| |||||
Nasionale leuse: Unité, Égalité, Paix (Frans vir: "Eenheid, Gelykheid, Vrede") | |||||
Volkslied: Djiboeti | |||||
Hoofstad | Djiboeti stad | ||||
Grootste stad | Djiboeti stad | ||||
Amptelike tale | Arabies en Frans[1] | ||||
Regering | Dominante party semi-presidensiële republiek Ismaïl Omar Guelleh[2] Abdoulkader Kamil Mohamed | ||||
Onafhanklikheid • van Frankryk
|
27 Junie 1977[1] | ||||
Oppervlakte - Totaal - Water (%) |
23 200[1] km2 (150ste) 8 958 myl2 0,09 | ||||
Bevolking - 2014-skatting - Digtheid |
810 179[1] (19de) 37,2 / km2 (168ste) 96,4 / myl2 | ||||
BBP (KKP) - Totaal - Per capita |
2012-skatting | ||||
BBP (nominaal) - Totaal - Per capita |
2012-skatting | ||||
MOI (2013) | 0,467[4] (170ste) – laag | ||||
Gini (2009) | 40,0 – medium | ||||
Geldeenheid | Frank (DJF )
| ||||
Tydsone - Somertyd |
OAT (UTC+3) nie toegepas nie (UTC+3) | ||||
Internet-TLD | .dj | ||||
Skakelkode | +253 |
Djiboeti (Arabies: جيبوتي, Ǧībūtī), amptelik die Republiek Djiboeti (ook Djibouti), is 'n land in Oos-Afrika, geleë op die Horing van Afrika. Djiboeti word begrens deur Eritrea in die noorde, Ethiopië in die weste en suide, en Somalië in die suidooste. Die res van die grens word deur die Rooisee en die Golf van Aden gevorm. Oorkant die Rooisee, op die Arabiese Skiereiland, 20 km van die kus van Djiboeti, is Jemen. Die hoofstad van Djiboeti is die gelyknamige stad: Djiboeti.
Die gebied van Djiboeti word alreeds duisende jare deur verskillende nomadiese groepe bewoon, waarna verwys word in antieke musiek en gedigte. Hulle het ook leer en pels verhandel vir speserye en parfuum met bewoners van antieke Egipte, Indië en China. Die huidige bewoners is die Afar en Somaliese Issastamme. Hierdie stamme het in die laaste 1000 jaar gereelde handelskontak met die Arabiere gehad en was van die eerste stamme in Afrika om Islam as hulle geloof aan te neem.
In die 19de eeu vestig Frankryk 'n protektoraat in die gebied genaamd Frans-Somaliland, regeer deur Léonce Lagarde. Onafhanklikheid is verklaar in 1887 toe 'n plaaslike stam die agt permanente soldate wat daar geplaas is, omvergewerp het. Dié periode van onafhanklikheid het egter slegs drie weke geduur, waarna die gebied weereens gekoloniseer is. In 1967 word die naam verander na die Franse Gebied van die Afare en die Issa's. Op 27 Junie 1977 word die land as Djiboeti onafhanklikheid toegeken.
'n Burgeroorlog gelei deur die Afarrebelle in die vroeë 1990's is beëindig deur 'n vredesverdrag in 1994.
"Ismail Omar Guelleh is Saterdag ingesweer vir 'n tweede en finale ses-jaar termyn as president van die piepklein nasie aan Horing van Afrika", is berig deur die amptelike nuusagentskap, Agence Djiboutienne d'Information (ADI). Guelleh het 100 persent van die stemme verwerf in 'n eenmanstryd op 8 April. Volgens ADI het 78,9 persent van ongeveer 197 000 geregistreerde kiesers 'n stem uitgebring – by 200 stembusse – oral in die land. Opposisiepartye boikot die verkiesing en beskryf dit as "belaglik, gemanipuleer en 'n gemors". Verskeie leiers uit die omliggende streek was teenwoordig by die inhuldigingseremonie.
Djiboeti se tweede president, Guelleh is vir die eerste keer in 1999 verkies toe hy oorgeneem het by sy oom, Hassan Gouled Aptidon, wat die land sedert onafhanklikheid van Frankryk in 1977 regeer het.
Die staatshoof van Djiboeti is die president, wat vir 'n termyn van ses jaar verkies word. Die president stel die eerste minister aan en staan aan die hoof van die raad van ministers.
Die wetgewende liggaam word gevorm deur die Chambre des Deputes, wat bestaan uit 65 lede wat elke vyf jaar verkies word.
Djiboeti is verdeel in in vyf regions en een stad.
Die land is geleë in die Groot Skeurvallei en grens aan die Rooisee. Die Assalmeer is die laagste punt van Afrika en is 155 m onder seevlak.
Djiboeti se ekonomie is gegrond op diensaktiwiteite wat verband hou met die land se strategiese ligging en status as 'n vryhandelsgebied in Noordoos-Afrika. Twee-derdes van die inwoners woon in die hoofstad, die res is meestal nomadiese veewagters. Geringe reënval beperk verbouing van gewasse tot vrugte en groente, en meeste voedsel moet ingevoer word.
Djiboeti verskaf dienste beide as 'n deurvoerhawe vir streek- en internasionale oorskeping en brandstofherlaaisentrum. Dit het min natuurlike hulpbronne en min nywerhede. Die nasie is daarom swaar afhanklik van buitelandse bystand om die land se betalingsbalans en finansiering van ontwikkelingsprojekte te ondersteun. Werkloosheidkoers wat op 40% tot 50% staan bly steeds 'n groot probleem. Inflasie is egter nie 'n probleem nie as gevolg van die vaste koppeling van die frank aan die Amerikaanse dollar. Per capita verbruik het met sowat 35% gedaal oor die laaste sewe jaar as gevolg van resessie, burgeroorlog, en hoë bevolkingsgroeitempo (insluitend immigrante en vlugtelinge). Hernude gevegte tussen Ethiopië en Eritrea het ook normale eksterne handelskanale versteur. Met veelvuldige ekonomiese probleme wat in die gesig gestaar word, het die regering agterstallig geraak in die terugbetaling van langtermyn buitelandse skuld en sukkel om te hou by die bepalings van buitelandse skenkers.
Die bevolking kan in twee hoofgroepe verdeel word, die Issa of Somaliërs wat 60% beslaan en die Afar, van omtrent 35%. Die res bestaan uit Europeërs (meestal Franse en Italianers), Arabiere en Ethiopiërs. Die teenwoordigheid van twee verskillende groepe was die oorsaak van die burgeroorlog van die begin van die 1990's.
Byna al die mense van Djiboeti is Moslems, slegs 'n klein persentasie is Christene, vernaamlik die Europeërs.
Alhoewel Frans en Arabies die amptelike tale is word Somalies en Afar algemeen gepraat.
Wikimedia Commons bevat media in verband met Djiboeti. |