Arthur Ashe

Arthur Ashe
Vida
Nacimientu	Richmond[1], 10 de xunetu de 1943[1]
Nacionalidá	Estaos Xuníos [2]
Grupu étnicu	afroamericanu d'Estaos Xuníos
Muerte	Nueva York[3], 6 de febreru de 1993[4] (49 años)
Sepultura	Woodland Cemetery ^(en)
Causa de la muerte	enfermedá rellacionada col SIDA[5] neumonía
Familia
Casáu con	Jeanne Moutoussamy-Ashe [6] Jeanne Moutoussamy-Ashe (1977 – )
Estudios
Estudios	Universidá de California en Los Angeles Sumner High School ^(es)
Llingües falaes	inglés[7]
Oficiu
Oficiu	tenista, oficial, escritor
Trayeutoria Años Equipu Competiciones 1963-1978 Equipu de Copa Davis d'Estaos Xuníos - UCLA Bruins men's tennis
Pesu	73 kg
Altor	185 cm
Trabayos destacaos	Days of Grace: a memoir ^(en)
Premios	ver Medaya Presidencial de la Llibertá [4] International Tennis Hall of Fame ATP World Tour Premios  (1975) BBC World Sport Star of the Year  (1975) ATP World Tour Premios  (1977) ATP World Tour Premios  (1979) Virginia Sports Hall of Fame and Museum  (1979) hall of fame inductee  : Intercollegiate Tennis Association ^(en)  (1983) International Tennis Hall of Fame  (1985) Premios Emmy Deportivos  (1986) Premios Jefferson al servicio público  (1993) Phoenix Award  (1993) ATP World Tour Premios  (1993) Premio Maxwell Finland  (1993)
Miembru de	Kappa Alpha Psi ^(en)
cmgww.com…

Arthur Robert Ashe, Jr. (10 de xunetu de 1943, Richmond – 6 de febreru de 1993, Nueva York) foi un xugador afroamericanu de tenis de los Estaos Xuníos. Nacíu en Richmond, Virxinia, ye recordáu polos sos esfuerciu n'aiciones sociales y pola so reblagada pol tenis nos años 1970.

Biografía

De neñu, Ashe yera pequeñu y non perbién coordináu, anque depués yá na so adolescencia convertir nun bien bon xugador de tenis (ganando'l títulu del estáu) y de fútbol americano (ayudando al so equipu a ganar el títulu de la ciudá).

Empezó a llamar l'atención de los sos siguidores al recibir una beca de tenis na UCLA en 1963. Fuera'l pupilu de Walter Johnson, ex-entrenador d'Althea Gibson. Esi mesmu añu convertir nel primer xugador afroamericanu en formar parte d'un equipu estauxunidense de Copa Davis.

En 1965 convertir nel campeón individual del campeonatu de la NCAA norteamericana y ayudó a la UCLA a ganar el títulu d'equipu d'esi mesmu añu.

Dempués del so esitosu pasu poles universidaes entornar pol profesionalismo en 1969. Esi añu yera consideráu'l meyor tenista norteamericanu, depués de llograr imponese nel Abiertu d'Estaos Xuníos de 1968 y llevar a los Estaos Xuníos a consagrase campeón de Copa Davis esi mesmu añu.

Conociendo que los tenistes d'esi entós nun recibíen el dineru fayadizo por ganar con respectu a la crecedera de popularidá del deporte, Ashe foi una de les claves pa formar l'Asociación de Tenistes Profesionales (ATP). En 1969 foi-y refugada una visa de parte del gobiernu sudafricano, lo que-y torgó xugar nel tornéu d'esi país. Ashe usó esti fechu pa llamar l'atención sobre les polítiques del apartheid, abogando pola espulsión de Sudáfrica del circuitu profesional.

