Boeing 787

Boeing 787
familia d'aeronaves y avión comercial
birreactor de fuselaje ancho (es) Traducir, avión de pasaxeros con motores de reaición y avión comercial
Información
Fabricante Boeing Commercial Airplanes (es) Traducir
Llugar de producción Fábrica Boeing de Everett (es) Traducir y Boeing South Carolina (en) Traducir
Historia
Primer vuelu 15 avientu 2009
Entrada en serviciu 26 ochobre 2011
Operadores
   All Nippon Airways(2011–)
Japan Airlines(2012–)
   Ethiopian Airlines(2012–)
   Air India(2012–)
   LATAM Chile(2012–)
United Airlines(2012–)
   Qatar Airways(2012–)
LOT Polish Airlines(2012–)
China Southern Airlines(2013–)
   Norwegian Air Shuttle(2013–)
Hainan Airlines(2013–)
   TUI Airways (es) Traducir(2013–)
   British Airways(2013–)
Aeroméxico(2013–)
Qantas(2013–)
Royal Brunei Airlines(2013–)
   Jetstar Airways(2013–)
   TUI fly Belgium(2013–)
   Air Canada(2014–)
   Kenya Airways(2014–)
   TUI fly Netherlands(2014–)
Thai Airways(2014–)
   Air New Zealand(2014–)
Xiamen Airlines(2014–)
   Royal Jordanian(2014–)
   Virgin Atlantic(2014–)
   Avianca(2015–)
   Royal Air Maroc(2015–)
   Etihad Airways(2015–)
   Scoot(2015–)
Azerbaijan Airlines(2015–)
   American Airlines(2015–)
Vietnam Airlines(2015–)
   Oman Air(2015–)
   KLM(2015–)
Saudia(2016–)
   Air Europa(2016–)
Air China(2016–)
Air Austral(2016–)
Uzbequistán Airways(2016–)
   Air France(2017–)
   Korean Air(2017–)
   El Al(2017–)
   Singapore Airlines(2018–)
Gulf Air(2018–)
Biman Bangladesh Airlines(2018–)
China Eastern Airlines(2018–)
Juneyao Airlines(2018–)
BOC Aviation (en) Traducir(2018–)
   WestJet(2019–)
   AerCap (es) Traducir(2019–)
EVA Air(2019–)
Air Tahiti Nui(2019–)
   Turkish Airlines(2019–)
   Air Premia (es) Traducir(2021–)
Carauterístiques
Unidaes fabricades 972 y 1005
Materiales material compuesto (es) Traducir
Fuercia motora General Electric GEnx (es) Traducir y Rolls-Royce Trent 1000 (es) Traducir
Eslora 56,7 metros
Altor 16,9 metros
Masa 247 208 quilogramos
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

El Boeing 787, moteyáu «Dreamliner», ye un avión de pasaxeros de tamañu mediu y fuselaxe anchu desenvueltu pol fabricante estauxunidense Boeing Commercial Airplanes. L'aeronave, de doble pasiellu, puede tresportar ente 217 y 323 pasaxeros, dependiendo del tipu (787-8, -9 o -10). El so primer vuelu tuvo llugar el 19 d'avientu de 2009.

El 787 ye capaz d'apurrir l'autonomía de vuelu de los aviones de gran tamañu a los reactores de tamañu mediu, y apurre a les llinies aérees una eficiencia ensin precedentes tocantes a consumu de combustible, colos consiguientes beneficios pal mediu ambiente. Consume un 20 % menos de combustible que cualesquier otru avión del so tamañu en misiones similares.[1] Ye de destacar el significativu amenorgamientu nel so pesu total, pol usu de materiales compuestos na mayoría de la so construcción: como referencia, el Boeing 787 pesa ente 13 600 y 18 150 kg menos que l'Airbus A330-200.

El nuevu avión viaxa a una velocidá asemeyada a la de los actuales aviones comerciales más rápidos, ye dicir Mach 0,85 (957 km/h).[2] Boeing escoyó a General Electric y Rolls-Royce pa desenvolver los motores pal nuevu avión.

Antes del 28 de xineru de 2005 el 787 yera conocíu cola designación de desenvolvimientu 7Y7. El 26 d'abril de 2005, un día y un añu dempués del llanzamientu del programa, l'apariencia final del diseñu esterior del 787 foi afitada. Con una ñariz menos atrevida y una cola más convencional, el diseñu final tien una aerodinámica cimera.

Historia

[editar | editar la fonte]

Escenariu inicial

[editar | editar la fonte]

Mientres la década de 1990, Boeing empezó a valorar diversos programes de sustitución pa los modelos 767 y Boeing 747-400 por cuenta de que les sos ventes habíense frenáu. La compañía propunxo dos nuevos aviones, el 747X, que yera un proyeutu que se basaba nel 747-400, allargando'l so fuselaxe y ameyorando la so eficiencia, y el Sonic Cruiser, que yera una aeronave diseñada coles mires d'algamar velocidaes más altes (un 15% más rápidu que les aeronaves comerciales d'aquel momentu, aproximao Mach 0,98) ente que'l consumu de combustible caltener na mesma proporción que los 767.[3] L'interés de los compradores potenciales escontra'l proyeutu 747X yera tibia, pero'l Sonic Cruiser tenía meyores perspeutives de venta. Delles aereollinies importantes de los Estaos Xuníos, ente les que s'atopaba Continental Airlines, amosaron primeramente'l so entusiasmu escontra'l conceutu Sonic Cruiser, anque tamién espresaron la so esmolición pol eleváu costu d'operación.[4]

El mercáu global de l'aviación sufrió un duru revés tres los atentaos del 11 de setiembre de 2001 y l'aumentu de los precios del petroleu, polo que les compañíes aérees empezar a centrar más na eficiencia que na velocidá. Esti xiru nel mercáu aeronáuticu provocó que Boeing tuviera qu'atayar el proyeutu Sonic Cruiser el 20 d'avientu de 2002. Nun cambéu d'aldu, la compañía anunció un productu alternativu utilizando la teunoloxía de Sonic Cruiser, pero emplegando una configuración más convencional, denominada 7Y7, el 29 de xineru de 2003.[5][6] La énfasis nun bimotor de tamañu mediu en llugar d'una aeronave de gran tamañu como'l 747, representaba una migración de la filosofía del centru de conexón escontra la teoría del puntu a puntu.[7][8]

El reemplazu del proyeutu Sonic Cruiser dar a conocer sol llamatu "7Y7"[9] (anque internamente Boeing denominar "Y2"). La teunoloxía del Sonic Cruiser y del 7Y7 diba emplegase como parte d'un proyeutu de Boeing que reemplazaría tola gama d'aviones de pasaxeros de la compañía, un programa conocíu como proyeutu Yellowstone, y del cual el 7Y7 yera la primer parte del mesmu.[10][11] Dellos medios especularon con que la "Y" significaba delles coses, como "eficiencia" o "ecolóxicu", anque a la fin Boeing dixo qu'esta lletra significaba "ocho" (en idioma inglés: "eight").[5] En xunetu de 2003, celebróse un concursu públicu pa dar un nome a l'aeronave, del cual salió vencedor el nome Dreamliner.[12] Otros nomes populares que tamién tuvieron la posibilidá de ser votaos fueron eLiner, Global Cruiser o Stratoclimber.[13]

Fase de diseñu

[editar | editar la fonte]
All Nippon Airways llanzó'l programa 787 Dreamliner con un pidíu de 50 aviones en 2004.

El 26 d'abril de 2004, aereollinia xaponesa All Nippon Airways convertir nel veceru de llanzamientu del Dreamliner, col anunciu d'un pidíu en firme por un total de 50 unidaes, con una previsión de que les entregues empezaríen a finales del añu 2008.[14] El pidíu inicial de All Nippon Airways estremar en 30 aeronaves de la versión 787-3, en configuración de 290–330 asientos en clase única, destináu pal mercáu domésticu, y 20 787-8, de 210–250 asientos en configuración de dos clases, destináu a rutes internacionales. L'aeronave dexaría abrir a All Nippon Airways nueves rutes escontra ciudaes dende les qu'enantes nun operaba, como Denver, Moscú o Nueva Delhi.[15] El 787-3 y 787-8 convertir nes primeres variantes n'entrar en serviciu, siguíes darréu pol 787-9, qu'entraría en serviciu en 2010.[16]

El 787 foi diseñáu pa convertise nel primer avión de pasaxeros construyíu en materiales compuestos que se fabricaría en serie, nel que'l fuselaxe xunir en seiciones cilíndriques d'una única pieza en llugar de les múltiples capes d'aluminiu y los cerca de 50000 remaches emplegaos nes aeronaves esistentes na dómina.[17][18] Boeing escoyó dos plantes motrices pa fornir al 787, el General Electric GEnx y el Rolls-Royce Trent 1000.[5] Boeing afirmaba que'l 787 sería una aeronave qu'apurría un ameyoramientu nel consumu de combustible del 20% con respectu al 767,[19] del cual, cerca del 40% del aumentu n'eficiencia enerxética venía de les nueves plantes motrices,[20] más los beneficios derivaos de les meyores aerodinámiques,[21] la medría nel usu de materiales más llixeros y na aplicación de nuevos sistemes.[16] El 787-8 y −9 taben diseñaos pa poder operar so condiciones ETOPS de 330 minutos.[22]

Fabricación y provisores

[editar | editar la fonte]
Ensamblaxe de la "Seición 41", la seición de morru del Boeing 787.

El 16 d'avientu de 2003, Boeing dio a conocer que'l 787 fabricar nes instalaciones que dispón en Everett, nel estáu de Washington.[5] En cuenta de construyir l'aeronave dende la mesma fábrica, como se realizaba tradicionalmente coles demás aeronaves, la planta de Everett emplegaríase como una llinia d'ensamblaxe que se nutriría de diversos provisores.[23] D'esta miente, Boeing asignó a les sos subcontrates parte de la carga de trabayu d'ensamblaxe de componentes, lo que llevaría a qu'en Everett recibíense seiciones completes preparaes pal montaxe final. Esti enfoque pretendía faer que la cadena de montaxe ganara n'axilidá y en cencellez, al empar qu'un amenorgamientu del inventariu,[24] gracies a los sistemes preinstalados qu'amenorgaríen el tiempu de montaxe final en trés cuartes partes del tiempu enantes axustáu, pa dexalo en tres díes.[25][26]

Ente los subcontratistas se contraban: pa les ales Mitsubishi Heavy Industries, de Xapón;[27] pal estabilizador horizontal, Alenia Aeronáutica, d'Italia, y Korea Aerospace Industries, de Corea del Sur;[28] pa les seiciones de fuselaxe, Global Aeronáutica, d'Italia; Boeing, de los EE.XX.; Kawasaki Heavy Industries, de Xapón; Spirit AeroSystems, de los EE.XX. y Korean Air, de Corea del Sur;[29][30][31] la puertes de pasaxe, Latécoère, de Francia; les puertes de carga, puertes d'accesu y la puerta d'escape de la tripulación, Saab AB, de Suecia; desenvolvimientu del software, HCL Enterprise, d'India;[32] vigues del pisu de cabina, TAL Manufacturing Solutions Limited, d'India;[33][34] cableaxe, Labinal, de Francia;[35] dispositivos de punta alar, flaps, carenados, portones del tren d'aterrizaxe y llargueros, Korean Air, de Corea del Sur;[36] tren d'aterrizaxe, Messier-Dowty, de Francia;[37] y los sistemes de xestión y aire acondicionáu, Hamilton Sundstrand, de los EE.XX.[35][38]

P'acelerar la entrega de los principales componentes del 787, Boeing modificó cuatro aparato 747-400 de segunda mano na versión 747 Dreamlifters pa poder tresportar les ales, seiciones de fuselaxe y otres partes del 787. La participación industrial xaponesa nel proyeutu ye amplia, algamando un 35% del desenvolvimientu y fabricación de l'aeronave, como compensación d'un creitu de 2.000 millones de dólares dau pol gobierno xaponés.[39] En mayu de 2007 dio empiezu l'ensamblaxe final del primer 787-8 nes instalaciones de Boeing Everett.[40]

Producción y demorances nes entregues

[editar | editar la fonte]

Boeing declaró n'avientu de 2006 que los primeros seis 787 sufríen de sobrepesu, cola previsión de que les primeres seis aeronaves yeren 5,000 lb (2,268.0 kg) más pesaes de lo que taba previstu. D'alcuerdu a lo declarao pol entós presidente d'International Lease Finance Corporation (ILFC), Steven Udvar-Hazy, el pesu operativu en vacíu del 787-9 entepasaba en redol les 14,000 lb (6,350.3 kg).[41] La séptima aeronave sería la primera de la serie 787-8 en cumplir colos oxetivos de pesu.[42][43] Como parte d'esti procesu d'endelgazamientu, Boeing rediseñó delles partes y fixo mayor usu del titaniu.[44]

El primer Boeing 787-8 saliendo de la factoría de Boeing en Everett, pa ser presentáu en públicu.

