Angela Merkel

Angela Merkel
Voz
miembru del Bundestag alemán 24 ochobre 2017 - 26 ochobre 2021 Distritu: Vorpommern-Rügen – Vorpommern-Greifswald I ^(en) Eleiciones: eleiciones federales d'Alemaña de 2017 miembru del Bundestag alemán 22 ochobre 2013 - Distritu: Vorpommern-Rügen – Vorpommern-Greifswald I ^(en) Eleiciones: eleiciones federales d'Alemaña de 2013 miembru del Bundestag alemán 27 ochobre 2009 - 22 ochobre 2013 Eleiciones: 17th German Bundestag ^(en) 30. President-in-Office of the European Council ^(en) 1r xineru 2007 - 30 xunu 2007 ← Matti Vanhanen - José Sócrates → 8. Cancillera Federal d'Alemaña 22 payares 2005 - 8 avientu 2021 ← Gerhard Schröder - Olaf Scholz → miembru del Bundestag alemán 18 ochobre 2005 - 27 ochobre 2009 Eleiciones: 16th German Bundestag ^(en) miembru del Bundestag alemán 17 ochobre 2002 - 18 ochobre 2005 Eleiciones: 15th German Bundestag ^(en) 12. Chairman of the CDU/CSU Bundestag fraction ^(en) 24 setiembre 2002 - 21 payares 2005 ← Friedrich Merz - Volker Kauder → 7. leader of the Christian Democratic Union ^(en) 10 abril 2000 - 7 avientu 2018 ← Wolfgang Schäuble - Annegret Kramp-Karrenbauer → Secretary General of the CDU ^(en) 7 payares 1998 - 10 abril 2000 ← Peter Hintze - Ruprecht Polenz → miembru del Bundestag alemán 26 ochobre 1998 - 17 ochobre 2002 Eleiciones: 14th German Bundestag ^(en) Federal Minister for the Environment, Nature Conservation and Nuclear Safety ^(en) 17 payares 1994 - 26 ochobre 1998 ← Klaus Töpfer - Jürgen Trittin → miembru del Bundestag alemán 10 payares 1994 - 26 ochobre 1998 Eleiciones: eleiciones federales d'Alemaña de 1994 Party Chairman of the CDU Mecklenburg-Western Pomerania ^(en) 1993 - 2000 ← Günther Krause - Steffie Schnoor → Federal Minister of Family Affairs, Senior Citizens, Women and Youth ^(en) 18 xineru 1991 - 17 payares 1994 ← Hannelore Rönsch - Claudia Nolte → miembru del Bundestag alemán 20 avientu 1990 - 10 payares 1994 Eleiciones: eleiciones federales d'Alemaña de 1990
Vida
Nacimientu	Eimsbüttel ^(es) [1], 17 de xunetu de 1954[2] (70 años)
Nacionalidá	Alemaña  (3 ochobre 1990 - [2]
Residencia	Berlín Hamburgu Quitzow ^(en) Templin ^(es) Leipzig Gießen
Grupu étnicu	Alemanes
Llingua materna	alemán
Familia
Padre	Horst Kasner
Madre	Herlind Kasner
Casada con	Ulrich Merkel (1977 – div. 1982)[3] Joachim Sauer (1998 – )[3]
Fíos/es	ensin valor[4]
Hermanos/es	Marcus Kasner[3] Irene Kasner[3]
Familia	ver Adrian Sauer (hijastro ^(es) )[3]
Pueblu	family of Angela Merkel ^(en)
Estudios
Estudios	Academia de Ciencies de la RDA doctor rerum naturalium ^(en) Extended Secondary School Templin ^(en) 1973) Polytechnic Secondary School Templin ^(en) (1961 - Universidá de Leipzig (1973 - 1978) Diploma ^(es) : física
Tesis	Untersuchung des Mechanismus von Zerfallsreaktionen mit einfachem Bindungsbruch und Berechnung ihrer Geschwindigkeitskonstanten auf der Grundlage quantenchemischer und statistischer Methoden
Direutor de tesis	Lutz Zülicke
Llingües falaes	alemán[5] inglés[6] rusu[6]
Alumna de	Reinhold Haberlandt
Oficiu	política, física, estadista, química
Participante eleiciones presidenciales d'Alemaña de 2012 eleiciones presidenciales d'Alemaña de 2009 eleiciones presidenciales d'Alemaña de 2004 eleiciones presidenciales d'Alemaña de 2010 Q105756728 eleiciones presidenciales d'Alemaña de 1999 eleiciones presidenciales d'Alemaña de 2017 State visit of Angela Merkel to the Kingdom of Jordan ^(en) 2005 Bilderberg Conference ^(en) commencement at the Harvard University ^(en) Visit of Angela Merkel to Azerbaijan ^(en) Xunta Añal del Foru Económicu Mundial 2013 Xunta Añal del Foru Económicu Mundial 2015 Xunta Añal del Foru Económicu Mundial 2018 Xunta Añal del Foru Económicu Mundial 2020 Xunta Añal del Foru Económicu Mundial 2004 Angela Merkel state visit to Israel ^(en) Q116930819 Leipziger Buchmesse 2023 ^(en) Q105834611
Altor	1,65 m
Llugares de trabayu	Berlín, Templin ^(es) y Uckermark ^(es)
Emplegadores	Instituto Central de Química Física ^(es)  (1978 –  1990) Press and Information Office of the Federal Government of Germany ^(en)  (3 ochobre 1990 –  20 avientu 1990)
Trabayos destacaos	Examination of the mechanism of decays with singular bond breaking and calculation of their coefficient of reaction rate on the basis of quantum mechanical and statistical methods ^(en)