En 1970 consigue'l so segundu títulu de Grand Slam al ganar el Abiertu d'Australia al vencer na final al australianu Dick Crealy. Un añu dempués algamaría la final del mesmu tornéu pero vencería ante Ken Rosewall.

Dempués de dellos años de non bien bones resultaos, en 1975, Ashe xuega la so meyor temporada, consiguiendo'l so primera y únicu títulu en Wimbledon. El so últimu llogru importante fuera algamar la final del Abiertu d'Estaos Xuníos de 1972, na que perdió ante'l rumanu Ilie Nastase. Na final de Wimbledon ganó inesperadamente al Nᵘ1 Jimmy Connors. Hasta'l momentu caltiénse como l'únicu home de raza negra n'algamar los títulos d'Abiertu d'Australia, Wimbledon y Abiertu d'Estaos Xuníos. L'únicu otru en llograr un títulu de Grand Slam foi Yannick Noah en Roland Garros. Amás consiguió dos títulos de Grand Slam más na modalidá de dobles.

Ashe siguió xugando per dellos años pero, en siendo operáu del corazón en 1979, anunció'l so retiru en 1980.

Nun llibru publicáu pol gran tenista Jack Kramer en 1979, Ashe apaez na so llista de los 21 xugadores más grandes de la historia del tenis.

Depués del so retiru, Ashe realizó munches xeres ente les cualos atópense escribir pa la revista Time, comentar pa la cadena ABC Sports, fundar la Lliga Nacional Junior de Tenis del so país y faer les vegaes de capitán de Copa Davis. En 1983 foi operáu per segunda vegada del corazón y en 1985 foi escoyíu pa integrar el Salón Internacional de la Fama del tenis.

En 1988, Ashe afayó qu'adquiriera sida al traviés de les tresfusiones que se-y realizaron mientres la so operación de corazón. Decidió nun reportalo a la prensa hasta qu'en 1992, cuando los rumores indicaben que'l diariu USA Today diba por publicar una historia sobre la so condición, dio a conocer públicamente que contraxera la enfermedá. Nel so últimu añu de vida, Arhur fixo enforma pa llamar l'atención de los portadores de VIH nel mundu. Dos meses previos a la so muerte creó'l Arthur Ashe Institute for Urban Health, p'ayudar na prevención de tratamientos desaparentes de salú y foi nomáu "Deportista del añu" pola revista Sports Illustrated. Menos d'una selmana previa a la so muerte terminó les sos memories, que fueron publicaes sol títulu "Days of Grace" (Díes de gracia).

Dalguna vegada dixo: "Sé que nunca me perdonó si escoyera vivir ensin un propósitu humanu, ensin tratar d'ayudar a los probes y desafortunaos, ensin reconocer que quiciabes, la gayola pura de la vida vien al tratar d'ayudar a otros".

El 6 de febreru de 1993 a les 9:30 por cuenta de problemes cola so enfermedá fina nun hospital local. La so muerte significa un gran golpe pal mundu del tenis y hasta anguaño recordar como unu de los más grandes de la historia.

La so llucha

Arthur Ashe Health Center.

Arthur lluchó na so vida contra les polítiques del apartheid en Sudáfrica, muncho primero inclusive de qu'esta práutica volviérase una "'moda'". Sicasí, nun-y gustaba ser un símbolu y nunca quixo convertise nun voceru de los negros radicales. Dalguna vegada dixo que sobrollevar el VIH palidecía ante'l dolor que causa crecer siendo negru en norteamérica.

En 1985 foi arrestáu poles sos protestes contra l'apartheid. En setiembre de 1992 volvería ser arrestáu, esta vegada poles sos protestes contra la política d'EE.XX. escontra los inmigrantes haitianos. Esa nueche dixo: "Colar nuna protesta ye unu de los grandes momentos qu'unu puede tener na so vida, lliberóme una riega d'endorfines".