El Boeing 787 presentar al públicu nuna ceremonia celebrada'l 8 de xunetu de 2007, cola previsión orixinal pal primer vuelu del aparatu a finales d'agostu de 2007.[45] Sicasí, los principales sistemes de l'aeronave inda nun s'instalaren naquella fecha, y munches de les pieces coles que foi presentada l'aeronave taben xuníes con pasadores temporales d'orixe industrial, que tendríen de ser sustituyíos por remaches aeronáuticos.[46] Anque la intención yera la d'encurtiar los procesos de producción, los subcontratistas del 787 tuvieron dificultaes de primeres, polo que les pieces pa completar el 787 nun llegaron a tiempu.[47][48][49]

El 5 de setiembre d'esi mesmu añu Boeing anunció un retrasu de 3 meses, culpando la escasez d'elementos de sujección, según a los retrasos de desenvolvimientu del software.[50] El 10 d'ochobre de 2007, anuncióse un segundu retrasu de tres meses pal primer vuelu xunto con otru retrasu de seis meses pa la primer entrega, por cuenta de los problemes cola cadena de suministru, incluyendo les faltes de remaches aeronáuticos, la falta de documentación de los provisores estranxeros y los continuos retrasos col software de xestión de vuelu.[51][52][53] Menos d'una selmana más tarde, Mike Bair, l'hasta entós direutor del programa 787, foi despidíu.[54] El 16 de xineru de 2008, Boeing anunció'l tercer retrasu pal primer vuelu del 787, mentando que nun se progresó lo suficiente sobre los problemes detectaos.[55] El 28 de marzu de 2008 Boeing anunció la compra de les aiciones de Vought Aircraft en Global Aeronáutica, como midida pa llograr un mayor control na cadena de provisores.[56][57]

El 9 d'abril de 2008, Boeing anunció de manera oficial el cuartu retrasu nel programa, moviendo'l primer vuelu al cuartu trimestre de 2008, y retrasando la primer entrega en 15 meses hasta'l tercer trimestre de 2009. De la mesma, la variante 787-9 retardar pa 2012 y la variante 787-3 siguiríalu de siguío, ensin una fecha d'entrega en firme.[58] El 4 de payares de 2008, la compañía anunció un quintu retrasu por cuenta de la instalación incorreuta de los remaches y una fuelga de los emplegaos de Boeing, indicando que'l primer vuelu nun tendría llugar nel últimu trimestre de 2008.[59][60] Boeing confirmó n'avientu de 2008 n'evaluando'l programa 787 colos provisores,[61] que'l primer vuelu retrasar hasta'l segundu cuartu de 2009.[62] Aereollinies como United Airlines y Air India declararon que buscaben que Boeing compensára-yos por cuenta de estos retrasos.[63][64]

Pruebes pre-vuelu

[editar | editar la fonte]

Al empar que Boeing trabayaba colos sos provisores na producción inicial del 787, el diseñu de l'aeronave taba sometiéndose a una serie de pruebes. El 7 d'agostu de 2007 recibióse la certificación del motor Rolls-Royce Trent 1000 por parte de les autoridaes aeronáutiques europees y estauxunidenses.[65] El 23 d'agostu de 2007, realizó una prueba d'impautu, na que se dexó cayer una seición parcial del fuselaxe dende un altor de 4,6 m escontra una placa de 2,5 cm d'espesura.[66][67] Los resultaos llograes afacer a lo que los inxenieros de Boeing envaloraren, lo que dexó siguir coles pruebes d'impautu por aciu analís per ordenador, en cuenta de siguir con más pruebes físiques.[68][69] A pesar de qu'esistíen crítiques rellacionaes con que los materiales compuestos nel fuselaxe podríen quebrase o prender fueu xenerando fumu tóxico nun aterrizaxe d'emerxencia, los datos de les pruebes indicaron que l'usu d'estos materiales nun yeren más peligrosos que los materiales convencionales de metal.[70][71]

El primer Boeing 787-8 empezó les pruebes de rodaxe en Paine Field en payares y avientu de 2009.

La planta motriz que forne al avión, el GUE GEnx-1B, llogró la so certificación el 31 de marzu de 2008.[72] El 20 de xunu de 2008, realizóse'l primera encendíu del 787-8, comprobando'l correutu funcionamientu del sistema llétricu y de los sistemes de distribución.[73] Tamién se fabricó una aeronave pa pruebes estátiques, que'l 27 de setiembre de 2008, foi sometida a una presión diferencial de 102,7 kPa, lo que representa un 150 per cientu de la presión máxima a la que s'espón una aeronave en serviciu comercial.[74] N'avientu de 2008, l'Alministración Federal d'Aviación (FAA) dio'l vistu bonu al programa de caltenimientu del 787.[75]

El 3 de mayu de 2009 treslladóse'l primera 787 pa empecipiar el programa de pruebes destinaes al primer vuelu, en pasando tolos test de fábrica, ente los que s'incluyía les pruebes al tren d'aterrizaxe o la integración de sistemes.[76] El 4 de mayu de 2009, un informe reveláu na prensa especializada amosaba que'l 787 amenorgara'l so algame ente un 10–15%, hasta 6.900 milles náutiques (12.800 km) en llugar de les 7.700 a 8.200 milles náutiques (14,800-15,700 km) que s'establecieren como oxetivu inicial. Ello riquiría d'un rediseño sustancial pa poder desaniciar esti defectu.[77] Boeing salió nel so defensa, declarando que'l 787-8 tendría un algame cercanu a les 8.000 milles náutiques (14.800 km).[78] Sicasí, delles aereollinies retrasaron les entregues de los 787 coles mires de que les especificaciones de los aviones recibíos tuvieren cercanes a les estimaciones iniciales.[79] Boeing tenía previstu que los problemes de pesu tuvieren arreglaos tres la entrega de la ventena primer unidá de serie.[80]

El 15 de xunu de 2009, mientres el Salón Aeronáuticu de París, Boeing dixo que'l 787 realizaría'l so primer vuelu nun plazu de dos selmanes. Sicasí, el 23 de xunu de 2009, Boeing anunció que'l primer vuelu retardóse "por cuenta de la necesidá de reforzar una área dientro de la seición llateral del cuerpu de l'aeronave".[81][82][83] Boeing actualizó les sos previsiones el 27 d'agostu de 2009, na que s'estableció como oxetivu pal primer vuelu a finales de 2009 y coles entregues empezando a finales de 2010.[84] La compañía tamién tuvo que provisionar 2.500 millones de dólares por cuenta de que consideraba que los trés primeros Dreamliners non podríen llegase a vender y tan solo yeren afechos pa ser emplegaos como prototipos.[85] El 28 d'ochobre de 2009, Boeing anunció la seleición de Charleston, Carolina del Sur, como sede d'una segunda llinia de producción del 787, dempués de solicitar ufiertes de dellos estaos, incluyendo Washington.[86] El 12 d'avientu de 2009, el prototipu del 787-8 completó les pruebes de rodadura a alta velocidá, el postreru paso antes de realizar el primer vuelu.[87][88][89]

Programa de pruebes en vuelu

[editar | editar la fonte]

El 15 d'avientu de 2009, el prototipu del 787-8 realizó'l so primer vuelu, desapegando del aeropuertu de Paine Field n'Everett, Washington, a les 10:27 hores PST,[90] y aterrizando nel aeropuertu Internacional del Condáu de King nel Condáu de King, Washington, a les 13:35 hores PST.[91][92] Taba previstu primeramente que'l vuelu tuviera una duración de cuatro hores, anque finalmente amenorgóse a los trés hores motiváu poles inclemencies meteorolóxiques.[93] El calendariu del programa de pruebes de vuelu de Boeing prevía un programa de nueve meses de duración, posteriomente amenorgáu a ocho meses y mediu.[94]

El prototipu del 787-8 mientres el despegue del so primer vuelu.

El programa de pruebes de vuelu del 787 cuntaba con un total de 6 prototipos, del ZA001 hasta'l ZA006, de los cualos cuatro taben forníos con motores Rolls-Royce Trent 1000 ente que dos montaben motores General Electric GEnx-1B64. El segundu 787-8, el ZA002, voló hasta Boeing Field el 22 d'avientu de 2009 pa xunise al programa de vuelos;[95][96] el tercer 787, el ZA004 xunir a la flota de pruebes, realizando'l so primer vuelu'l 24 de febreru de 2010, siguíu del ZA003 el 14 de marzu de 2010.[97] El 24 de marzu de 2010, completáronse les pruebes d'alabeo y d'efeutu suelo, completando l'apertura de la envolvente de vuelu.[98] El 28 de marzu de 2010, el 787 completó la postrera de les pruebes de la carga alar, que riquía que les ales d'unu de los aviones totalmente ensamblados someter a una carga del 150% del la carga llende del diseñu, calteniéndose asina mientres 3 segundos. Mientres esa prueba, les ales del 787-8 se flexionaron escontra riba 25 ft (7.6 m) aproximao.[99] Al contrariu de les pruebes a les que se sometíen les aeronaves nel pasáu, les ales nun fueron sometíes hasta'l puntu de frayatu.[100][101] Esta prueba foi un ésitu, dando a conocelo Boeing el 7 d'abril nun comunicáu de prensa.[102]

Interior del prototipu ZA001, forníu con rexistrador de datos rexistradores de datos de vuelu.

El 23 d'abril de 2010, Boeing treslladó l'hasta entós más nuevu de los prototipos del 787, el ZA003, al hangar del Llaboratoriu Climáticu McKinley asitiáu na Base Aérea de Eglin, en Florida. Ellí díbase a someter a l'aeronave a pruebes en condiciones climatolóxiques estremes, dientro d'un algame que bazcuyaba de los 115 °F (46,1 °C) hasta los −45 °F (−42,8 °C), preparando al so pasu al modelu pal despegue en dambes situaciones.[103] El Dreamliner ZA005, el quintu de los 787-8 y el primeru que montaba la planta motriz General Electric GEnx, empezó les sos pruebes de motor en mayu de 2010.[104] El ZA005 realizó'l so primer vuelu'l 16 de xunu de 2010, xuniéndose al programa de pruebes.[105] En xunu de 2010 afayóse que s'instalaren les cuñas de los estabilizadores horizontales de l'aeronave, lo que derivaba nuna separación mayor de la debida. Por cuenta de ello, toles aeronaves fabricaes tuvieron que sometese a inspeición y reparase.[106] Esi mesmu mes, un 787 foi algamáu por un rayu en plenu vuelu, una oportunidá que dexó esaminar a los inxenieros de Boeing la tolerancia del diseñu a esti tipu d'impactos.[107] Por cuenta de que los materiales compuestos ufierten la milésima parte de conductividá llétrica respectu al aluminiu, en Boeing decidieron añader material conductor col fin d'embrivir esti tipu de riesgos y, con ello, cumplir colos requisitos de la FAA.[70][108][109][110] Les inspeiciones realizaes al 787 tres el primer impautu rexistráu d'un rayu demostraron que les soluciones aplicaes yeren correutes y que l'aeronave nun sufriera nengún dañu importante.[107]

La primer visita del 787-8 a Europa, el ZA003 nel Salón Aeronáuticu de Farnborough de 2010.

El 787-8 realizó la so primer apaición comercial nel Salón Aeronáuticu de Farnborough, nel Reinu Xuníu, el 18 de xunetu de 2010.[111] El 2 d'agostu, un motor Trent 1000 sufrió una esplosión nuna de les instalaciones de la Rolls-Royce mientres una prueba.[112] Esti fallu provocó que se tuviera que revaluar los plazos de certificación de la variante que monta los motores Trent 1000, y el 27 d'agostu de 2010 Boeing confirmó que la primer entrega al veceru de llanzamientu All Nippon Airways se retasaría hasta l'entamu del añu 2011.[113][114] Por cuenta de ello, Boeing tuvo que faer frente a reclamaciones por parte de les compañíes aérees, que solicitaben una compensación polos continuos retrasos na fecha d'entrega.[115] El 9 de setiembre de 2010, informóse qu'otros dos prototipos del 787 podríen xunise al programa de pruebes, lo que podría alzar al total d'ocho aviones de pruebes.[116] El 4 d'ochobre de 2010, el sestu prototipu del 787, el ZA006 xunir al programa de vuelos de prueba.[117]

El 5 de payares de 2010 dar a conocer que dalgunes de les primeres entregues del 787-8 podríen retrasase, en dellos casos hasta los trés meses, col fin de dar solución a los problemes atopaos mientres les pruebes de vuelu.[118][119] El 9 de payares de 2010, el prototipu ZA002 realizó un aterrizaxe d'emerxencia dempués de que se detectara fumu y llapaes na cabina de pasaxe mientres un vuelu de prueba. Un voceru de Boeing comunicó que l'aeronave aterrizó ensin problemes nel aeropuertu Internacional de Laredo, Texas.[120][121][122] El fueu, de tipu llétricu, provocó dellos fallos nos sistemes de vuelo antes del aterrizaxe.[123] Boeing decidió suspender les pruebes de vuelu'l 10 de payares tres esti incidente, realizando nel so llugar diverses pruebes en tierra.[124][125] El 22 de payares de 2010, Boeing anunció que la quema fuera provocáu por materiales que se fixeren contautu col material llétrico de l'aeronave.[126] Tres los pertinentes cambeos nel sistema llétricu y de software, el 787 siguió colos vuelos de prueba'l 23 d'avientu de 2010.[127][128]

Por cuenta de estos incidentes, Boeing tuvo que reprogramar la primer entrega del 787-8 pal tercer trimestre del 2011, por cuenta de que tuviéronse que realizar actualizaciones del software y del sistema llétricu.[129][130] El 24 de febreru del 2011, Boeing anunció que'l 787 completó'l 80% de les pruebes programaes pa la planta motriz Rolls-Royce Trent 1000, siendo'l porcentaxe llográu del 60% pa la planta motriz General Electric GEnx-1B.[131] El 4 de xunetu de 2011, l'aereollinia xaponesa All Nippon Airways empezó a realizar pruebes operatives con unu de los prototipos del 787 en Xapón.[132] A fecha del 15 d'agostu de 2011, les aeronaves de prueba del 787 llevaben atropaes un total de 4,828 hores de vuelu nun total de 1,707 vuelos.[97] Mientres les pruebes, el 787 visitó un total de 14 países n'Asia, Europa, Norteamérica, y Suramérica pa ser probáu en climes y condiciones estremes, y pa probar les sos capacidaes en ruta.[133] Boeing completó les pruebes de certificación de los 787-8 forníos con motores Rolls-Royce el 13 d'agostu de 2011.[134] Finalmente, l'Alministración Federal d'Aviación y l'Axencia Europea de Seguridá Aérea dieron los sos certificaos de aeronavegabilidad al 787 el 26 d'agostu de 2011, nuna ceremonia celebrada en Everett, Washington.[135][136]

Entrada en serviciu

[editar | editar la fonte]
El 787-8 recibió'l certificáu de aeronavegabilidad de la FAA y de la EASA el 21 d'agostu de 2011.
El 787-8 LOT Polish Airlines - operador inaugural européu.