Premios	ver Orde del Sol de Perú Gran Collar de la Orde del Infante Don Enrique Orde al Méritu Esceicional Gran Cruz de La Orden del Merito del Gran Duque de Luxemburgo Orde del Infante Don Enrique Orde d'Abd-al-Aziz Al Saüd Orde de Stara Planina Orden de Zayed Premio Europeo Carlos V Vision for Europe Award honorary doctor of the D. Mendeleev University of Chemical Technology of Russia Orden de la Cruz de Terra Mariana Orde al Méritu de la República d'Austria Orden de la Doble Cruz Blanca Orden del León holandés Orde al Méritu de la República Italiana Order of Merit Orde del Méritu de la República Federal d'Alemaña Gran Cruz de la Orde del Méritu de la República Federal d'Alemaña  (1996) Caballeru de la Gran Cruz de la Orde al Méritu de la República Italiana  (21 marzu 2006) [7] Premio Alemán Leo Baeck  (2007) doctor honoris causa pola universidá hebrea de Xerusalén  (2007) Medaya Robert Schuman  : Partíu Popular Européu  (2007) Gran Cruz de la Real Orden del Mérito de Noruega  (15 ochobre 2007) [8] Cruz federal de la República d'Alemaña al méritu  (2008) Premiu Carlomagno  (1r mayu 2008) [9] Gran Cruz de la Orde El Sol del Perú  : Alan García Pérez  (17 mayu 2008) [10] Doctor honoris causa por la Universidad de Leipzig  (3 xunu 2008) [11] honorary doctor of Wrocław University of Science and Technology  (24 setiembre 2008) [12] Honorary doctor at the University of Bern  (2009) [13] German Media Award  : Media Control  (2009) [14] Lucius D. Clay Medal  : Federation of German-American Clubs ^(en)  (2009) Premiu Jawaharlal Nehru  (2009) [15] Gran Cruz de la Orde del Infante Don Enrique  (2 marzu 2009) [16] Premiu Eric M. Warburg  : Atlantik-Brücke ^(en)  (25 xunu 2009) [17] Leo-Baeck-Medal  : Leo Baeck Institute ^(en)  (21 setiembre 2010) [18] honorary doctor of Babeș-Bolyai University  (12 ochobre 2010) [19] doctor honoris causa pola Universidá de Tel Aviv  (1r febreru 2011) [20] Medaya Presidencial de la Llibertá  : Barack Obama  (7 xunu 2011) [21] Premio a la comprensión y la tolerancia  : Museo Judío de Berlín ^(es)  (24 ochobre 2011) [22] Heinz-Galinski-Award  (28 payares 2012) [23] Premiu Indira Gandhi  (2013) [24] Medaya del Presidente d'Israel  : Shimon Peres  (2014) [25] Ehrenplakette des Bundes der Vertriebenen  : Bund der Vertriebenen ^(es)  (2014) honorary doctor of Comenius University  (20 ochobre 2014) [26] Medaya Wilhelm Leuschner  (28 payares 2014) Financial Times Person of the Year  (2015) [27] Persona del añu de la revista Time  : Time  (2015) Premio Abraham Geiger  (2015) [28] Grand Cross of Honor for Services to the Republic of Austria  : Werner Faymann  (27 agostu 2015) [29] Orde de la República  (12 payares 2015) [30] Premiu Four Freedoms – Medaya de Llibertá  : Roosevelt Foundation ^(en)  (2016) Honorary doctor at the Nanjing University  (xunu 2016) [31] Orden de Vitautas el Grande  : Dalia Grybauskaitė  (2017) [32] Eugen Bolz Prize  (2017) [33] Honorary doctors of Ghent University  (12 xineru 2017) honorary doctor of the Katholieke Universiteit Leuven  (12 xineru 2017) Gran Cruz de la Orden de la Doble Cruz Blanca  : Andrej Kiska  (7 febreru 2019) [34] honorary citizen of Templin  (8 febreru 2019) [35] Orde de les Trés Estrelles  : Raimonds Vējonis  (19 febreru 2019) [36] doctor honoris causa pola Universidá de Harvard  (30 mayu 2019) [37] [[]]  (31 agostu 2019) [38] Buber-Rosenzweig-Medal  : Deutscher Koordinierungsrat der Gesellschaften für Christlich-Jüdische Zusammenarbeit ^(en)  (2020) [39] Henry A. Kissinger Prize  (21 xineru 2020) [40] Orden de la Cruz de Terra Mariana de 1.ª clase  : Kersti Kaljulaid  (23 febreru 2021) [41] European Civil Rights Prize of the Sinti and Roma  (28 abril 2021) [42] honorary doctor of Johns Hopkins University  (15 xunetu 2021) [43] orden de la libertad  : Volodímir Zelenski  (22 agostu 2021) [44] Gran Cordón de la Orde de Leopoldu  : Felipe de Bélxica  (15 ochobre 2021) [45] Supreme Order of the Renaissance  : Abdalá II de Xordania  (28 ochobre 2021) [46] Gran Cruz de la Lexón d'Honor  : Emmanuel Macron  (3 payares 2021) [47] Caballeru Gran Cruz de la Orde del Lleón Neerlandés  (12 payares 2021) [48] Gran Collar de la Orde del Infante Don Enrique  (9 avientu 2021) [16] Premiu Félix Houphouët-Boigny  (2022) [49] Medaya Nansen  : Alto Comisionado de las Naciones Unidas para los Refugiados ^(es)  (4 ochobre 2022) [50] [[]]  (2023) [51] Gran Cruz, edición especial, de la Orden del Mérito de la República Federal de Alemania  : Frank-Walter Steinmeier  (17 abril 2023) [52] Premio Estatal de Renania del Norte-Westfalia  : Hendrik Wüst  (16 mayu 2023) [53] Orde al Méritu de Baviera  : Markus Söder  (21 xunu 2023) [54]
Miembru de	Atlantik-Brücke ^(en) Rotary Club ^(en) Juventud Libre Alemana ^(es) Cabinet Kohl IV ^(en) Cabinet Kohl V ^(en) Gobierno Merkel I ^(es) Gobierno Merkel II ^(es) Gobierno Merkel III ^(es) Gobierno Merkel IV ^(es)
Creencies
Relixón	Ilesia evanxélica n'Alemaña[56] luteranismu[57] ilesia evanxélica[58]
Partíu políticu	Unión Demócrata Cristiana ^(es) (de agostu 1990 a setiembre 1990)[59] Unión Demócrata Cristiana ^(es) (dende 1990)[60] Despertar Democrático ^(es) (de 1989 a 1990)[61]
IMDb	nm1361767
buero-bundeskanzlerin-ad.de

