั้น แต่ยังมีส่วนร่วมในการออกแบบตัวละครด้วย[7] เรื่องราวของซากิ, เทมาริ, โคโตเนะ, จินะ, และฮิโระ เขียนโดยฟูชิมิ ในขณะที่เรื่องราวของตัวละครอื่น ๆ เขียนโดยยู ชิมิซุ และคาซึกิ อามามิยะ[13]
กาคุเอ็น ไอดอลมาสเตอร์ เปิดตัวเมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2567 สำหรับอุปกรณ์ ไอโอเอส และ แอนดรอยด์[3]
ชื่อเพลง | วันวางจำหน่าย | นักร้อง | เนื้อร้อง | ทำนอง | เรียบเรียง | อันดับสูงสุดในชาร์ต | อ้างอิง | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
JPN Dig. |
JPN DL[14] | |||||||
"Fighting My Way" | 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2567[15] | ฮานามิ ซากิ | ฮิโรมิ | กิกะ[c] | 15[17] | 20 | [18] | |
"Luna say maybe" | สึกิมูระ เทมาริ | มินามิ | มินามิ, คัตสึฮิโระ มาฟูเนะ[d] | 22[19] | 27 | [20] | ||
"Sekaiichi Kawaii Watashi" (世界一可愛い私) | ฟูจิตะ โคโตเนะ | ฮันนี่เวิร์คส์ | 31[21] | 37 | [22] | |||
"clumsy trick" | ฮิเมซากิ รินามิ | โช วาตานาเบะ[e] | ชินเป นาสุโนะ | 29[19] | 36 | [23] | ||
"Tame-Lie-One-Step" | ชิอุน ซูมิกะ | ยูตะ อาซึมะ | 32[21] | 38 | [24] | |||
"Kōkei" (光景) | ชิโนซาวะ ฮิโระ | ฮาคุชิ ฮาเซงาวะ | ฮาคุชิ ฮาเซงาวะ, อาเธอร์ เวโรไค[25] | 42[26] | 52 | [27] | ||
"Hakusen" (白線) | คัตสึรางิ ลีเรีย | NayutalieN | 39[21] | 49 | [28] | |||
"Wonder Scale" | คุราโมโตะ จินะ | โชโกะ โอโมริ | ชู คาเนมัตสึ[f] | — | 74 | [29] | ||
"Fluorite" | อาริมูระ มาโอะ | คานะ ยางินูมะ | Moe Shop | 38[21] | 46 | [30] | ||
"Hajime" (初) | ไอดอลทั้งเก้าคน[g] | ซาสึเกะ ฮารางูจิ | ดัน มิยากาวะ | 37[21] | 45 | [31] | ||
"Ivy" (アイヴイ) | 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2567[32] | สึกิมูระ เทมาริ | สึมิกิ[h] | 25[32] | 26[33] | |||
"The Rolling Riceball" | 1 มิถุนายน พ.ศ. 2567 | ฮานามิ อุเมะ | ทากาฟูมิ ซาโต | อากิโนริ ฮันดะ | 48[34] | 56[35] | [36] | |
"Kanaetai, Kotabakari" (叶えたい、ことばかり) | 3 มิถุนายน พ.ศ. 2567 | สึกิมูระ เทมาริ | โทมะ ทานากะ | 18[37] | 23[35] | [38] | ||
"Campus mode!!" | 10 มิถุนายน พ.ศ. 2567[39] | ไอดอลทั้งเก้าคน[g] | โทโมยะ ทาบูจิ[11][i] | ชุนสุเกะ ทากิซาวะ | 13[39] | 15[40] | ||
"Yellow Big Bang!" | 11 มิถุนายน พ.ศ. 2567[41] | ฟูจิตะ โคโตเนะ | คานะ ยางินูมะ | โชทาโร เซโอ | 21[41] | 21[40] | ||
"Boom Boom Pow" | 20 มิถุนายน พ.ศ. 2567[42] | ฮานามิ ซากิ | Kentz[16][j] | Kentz, Ereca | 23[42] | 24[43] | ||
"Kimi to Semi Blue" (キミとセミブルー) | 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2567 | ฮิเมซากิ รินามิ, อาริมูระ มาโอะ, ชิอุน ซูมิกะ | Itsukioto | ฮาจิเมะ มิตสึมาสุ |
ชื่อเพลง | วันวางจำหน่าย | นักร้อง | อ้างอิง |
---|---|---|---|
"Fighting My Way" | 7 สิงหาคม พ.ศ. 2567 | ฮานามิ ซากิ | |
"Luna say maybe" | สึกิมูระ เทมาริ | ||
"Sekaiichi Kawaii Watashi" | ฟูจิตะ โคโตเนะ | ||
"Hakusen" | 28 สิงหาคม พ.ศ. 2567 | คัตสึรางิ ลีเรีย | |
"Wonder Scale" | คุราโมโตะ จินะ | ||
"clumsy trick" | ฮิเมซากิ รินามิ | ||
"Fluorite" | 25 กันยายน พ.ศ. 2567 | อาริมูระ มาโอะ | |
"Tame-Lie-One-Step" | ชิอุน ซูมิกะ | ||
"Kōkei" | ชิโนซาวะ ฮิโระ |
ชื่ออัลบั้ม | วันวางจำหน่าย | อ้างอิง |
---|---|---|
Season Solo Collection Vol.1: Kimi to Semi Blue (Season Solo Collection Vol.1 「キミとセミブルー」) | 14 สิงหาคม พ.ศ. 2567 |
ทัวร์คอนเสิร์ตแสดงสดครั้งแรกในชื่อ "Gakuen Idolmaster: Debut Live Hajime Tour" จะจัดขึ้นในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2567[44]
มังงะดัดแปลงที่เขียนโดย โคโตบะ อิโนยะ ผู้แต่ง ถักทอฝันสู่รันเวย์ และภาพประกอบโดย Yuu Okino ได้รับการประกาศเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2567 มังงะเรื่องนี้เริ่มตีพิมพ์เป็นตอนใน โชเน็นแชมเปี้ยนรายสัปดาห์ ในปีเดียวกัน โดยตัวเอกก็คือ ฟูจิตะ โคโตเนะ[45][46]
รายการวิทยุชื่อ Hatsuboshi Gakuen Ongaku-bu (初星学園音楽部, แปลว่า Hatsuboshi Gakuen Music Club) ออกอากาศตอนแรกใน แอปเปิลมิวสิก เมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2567 โดยมีพิธีกรคือ อากิฮิโระ โทมิตะ[47]
จากข้อมูลของออริคอน กาคุเอ็น ไอดอลมาสเตอร์ ติดอันดับ 1 ในการจัดอันดับรายสัปดาห์ในด้านจำนวนดาวน์โหลดในบรรดาเกมเล่นฟรีบนแพลตฟอร์ม แอปสโตร์ นับตั้งแต่เปิดตัวในสัปดาห์แรก[48]