Una vegada recibíu'l certificáu de aeronavegabilidad, Boeing tuvo vía llibre pa dar empiezu a les entregues del 787-8 a los sos veceros.[136] Al empar que preparaba les primeres entregues, la compañía tamién empezó a afaer la producción col fin d'amontala. De los dos aparatos construyíos per mes esperábase xubir hasta los diez aparatos per mes, nun plan que se llevaría a cabu a lo llargo de los dos siguientes años.[136] Esta producción llevar a cabu nes llinies d'ensamblaxe final asitiaes en Everett y en Charleston. Sicasí, la fabricación d'aparatos de la planta de Charleston viose amenorgada por cuenta de torgues llegales; el 20 d'abril de 2011, la National Labor Relations Board alegó que la segunda llinia de fabricación de Boeing en South Carolina violaba dos seiciones de la Llei Nacional de Rellaciones Llaborales.[86] Esti conflictu llaboral terminó n'avientu de 2011, cuando la National Labor Relations Board sobreseyó la so demanda tres la retirada de la denuncia del Sindicatu de Maquinistes, como parte d'un contratu robláu con Boeing de mutuu alcuerdu.[137] El primeru de los 787-8 fabricaos nes instalaciones de Charleston salió de la llinia de producción el 27 d'abril de 2012.[138]

El primeru de los 787-8 de serie apurrióse oficialmente a l'aereollinia xaponesa All Nippon Airways el día 25 de setiembre de 2011 nes instalaciones de Boeing en Everett, Washington. A otru día tamién se celebró una ceremonia por cuenta de la entrega.[139][140] El 27 de setiembre, el Dreamliner desapegó del Aeropuertu de Paine Field con aldu al Aeropuertu de Haneda.[141][142] L'aereollinia recibió la segunda unidá del 787-8 el 13 d'ochobre de 2011.[143]

El 26 d'ochobre de 2011 el 787-8 realizó'l so primer vuelu comercial, nun vuelu realizáu pola aereollinia All Nippon Airways enllazando'l Aeropuertu de Narita col Aeropuertu Internacional de Hong Kong.[144] Los pasaxes pa esti primer vuelu vender nuna puya realizada per internet, na que se llegó algamar la puya máxima de 34000 dólares por un asientu nesi primer vuelu.[145] El 787 realizó'l so primer vuelu de llongura percorrida'l 21 de xineru de 2012, nel que s'enllazó'l Aeropuertu de Haneda col Aeropuertu de Frankfurt.[146]

Boeing 787-8 d'Avianca maniobrando pa desapegar nel Aeropuertu de Madrid-Barajas.

El 6 d'avientu de 2011, el prototipu de pruebes ZA006, forníu con motores General Electric GEnx engines, realizó un vuelu ensin escales de 10,710 nautical miles (19,830 km) dende Boeing Field direición este, aterrizando nel Aeropuertu Internacional de Shahjalal en Dhaka, Bangladesh. Esti vuelu estableció un nuevu récor mundial de distancia, percorríu dientro de la categoría na que'l 787 ta inscritu, que ye la de 440,000 pounds (200,000 kg) a 550,000 pounds (250,000 kg). Esti vuelu superó l'anterior récor de 9,127 nautical miles (16,903 km), establecíu nel añu 2002 por un Airbus A330. Darréu, el Dreamliner siguió'l so camín de vuelta en direición este, dende Dhaka hasta Boeing Field, estableciendo un nuevu récor mundial de circunnavegación, llográu tres 42 hores y 27 minutos.[147] N'abril de 2012, un 787 de la All Nippon Airways realizó un vuelu d'entrega dende los Estaos Xuníos hasta'l aeropuertu de Haneda en Tokiu, na que s'emplegó biocombustibles procedentes d'aceites de cocina usaos.[148] A finales del añu 2011, Boeing empezó una xira mundial pa promocionar el 787. Mientres esta xira visitó diverses ciudaes en China, África, Oriente mediu, Europa y América.[149][150][151]

Según los datos de l'aereollinia ANA, el 787 superó'l prometíu amenorgamientu del 20% nel consumu de combustible, con respectu al modelu Boeing 767. Na ruta Tokiu-Frankfurt l'aforru de combustible amenorgar hasta'l 21%.[152] Dientro d'esti informe tamién se valoró la esperiencia de los pasaxeros, na que s'entrevistó a un total de 800 pasaxeros. L'informe amosó que'l 90% de los pasaxeros sintió que'l 787 superó les sos mires. La calidá del aire y la presión de cabina algamaron o superaron les mires de nueve de cada diez pasaxeros. L'ambiente de cabina foi bonu o meyor de esperar pal 92% de los pasaxeros. El 80% del pasaxe tamién afirmó que nivel de mugor de cabina yera bonu. Cuatro de cada diez reportaron que l'altor de cabina yera meyor que lo esperao. Finalmente'l 90% de los pasaxeros tamién afirmaron que'l mayor tamañu de les ventanes algamaben o superaben les sos mires.[153]

Variantes

[editar | editar la fonte]
Comparancia de tamaños ente'l Boeing 787-8 (Contorna negra) col Boeing 777-300 (gris), 767-300 (aguamarina), y 737-800 (azul).

Boeing ufiertó trés variantes del 787 dende'l llanzamientu del programa en 2004. El 787-8 ye la primer variante producida y hai de ser siguíu pol 787-9.

787-8

[editar | editar la fonte]

El 787-8 ye'l modelu base de la familia 787, con un llargor de 186 pies (57 m), una valumbu de 197 pies (60 m) y un algame de 7650 a 8200 milles náutiques (14 200 a 15 200 quilómetros), dependiendo la configuración d'asientos. Ye la única variante del 787, y el terceru de los Boeing de fuselaxe anchu (dempués del 747SP y del 777-200LR) con un valumbu mayor que'l llargor del fuselaxe.[154] El 787-8 tien capacidá pa 210 pasaxeros nuna configuración de tres clases.[154] Esta variante foi la primera de la llinia 787 n'entrar en serviciu nel añu 2011. Boeing tien como oxetivu'l que 787-8 reemplace a los 767-200ER y 767-300ER, según que seya una aeronave que dexe a les aereollinies espandise a nuevos mercaos ensin escales, onde los grandes aviones nun seríen económicamente vidables. Dos tercios de los pidíos del 787 son pal 787-8.[155]

787-9

[editar | editar la fonte]
El primer 787-9 en serviciu, operáu pol veceru de llanzamientu Air New Zealand, aterrizando nel aeropuertu de Narita.

El 787-9 ye la primer variante del 787 con un fuselaxe "espurríu" o allargáu, con capacidá pa 250-290 pasaxeros en tres clases y con un algame de 8000 a 8500 milles náutiques (14 800 a 15 750 quilómetros).[156] Esta variante difier del 787-8 en dellos puntos, incluyendo'l fortalecimientu estructural, un fuselaxe allargáu, una mayor capacidá de combustible, una mayor pesu máximu al despegue (MTOW), pero col mesmu valumbu del 787-8.[157] La fecha d'entrada en serviciu entamóse orixinalmente pal 2010,[158] pero n'ochobre de 2011 les entregues taben programaes pa empezar a principios de 2014. El Boeing tien como oxetivu que'l 787-9 compita colos dos variantes de pasaxeros del Airbus A330 y que susituya al Boeing 767-400ER. Al igual que'l 787-8, tamién ta pensáu p'abrir nueves rutes ensin escales, volando con más carga y menos pasaxeros de manera más eficiente que'l 777-200ER o los A340-300/500. La configuración definitiva terminóse'l 1 de xunetu de 2010.[159]

Air China, que tien pidíos 15 aparatos del tipu, recibió'l so primera exemplar (tipu 787-9J9, matrícula B-7877, númberu de serie 34305/419) el 19 de mayu de 2016 y efeutuó el so primer vuelu comercial ente Beijing y Chengdu una selmana más tarde (26 de mayu de 2016).[160][161]

United Airlines, qu'opera 16 aparatos del tipu (a 1 de xunu de 2016), preve abrir la ruta comercial regular ensin escales más llarga de la historia (15 642 km) ente San Francisco y Singapur a partir del 1 de xunetu de 2016. El vuelu d'ida va durar 16 hores y 20 minutos y el de vuelta 15 hores y 30 minutos.[162]

Otres variantes

[editar | editar la fonte]

787-3

[editar | editar la fonte]
Impresión artística del 787-3.

Esta variante foi diseñada pa ser una variante de 290 pasaxeros en dos clases de curtiu algame, destinada a vuelos d'alta densidá, con un algame de 2500 a 3050 milles náutiques (4650 a 5650 km) cuando ta dafechu cargáu. El so diseñu utiliza'l fuselaxe básicu igual que'l 787-8. L'ala derivar del 787-8, con winglets reemplazando puntes de les ales orixinales. Tamién destacaba l'amenorgamientu del valumbu en 7,62 m, dexando que'l 787-3 encaxara en puertes d'embarque destinaes a vuelu de cabotaxe ysobremanera, nes de los aeropuertos de Xapón. Esti modelu taba llindáu a un MTOW amenorgáu a 364 000 llibres (165 100 kg).[163][N 1]

La variante -3 foi diseñada pa operar nes rutes rexonales qu'operaben los Boeing 757-300 y 767-200 n'aeropuertos con restricciones nel espaciu de puertes d'embarque.[164] Boeing tenía la previsión de que'l futuru de l'aviación ente ciudaes bien grandes, de cinco millones d'habitantes o más persones, precisaba d'aviones como'l 787-3.[165][166]

Encargar un total de 43 787-3 por parte de dos compañíes xaponeses, pero los problemes de producción sobre la base del modelu 787-8 de Boeing llevaron a retardar la introducción del 787-3 n'abril de 2008, tres el 787-9, pero ensin una fecha d'entrega firme.[58] En xineru de 2010, toles órdenes 787-3 convirtiérense al modelu 787-8.[167] Nesi momentu, yera probable la variante 787-3 sería dexada de llau por completu arriendes de la falta d'interés de los veceros potenciales causaos pol so diseñu específicu pal mercáu xaponés.[168] Finalmente, el 13 d'avientu de 2010, Boeing atayó'l 787-3, yá que yá nun yera económicamente vidable dempués de que los sos órdenes fueren cancelaes.[169]

787-10

[editar | editar la fonte]

Esti modelu estudiar pa competir col A350-900.[170] Amás, el 787-10 reemplazaría al 777-200ER nel catálogu actual de Boeing y tamién podría competir col Airbus A330-300 y l'A340-300. Boeing entabló conversaciones colos veceros potenciales avera del 787-10 en 2006 y 2007.[171][172][173] En marzu de 2006, Mike Bair, direutor del programa 787 naquel momentu, declaró que "Nun ye una cuestión de si vamos faelo, sinón de cuando vamos faelo ... El 787-10 ye una versión allargada del 787-9 y va sacrificar daqué d'algame p'añader asientos adicionales y capacidá de carga".[174] Dempués d'un llargu tiempu de reflexón y estudiu de mercáu, Boeing llanzó oficialmente'l 18 de xunu de 2013 el desenvolvimientu de la versión -10, con capacidá para ente 290 y 323 pasaxeros; a la fecha del llanzamientu tenía yá compromisos pa 102 exemplares por parte de 5 aereollinies y empreses de leasing (Air Lease Corporation: 30 , British Airways/IAG: 12, GECAS: 10, Singapore Airlines: 30, United Airlines: 20)[175]

A fecha de 2016, Boeing llevaba vendíos 153 exemplares a 9 veceros.[176]

A principiu de marzu de 2016, el primer exemplar del tipu comienzó a tomar forma de manes de [[Kawasaki Heavy Industries]], la encargada de producir el primer componente, concretamente la seición central delantrera del fuselaxe, d'una sola pieza de fibra de carbonu. [176] Y el 18 de marzu de 2017 el primer 787-10 ye presentáu xunto al presidente Donald Trump nes instalaciones de Boeing en Charleston el primer 787-10 va faer el so primer vuelu n'abril de 2017 y 9 meses dempués espérase que seya apurríu a Singapore Airlines