Angela Dorothea Merkel ( audiu ) (17 de xunetu de 1954, Eimsbüttel ^(es) ) nacida col nome de Angela Dorothea Kasner, ye una física y política alemana que desempeña les funciones de canciller del so país dende 2005. En 2016 Merkel foi considerada pola revista Forbes como la muyer más poderosa del mundu per décima ocasión según el llistáu añal de la publicación.^[62][63]

Merkel ye presidente de la Unión Demócrata Cristiana d'Alemaña (CDU poles sos sigles n'alemán) dende 2000, exerciendo al empar como diputada del Bundestag, cámara baxa del parllamentu alemán, onde representa a un grupu de distritos qu'inclúi los de Pomerania Occidental y Rügen, según la ciudá de Greifswald.

Tres la so eleición como Canciller d'Alemaña en 2005, Merkel lideró una coalición política» constituyida pola Unión Demócrata Cristiana d'Alemaña, el so partíu hermanu, la Unión Social Cristiana de Baviera y el Partíu Socialdemócrata d'Alemaña, que perduró hasta 2009, añu en que la CDU constitúi una nueva coalición, formada pola Unión Social Cristiana de Baviera y el Partíu Democráticu Lliberal (FDP poles sos sigles n'alemán). Nes eleiciones federales de 2013, Merkel lideró per tercer vegada a la CDU/CSU, llogrando una aplastante victoria con cerca del 42 % de los votos. Volvió formar coalición col Partíu Socialdemócrata d'Alemaña. Nes eleiciones federales de 2017 el so partíu volvió llograr mayoría relativa, polo qu'anguaño Merkel atópase en procesu de formar gobiernu.

Dende l'empiezu'l so gobiernu enfocóse en caltener la productividá alemana y siguir col so fortalecimientu económicu y políticu nel continente européu, con un bultable acercamientu a Rusia y una clara predominancia sobre la Xunión Europea. Igualmente destacó Merkel pol manexu que-y dio a la Crisis económica de 2008-2013, executando una ferrial política d'austeridá y disciplina n'Europa, amás de llograr caltener los efeutos de la mesma al marxe de la economía alemana, lo cual dexó-y gociar d'una bultable popularidá na so nación.^[64]

Merkel presidió'l G8 y tamién foi presidente del Conseyu Européu, siendo la segunda muyer na historia en desempeñar dambos cargos, solo precedida en dichu méritu pola ex primer ministra del Reinu Xuníu, Margaret Thatcher. Igualmente la so influyencia sobre la Xunión Europea y les decisiones que se vinieron tomando al traviés de la mesma nos últimos años, foi tan bultable dende'l so ascensu al poder, que-y la considera la líder de facto de dicha entidá,^[65] recibiendo l'apellativu The Decider.^[66] Amás desempeñó un rol clave na materialización del Tratáu de Lisboa y foi la impulsora de la Declaración de Berlín.

En materia doméstico llevó a cabu una Reforma del Sistema de Salú n'Alemaña y enfocóse nel desarrollu enerxéticu del so país, defendiendo l'usu de la enerxía nuclear, según impulsando programes pa la fortificación de fontes alternatives d'enerxía nel país xermanu.

Parte de la prensa europea comparó a Angela Merkel cola ex primer ministra británica Margaret Thatcher: dambes formen parte de partíos de derecha y la so formación ye científica. Por ello, inclusive dalgunos llámenlu 039;'la Dama de Fierro, magar munchos analistes políticos ven poques semeyances ente la ideoloxía de la política británica cola política alemana, lo que fai que sía'l so estilu pragmáticu y la forma en qu'executen les sos polítiques, la principal razón de la comparanza. Anque sol contestu de la crisis migratoria que traviesa Europa diversos medios de comunicación otorgar el títulu de Ma Angela (traducíu al alemán como Mutter Angela) en referencia a les polítiques de solidaridá colos abellugaos víctimes de los conflictos sociales y militares nel Mediu Oriente.^[67]

Apodera'l rusu y l'inglés. La so oficina particular ta afatada con una imaxe de la zarina d'orixe alemán Catalina la Grande.^[68]

Biografía

Nacida en Hamburgu (RFA) en 1954, ye fía del pastor luteranu Horst Kasner (1926-2011) y de Herlind Jentzsch, nacida en 1928 en Danzig (agora Gdańsk, Polonia), profesora de llatín ya inglés. Angela Merkel tien dos hermanos más nuevos, Marcus (nacíu'l 7 de xunetu de 1957) ya Irene (n. el 19 d'agostu de 1964). Al poco de nacer, el so padre recibió un pastorado na ilesia de Quitzow, na República Democrática Alemana, polo que la familia camudar a la ciudá de Templin, unos 80 km al norte de Berlín, anque mientres años el réxime dexó a la familia cruciar llibremente la frontera. Angela foi militante de la Mocedá Llibre Alemana, les Mocedaes Comunistes de la RDA. En 1977 casóse col físicu Ulrich Merkel, de quien se divorció en 1982 y de quien toma'l so apellíu actual, que non solo caltuvo tres el divorciu, sinón en habiéndose casáu en segundes nupcias en 1998 con Joachim Sauer, catedráticu de química en Berlín. La pareya nun tien fíos.

Foi estudiante de Física na Universidá de Leipzig ente 1973 y 1978, na que se doctoró en 1986 con una tesis sobre química cuántica titulada «Influencia de la correllación espacial de la velocidá de reacción bimolecular de reacciones elementales nos medios trupos»,^[69] onde llogró una calificación de «sobresaliente».

Trayeutoria política

En 1989 Merkel sumar al creciente movimientu democráticu tres la cayida del Muriu de Berlín y xunióse al nuevu partíu Demokratischer Aufbruch. Tres les primeres eleiciones democrátiques na RDA, convertir na viceportavoz del nuevu gobiernu de Lothar de Maizière. Participó tamién nes primeres eleiciones tres la reunificación alemana y foi darréu nomada ministra pa la Muyer y Mocedá nel gobiernu del canciller federal Helmut Kohl n'avientu de 1990. En 1993, foi designada presidente rexonal de la CDU en Mecklemburgu-Pomerania Occidental. En 1994 foi nomada ministra de Mediu Ambiente y Seguridá Nuclear. La carrera política de Merkel foi tutelada pol entós canciller Kohl, que la llamaba mein Mädchen (la mio moza).