Convertir nun lluchador na causa del sida, a pesar de la so reticencia inicial, y empezó una recueya de US$5 milllones nuna campaña pa xuntar fondos pa la llucha contra la enfermedá y custionó les polítiques del gobiernu pola falta de fondos pa investigación. Nes sos memories diría: "Falar ante audiencies sobre'l sida convirtióse de dalguna manera na función más importante de la mio vida". ('Sports Illustrated, 1992)

Dalguna vegada recibió una carta d'un fan que dicía: ¿Por qué Dios tien qu'escoyete pa tan fea enfermedá?. Ashe respondió: Nel mundu 50.000.000 de mozos empiecen a xugar al tenis, 5.000.000 aprienden a xugalo, 500.000 aprienden tenis profesional, 50.000 entren al circuitu, 5.000 algamen xugar un Grand Slam, 50 lleguen a Wimbledon, 4 a les semifinales, 2 a la final. Cuando taba llevantando la copa nunca-y preguntar a DIOS: ¿Por qué al mio?. Y güei cola mio enfermedá, nun tendría de preguntar -y: ¿Por qué al mio?. Tamién dixo: "Nun quiero ser recordáu polos mios llogros tenísticos, eso nun ye nenguna contribución pa la sociedá. Eso foi puramente egoísta; eso foi para mi".

Honores

Tien un monumentu en Richmond dedicáu a él, na "Monument Avenue" (Avenida de los Monumentos) tradicionalmente acutada pa figures de los Estaos Confederaos d'América. Esto creó dellos discutinios nuna ciudá que foi capital de los Estaos Confederaos mientres la Guerra de Secesión.

L'estadiu principal nel USTA National Tennis Center nel Flushing Meadows Park, onde se xuega'l Abiertu d'Estaos Xuníos, foi nomáu Estadiu Arthur Ashe nel so nome. Anguaño ye l'estadiu de tenis con más capacidá nel planeta.

El so campeonatu de Wimbledon de 1975 foi escoyíu nel Nᵘ95 ente los 100 Grandes Momentos del Deporte por una canal de televisión británicu.

En 2005 el Serviciu Postal de los Estaos Xuníos anunció'l llanzamientu d'una estampilla n'honor a Ashe, la primera na historia n'amosar la portada de la revista Sports Illustrated.

La revista TENNIS Magacín allugar nel puestu Nᵘ30 na llista de los "40 Xugadores más grandes de la Era Open".

Torneos de Grand Slam

Campeón individuales (3)

Añu	Tornéu	Oponente na final	Resultáu
1968	Abiertu d'Estaos Xuníos	Tom Okker	14-12 5-7 6-3 3-6 6-3
1970	Abiertu d'Australia	Dick Crealy	6-4 9-7 6-2
1975	Wimbledon	Jimmy Connors	6-1 6-1 5-7 6-4

Finalista individuales (4)

Añu	Tornéu	Oponente na final	Resultáu
1966	Abiertu d'Australia	Roy Emerson	4-6 8-6 2-6 3-6
1967	Abiertu d'Australia	Roy Emerson	4-6 1-6 4-6
1971	Abiertu d'Australia	Ken Rosewall	1-6 5-7 3-6
1972	Abiertu d'Estaos Xuníos	Ilie Năstase	6-3 3-6 7-6 4-6 3-6

Campeón Dobles (2)

Añu	Tornéu	Pareya	Oponentes na final	Resultáu
1971	Roland Garros	Marty Riessen	Tom Gorman Stan Smith	6-8 4-6 6-3 6-4 11-9
1977 (xineru)	Abiertu d'Australia	Tony Roche	Charlie Pasarell Erik Van Dillen	6-4 6-4

Finalista Dobles (3)

Añu	Tornéu	Pareya	Oponentes na final	Resultáu
1968	Abiertu d'Estaos Xuníos	Andrés Gimeno	Bob Lutz Stan Smith	9-11 1-6 5-7
1970	Roland Garros	Charlie Pasarell	Ilie Năstase Ion Tiriac	2-6 4-6 3-6
1971	Wimbledon	Dennis Ralston	Roy Emerson Rod Laver	6-4 7-6 8-6 4-6 4-6