En xineru de 2018 el Boeing 787-10 Dreamliner recibe la Certificación de Tipu Revisáu (ATC) por parte de l'Alministración Federal d'Aviación que-y habilita pal tresporte de pasaxeros[177]

Órdenes y entregues

[editar | editar la fonte]
Artículu principal: Pidíos y entregues del Boeing 787

El 787 foi oficialmente apurríu al veceru de llanzamientu All Nippon Airways en setiembre del añu 2011.[178] Los trés veceros principales del 787 a fecha d'agostu de 2012 son ILFC (International Lease Finance Corporation) con pidíos por un total de 74 unidaes (33 -8 y 41 -9), All Nippon Airways con 66 pidíos (36 -8 y 30 -9) y United Airlines con 50 pidíos (36 -8 y 14 -9).[155][179] Qantas tamién tuvo encargaes 50 aeronaves al igual que United Airlines (15 -8 y 35 -9) pero convirtió los pidíos del 787-9 n'opciones de compra. L'aereollinia chilena LAN Airlines foi'l primer veceru del dreamliner 787-8 n'América Llatina, cola primer entrega, d'un pidíu de 26, realizada'l 24 d'ochobre de 2012.[180]

Pidíos y entregues (acumuláu per añu)
Datos hasta'l 31 d'avientu de 2017.[155][181][182]
Pidíos y entregues del Boeing 787 por modelu
Variante Total pidíos Total entregues Pendientes
787-8 419 350 68
787-9 728 319 409
787-10 171 1 170
Total 1294 636 658
Pidíos y entregues del Boeing 787 per añu
2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 Total
Pidíos 56 235 157 369 93 -59 -4 13 -12 182 41 71 58 94 1294
Entregues 787-8 – – – – – – – 3 46 65 104 71 35 18 350
787-9 – – – – – – – – – – 10 64 102 60 286
787-10 – – – – – – – – – – – – –
Total – – – – – – – 3 46 65 114 135 137 136 636

Operadores

[editar | editar la fonte]
Países con aereollinies qu'operen el tipu o tienen pidíos firmes del Boeing 787 (27 de setiembre de 2016);      Operadores actuales      Futuros operadores

Detalle per usuariu

[editar | editar la fonte]
  • Datos a 31 agostu de 2017[186][187](tolos aparatos de cada compañía: los pidíos direutamente al constructor, más los eventualmente arrendaos a entidaes financieres).
Aereollinia Primer vuelu comercial Númberu d'aparatos en serviciu
787-8 787-9 Total
Aeroméxico 24 de setiembre de 2013[188] 9 14 23
Air Austral 10 de xunu de 2016[189] 2 2
Air Canada 23 de mayu de 2014[190] 8 13 21
Air China 26 de mayu de 2016[191] 7 7
Air Europa 1 d'abril de 2016[192] 8 2 10
Air India 19 de setiembre de 2016[193] 22 22
Air New Zealand 9 d'agostu de 2014[194] 9 9
All Nippon Airways 26 de payares de 2011[144] 36 21 56
American Airlines 7 de mayu de 2015[195] 17 3 20
Avianca 16 de xineru de 2015[196] 13 3 16
Azerbaijan Airlines 1 de marzu de 2015[197] 2 2
British Airways 9 d'agostu de 2013[198] 8 16 24
China Southern Airlines 7 de xunu de 2013[199] 10 10
Ethiopian Airlines 16 d'agostu de 2012[200] 16 16
Etihad Airways 1 de febreru de 2014[201] 10 10
Hainan Airlines 8 de xunetu de 2013[202] 10 8 18
Japan Airlines 22 d'abril de 2012[203] 25 6 31
Jetstar Airways 13 de payares de 2013[204] 11 11
Kenia Airways 4 de xunu de 2014[205] 7 7
KLM 23 de payares de 2015[206] 8 8
LATAM Chile 1 d'ochobre de 2012[207] 10 14 24
LOT Polish Airlines 14 d'avientu de 2012[208] 8 4 12
Norwegian Air UK 21 de xunetu de 2016 1 1
Norwegian Long Haul 4 de xunetu de 2013[209] 8 3 11
Oman Air 17 d'ochobre de 2015[210] 4 4
Qatar Airways 20 de payares de 2012[211] 30 30
Royal Air Maroc 20 de xineru de 2015[212] 5 5
Royal Brunei Airlines 18 d'ochobre de 2013[213] 4 4
Royal Jordanian 1 de setiembre de 2014[214] 6 6
Saudi Arabian Airlines mayu de 2016[215] 4 4
Scoot 5 de febreru de 2015[216] 6 6 12
Thai Airways 25 de xunetu de 2014[217] 6 6
Thomson Airways 8 de xunetu y 2013[218] 9 1 10
TUI Airlines Netherlands 8 de xunu de 2014[219] 3 3
United Airlines 4 de payares de 2012[220][221] 12 18 30
Uzbekistan Airways setiembre de 2016 2 2
Vietnam Airlines 4 d'agostu de 2015[222] 10 10
Virgin Atlantic 28 d'ochobre de 2014[223] 13 13
Xiamen Airlines 3 de setiembre de 2014 6 1 7
Otru operadores Fecha d'entrega Númberu d'aparatos en serviciu
787-8 787-9 Total
Abu Dhabi Amiri Flight 4 de eneero de 2014 1 1
Deer Jet 4 d'agostu de 2016 1 1
Fuercia Aérea Mexicana 3 de febreru de 2016 1 1
Total 327 169 485

Accidentes ya incidentes

[editar | editar la fonte]

Problemes operativos

[editar | editar la fonte]
Un axente de la Xunta Nacional de Seguridá del Tresporte inspeicionando la zona onde s'allugaba la batería estropiada del Boeing 787-8 de Japan Airlines.
La batería estropiada del Boeing 787-8 de Japan Airlines.

Siquier cuatro aeronaves tuvieron problemes col sistema llétricu mientres el primer añu de serviciu del Dreamliner. N'avientu de 2012, el direutor executivu de Boeing, James McNerney, dixo a los medios de comunicación que los problemes nun yeren mayores a los atopaos na entrada en serviciu d'otros modelos, como'l Boeing 777.[224] El 25 de payares de 2012, informárase que Air India solicitara'l treslláu d'un equipu d'inxenieros de Boeing a la India p'arreglar problemes nes sos aeronaves.[225]

El 7 de xineru de 2013, una batería se recalentó y prendió fueu nun 787-8 operáu por Japan Airlines (JAL) que s'atopaba nel Aeropuertu Internacional Logan.[226][227] Un segundu 787-8 tamién operáu por JAL tuvo una fuga de combustible'l 8 de xineru, polo que'l vuelu de vuelta dende Boston tuvo que ser canceláu.[228] El 9 de xineru, United Airlines informó d'un problema col cableaxe n'unu de los sos seis 787, concretamente na mesma zona onde se quemar la batería del avión de JAL; darréu la Xunta Nacional de Seguridá del Tresporte (NTSB) empecipió una investigación pa esclariar los fechos.[229] El 11 de xineru de 2013, un 787 sufrió otru incidente cuando una de los ventanos de la cabina sedóse y darréu atopóse que'l motor tamién tenía fugues de combustible.[230] Esi mesmu día, l'Alministración Federal d'Aviación (FAA) anunció una revisión integral de los sistemes críticos del 787, incluyendo'l diseñu, la fabricación y el montaxe. El Secretariu de Tresporte de los Estaos Xuníos, Ray LaHood, indicó que l'alministración taba "buscando les causes" detrás de los problemes recién. El xefe de la FAA, Michael Huerta, dixo que nada de lo atopao hasta aquel momentu indicaba que'l 787 nun fora un avión seguru.[231]

El 13 de xineru de 2013, afayar mientres una inspeición qu'un 787 de Japan Airlines tenía una fuga de combustible cercana a los 100 llitros. L'aeronave inspeccionada yera la mesma que tuvo la fuga de combustible en Boston el 8 de xineru.[232] Sicasí, esta nueva fuga provocar una válvula distinta, desconociéndose en dambos casos les causes.[233] Llegáu a esi puntu, el Ministeriu de Tresporte del Xapón tamién empezó la so propia investigación.[234]

El 16 de xineru de 2013, un 787-8 d'All Nippon Airways realizó un aterrizaxe d'emerxencia nel Aeropuertu de Takamatsu asitiáu na islla de Shikoku, dempués de que la tripulación de cabina recibiera una alvertencia del sistema de vuelu informando de qu'había fumu dientro d'unu de los compartimientos llétricos.[235][236] Los pasaxeros y la tripulación salieron ilesos, siendo sacupaos por aciu toboganes d'emerxencia. L'aereollinia achacó l'incidente al sistema de l'aeronave, que xenerara un mensaxe erróneu na cabina notificando un fallu de funcionamientu de la batería.[237]

El 25 d'agostu de 2016, el vuelu ANA241 d'All Nippon Airways, que realizaba la ruta ente l'aeropuertu de Tokiu-Narita y el de Fukuoka, tuvo que dar media vuelta por culpa d'una avería d'unu de los sos motores Rolls-Royce Trent 1000. Tres ello, la compañía inmovilizó en tierra a 6 de les sos 50 Boeing 787 y atayó dellos vuelos mientres comprobaben los motores, una y bones esti tipu d'incidente asocediera antes (febreru y marzu de 2016). Rolls-Royce y ANA identificaron rápido les causes de dichos incidentes: erosión y resquiebros n'aletes de la turbina Entemedia del motor debíes a escomiu causáu por componentes químicos sulfatados de l'atmósfera, sobremanera cuando los motores usar a una potencia alta y sufren munchos ciclos». Ta previstu que'l fabricante de dichu motor camude les pieces arreyaes por otres de nuevu diseñu que van tar disponibles a finales del añu 2016. Mentanto, ANA decidió camudar los motores en cuestión por otros nuevos hasta que tea disponible'l modelu modificáu.[238] [239][240]

Direutiva de aeronavegabilidad d'emerxencia y paralización de la flota

[editar | editar la fonte]

El 16 de xineru de 2013, les aereollinies xaponeses ANA y JAL anunciaron que paralizaben y suspendíen los vuelos de los sos 787 de manera voluntaria, dempués de los múltiples incidentes rellacionaos con esti aparatu. Estos dos aereollinies yeren naquel momentu los principales operadores del 787, yá que 24 de los 50 Dreamliners apurríos hasta entós yeren sos.[241][242]

Esi mesmu día, la FAA publicó una direutiva de aeronavegabilidad d'emerxencia, ordenando a toles aereollinies de los Estaos Xuníos que paralizaren los sos Boeing 787 hasta que se determinaren los cambeos necesarios pa esaniciar el riesgu de recalentamientu de les bateríes o de qu'éstes s'amburen.[243] La FAA tamién anunció que diba llevar a cabu una amplia revisión de los sistemes críticos del 787. Esta revisión centrar na seguridá de les bateríes de ion de litiu[244] fabricaes en dióxidu de cobaltu y litiu (LiCo). El contratu que Boeing robló pa les bateríes del 787 data del añu 2005, cuando les bateríes de LiCo yeren les úniques disponibles, pero dende entós apaecieron nuevos modelos que xeneren una menor reaición enerxética en situaciones de cambeos sópitos de temperatura.[245] Ésta convirtióse na primer paralización total d'una aeronave por parte de la FAA dende l'añu 1979.[244] Los espertos de la industria aeroespacial discrepen sobre les consecuencies d'estos problemes. Ente que Airbus confía en que Boeing va resolver el problema,[246] y que les aereollinies nun van camudar el modelu d'avión,[247] otros preven que'l problema va tener una solución cara[248] y de tenela, podría tardar más d'un añu.[249]

La única aereollinia con sede n'EE.XX. que nel momentu del incidente opera'l Dreamliner ye United Airlines, con un total de 6 unidaes.[250] La Direición Xeneral d'Aeronáutica Civil de Chile obligó a LAN Airlines a paralizar la so flota de 3 Dreamliners.[251] L'autoridá aeronáutica de la India tamién fixo lo mesmo con Air India, que dexó en tierra les sos 6 Dreamliners. El Ministeriu de Tresporte del Xapón convirtió n'oficial la decisión qu'ANA y JAL tomaron de manera voluntaria, tres l'anunciu de la FAA.[252] L'Axencia Europea de Seguridá Aérea tamién fixo ecu de los encamientos de la FAA y ordenó parar los 2 Dreamliners operaos por LOT Polish Airlines.[253] Qatar Airways tamién anunció que dexaben en tierra les sos 5 Dreamliners.[254] L'últimu operador en suspender les operaciones del modelu foi Ethiopian Airlines, paralizando los sos 4 Dreamliners. Con ello, toles 50 unidaes apurríes hasta la fecha fueren dexaes en tierra.[255][256][257]

El 7 de marzu de 2013, la Xunta Nacional de Seguridá del Tresporte publicó un informe provisional sobre la quema de la batería asocedíu nel Aeropuertu de Boston el 7 de xineru de 2013. Los investigadores rellataron que la parte frontera de la batería de la unidá de potencia auxiliar emanaba una gran cantidá de fumu y fueu.[258] Tamién señalaron que los equipos de bomberos intentaron escastar el fueu, pero tanto'l fumu como les llapaes nun se llegaron a apagar cola so intervención.[259][260]

Tres una serie de pruebes, Boeing completó'l rediseño de les bateríes el 5 d'abril de 2013.[261] El 787 retornó al serviciu'l 27 d'abril de 2013, tres l'aprobación de los cambeos nel sistema.[262]

Especificaciones téuniques

[editar | editar la fonte]
Xeometría descriptiva del Boeing 787-8.