Líder de la oposición

Cuando'l gobiernu de Kohl foi ganáu nes eleiciones federales de 1998, Merkel foi designada secretaria xeneral de la CDU. So la so direición, la CDU encadenó una serie de victories cristianodemócratas en seis de los siete eleiciones provinciales que se celebraron hasta 2002,^[70] rompiendo la mayoría de la coalición rojiverde (socialdemócrates y verdes) nel Bundesrat, la cámara alta del parllamentu alemán.

Como resultáu d'un escándalu de financiamientu illegal del so partíu, que comprometía a dellos de los sos líderes (ente ellos el mesmu Kohl y l'entós presidente del partíu, Wolfgang Schäuble, que Kohl escoyera a deu), Merkel ganó fuercia. Criticó al so antiguu mentor, Kohl, y pidió una renovación de la CDU, que tendría d'empezar por prescindir del ex-canciller. De cuenta que Schäuble foi destituyíu y foi la mesma Merkel quien-y reemplazó al mandu de la CDU, siendo la primer muyer n'ocupar dichu puestu. En payares de 2001, a pesar del so compromisu de «llimpiar» el partíu, refugó llevar a cabu nueves investigaciones sobre'l financiamientu illegal. La eleición de Merkel el 10 d'abril de 2000 foi una sorpresa: les sos carauterístiques y creencies nun encaxar nel partíu que consiguiera liderar. Merkel pertenez a la mayoría protestante del norte d'Alemaña y, sicasí, la CSU ye un partíu de fondos raigaños católiques, apoderáu por homes, conservador y orixinariu del sur d'Alemaña.

Tres la eleición de Merkel como líder de la CDU, esfrutó de gran popularidá ente los alemanes y yera la preferida pa enfrentase a Gerhard Schröder nes eleiciones de 2002. Sicasí, nun yera bien apreciada dientro de la Unión Social Cristiana de Baviera (CSU), el partíu hermanu de la CDU. Por eso foi'l líder de la CSU, Edmund Stoiber, quien finalmente s'enfrentó a Schröder. Pero Stoiber desperdició l'amplia ventaya que-y daben los sondeos sobre'l canciller socialdemócrata.

Tres la derrota de Stoiber en 2002, y como presidente de la CDU, convertir na líder de la oposición conservadora nel Bundestag, la cámara baxa, sustituyendo a Friedrich Merz.

Na primavera de 2003, Merkel reprochó al gobiernu nun contribuyir a evitar la invasión d'Iraq, sinón faela inclusive más probable al debilitar l'amenaza de represalies contra'l gobiernu del líder iraquín Sadam Husein.^[71]

Merkel recuperar al alloñase de diches propuestes. A pesar d'ello, siguió siendo menos popular y carismática que Schröder. Mientres los últimos díes de la campaña, la ventaya inicial de la CDU habíase evaporado hasta quedar en redol a un 5-10 %, ya inclusive nes últimes hores anulárase dafechu.

Finalmente, la CDU ganó les eleiciones, llogrando tan solo un puntu de ventaya sobre los socialdemócrates. En númberu d'escaños, la CDU consiguió 226 contra 222 del SPD. Estos resultaos tan afeches imposibilitaban tantu l'alianza rojiverde (ente Bündnis 90/Die Grünen y el SPD) como la negru-mariella (ente los conservadores y los lliberales de la FDP). D'esta miente abrióse la posibilidá d'una gran coalición ente los dos partíos mayoritarios, anque primeramente fuera refugada polos dos candidatos. Al cabu de tres selmanes d'intenses negociaciones, el 10 d'ochobre de 2005 llegar a un alcuerdu, pol cual Merkel asumiría la cancillería. A cambéu, el SPD llograría más carteres ministeriales. El documentu definitivu pa crear la gran coalición cerróse'l 11 de payares de 2005, poniendo fin a otru mes de discutinios ya inclusive dalguna crisis, como la provocada por Edmund Stoiber al arrenunciar a la cartera d'Economía que lu asignara Merkel.

El 22 de payares de 2005, el Bundestag escoyó a Merkel canciller d'Alemaña cola mayoría de los votos de la gran coalición. Ye la primer muyer qu'ocupa la cancillería y la primera en gobernar Alemaña dende los tiempos de la emperatriz Teófano Skleraina (956-991), y la primer persona de l'antigua RDA n'aportar a la cancillería de l'Alemaña unificada.

El 27 de setiembre de 2009, Merkel ganó les eleiciones, al ser la so candidatura la más votada.

Angela Merkel y Vladímir Putin en febreru de 2002.

Cancillería

Ver tamién: Gobiernu Merkel I, Gobiernu Merkel II, Gobiernu Merkel III, y Gobiernu Merkel IV

Candidatura

Artículu principal: Eleiciones Federales Alemanes de 2005

El 30 de mayu de 2005 Merkel foi escoyida candidata pola CDU/CSU a la cancillería federal. Enfrentar al Partíu Socialdemócrata d'Alemaña (SPD) de Schröder nes eleiciones federales de 2005. El so partíu empezó con una ventaya de 21 puntos sobre los socialdemócrates nes encuestes d'opinión. Sicasí, la so popularidá foi cayendo al mesmu ritmu que Schröder recuperaba'l sofitu perdíu. El mayor golpe que recibió mientres la campaña eleutoral foi cuando confundió los conceutos de renta neta y renta bruta nun alderique televisáu.

Gobiernu

Merkel y Kurt Beck en setiembre de 2007.

Mientres el congresu de 2007 la CDU se autodefinió como cristiana y de centru. Mientres l'eventu los delegaos aprobaron un programa conservador. La CDU defendió valores cristianos: el respetu a la vida (non al albuertu en periodos avanzaos d'embaranzu, non a la clonación, non a la eutanasia); la familia como fundamentu de la sociedá; una integración de los estranxeros que fai énfasis en qu'éstos respeten y afáiganse a la cultura alemana. Tamién s'oponen al salariu mínimu y a arrenunciar a retrasar la xubilación hasta los 67 años.^[72] Dellos d'estos puntos tán en contradicción colos sos socios de gobiernu del SPD.