Títulos (47)

Individuales (33)

Lleenda

Grand Slam (3)

Tennis Masters Cup (0)

ATP Tour (30)

Nᵘ	Fecha	Tornéu	Superficie	Oponente na final	Resultáu
1.	1968	US Amateur Chmps., Longwood	Dura	Robert Lutz (EE. XX.	5 sets
2.	29 d'agostu de 1968	Abiertu d'Estaos Xuníos	Dura	Tom Okker (Países Baxos)	14-12 5-7 6-3 3-6 6-3
3.	8 de marzu de 1970	Abiertu d'Australia, Melbourne	Dura	Dick Crealy, Australia	6-4 9-7 6-2
4.	21 de setiembre de 1970	Berkeley, EE. XX.	Dura	Cliff Richey (EE. XX.)	6-4 6-2 6-4
5.	2 de payares de 1970	Paris Indoor, Francia	Dura	Marty Riessen (EE. XX.)	7-6 6-4 6-3
6.	5 d'abril de 1971	Charlotte, EE. XX.	Tierra Batida	Stan Smith (EE. XX.)	6-3 6-3
7.	1 de payares de 1971	Estocolmu, Suecia	Dura	Jan Kodeš (Checoslovaquia)	6-1 3-6 6-2 1-6 6-4
8.	8 de payares de 1971	París Indoor, Francia	Dura	Marty Riessen (EE. XX.)	7-6 6-4 6-3
9.	29 de xunetu de 1972	Louisville, Estaos Xuníos	Tierra Batida	Mark Cox (Reinu Xuníu)	6-4 6-4
10.	17 de setiembre de 1972	Montreal WCT, Canadá	Dura	Roy Emerson (Australia)	7-5 4-6 6-2 6-3
11.	18 de payares de 1972	Rotterdam WCT, Países Baxos	Dura	Tom Okker (Países Baxos)	3-6 6-2 6-1
12.	26 de payares de 1972	Roma WCT, Italia	Dura	Robert Lutz (Estaos Xuníos	6-2 3-6 6-3 3-6 7-6
13.	26 de febreru de 1973	Chicago WCT, Estaos Xuníos	Dura	Roger Taylor (Gran Bretaña)	3-6 7-6(11) 7-6(2)
14.	23 de xunetu de 1973	Washington, Estaos Xuníos	Tierra Batida	Tom Okker (Países Baxos)	6-4 6-2
15.	17 de febreru de 1974	Boloña WCT, Italia	Dura	Mark Cox (Gran Bretaña)	6-4 7-5
16.	3 de marzu de 1974	Barcelona WCT, España	Dura	Björn Borg (Suecia)	6-4 3-6 6-3
17.	4 de payares de 1974	Estocolmu, Suecia	Dura	Tom Okker (Países Baxos)	6-2 6-2
18.	17 de febreru de 1975	Barcelona WCT, España	Dura	Björn Borg (Suecia)	7-6(5) 6-3
19.	24 de febreru de 1975	Rotterdam WCT, Países Baxos	Dura	Tom Okker (Países Baxos)	3-6 6-2 6-4
20.	10 de marzu de 1975	Múnich WCT, Alemaña	Dura	Björn Borg (Suecia)	6-4 7-6(6)
21.	21 d'abril de 1975	Estocolmu WCT, Suecia	Dura	Tom Okker (Países Baxos)	6-4 6-2
22.	7 de mayu de 1975	Dallas WCT, Estaos Xuníos	Dura	Björn Borg (Suecia)	3-6 6-4 6-4 6-0
23.	23 de xunu de 1975	Wimbledon, Gran Bretaña	Yerba	Jimmy Connors (Estaos Xuníos)	6-1 6-1 5-7 6-4
24.	15 de setiembre de 1975	Los Angeles, Estaos Xuníos	Dura	Roscoe Tanner (Estaos Xuníos)	3-6 7-5 6-3
25.	26 de setiembre de 1975	San Francisco, Estaos Xuníos	Dura	Guillermo Vilas (Arxentina)	6-0 7-6(4)
26.	7 de xineru de 1976	Columbus WCT, Estaos Xuníos	Dura	Andrew Pattison (Estaos Xuníos)	3-6 6-3 7-6(4)
27.	12 de xineru de 1976	Indianapolis WCT, Estaos Xuníos	Dura	Vitas Gerulaitis (Estaos Xuníos)	6-2 6-7(6) 6-4
28.	4 de febreru de 1976	Richmond WCT, Estaos Xuníos	Dura	Brian Gottfried (Estaos Xuníos)	6-2 6-4
29.	17 de febreru de 1976	Roma WCT, Italia	Tierra batida	Robert Lutz (Estaos Xuníos)	6-2 0-6 6-3
30.	23 de febreru de 1976	Rotterdam WCT, Países Baxos	Dura	Robert Lutz (Estaos Xuníos)	6-3 6-3
31.	24 d'abril de 1978	San José, Estaos Xuníos	Dura	Bernard Mitton (Sudáfrica)	6-7 6-1 6-2
32.	7 d'agostu de 1978	Columbus, Estaos Xuníos	Tierra Batida	Robert Lutz (Estaos Xuníos)	6-3 6-4
33.	18 de setiembre de 1978	Los Angeles, Estaos Xuníos	Dura	Brian Gottfried (Estaos Xuníos)	6-2 6-4