Fuentes:

  • Catálogu del 787[157]
  • Compatibilidá aeroportuaria del 787-8[263]
  • Folletu de carauterístiques del 787[154][156]
Modelu 787-8 787-9 787-10
Tripulación 2 pilotos y 12 auxiliares de vuelu

161 (3 clases)
247 (2 clases)
335 (alta densidá) || 222 (3 clases)
283 (2 clases)
389 (alta densidá) || 327 (3 clases)
396 (dos clases)
440 (alta densidá)

Llargor 56,7 m 62,8 68,3
Valumbu 60 m
Superficie alar 325 m²
Flecha alar 32,2 graos
Altor 16,8 m
Dimensiones del fuselaxe Anchu: 5,77 m / Altu: 5,97 m
Anchu máximu de cabina 5,49 m

137 m³
28 LD3
o 9 palés (88x125)
o 8 palés (96x125) + 2 LD3 || 172 m³
36 LD3
o 11 palés (88x125)
o 11 palés (96x125) || 175 m³
40 LD3
o 13 palés (88x125)
o 13 palés (96x125)

Pesu máximu al despegue 227 930 kg 250 836 kg
Pesu máximu al aterrizaxe 172 365,1 kg 192 776,76 kg 201 848,6 kg
Pesu máximu ensin combustible 161 025,29 kg 181 436,95 kg 201 848,6 kg
Pesu operativu en vacíu 117 480,42 kg N/A N/A
Velocidá de cruceru Mach 0,85 (490 nuedos, 913 km/h a 10 700 m)
Velocidá máxima Mach 0,9 (954 km/h a 10.700 m, 35 000 ft)
Algame, (a carga plena) 9.400 nm (15.200 km aprox) 9.800 nm (15.750 km aprox) 8.000 nm (12.900 km aprox)
Carrera de despegue en MTOW 3140 m; Motor d'emburrie eleváu: 2590 m[264]

126 920 llitros || colspan=2| 138 700 llitros

Techu de vuelu 13 100 m (42 900 ft)
Motores (×2) General Electric GEnx o Rolls-Royce Trent 1000
Emburrie (×2) 280 kN 320 kN 340 kN

Competidores

[editar | editar la fonte]

Airbus ufiertó'l so A350 como la so competencia direuta contra esti modelu, anque'l so desenvolvimientu viose ralentizáu de resultes de los retrasos polos problemes nel bastante mayor A380, lo qu'obligó al consorciu européu a destinar más recursos humanos y materiales pa solucionalos, polo que munchos analistes consideren que va llegar más bien tarde pa ser verdadera competencia del Dreamliner.

Anque'l Airbus A380 con capacidá d'hasta 800 pasaxeros nun compite direutamente col Boeing 787, en cierta forma amuesa la filosofía de dambes compañíes: mientres Airbus opta por un avión de gran tamañu pa tresportar más pasaxeros al empar ente grandes aeropuertos, descongestionando y entainando el fluxu aéreo, Boeing apueste por un avión de llargu algame que pueda evitar esos congestionamientos de los grandes hubs y operar direutamente rutes "puntu a puntu" ensin tener que faer escales entemedies; similar a lo que busca Airbus col so A350.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Notes

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Actual range is based on remaining available weight for fuel after the aircraft empty weight and payload are subtracted from the MTOW. (L'algame real basar nel pesu que queda disponible pal combustible dempués de que'l pesu en vacíu y la carga de pagu fueren sustraíos al pesu máximu al despegue del avión.)