En política esterior, el Gobiernu de Merkel amosóse favorable al fortalecimientu de la alianza trasatlántica con América del Norte, según a un aumentu de los intercambios con Asia Central.^[73]

Nel marcu del compromisu asumíu pola coalición gubernamental, Merkel comprometióse a respetar el cierre de les centrales nucleares del país antes de 2020 como fuera decidíu pol gobiernu anterior.

Dende payares de 2007 el cargu de vicecanciller ye ocupáu pol ministru del Esterior, Frank-Walter Steinmeier. El cargu foi confirmáu pol líder socialdemócrata, Kurt Beck, dempués d'una xunta de la cúpula del partíu.^[74] Esi mesmu mes, Merkel rexistró la so mayor cota de popularidá xusto cuando se cumplía la metá del so periodu al frente del gobiernu.^[75]

A mediaos de 2013, el marcu de les revelaciones sobre vixilancia masiva, afayóse que'l teléfonu móvil de Merkel fuera espiáu mientres años pola intelixencia estauxunidense; más tarde conocióse qu'Estaos Xuníos, dende la so céntrica embaxada en Berlín, tuviera interceptando les comunicaciones del distritu gubernamental de Berlín, sede del gobiernu y el parllamentu. Ante esto, Merkel comparó a la NSA estauxunidense cola Stasi; en respuesta, Susan Rice, Conseyera de Seguridá Nacional, prometió que Estaos Xuníos abandonaría estes práutiques, anque esclarió que nun se roblaría nengún alcuerdu de «non espionaxe» ente dambos países.^[76]

Les polítiques adoptaes pol gobiernu de Merkel en cuestión a la trayida de refuxaos a la XE foi duramente criticada por un espectru políticu y social d'Alemaña y de la Xunión Europea, especialmente tres la socesiva d'atentaos asocedíos en 2016 cola firma de refuxaos y sol Estáu Islámicu.^[77]

Xunión Europea

Ceremonia de la firma del Tratáu européu de Lisboa (Merkel na fila de baxo).

Antes de 2004, Merkel opunxérase a la entrada de Turquía na Xunión Europea (XE) como miembru de plenu derechu, compartiendo la opinión de la mayoría de los alemanes, que refuguen l'adhesión de Turquía a la XE, sobremanera por medrana a un aumentu de la inmigración turca n'Alemaña que creen supondría una carga pal país y una medría de la influyencia islámica dientro la XE. Sicasí, tres l'entamu formal de les negociaciones ente la XE y Turquía y una vegada nel gobiernu, Merkel comprometióse a respetar los compromisos adquiríos poles instituciones de la Unión.^[78]

Mientres la Presidencia alemana del Conseyu de la Xunión Europea 2007 que Merkel dirixó conxuntamente col Ministru d'Asuntos esteriores, el socialdemócrata Frank-Walter Steinmeier, Alemaña reafitó en marzu de 2007 el so compromisu institucional per mediu de la Declaración de Berlín que recueye los valores y ambiciones» de la Unión. Esi mesmu mes, el Conseyu Européu presidíu por Merkel aprobó un plan enerxéticu obligatoriu qu'inclúi un retayu del 20 % de les sos emisiones de dióxidu de carbono antes del añu 2020 y consumir más enerxíes anovables por que representen el 20 % del consumu total de la XE (contra'l 7 % en 2006).^[79]

En xunu de 2007, a la fin del so periodu na Presidencia de la XE consiguióse aprobar l'alcuerdu que dio orixe al Tratáu européu de Lisboa que reemplazó a la fallida Constitución Europea. Asina na ceremonia de firma del tratáu n'avientu de 2007, el Presidente del Conseyu y el de la Comisión Merkel reconocieron qu'ensin intervención de Merkel nun se pudiera llegar a la firma del Tratáu.^[80] Pola so contribución nesti procesu, Merkel recibió'l Premiu Carlomagno al europeísmu na so edición de 2008, según el conceyu d'Aquisgrán.^[81]

Angela Merkel un día antes de recibir el Premiu Carlomagno al europeísmu na so edición de 2008 na ciudá d'Aquisgrán.

Como Canciller, Merkel amosóse partidaria del establecimientu de mancomún d'un exércitu européu de calter permanente, oponiéndose al empar a la creación d'una Europa «federal».^[82] Merkel cree que la XE nun consiguió establecer unos intereses comunes «pa les guerres comerciales del futuru», agora que se llogró l'oxetivu comuñal de caltener la paz y la llibertá mientres la Guerra Fría. Sicasí, el creciente sentíu del propiu interés qu'empezó a espuntar dende l'últimu gobiernu de Kohl y que foi señaláu y criticáu nos gobiernos de Gerhard Schröder polos observadores comuñales, nun paez menguar, sinón al contrariu, nel primer mandatu de Merkel como Canciller Federal, apruciendo particularmente nes negociaciones a nivel comuñal pa encetar la crisis económica en 2009 dende una política común. Magar ello en 2017, Merkel destacó xunto al presidente de Francia Emmanuel Macron la necesidá d'entamar la refundación de la Xunión Europea.^[83]

Tocantes a les históricamente conflictives rellaciones ente Alemaña y Polonia, en 2007 Merkel y el primer ministru polacu, Donald Tusk buscaron abrir un nuevu capítulu nes sos rellaciones,^[84] anque'l final del mandatu de Tusk llevó a una nuevu enfriamientu de les políca billateral. Sicasí, en 2017 los ultraconservadores gobernantes polacos amuésense cercanos a Merkel, a la que habian criticáu por dexar la entrada de refuxaos.^[85]

Ver tamién: Rellaciones esteriores de la Xunión Europea y Asuntos institucionales y política na Xunión Europea

Ver tamién

• Alemaña
• Política d'Alemaña
• Personaxes clave de la Xunión Europea
• Presidencia alemana del Conseyu de la Xunión Europea 2007