Finalista n'individuales (32)

• 1969: Indianapolis (pierde ante Zeljko Franulovic)
• 1970: Washington (pierde ante Cliff Richey)
• 1970: Estocolmo (pierde ante Stan Smith)
• 1971: Richmond (pierde ante Ilie Nastase)
• 1971: Abiertu d'Australia (pierde ante Ken Rosewall)
• 1971: Chicago WCT (pierde ante John Newcombe)
• 1971: Dallas WCT (pierde ante John Newcombe)
• 1971: Bolonia WCT (pierde ante Rod Laver)
• 1972: Chicago WCT (pierde ante Tom Okker)
• 1972: Abiertu d'Estaos Xuníos (pierde ante Ilie Nastase)
• 1973: Charlotte WCT (pierde ante Ken Rosewall)
• 1973: Denver WCT (pierde ante Mark Cox)
• 1973: Dallas WCT (pierde ante Stan Smith)
• 1973: Las Vegas (pierde ante Brian Gottfried)
• 1973: Boston (pierde ante Jimmy Connors)
• 1973: Washington WCT (pierde ante Tom Okker)
• 1973: Johanesburgu (pierde ante Jimmy Connors)
• 1974: Filadelfia WCT (pierde ante Rod Laver)
• 1974: São Paulo WCT (pierde ante Björn Borg
• 1974: Tucson (pierde ante John Newcombe)
• 1974: Denver WCT (pierde ante Roscoe Tanner)
• 1974: San Francisco (pierde ante Ross Case)
• 1974: Johanesburgu (pierde ante Jimmy Connors)
• 1975: Richmond WCT (pierde ante Björn Borg)
• 1975: Bologna WCT (pierde ante Björn Borg)
• 1975: Indianapolis (pierde ante Manuel Orantes)
• 1975: Paris Indoor (pierde ante Tom Okker)
• 1976: Llagos WCT (pierde ante Dick Stockton)
• 1976: Los Angeles (pierde ante Brian Gottfried)
• 1978: Nueva York Masters (pierde ante John McEnroe)
• 1979: Filadelfia (pierde ante Jimmy Connors)
• 1979: Memphis (pierde ante Jimmy Connors)

Copa Davis

Arthur Ashe tuvo una destacada participación en Copa Davis, representando a los Estaos Xuníos mientres 10 años ente 1963 y 1978.