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ (n'inglés) Boeing 787 Dreamliner to Cut Fuel 20% - Environmental Leader. Environmental Leader. 27 de setiembre de 2011. Archivado del original el 2021-09-23. https://web.archive.org/web/20210923175641/https://www.environmentalleader.com/2011/09/boeing-787-dreamliner-to-cut-fuel-20/. Consultáu'l 16 de xineru de 2018. 
  2. ↑ 787 Dreamliner Program Fact Sheet
  3. ↑ Gunter, Lori (July 2002). «The Need for Speed, Boeing's Sonic Cruiser team focuses on the future». Boeing Frontier magacín. Consultáu'l 21 de xineru de 2011.
  4. ↑ Banks, Howard (28 de mayu de 2001). «Paper plane: That Mach 0.95 Sonic Cruiser from Boeing will never fly. Here's why.». Forbes. Archivado del original el 2019-04-02. https://web.archive.org/web/20190402162857/http://members.forbes.com/global/2001/0528/056.html. Consultáu'l 7 de xunu de 2007. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Norris, G; Thomas, G; Wagner, M; Forbes Smith, C (2005) Boeing 787 Dreamliner – Flying Redefined. Aerospace Technical Publications International. ISBN 0-9752341-2-9.
  6. ↑ Associated Press. "History of the Boeing 787". Seattle Times, June 23, 2009. Retrieved October 28, 2012.
  7. ↑ Cannegieter, Roger. «Long Range vs. Ultra High Capacity». Aerlines.nl. Archiváu dende l'orixinal, el 24 de xunetu de 2011. Consultáu'l 8 d'abril de 2010.
  8. ↑ «Boeing Versus Airbus». Forbes. 24 de mayu de 2006. http://www.forbes.com/2006/05/23/unsolicited-advice-advertising-cx_meb_0524boeing.html. Consultáu'l 8 d'abril de 2010. 
  9. ↑ Maximizing the Middle, Finding the sweet spot in the market. Boeing Frontier magacín. March 2003. http://www.boeing.com/news/frontiers/archive/2003/march/cover.html. 
  10. ↑ Boeing Achieves 787 Power On. Boeing. June 20, 200. http://www.boeing.com/news/releases/2008/q2/080620b_nr.html. 
  11. ↑ «Daydream believer: How different is the Boeing 787?». Flight International. Archiváu dende l'orixinal, el 1 de xunetu de 2008. Consultáu'l 14 d'avientu de 2010.
  12. ↑ «'Name Your Plane' sweepstakes». Boeing Frontiers Online (July 2003). Consultáu'l 28 de setiembre de 2007.
  13. ↑ Norris & Wagner 2009, p. 40
  14. ↑ Boeing Launches 7Y7 Dreamliner. Boeing. 26 d'abril de 2004. http://www.boeing.com/news/releases/2004/q2/nr_040426g.html. Consultáu'l 14 de xunu de 2011. 
  15. ↑ «ANA says Denver still in hunt for non-stop to Tokyo». Metrodenver.org (8 d'abril de 2009). Archiváu dende l'orixinal, el 3 de xineru de 2011. Consultáu'l 14 d'avientu de 2010.
  16. ↑ 16,0 16,1 Shifrin, Carole (27 de marzu de 2006). «Dream start». Flight International. Archiváu dende l'orixinal, el 10 de febreru de 2015. Consultáu'l 7 de setiembre de 2011.
  17. ↑ «The Dream of Composites – R&D Magacín». Rdmag.com (20 de payares de 2006). Consultáu'l 23 de payares de 2012.
  18. ↑ Walz, Martha (20 de payares de 2006). «The Dream of Composites». Rdmag.com (Advantage Business Media). http://www.rdmag.com/Featured-Articles/2006/11/The-Dream-of-Composites/. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011. 
  19. ↑ Norris, Guy (9 de xineru de 2009). «Boeing Rules Out 787 Window Change». Aviation Week. Consultáu'l 14 de xunu de 2011.
  20. ↑ Ogando, Joseph (7 de xunu de 2007). «Design News – Features – Boeing's 'More Electric' 787 Dreamliner Spurs Engine Evolution». designnews.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-04-06. Consultáu'l 7 de setiembre de 2011.
  21. ↑ Norris & Wagner 2009, p. 48
  22. ↑ Pandey, Mohan (2010). How Boeing Defied the Airbus Challenge. USA: Createspace. ISBN 978-1-4505-0113-2.
  23. ↑ "Boeing Unveils 787 Final Assembly Factory Flow." Boeing, December 6, 2006. Retrieved September 2011 3, 2011.
  24. ↑ "Boeing's Big Dream", Fortune Magacín, May 5, 2008, p. 182.(online version) Archiváu 2013-07-30 en Wayback Machine.
  25. ↑ «Boeing unveils 787 Dreamliner; Airbus sends congrats». USA Today. 9 de xunetu de 2007. http://www.usatoday.com/travel/flights/2007-07-09-boeing-787-debúes_N.htm?csp=34. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011. 
  26. ↑ Boeing's Big Dream, Fortune, May 5, 2008, p. 187.
  27. ↑ "Boeing's Big Dream", Fortune, May 5, 2008, p. 184
  28. ↑ Seo, Sookyung (29 de setiembre de 2010). «Boeing 787 Supplier Korea Aerospace Hires Share-Sale Arrangers». Bloomberg. http://www.bloomberg.com/news/2010-09-29/korea-aerospace-to-double-exports-helped-by-boeing-787-parts.html. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011. 
  29. ↑ Boeing Completes Acquisition of Vought Operations in South Carolina – Jul 30, 2009. Boeing. 30 de xunetu de 2009. http://boeing.mediaroom.com/index.php?s=43&item=775. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011. 
  30. ↑ Gates, D. (11 de setiembre de 2005). Boeing 787: Parts from around world will be swiftly integrated. The Seattle Times. http://seattletimes.nwsource.com/html/businesstechnology/2002486348_787global11.html. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011. 
  31. ↑ Korean Air to Buy 10 '787 Dreamliners'. KoreaTimes. 12 de xunetu de 2007. http://www.koreatimes.co.kr/www/news/nation/2008/04/119_6376.html. 
  32. ↑ Brochures | Case studies | Whitepapers | Research Papers | Podcasts | Resources- HCL Technologies
  33. ↑ India's Tata Group to supply parts for Boeing Dreamliner. 6 de febreru de 2008. Archivado del original el 2007-06-09. https://web.archive.org/web/20070609092458/https://afp.google.com/article/ALeqM5hPLDpu6bLmTgk5mXHXMgUR0moZSw. Consultáu'l 7 de febreru de 2008. 
  34. ↑ Bhagwat, Ramu (7 de febreru de 2008). Tatas to make Boeing 787 parts at Mihan. Times News Network. Archivado del original el 2013-10-16. https://web.archive.org/web/20131016083341/http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2008-02-07/nagpur/27783974_1_tata-and-boeing-tata-motors-tal-manufacturing-solutions. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011. 
  35. ↑ 35,0 35,1 787 Dreamliner International team facts. Boeing. http://www.boeing.com/commercial/787family/dev_team.html. Consultáu'l 10 de xunu de 2010. 
  36. ↑ Korean Air ready for 787 ramp up. BrisbaneTimes. 30 de setiembre de 2010. Archivado del original el 2014-11-11. https://web.archive.org/web/20141111132337/http://news.brisbanetimes.com.au/breaking-news-business/korean-air-ready-for-787-ramp-up-20100930-15y0k.html. Consultáu'l 3 de setiembre de 2011. 
  37. ↑ Boeing's Big Dream, Fortune May 5, 2008, p.189
  38. ↑ Coulom, Dan (20 d'agostu de 2007). «Hamilton Sundstrand delivers first cabin air conditioning packs for Boeing 787 Dreamliner». Press Release. Hamilton Sundstrand. Archiváu dende l'orixinal, el 28 d'agostu de 2007. Consultáu'l 21 d'agostu de 2007.
  39. ↑ Gates, Dominic (15 de mayu de 2007). Boeing shares work, but guards its secrets. Seattle Times. http://seattletimes.nwsource.com/html/businesstechnology/2003707208_787globalbuild15.html. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011. 
  40. ↑ Moores, Victoria."Pictures: Boeing begins 787 final assembly". Flightglobal.com, May 22, 2007.
  41. ↑ «International Lease Finance Corp». ATW Online. Penton Media, Inc (12 de payares de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 14 d'agostu de 2012.
  42. ↑ Boeing Still Working On 787 Weight Issue, Carson Says. 7 d'avientu de 2006. Archivado del original el 2013-10-16. https://web.archive.org/web/20131016050720/http://www.komonews.com/news/boeing/4841091.html. Consultáu'l 2018-09-21. 
  43. ↑ «Boeing to deliver test 787s to its customers». Financial Times (6 de xunetu de 2007).
  44. ↑ Wallace, James (7 d'avientu de 2006). «Virtual rollout of the 78». Seattle Post-Intelligencer (Hearst Communications Inc). http://www.seattlepi.com/default/article/Virtual-rollout-of-the-787-1221725.php. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011. 
  45. ↑ Boeing Celebrates the Premiere of the 787 Dreamliner. Boeing. 8 de xunetu de 2007. http://www.boeing.com/news/releases/2007/q3/070708b_nr.html. Consultáu'l 14 de xunu de 2011. 
  46. ↑ Trimble, Stephen (10 de setiembre de 2007). «Boeing 787 first flight suffers two-month delay». Flight International. Archiváu dende l'orixinal, el 27 d'agostu de 2009. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011.
  47. ↑ Boeing Revises 787 First Flight and Delivery Plans; Adds Schedule Margin to Reduce Risk of Further Delays. Boeing. 9 d'abril de 2008. http://www.boeing.com/news/releases/2008/q2/080409b_nr.html. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011. 
  48. ↑ Final Assembly Begins on Another Boeing 787 Dreamliner. Boeing. 15 de febreru de 2008. http://www.boeing.com/news/releases/2008/q1/080215b_pr.html. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011.  (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  49. ↑ "Boeing's Big Dream", Fortune Magacín, May 5, 2008, p. 182.
  50. ↑ «Boeing Delays 787's First Flight to November–December (Update4)». Bloomberg. 5 de setiembre de 2007. http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=newsarchive&sid=aUs7S1JX0HuI&refer=home. Consultáu'l 3 de setiembre de 2011. 
  51. ↑ Carpenter, Dave (10 d'ochobre de 2007). Boeing Delays First 787s by Six Months. Yahoo!. Archivado del original el 12 d'ochobre de 2007. https://web.archive.org/web/20071012055011/http://biz.yahoo.com/ap/071010/boeing_787.html. Consultáu'l 22 d'avientu de 2007. 
  52. ↑ Clark, Nicola (10 d'ochobre de 2007). «Boeing Delays Deliveries of 787». The New York Times. http://www.nytimes.com/2007/10/10/business/10cnd-boeing.html. Consultáu'l 22 d'avientu de 2007. 
  53. ↑ «Boeing Reschedules Initial 787 Deliveries and First Flight». Boeing (10 d'ochobre de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 3 de payares de 2011. Consultáu'l 3 de setiembre de 2011.
  54. ↑ «787 Program Chief Replaced at Boeing». New York Times. 17 d'ochobre de 2007. http://www.nytimes.com/2007/10/17/business/17boeing.html?_r=1&oref=sloginm. Consultáu'l 24 de payares de 2007. 
  55. ↑ Boeing Shifts Schedule for 787 First Flight. Boeing. 16 de xineru de 2008. http://www.boeing.com/news/releases/2008/q1/080116a_nr.html. 
  56. ↑ «Boeing Buys Vought Share Of Fuselage Builder». Aviation Week (28 de marzu de 2008). Consultáu'l 14 de xunu de 2011.
  57. ↑ Sanders, Peter (8 de xunetu de 2009). «Boeing Sets Deal to Buy a Dreamliner Plant». Wall Street Journal. http://online.wsj.com/article/SB124696971307105465.html. 
  58. ↑ 58,0 58,1 «787 variants delayed to at least 2012». Flight International (4 d'abril de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 15 d'ochobre de 2008.
  59. ↑ Gates, Dominic (5 de payares de 2008). «Fasteners incorrectly installed». The Seattle Times. http://seattletimes.nwsource.com/html/businesstechnology/2008351743_boeing05.html. Consultáu'l 11 de payares de 2008. 
  60. ↑ New delay. http://edition.cnn.com/2008/BUSINESS/11/04/boeing.strike.ap/index.html. 
  61. ↑ Boeing Reviews Dreamliner Schedule for More Delays (Update2). Bloomberg. 4 d'avientu de 2008. http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=newsarchive&sid=aSpIiLLg_Uj8&refer=home. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011. 
  62. ↑ «Boeing confirms 787 first flight pushed back to 2Q 2009». Flight International (11 d'avientu de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 10 de febreru de 2009. Consultáu'l 14 d'avientu de 2010.
  63. ↑ «United may seek damages for 787 delays». PSBJ. 27 de febreru de 2012. http://www.bizjournals.com/seattle/morning_call/2012/02/united-may-seek-damages-for-787-delays.html. Consultáu'l 14 de marzu de 2012. 
  64. ↑ «Govt approves Air India compensation package for Dreamliner delay» (25 de xunetu de 2012). Consultáu'l 25 de xunetu de 2012.
  65. ↑ «European and US regulators certify Trent 1000 for Boeing 787». Flight International. Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'ochobre de 2010. Consultáu'l 14 d'avientu de 2010.
  66. ↑ «Boeing performs crash test on 787 fuselage section». KOMO News (23 d'agostu de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 26 de xineru de 2010. Consultáu'l 28 de setiembre de 2009.
  67. ↑ Snyder, Sean, Associate Editor (29 d'agostu de 2007). «Boeing Performs Crash Test on 787 Dreamliner: Tests currently under analysis». Design News. Reed Business Information, a division of Reed Elsevier Inc.. Archiváu dende l'orixinal, el 17 d'avientu de 2011. Consultáu'l 9 de setiembre de 2011.
  68. ↑ Gillespie, Elizabeth M. (6 de setiembre de 2007). «Boeing Says 787 Fuselage Test a Success». Forbes. https://web.archive.org/web/http://www.forbes.com/feeds/ap/2007/09/06/ap4091000.html. Consultáu'l 7 de setiembre de 2007.  (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  69. ↑ Snyder, Sean, Associate Editor (6 de setiembre de 2007). «Announcement of Boeing Fuselage Crash Test Results». Design News. Reed Business Information. Archiváu dende l'orixinal, el 17 d'avientu de 2011. Consultáu'l 9 de setiembre de 2011.
  70. ↑ 70,0 70,1 Gates, Dominic (18 de setiembre de 2007). Fired engineer calls 787's plastic fuselage unsafe. Seattle Times. http://seattletimes.nwsource.com/html/boeingaerospace/2003889663_boeing180.html. Consultáu'l 24 de payares de 2007. 
  71. ↑ Matlack, Carol (26 de xunu de 2009). «More Boeing 787 Woes as Qantas Drops Order». Bloomberg BusinessWeek. Consultáu'l 14 d'avientu de 2010.
  72. ↑ «GEnx-1B Engine Receives FAA Certification». Press Release. GUE Aviation (31 de marzu de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 5 d'abril de 2008. Consultáu'l 4 d'abril de 2008.
  73. ↑ «PowerOn Interactive Site». Poweron.tpninteractive.com. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de xunetu de 2011. Consultáu'l 14 d'avientu de 2010.
  74. ↑ Boeing Completes 787 Dreamliner 'High Blow' Test. Boeing. 27 de setiembre de 2008. http://www.boeing.com/news/releases/2008/q3/080927a_nr.html. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011. 
  75. ↑ FAA Approves Boeing 787 Dreamliner Maintenance Program. Boeing. 22 d'avientu de 2008. http://www.boeing.com/news/releases/2008/q4/081222b_nr.html. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011. 