Referencies

1. «CDU-Parteitag: Eimsbüttelerin Angela Merkel bekommt Nachfolgerin» (alemán) (7 avientu 2018). Consultáu'l 30 mayu 2021.
2. Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w6kh3p5x. Apaez como: Angela Merkel. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 30 mayu 2021.
3. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 119545373. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 30 mayu 2021. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
4. «Angela Merkel husband and children: Does Merkel have children? Who is Merkel married to?» (inglés) (29 ochobre 2018). Consultáu'l 30 mayu 2021.
5. Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 15023978d. Llingua de la obra o nome: francés. Data de consulta: 30 mayu 2021. Autor: Biblioteca Nacional de Francia.
6. Afirmao en: Internet Movie Database. Identificador IMDb: nm1361767. Data de consulta: 22 avientu 2022. Llingua de la obra o nome: inglés.
7. «Dettaglio decorato» (italianu). presidencia de la República Italiana. Archiváu dende l'orixinal, el 4 marzu 2016. Consultáu'l 17 payares 2013.
8. Afirmao en: Tildelinger av ordener og medaljer. Data de consulta: 20 xunu 2023. Editorial: familia real noruega.
9. «Die Karlspreisträgerin 2008 Angela Merkel» (alemán). Archiváu dende l'orixinal, el 13 avientu 2014. Consultáu'l 14 avientu 2014.
10. URL de la referencia: http://www.botschaft-peru.de/pdf/BOLETIN3-07es.pdf. Llingua de la obra o nome: castellanu. Data de consulta: 8 xineru 2021.
11. «Ehrendoktorwürde für Angela Merkel» (alemán) (20 mayu 2008). Consultáu'l 7 ochobre 2022.
12. «Merkel erhält in Breslau Ehrendoktorwürde "Für ihre Verdienste um die Annäherung zwischen Deutschland und Polen"» (alemán) (25 setiembre 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 5 xineru 2013. Consultáu'l 7 ochobre 2022.
13. «Bundeskanzlerin Angela Merkel: «Gut Ding will Weile haben»» (alemán) (3 setiembre 2015). Archiváu dende l'orixinal, el 3 xineru 2022. Consultáu'l 7 ochobre 2022.
14. «Angela Merkel wird ausgezeichnet» (alemán) (22 xineru 2010). Consultáu'l 4 ochobre 2022.
15. URL de la referencia: http://iccr.gov.in/content/nehru-award-recipients. Editor: Indian Council for Cultural Relations. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20190402094610/http://iccr.gov.in/content/nehru-award-recipients. Archivos conservaos en: Wayback Machine. Data d'archivu: 2 abril 2019. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 29 avientu 2022.
16. URL de la referencia: http://www.ordens.presidencia.pt/?idc=154. Data de consulta: 3 xunu 2023.
17. URL de la referencia: http://www.atlantik-bruecke.org/service/dokumente/rede-von-bundeskanzlerin-angela-merkel.pdf. Editor: Atlantik-Brücke. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20141229114323/http://www.atlantik-bruecke.org/service/dokumente/rede-von-bundeskanzlerin-angela-merkel.pdf. Archivos conservaos en: Wayback Machine. Data d'archivu: 29 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 4 ochobre 2022.
18. «Merkel für deutsch-jüdische Aussöhnung ausgezeichnet» (alemán) (21 setiembre 2010). Consultáu'l 28 febreru 2021.
19. «Merkel: Rumänien muss Reformen fortsetzen» (alemán) (15 payares 2013). Consultáu'l 4 marzu 2021.
20. «Merkel warnt Israel vor Stillstand» (alemán) (1r febreru 2011). Consultáu'l 4 marzu 2021.
21. URL de la referencia: https://obamawhitehouse.archives.gov/the-press-office/2011/02/15/remarks-president-honoring-recipients-2010-medal-freedom. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 8 xineru 2021.
22. «Jüdisches Museum Berlin ehrt Bundeskanzlerin Angela Merkel mit »Preis für Verständigung und Toleranz«» (alemán) (27 xunu 2011). Consultáu'l 9 ochobre 2023.
23. «"Eure Rede aber sei ja, ja, nein, nein"» (alemán) (28 payares 2012). Consultáu'l 28 febreru 2021.
24. «Merkel chosen for Indira Gandhi Prize» (inglés) (20 payares 2013). Consultáu'l 4 marzu 2021.
25. «Höchste Ehrung Israels für die Bundeskanzlerin» (alemán) (25 febreru 2014). Consultáu'l 8 marzu 2023.
26. «Dr. rer. nat. Angela Dorothea Merkel» (eslovacu). Consultáu'l 9 avientu 2024.
27. «Person of the Year: Angela Merkel – The transformation of a cautious chancellor» (inglés) (13 avientu 2015). Consultáu'l 8 marzu 2023.
28. URL de la referencia: http://www.domradio.de/themen/judentum/2015-12-03/merkel-mit-abraham-geiger-preis-fuer-verdienste-um-judentum-ausgezeichnet. Editor: Domradio. Data d'espublización: 3 avientu 2015. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20160718193420/http://www.domradio.de/themen/judentum/2015-12-03/merkel-mit-abraham-geiger-preis-fuer-verdienste-um-judentum-ausgezeichnet. Archivos conservaos en: Wayback Machine. Data d'archivu: 18 xunetu 2016. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 29 avientu 2022.
29. «Werner Faymann: "Dank für konstruktive Zusammenarbeit zwischen Deutschland und Österreich"» (inglés) (27 agostu 2015). Archiváu dende l'orixinal, el 10 setiembre 2015. Consultáu'l 29 avientu 2022.
30. URL de la referencia: http://lex.justice.md/index.php?action=view&view=doc&lang=1&id=361857. Data d'espublización: 20 payares 2015. Llingua de la obra o nome: rumanu. Data de consulta: 4 marzu 2021.
31. URL de la referencia: https://www.bundesregierung.de/Content/DE/Reiseberichte/2016-06-10-deutschland-china.html. Data de consulta: 20 febreru 2017. Data d'espublización: 14 xunu 2016. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20161112002804/https://www.bundesregierung.de/Content/DE/Reiseberichte/2016-06-10-deutschland-china.html. Data d'archivu: 12 payares 2016.
32. «Bundeskanzlerin mit höchstem litauischen Orden ausgezeichnet» (alemán) (23 xunu 2017). Consultáu'l 8 marzu 2023.
33. «Eugen-Bolz-Preis für Angela Merkel» (alemán) (2 xineru 2017). Consultáu'l 9 marzu 2021.
34. URL de la referencia: https://www.prezident.sk/page/vyznamenania/. Editor: Office of the President of the Slovak Republic. Llingua de la obra o nome: eslovacu. Data de consulta: 8 marzu 2023.
35. «Angela Merkel wird Ehrenbürgerin von Templin» (alemán) (27 xunu 2018). Consultáu'l 25 marzu 2021.
36. «Par Triju Zvaigžņu ordeņa piešķiršanu» (letón) (21 febreru 2019). Consultáu'l 8 marzu 2023.
37. URL de la referencia: https://news.harvard.edu/gazette/story/2019/05/harvard-awards-nine-honorary-degrees-at-368th-commencement/. Data de consulta: 30 mayu 2019.
38. «Kanzlerin Merkel ist Ehrendoktorin der HHL» (alemán) (31 agostu 2019). Consultáu'l 7 ochobre 2022.
39. «Merkel wird Buber-Rosenzweig-Medaille verliehen» (alemán) (9 xineru 2020). Consultáu'l 9 marzu 2021.