En 1963 convertir nel primer afroamericanu en ser convocáu pa representar a Estaos Xuníos na Copa Davis. Esi añu Estaos Xuníos coronóse campeón y Ashe ayudó al consiguir una victoria en singles na serie contra Venezuela pola final de la zona americana.

En 1965 ganó los cuatro singles qu'apostó ante Méxicu y Canadá pero'l so equipu perdió en semifinales ante España.

En 1966 xugó'l so primer partíu de dobles al pie de Charlie Pasarell nel que perdió ante los representantes del Caribe/Indies Occidentales.

En 1967 perdería'l so invictu en singles al cayer en seriar ante Ecuador ante Miguel Olvera y Pancho Guzmán.

En 1968 convertir na pieza fundamental por qu'Estaos Xuníos llevante la ensaladera de plata. Participó nes 6 series que se xugaron llogrando 11 victories y 1 derrota en singles. La final foi xugada ante Australia n'Adelaide y Estaos Xuníos adelantróse rápido coles victories de Graebner y Ashe y de la dupla Smith/Lutz pa poner el irremontable 3-0 a favor d'USA. Cola serie yá definida Ashe perdió'l so únicu partíu del añu en Copa Davis ante Bill Bowrey. En 1969, EE.XX. volvería llevantar el títulu y esta vegada Ashe namái participó na serie final en Cleveland ante Rumanía na que consiguió dos victories ante Ilie Nastase y Ion Tiriac.

En 1970 volvió repitise esautamente lo mesmo. Arthur participó con dos victories na serie final ante los alemanes Wilhelm Bungert y Christian Kuhnke.

La so última participación sería nel añu 1978, nel qu'ayudó a EE.XX. a llevantar de nuevu la Copa en ganando na final a Gran Bretaña. Esi añu Ashe collaboró nes semifinales ante Suecia onde llogró'l puntu decisivu ante Kjell Johansson.

Ver tamién

• Abiertu de los Estaos Xuníos: 1968
• Abiertu d'Australia: 1970
• Campeonatu de Wimbledon: 1975 (Tornéu de Wimbledon 1975)

Referencies

1. Afirmao en: 100 years of Wimbledon. Páxina: 193. Editorial: Guinness Superlatives. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 1977. Autor: Lance Tingay.
2. Afirmao en: sitio web de la ATP.
3. URL de la referencia: http://www.nytimes.com/1993/02/08/obituaries/arthur-ashe-tennis-star-is-dead-at-49.html?ref=arthurashe.
4. Afirmao en: The Bud Collins History of Tennis. Páxina: 544. Editorial: New Chapter Press. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 2010. Autor: Bud Collins.
5. Afirmao en: The Bud Collins History of Tennis. Páxina: 543. Editorial: New Chapter Press. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 2010. Autor: Bud Collins.
6. URL de la referencia: https://philamuseum.libguides.com/blog/Jeanne-Moutoussamy-Ashe.
7. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Arthur Ashe.
• Ficha oficial de l'ATP pa Arthur Ashe
• Sitiu Oficial de Arthur Ashe
• Salón Internacional de la Fama del Tenis
• New York Times Obituary
• Tributu a Arthur Ashe, Sports Illustrated Archiváu 2003-12-09 en Wayback Machine
• Arthur Ashe Institute for Urban Health
• Arthur Ashe & Monument Avenue in Richmond, VA [1] Archiváu 2016-03-03 en Wayback Machine alex[2] Archiváu 2006-08-31 en Wayback Machine[3] Archiváu 2006-08-16 en Wayback Machine
• «Arthur Ashe». en Find a Grave. (n'inglés)
• The Game — My 40 Years in Tennis (1979) — Jack Kramer with Frank Deford (ISBN 0-399-12336-9)