  76. ↑ Boeing 787 Dreamliner Moves to Flight Line for Testing. Boeing. 3 de mayu de 2009. http://www.boeing.com/news/releases/2009/q2/090503a_nr.html. Consultáu'l 3 de mayu de 2009. 
  77. ↑ "Bernstein Research sees further 787 delays, bigger range shortfall". ATW Daily News, May 4, 2009. Retrieved September 9, 2011.
  78. ↑ Ostrower, Jon."Boeing confirms 787 weight issues". Flight International, May 7, 2009. Retrieved September 2, 2011.
  79. ↑ Ostrower, Jon."Concerns raised over expected 787 range shortfall". Flight International, March 9, 2009. Retrieved September 2, 2011.
  80. ↑ Ostrower, Jon."Shanghai casts doubt over early 787 delivery slots". Flight International, March 14, 2009. Retrieved September 2, 2011.
  81. ↑ Boeing Postpones 787 First Flight. Boeing. 23 de xunu de 2009. http://boeing.mediaroom.com/index.php?s=43&item=720. 
  82. ↑ Gates, Dominic (30 de xunetu de 2009). Boeing 787 wing flaw extends inside plane. Seattletimes.nwsource.com. http://seattletimes.nwsource.com/html/boeingaerospace/2009565319_boeing30.html. Consultáu'l 14 d'avientu de 2010. 
  83. ↑ Dreamliner 787 Composites Approach Takes Another Big Hit. 10 de setiembre de 2009. Archivado del original el 2009-09-24. https://web.archive.org/web/20090924190951/http://www.designnews.com/blog/Engineering_Materials/22707-Dreamliner_787_Composites_Approach_Takes_Another_Big_Hit.php. Consultáu'l 11 de setiembre de 2009. 
  84. ↑ Boeing Announces New 787 Schedule and Third-Quarter Charge. Boeing. 27 d'agostu de 2009. http://boeing.mediaroom.com/index.php?s=43&item=812. 
  85. ↑ Gates, Dominic (28 d'agostu de 2009). Boeing still sure delayed 787 will be profitable. The Seattle Times. http://seattletimes.nwsource.com/html/boeingaerospace/2009760894_boeingdelay28.html. Consultáu'l 23 de setiembre de 2009. 
  86. ↑ 86,0 86,1 Cohen, Aubrey."Boeing illegally put second 787 line in S.C., complaint says."Seattle Post-Intelligencer, April 20, 2011. Retrieved September 2, 2011.
  87. ↑ Ostrower, Jon (13 d'avientu de 2009). «Boeing clears 787 to fly 15 December». Air Transport Intelligence. http://www.flightglobal.com/articles/2009/12/13/336108/pictures.html. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011. 
  88. ↑ Boeing Completes 787 Dreamliner High-Speed Taxi Test. Boeing. 12 d'avientu de 2009. http://boeing.mediaroom.com/index.php?s=43&item=991. Consultáu'l 3 de setiembre de 2011. 
  89. ↑ «787 approaches final gauntlet testing». Flight International (8 d'avientu de 2009). Archiváu dende l'orixinal, el 15 d'avientu de 2009. Consultáu'l 15 d'avientu de 2009.
  90. ↑ Ostrower, Jon (15 d'avientu de 2009). «Boeing 787 Dreamliner lifts off on maiden flight». Flight International. http://www.flightglobal.com/articles/2009/12/15/336211/breaking-videu.html. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011. 
  91. ↑ "Boeing 787 jet lands after maiden flight" Archiváu 2012-03-16 en Wayback Machine. Ninemsn.com.au, December 16, 2009. Retrieved September 9, 2011.
  92. ↑ Ostrower, Jon (15 d'avientu de 2009). Boeing completes 787 maiden sortie. Flightglobal. http://www.flightglobal.com/articles/2009/12/15/336230/boeing-completes-787-maiden-sortie.html. Consultáu'l 16 d'avientu de 2009. 
  93. ↑ «Boeing Dreamliner completes first flight». BBC News. 15 d'avientu de 2009. http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8415294.stm. Consultáu'l 9 de setiembre de 2011. 
  94. ↑ Mecham, Michael and Guy Norris. "Boeing Plans 8.5 Months Of 787 Testing". Aviation Week, December 18, 2009. Retrieved June 14, 2011.
  95. ↑ Boeing Commercial Airplane Group Non.2 > December 22, 2009 > KPAE-KBFI. FlightAware.com
  96. ↑ "Second Boeing 787 Dreamliner Completes First Flight". Boeing, December 22, 2009. Retrieved September 2011.
  97. ↑ 97,0 97,1 «787 Dreamliner Flight Test site». Boeing. Archiváu dende l'orixinal, el 11 d'agostu de 2011. Consultáu'l 15 d'agostu de 2011.
  98. ↑ Ostrower, Jon."Boeing completes 787 flutter and ground effects testing". Flight International, March 24, 2010. Retrieved September 3, 2011.
  99. ↑ Boeing Completes Ultimate-Aponderái Wing Test on 787. Boeing. 28 de marzu de 2010. Archivado del original el 2012-04-07. https://web.archive.org/web/20120407055438/http://boeing.mediaroom.com/index.php?s=43&item=1138/. Consultáu'l 30 de marzu de 2010. 
  100. ↑ Sanders, Peter (30 de marzu de 2010). «Boeing's Dreamliner Lags Testing Schedule». Wall Street Journal. http://online.wsj.com/article/SB10001424052702303410404575152123922009294.html?mod=WSJ_Defense+and+Aerospace_leftHeadlines/. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011. 
  101. ↑ Paur, Jason (29 de marzu de 2010). «Boeing 787 Passes Incredible Wing Flex Test». Wired. http://www.wired.com/autopia/2010/03/boeing-787-passes-incredible-wing-flex-test/. 
  102. ↑ Boeing Confirms Success on 787 Wing, Fuselage Ultimate Aponderái Test. Boeing. 7 d'abril de 2010. http://boeing.mediaroom.com/index.php?s=43&item=1151. 
  103. ↑ "Boeing 787 in hot/cold testing in Florida". UPI.com, April 23, 2010. Retrieved September 3, 2011.
  104. ↑ "First 787 GEnx Engine Runs Complete". Boeing, May 12, 2010.
  105. ↑ «VIDEO: GEnx powered 787 completes maiden flight». Flight International. Archiváu dende l'orixinal, el 10 de xunetu de 2010. Consultáu'l 21 de xunetu de 2010.
  106. ↑ «Horizontal stabiliser gaps force 787 inspections and reduced flight envelope». flightglobal (25 de xunu de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 28 de xunu de 2010. Consultáu'l 26 de xunu de 2010.
  107. ↑ 107,0 107,1 Jason Paur (17 de xunu de 2010). «Boeing 787 Withstands Lightning Strike». Wired. http://www.wired.com/autopia/2010/06/boeing-787-withstands-lightning-strike/. 
  108. ↑ "FAA Probes American's Inspections". Wall Street Journal, May 16, 2008, p. B1
  109. ↑ Gates, Dominic. "Building the 787, When lightning strikes". Seattle Times, March 5, 2006. Retrieved September 3, 2011.
  110. ↑ Gates, Dominic (8 de febreru de 2009). «FAA to loosen fuel-tank safety rules, benefiting Boeing's 787». The Seattle Times. http://seattletimes.nwsource.com/html/boeingaerospace/2008719843_lightning08.html. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011. 
  111. ↑ "Dreamliner lands at Farnborough". BBC News, July 18, 2010. Retrieved July 18, 2010.
  112. ↑ Mustoe, Howard (24 d'agostu de 2010). Rolls-Royce Blowout Shutters Boeing, Airbus Test Bed. Bloomberg. Archivado del original el 2013-01-18. https://archive.today/20130118124821/http://noir.bloomberg.com/apps/news?pid=newsarchive&sid=ae3AMBTC3nlg. Consultáu'l 29 d'agostu de 2010.  (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  113. ↑ Boeing delays delivery of 787 aircraft until next year. BBC. 27 d'agostu de 2010. https://www.bbc.co.uk/news/business-11106378. Consultáu'l 27 d'agostu de 2010. 
  114. ↑ Ostrower, Jon (28 d'agostu de 2010). «Lack of production engine for Airplane Nine drives 787 delay». Flight International. Archiváu dende l'orixinal, el 31 d'agostu de 2010. Consultáu'l 29 d'agostu de 2010.
  115. ↑ «Boeing cares claim on 787 delays; sixth flight test aircraft won't fly until September». ATW Online (16 d'agostu de 2010). Consultáu'l 16 d'agostu de 2010.
  116. ↑ «787 flight test fleet to expand». ATW Online (10 de setiembre de 2010). Consultáu'l 9 de setiembre de 2010.
  117. ↑ "Sixth Boeing 787 Makes First Flight, Testing Program Making Good Progress". Boeing, October 4, 2010.
  118. ↑ «Boeing cares prospect of further 787 delay». Flight International (5 de payares de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 7 de payares de 2010. Consultáu'l 6 de payares de 2010.
  119. ↑ «JAL hit by further 787 delivery delay». Air Transport Intelligence (4 de payares de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 7 de payares de 2010. Consultáu'l 6 de payares de 2010.
  120. ↑ Koenig, David (9 de payares de 2010). Boeing 787 makes emergency landing on test flight. https://web.archive.org/web/http://au.finance.yahoo.com/news/Boeing-787-makes-emergency-apf-3965907396.html. Consultáu'l 9 de setiembre de 2011. 
  121. ↑ Gates, Dominic (9 de payares de 2010). Electrical fire forces emergency landing of 787 test plane. The Seattle Times. http://seattletimes.nwsource.com/html/businesstechnology/2013387936_787emergency10.html. Consultáu'l 9 de payares de 2010. 
  122. ↑ Boeing 787 Makes Emergency Landing On Test Flight. National Public Radio. 9 de payares de 2010. http://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=131204675. Consultáu'l 9 de payares de 2010. 
  123. ↑ «787 electrical fire raises prospect of further delay». Archiváu dende l'orixinal, el 18 de payares de 2010. Consultáu'l 15 de payares de 2010.
  124. ↑ Norris, Guy. "787s Grounded After Emergency Landing". Aviation Week, November 10, 2010. Retrieved June 14, 2011.
  125. ↑ Norris, Guy."787s Remain Grounded". Aviation Week, November 11, 2010. Retrieved June 14, 2011.
  126. ↑ Rothman, Andrea. "Boeing 787 Fire Sparked by Stray Tool". Bloomberg, November 25, 2010.
  127. ↑ Ostrower, Jon."787 flight tests resume, final schedule unclear". Air Transport Intelligence, December 23, 2010. Retrieved September 2, 2011.
  128. ↑ "Boeing Resumes 787 Flight Testing". Boeing, December 23, 2010.
  129. ↑ Boeing Sets 787 First Delivery for Third Quarter. Boeing. 18 de xineru de 2011. http://boeing.mediaroom.com/index.php?s=43&item=1584. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011. 
  130. ↑ «Boeing expects first 787 delivery in the third quarter». Flight International (18 de xineru de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 21 de xineru de 2011.
  131. ↑ Ostrower, Jon (24 de febreru de 2011). «Boeing passes 1,000 787 flights». Air Transport Intelligence. Archiváu dende l'orixinal, el 1 de marzu de 2011. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011.
  132. ↑ Koh, Quintella (4 de xunetu de 2011). «All Nippon Airways starts week-long 787 validation». Air Transport Intelligence. Archiváu dende l'orixinal, el 7 de xunetu de 2011. Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
  133. ↑ Ostrower, Jon. "Certification flight testing complete, the 787 fleet is still busy". Flightblogger on Flightglobal.com, August 15, 2011.
  134. ↑ Ostrower, Jon. "Boeing confirms 787 certification flight test completion". Air Transport Intelligence, August 17, 2011. Retrieved September 2, 2011.
  135. ↑ «787 wins certification from FAA and EASA». Air Transport Intelligence. 26 d'agostu de 2011. http://www.flightglobal.com/articles/2011/08/26/361346/787-wins-certification-from-faa-and-easa.html. Consultáu'l 26 d'agostu de 2011. 
  136. ↑ 136,0 136,1 136,2 «Press Release – FAA Approves Production of Boeing 787 Dreamliner». FAA (26 d'agostu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 8 de setiembre de 2011. Consultáu'l 29 d'agostu de 2011.
  137. ↑ Hananel, Sam. "Labor board drops high-profile Boeing complaint" Associated Press, December 9, 2011. Retrieved December 12, 2011.
  138. ↑ Peterson, Kyle (27 d'abril de 2012). Boeing Debúes First 787 Dreamliner in South Carolina. http://www.reuters.com/article/2012/04/27/us-boeing-idUSBRE83Q15Q20120427. Consultáu'l 3 de mayu de 2012. 
  139. ↑ Ostrower, Jon (25 de setiembre de 2011). «Boeing formally delivers first 787 to ANA». Flight International. Consultáu'l 26 de setiembre de 2011.
  140. ↑ Gunter, Lori and Scott Lefeber (25 de setiembre de 2011). «Boeing, ANA Complete Contractual Delivery of First 787 Dreamliner». Boeing. Consultáu'l 26 de setiembre de 2011.
  141. ↑ First delivered Boeing 787 takes off for Japan. 27 de setiembre de 2011. http://www.reuters.com/article/2011/09/27/us-boeing-idUSTRE78Q2O220110927. Consultáu'l 27 de setiembre de 2011. 
  142. ↑ Associated Press."All Nippon Airways of Japan takes delivery of first Boeing 787 at Everett, Wash., factory". The Washington Post, September 26, 2011.
  143. ↑ "Boeing delivers its second 787 and jumbo freighter". The Seattle Times, October 13, 2011.
  144. ↑ 144,0 144,1 Tim Kelly (26 d'ochobre de 2011). Dreamliner carries its first passengers and Boeing's hopes. http://www.reuters.com/article/2011/10/26/us-dreamliner-idUSTRE79P02Q20111026. Consultáu'l 28 d'ochobre de 2011. 
  145. ↑ Boeing's Dreamliner completes first commercial flight. BBC News. 26 d'ochobre de 2011. https://www.bbc.co.uk/news/business-15456914. Consultáu'l 26 d'ochobre de 2011. 
  146. ↑ «ANA 787 connection website». Ana.co.jp. Consultáu'l 20 de xineru de 2013.
  147. ↑ "Boeing 787 Dreamliner Sets Speed, Distance Records". Boeing Press Release, December 8, 2011
  148. ↑ "Boeing 787 Dreamliner makes first-ever biofuel-powered Pacific crossing" GizMag, April 17, 2012. Retrieved April 20, 2012.
  149. ↑ «Boeing Announces 787 Dream Tour». Boeing (4 d'avientu de 2011). Consultáu'l 24 de febreru de 2012.
  150. ↑ «Boeing announces next segment of 787 dream tour». Boeing (22 de febreru de 2012). Consultáu'l 24 de febreru de 2012.
  151. ↑ «787 Dremaliner Dream Tour page». Boeing. Archiváu dende l'orixinal, el 11 de febreru de 2012. Consultáu'l 24 de febreru de 2012.
  152. ↑ Schofield, Adrian (12 de xunu de 2012). «ANA Says 787s Exceeding Fuel Efficiency Target (subscription article)». Aviation Week. Consultáu'l 13 de xunu de 2012.
  153. ↑ Creedy, Steve (12 de xunu de 2012). «Rave reviews for Boeing's 787». The Australian (Business with The Wall Street Journal). http://www.theaustralian.com.au/business/aviation/rave-reviews-for-boeings-787/story-y6frg95x-1226392536976. Consultáu'l 6 d'avientu de 2012. 
  154. ↑ 154,0 154,1 154,2 «Boeing 787-8 Dreamliner Fact Sheet». Boeing. Consultáu'l 23 de payares de 2007.
  155. ↑ 155,0 155,1 155,2 155,3 «787 Model Orders and Deliveries summary». Boeing (avientu de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 2018-07-19. Consultáu'l 3 de xineru de 2013.
  156. ↑ 156,0 156,1 «Boeing 787-9 Dreamliner Fact Sheet». Boeing. Consultáu'l 23 de payares de 2007.