40. URL de la referencia: https://www.americanacademy.de/wp-content/uploads/2020/01/Presseank%C3%BCndigung_HKP_2020_Merkel_DE-FINAL.pdf. Data de consulta: 22 xineru 2020.
41. URL de la referencia: https://president.ee/et/teenetemargid/teenetemarkide-kavalerid/31222-angela-merkel. Llingua de la obra o nome: estonianu. Data de consulta: 20 xunu 2023.
42. «Bundeskanzlerin erhält Europäischen Bürgerrechtspreis» (alemán) (28 abril 2021). Consultáu'l 5 setiembre 2023.
43. «German Chancellor Angela Merkel to receive Johns Hopkins honorary degree» (inglés). Consultáu'l 15 xunetu 2021.
44. «Bundeskanzlerin Merkel reist in die Ukraine» (alemán). Consultáu'l 14 ochobre 2021.
45. «Koning Filip reikt Grootlint in de Leopoldsorde uit aan Angela Merkel». Consultáu'l 10 mayu 2023.
46. «Le roi de Jordanie décore Angela Merkel» (francés) (28 ochobre 2021). Consultáu'l 7 ochobre 2022.
47. «Angela Merkel décorée de la Légion d’honneur mercredi à Beaune» (francés) (2 payares 2021). Consultáu'l 8 marzu 2023.
48. URL de la referencia: https://zoek.officielebekendmakingen.nl/stcrt-2023-5095.html. Llingua de la obra o nome: neerlandés. Data de consulta: 8 marzu 2023.
49. «Merkel erhält UNESCO-Friedenspreis für Flüchtlingspolitik» (alemán) (8 febreru 2023). Consultáu'l 8 marzu 2023.
50. «Angela Merkel to receive UNHCR Nansen Refugee Award for protecting refugees at height of Syria crisis» (inglés) (4 ochobre 2022). Consultáu'l 4 ochobre 2022.
51. URL de la referencia: https://www.sciencespo.fr/fr/la-recherche/doctorats-honoris-causa/.
52. «Angela Merkel bekommt höchsten deutschen Verdienstorden» (alemán) (28 marzu 2023). Consultáu'l 17 abril 2023.
53. «Bundeskanzlerin a. D. Dr. Angela Merkel erhält den Staatspreis des Landes Nordrhein-Westfalen» (alemán) (26 abril 2023). Consultáu'l 26 abril 2023.
54. «Altkanzlerin Merkel erhält bayerischen Verdienstorden» (alemán) (15 mayu 2023). Consultáu'l 7 xunu 2023.
55. «Atlantik-Brücke: Mitglieder und Ziele des Vereins» (alemán) (22 febreru 2022). Consultáu'l 8 marzu 2023.
56. URL de la referencia: http://www.bundestag.de/bundestag/abgeordnete18/biografien/M/merkel_angela/258788. Data de consulta: 20 febreru 2017. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20170127061337/https://www.bundestag.de/abgeordnete18/biografien/M/merkel_angela/258788. Data d'archivu: 27 xineru 2017.
57. Afirmao en: NNDB. NNDB: 057/000098760. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 29 avientu 2022.
58. URL de la referencia: https://www.bundeskanzler.de/bk-de/kanzleramt/bundeskanzler-seit-1949/angela-merkel. Editor: Press and Information Office of the Federal Government of Germany. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 12 xunu 2023.
59. URL de la referencia: https://www.hdg.de/lemo/biografie/angela-merkel.html. Espublizáu en: Lebendiges Museum Online. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 7 xunu 2023.
60. Afirmao en: Parlement.com. Identificador Parlement.com: vhzu819n6mxl. Llingua de la obra o nome: neerlandés. Data de consulta: 23 setiembre 2022.
61. URL de la referencia: https://www.bundesstiftung-aufarbeitung.de/de/recherche/kataloge-datenbanken/biographische-datenbanken/angela-merkel. Espublizáu en: Wer war wer in der DDR?. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 23 setiembre 2022.
62. muyer-m%C3%A1s-poderosa-del mundu/a-19311345 Forbes: Merkel ye de nuevu la muyer más poderosa del mundu. Deutsche Welle. 7 de xunu de 2016. http://www.dw.com/es/forbes-merkel-ye-de-nuevu-la muyer-m%C3%A1s-poderosa-del mundu/a-19311345. Consultáu'l 16 de xunu de 2017. 
63. Angela Merkel sigue siendo la muyer más poderosa del mundu. ABC. 27 de mayu de 2015. https://www.abc.es/internacional/20150527/abci-merkel-clinton-forbes-201505271440.html. Consultáu'l 16 de xunu de 2017. 
64. Dowling, Siobhan (6 de marzu de 2012). alemanes-siguen-adorando-a-angela-merkel_1v2nm1rYBTheYPyib77846/ ¿Por qué los alemanes siguen adorando a Angela Merkel?. Lainformacion.com. http://noticias.lainformacion.com/mundo/por-que-los alemanes-siguen-adorando-a-angela-merkel_1v2nm1rYBTheYPyib77846/. Consultáu'l 17 d'avientu de 2014. 
65. (n'inglés) Angela Merkel “world's most powerful woman”. Londres, Reinu Xuníu: The Telegraph. 24 d'agostu de 2011. http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/germany/8720698/Angela-Merkel-worlds-most-powerful-woman.html. 
66. «Can Angela Merkel fix Europe's economic crisis?» (inglés). NPR (8 d'avientu de 2011).
67. «De Dama de fierro a Ma Angela (inglés)».
68. «Merkel to live in flat». News 24 (23 d'ochobre de 2005). Consultáu'l 29 de xunu de 2013.
69. «Angela Merkel». Consultáu'l 9 de febreru de 2015.
70. Europa Press. «Angela Merkel». Yahoo. Consultáu'l 25 de xineru de 2009.
71. «Schröder defende la so llinia anti-bélica». Deutsche Welle (13 de febreru de 2003). Consultáu'l 25 de xineru de 2009.
72. «Cristiana y de centru: la CDU aprueba la base de la so política». Deutsche Welle (3 d'avientu de 2007). Consultáu'l 14 d'avientu de 2007.
73. «Asia Central: una rexón complicada». Deutsche Welle (4 de payares de 2006). Consultáu'l 27 d'abril de 2007.
74. «Arrenuncia sorpresiva del vicecanciller Franz Müntefering». Deutsche Welle (13 de payares de 2007). Consultáu'l 14 d'avientu de 2007.
75. «Angela Merkel llogra mayor cota de popularidad». Deutsche Welle 21 de payares de 2007. Consultáu'l 14 d'avientu de 2007.
76. Traynor, Ian (17 d'avientu de 2013). Merkel compared NSA to Stasi in heated encounter with Obama. http://www.theguardian.com/world/2013/dec/17/merkel-compares-nsa-stasi-obama. Consultáu'l 29 de mayu de 2014. 
77. «L'home bomba de Ansbach dispara les crítiques a Merkel.»
78. Posición de Merkel frente al posible ingresu de Turquía na XE
79. «Plan enerxéticu obligatoriu de la XE.»
80. «Aplauso pa Merkel mientres la firma del Tratáu de Lisboa». Deutsche Welle 13 d'avientu de 2007. Consultáu'l 14 d'avientu de 2007.
81. «Premiu Carlomagno pa Angela Merkel». Deutsche Welle 14 de payares de 2007. Consultáu'l 14 d'avientu de 2007.
82. «Merkel defende la creación d'un Exércitu européu pero refuga federalismu.»
83. Merkel y Macron llistos pa "refundar" Europa. Euronews. 15 de mayu de 2017. http://es.euronews.com/2017/05/15/merkel-y-macron-llistos-pa-refundar-europa. Consultáu'l 16 de xunu de 2017. 
84. «Alemaña y Polonia van ameyorar les sos rellaciones, prometen Merkel y Tusk». Deutsche Welle (11 d'avientu de 2007). Consultáu'l 14 d'avientu de 2007.
85. Doncel, Luis (7 de febreru de 2017). Polonia y Alemaña averen posiciones pola falta d'aliaos tres el ‘Brexit' y Trump. El País. http://internacional.elpais.com/internacional/2017/02/07/actualidad/1486482467_663662.html. Consultáu'l 16 de xunu de 2017. 

Bibliografía

• Langguth, Gerd (agostu de 2005) [2005]. Angela Merkel. (n'alemán) Múnich: dtv. ISBN 3-423-24485-2.
• «Drogenwahn auf der Dauerbaustelle». Der Spiegel. (n'alemán) (27 de marzu de 2009). Consultáu'l 19 d'agostu de 2011.
• Klatell, James M. «Germany's First Fella, Angela Merkel Is Germany's Chancellor; But Her Husband Stays Out Of The Spotlight». CBS News. Consultáu'l 2 de marzu de 2010.
• Keinon, Herb (31 de xineru de 2011). «PM, Merkel disagree openly on settlements». JPost. Consultáu'l 15 de mayu de 2012.
• «Merkel meets with the Dalai Lama». Euronews. Consultáu'l 2 de marzu de 2010.
• Serafin, Tatiana. «The 100 Most Powerful Women: #1 Angela Merkel». Forbes. Consultáu'l 20 d'agostu de 2009.
• Langguth, Gerd (agostu de 2005). Angela Merkel. Múnich: DTV. p. 10. ISBN 3-423-24485-2.
• «Award for Danish Muhammad Cartoonist: Merkel Defends Press Freedom, Condemns Koran-Burning». Der Spiegel. Consultáu'l 18 d'abril de 2011.
• Casier, Marlies y Joost Jongerden, eds. Nationalisms and Politics in Turkey (2010). p. 110.
• «Die Schläferin». (n'alemán) Der Spiegel. 9 de payares de 2009. Consultáu'l 19 d'agostu de 2011.
• Serafin, Tatiana. «The 100 Most Powerful Women: #1 Angela Merkel». Forbes. 2007.
• «Merkel says German multicultural society has failed». BBC. 17 d'ochobre de 2010.

Enllaces esternos

• Wikiquote tien frases célebres suyes o que faen referencia a Angela Merkel.

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Angela Merkel.

• Páxina de la Canciller Federal d'Alemaña, Dra. Angela Merkel (n'alemán y n'inglés)
• Biografía na Fundación CIDOB (n'español)

Predecesor: Ursula Lehr	Ministra de Muyer y Mocedá d'Alemaña 1991-1994	Socesor: Claudia Nolte
Predecesor: Klaus Töpfer	Ministra de Mediu Ambiente d'Alemaña 1994-1998	Socesor: Jürgen Trittin
Predecesor: Peter Hintze	Secretaria xeneral de la CDU 1998-2000	Socesor: Ruprecht Polenz
Predecesor: Wolfgang Schäuble	Presidenta de la CDU 2000-actualidá	Socesor: Nel cargu
Predecesor: Friedrich Merz	Presidenta del Grupu Parllamentariu Demócrata-Cristianu nel Bundestag 2002-2005	Socesor: Volker Kauder
Predecesor: Gerhard Schröder	Canciller Federal d'Alemaña 2005-actualidá	Socesor: Nel cargu
Predecesor: Matti Vanhanen	Presidente de vez del Conseyu Européu Primer semestre de 2007	Socesor: José Sócrates