  157. ↑ 157,0 157,1 Boeing 787 Airport Compatibility Brochure. Boeing, December 2009.
  158. ↑ Wallace, J."Aerospace Notebook: New 787 is taking off"Usu incorreutu de la plantía enllaz rotu (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).. Seattle Post-Intelligencer, April 27, 2005.
  159. ↑ «Boeing clears firm configuration hurdle for 787-9». flightglobal. Archiváu dende l'orixinal, el 5 de xunetu de 2010. Consultáu'l 2 de xunetu de 2010.
  160. ↑ Primer Boeing 787 pa Air China, en Fly News, 26 de mayu de 2016
  161. ↑ B-787 Production List en RZJets, 27-05-2016
  162. ↑ «vuelu-mas-llargu-del-boeing-787/ United empieza'l vuelu más llargu del Boeing 787». Flynews (1 de xunu de 2016).
  163. ↑ «Boeing 787-3 Dreamliner Fact Sheet». Boeing. Archiváu dende l'orixinal, el 19 de payares de 2007. Consultáu'l 23 de payares de 2007.
  164. ↑ Norris & Wagner 2009, p. 38
  165. ↑ Baseler, Randy (20 de mayu de 2005). «Kangaroo hop». Randy's Journal. The Boeing Company. Consultáu'l 10 de xunetu de 2007.
  166. ↑ Pate, R. Hewitt (Assistant Attorney General, Antitrust Division); McDonald, Bruce (Deputy Assistant Attorney General, Antitrust Division) and Gillespie, William H. (Economist) (24 de mayu de 2005). «Congestion And Delay Reduction At Chicago O'Hare International Airport: Docket Non. FAA-2005-20704». Comments of The United States Department of Justice. Before The Federal Aviation Administration Department of Transportation. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011.
  167. ↑ Ostrower, Jon (8 de xineru de 2010). «ANA abandons 787-3». Flight International.
  168. ↑ «Boeing will likely scrap 787-3». The Seattle Times. 2 de febreru de 2010. http://seattletimes.nwsource.com/html/businesstechnology/2010963351_boeingbloom03.html. Consultáu'l 7 de febreru de 2010. 
  169. ↑ Ray, Susanna (13 d'avientu de 2010). Boeing raises aircraft prices 5.2%, cancels short-haul 787. Seattle Times. http://seattletimes.nwsource.com/html/boeingaerospace/2013672244_boeingprices14.html. 
  170. ↑ Thomas, G. (23 d'avientu de 2005). «Boeing bullish on 787-10, Dreamliner production». Air Transport World (ATW Media Group). http://atwonline.com/aircraftenginescomponents/news/boeing-bullish-787-10-dreamliner-production-0309. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011. 
  171. ↑ Baseler, Randy (8 de febreru de 2006). «Dash 10». Boeing Blogue. Consultáu'l 17 de payares de 2011.
  172. ↑ Cameron, Doug and Kevin Done (8 de xunetu de 2007). «Customers guard Boeing 787 delivery slots». Financial Times. http://www.ft.com/cms/s/b575de2a-2d75-11dc-939b-0000779fd2ac,dwp_uuid=y8477cc4-c820-11db-b0dc-000b5df10621.html. Consultáu'l 8 de xunetu de 2007. 
  173. ↑ Leach, Yvonne and Gunter, Lori (19 de xunu de 2007). «Boeing Highlights Progress on First 787, Subsequent Airplanes». Boeing Press Release. Archiváu dende l'orixinal, el 22 de xunu de 2007. Consultáu'l 23 de xunu de 2007.
  174. ↑ "Lunsford, J. Lynn (27 de marzu de 2006). «Boeing to Build Stretch 787 Jet». The Wall Street Journal. http://online.wsj.com/article/SB114349310320609340.html. 
  175. ↑ Boeing Launches 787-10 Dreamliner, Boeing 18 de xunu de 2013
  176. ↑ 176,0 176,1 primer-boeing-787-10-empieza-a-tomar-forma/ El primer Boeing 787-10 empieza a tomar forma, Flynews, 17 de marzu de 2016 - con semeyes
  177. ↑ El Boeing 787-10 recibe la Certificación de Tipu Revisáu ATC de la FAA Noticies Aérees
  178. ↑ Michael (26 d'agostu de 2011). «Boeing 787 Dreamliner – Date for First Delivery». Flight Story. Consultáu'l 26 d'agostu de 2011.
  179. ↑ «Boeing resumes 787 production». Flight International. 30 de xineru de 2009. http://www.flightglobal.com/articles/2009/01/30/321910/boeing-resumes-787-production.html. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011. 
  180. ↑ Boeing 777-787 Production List en airlinerlist.com
  181. ↑ 181,0 181,1 Current orders. Boeing, Consultáu'l 14 d'avientu de 2012.
  182. ↑ 182,0 182,1 Annual Orders Summary. Boeing, payares de 2012. Consultáu'l 14 d'avientu de 2012.
  183. ↑ «Current Deliveries». Boeing (payares de 2012). Consultáu'l 14 d'avientu de 2012.
  184. ↑ «Orders and Deliveries search page». Boeing.
  185. ↑ «Recent Orders». The Boeing Company (xunetu de 2016). Consultáu'l 22 de xunetu de 2016.
  186. ↑ Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Airfleets
  187. ↑ Boeing 787 Production List en Planespotters - Consultáu'l 1 de marzu de 2017
  188. ↑ Aeromexico Operates its First Flight from New York City to Mexico City... - NEW YORK, 24 de setiembre de 2013 /PRNewswire/. Prnewswire.com (24 de setiembre de 2013). Consultáu'l 13 de marzu de 2014.
  189. ↑ «Air Austral se veut rassurante sur le fonctionnement de son nouveau Dreamliner». Air Journal (7 de xunu de 2016).
  190. ↑ «Air Canada Prepares for First 787 Service» (20 de mayu de 2014). Consultáu'l 21 de mayu de 2014.
  191. ↑ «Air China Brings China's First Boeing 787-9 Home».
  192. ↑ «Boeing 787 de Air Europa en serviciu». Fly News (1 d'abril de 2016).
  193. ↑ «Air India receives third Boeing 787 Dreamliner». CNN-IBN (14 d'agostu de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 2012-10-10. Consultáu'l 1 d'ochobre de 2012.
  194. ↑ «Air New Zealand operates first 787 service» (9 d'agostu de 2014). Consultáu'l 10 d'agostu de 2014.
  195. ↑ «American Airlines Dreamliner Takes Flight». RTT News (7 de mayu de 2015). Consultáu'l 7 de mayu de 2015.
  196. ↑ «Primer vuelu Dreamliner de Avianca - Empreses». eltiempo.com. Consultáu'l 1 d'abril de 2015.
  197. ↑ «AZAL starts using Boeing-787 for flight Baku-Istanbul-Baku». ABC.AZ. Archiváu dende l'orixinal, el 4 de marzu de 2016. Consultáu'l 1 d'abril de 2015.
  198. ↑ «British Airways Launches Boeing 787 Passenger Operations :: Routesonline». Consultáu'l 8 de payares de 2013.
  199. ↑ «China Southern operates first 787 flight». Flightglobal (7 de xunu de 2013). Consultáu'l 14 d'avientu de 2013.
  200. ↑ «Ethiopian receives first 787». Flight International (14 d'agostu de 2012). Consultáu'l 1 d'ochobre de 2012.
  201. ↑ «Etihad Airways' first Boeing 787 Dreamliner takes to the skies». The National (1 de febreru de 2015). Consultáu'l 1 de febreru de 2015.
  202. ↑ L_3105 (8 de xunetu 8 de 2013). «[人民日报]海航迎来首架波音787客机-海南视窗-人民网». People's Daily. Archiváu dende l'orixinal, el 23 de xunetu de 2013. Consultáu'l 28 de xunetu de 2013.
  203. ↑ «Japan Airlines announces delivery of 787». Japan Airlines (21 de marzu de 2012). Consultáu'l 12 de xunu de 2012.
  204. ↑ «First flight for Jetstar's Boeing 787 Dreamliner». Australian Business Traveller (13 de payares de 2013). Consultáu'l 13 de payares de 2013.
  205. ↑ Kenia: KQ Dreamliner Starts Nairobi-Paris Service. 4 de xunu de 2014. http://allafrica.com/stories/201406040992.html. Consultáu'l 5 de xunu de 2014. 
  206. ↑ «KLM gets its first Boeing 787 Dreamliner».
  207. ↑ Boeing Celebrates Delivery of LAN Airlines' first 787 Dreamliner. Boeing. 31 d'agostu de 2012. Bloomberg Business. http://www.bloomberg.com/article/2012-08-31/ac1SyEZerWV4.html. Consultáu'l 27 de setiembre de 2015. 
  208. ↑ "LOT Polish Airlines takes delivery of its first Boeing 787, becomes the first European carrier to fly the Dreamliner" Archiváu 2021-11-30 en Wayback Machine. worldairlinenews.com, 15 de payares de 2012.
  209. ↑ Slik er det å fly Dreamliner. vg.nun date=6 de xunetu de 2013. https://translate.google.com/translate?sl=non&tl=en&js=n&prev=_t&hl=non&ie=UTF-8&o=http%3A%2F%2Fwww.vg.non%2Freise%2Fartikkel.php%3Fartid%3D10111687. 
  210. ↑ «Oman Air's First Dreamliner Takes Off For Salalah».
  211. ↑ «Qatar Airways first Boeing 787 takes off to Dubai». India Infoline News (21 de payares de 2012). Consultáu'l 28 de payares de 2012.
  212. ↑ «Royal Air Maroc takes delivery of its first Boeing 787 Dreamliner, will enter service on xineru 20 to Paris Orly». World Airline News. Consultáu'l 1 d'abril de 2015. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  213. ↑ «Dreamliner's maiden flight to Singapore». Borneo Post (19d'ochobre de 2013). Consultáu'l 20 d'ochobre de 2013.
  214. ↑ «RJ's first 787 on its inaugural flight to London Heathrow». centreforaviation.com. Consultáu'l 3 de setiembre de 2014.
  215. ↑ en WEB Saudia, Historia de la segunda década del sieglu XXI
  216. ↑ «Dreamliner arrival heralds new dawn for Scoot». Travel Daily Asia. Archiváu dende l'orixinal, el 2015-02-06. Consultáu'l 1 d'abril de 2015.
  217. ↑ «THAI's first 787 Dreamliner arrives home». Thai Airways. Consultáu'l 10 d'agostu de 2016.
  218. ↑ «Boeing 787 Dreamliner launch: 300 passengers enjoy surprise flight as the future of aviation arrives at Gatwick». The Independent (London). 21 de xunu de 2013. http://www.independent.co.uk/travel/news-and-advice/boeing-787-dreamliner-launch-300-passengers-enjoy-surprise-flight-as-the-future-of-aviation-arrives-at-gatwick-8668683.html. Consultáu'l 21 de xunu de 2013. 
  219. ↑ «PHTFK/Boeing 787-8 Dreamliner». flightradar24.com (8 de xunu de 2014). Consultáu'l 9 de xunu de 2014.
  220. ↑ "United Airlines plans first 787 Dreamliner flight Sunday". Denver Business Journal, payares 2, 2012.
  221. ↑ "United Completes FAA Certification Program for Boeing 787 Operations". airlinesanddestinations.com, payares 2, 2012.
  222. ↑ «PICTURES: Vietnam Airlines' first 787-9 arrives in Hanoi». Flightglobal (4 d'agostu de 2015). Consultáu'l 4 d'agostu de 2015.
  223. ↑ «Virgin Atlantic flies first Boeing 787-9 Dreamliner». kgsn.tv. Archiváu dende l'orixinal, el 28 d'ochobre de 2014. Consultáu'l 28 d'ochobre de 2014.
  224. ↑ «Boeing: Problems with 787 Dreamliner "Normal"». Frequent Business Traveler (16 d'avientu de 2012). Consultáu'l 16 d'avientu de 2012.
  225. ↑ «Dreamliner glitch: AI summons Boeing team». Hindustan Times (25 de payares de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 21 de xineru de 2013. Consultáu'l 2 d'avientu de 2012.
  226. ↑ «Fire aboard empty 787 Dreamliner prompts investigation». CNN (8 de xineru de 2013). Consultáu'l 8 de xineru de 2013.
  227. ↑ «Second faulty Boeing Dreamliner in Boston». BBC (8 de xineru de 2013). Consultáu'l 8 de xineru de 2013.
  228. ↑ «Two Boeing 787 incidents raise concerns about jet». Reuters (9 de xineru de 2013). Archiváu dende l'orixinal, el 2015-05-09. Consultáu'l 9 de xineru de 2013.
  229. ↑ «U.S. Opens Dreamliner Safety Probe». Wall Street Journal (9 de xineru de 2013). Consultáu'l 9 de xineru de 2013.
  230. ↑ «U.S. to review Dreamliner amid two more mishaps in Japan». Chicago Tribune. Archiváu dende l'orixinal, el 15 de febreru de 2013. Consultáu'l 11 de xineru de 2013.
  231. ↑ «Boeing 787 Dreamliner to be investigated by US authorities». The Guardian. Consultáu'l 11 de xineru de 2013.
  232. ↑ «JAPAN AIRLINES REPORTS NEW FUEL LEAK IN BOEING 787». AP (13 de xineru de 2013). Archiváu dende l'orixinal, el 16 de xineru de 2013. Consultáu'l 13 de xineru de 2013.
  233. ↑ «JAL's grounded Dreamliner jet leaks fuel in tests». Reuters (13 de xineru de 2013). Consultáu'l 13 de xineru de 2013.
  234. ↑ http://www.bloomberg.com/news/2013-01-15/japan-sets-up-team-to-probe-dreamliner-fuel-leak-as-faa-reviews.html
  235. ↑ «全日空Ｂ７８７型機から煙 乗客避難・高松空港». NHK (16 de xineru de 2013). Archiváu dende l'orixinal, el 19 de xineru de 2013. Consultáu'l 16 de xineru de 2013.
  236. ↑ «Top Japan airlines ground Boeing 787s after emergency». BBC (16 de xineru de 2013). Consultáu'l 16 de xineru de 2013.
  237. ↑ A Boeing 787 plane makes an emergency landing in Japan. BBC. 16 de xineru de 2013. https://www.bbc.co.uk/news/business-21038128. Consultáu'l 16 de xineru de 2013. 
  238. ↑ ANA operations disrupted by 787 engine checks en Air Transport World, 26 d'agostu de 2016
  239. ↑ ANA: Turbine blade erosion causing 787 engine failures, en Air Transport World, 27 d'agostu de 2016
  240. ↑ ANA details Trent modifications on 787s en Air Transport World, 1 de setiembre de 2016
  241. ↑ «Japanese airlines ground Boeing 787s after emergency landing». reuters.com (16 de xineru de 2013). Consultáu'l 16 de xineru de 2013.
  242. ↑ «787 emergency landing: Japan grounds entire Boeing Dreamliner fleet». The Guardian (16 de xineru de 2013). Consultáu'l 16 de xineru de 2013.
  243. ↑ «FAA Press Release». Federal Aviation Administration (16 de xineru de 2013). Consultáu'l 17 de xineru de 2013.
  244. ↑ 244,0 244,1 «Dreamliner: Boeing 787 planes grounded on safety fears». BBC News. Consultáu'l 17 de xineru de 2013.
  245. ↑ Dalløkken, Per Erlien (17 de xineru de 2013). «Her er Dreamliner-problemet» (noruegu). Teknisk Ukeblad. Archiváu dende l'orixinal, el 2016-01-16. Consultáu'l 17 de xineru de 2013. to.non%2Findustri%2F2013%2F01%2F17%2Fher-er-dreamliner-problemet English translation
  246. ↑ "[1]" Bloomberg, 17 January 2013.
  247. ↑ Robert Wall & Andrea Rothman (17 de xineru de 2013). «Airbus Says A350 Design Is 'Lower Risk' Than Troubled 787». Bloomberg. Consultáu'l 17 de xineru de 2013. «“I don't believe that anyone's going to switch from one airplane type to another because there's a maintenance issue,” Leahy said. “Boeing will get this sorted out.”»
  248. ↑ "`Big Cost' Seen for Boeing Dreamliner Grounding" Bloomberg, 17 January 2013.
  249. ↑ White, Martha C. "Is the Dreamliner Becoming a Financial Nightmare for Boeing?" TIME magacín, 17 January 2013.
  250. ↑ «FAA grounding all Boeing 787s». KIRO TV. Archiváu dende l'orixinal, el 2013-01-19. Consultáu'l 16 de xineru de 2013.
  251. ↑ forma temporal-la-operacion-de-flota-boeing-787-dreamliner.shtml LAN suspende de forma temporal la operación de flota Boeing 787 Dreamliner. 16 de xineru de 2013. http://www.latercera.com/noticia/negocios/2013/01/655-504140-9-lan-suspende-de forma temporal-la-operacion-de-flota-boeing-787-dreamliner.shtml. Consultáu'l 16 de xineru de 2013. 
  252. ↑ DGCA directs Air India to ground all six Boeing Dreamliners on safety concerns. 17 de xineru de 2013. http://economictimes.indiatimes.com/news/news-by-industry/transportation/airlines-/-aviation/dgca-directs-air-india-to-ground-all-six-boeing-dreamliners-on-safety-concerns/articleshow/18056887.cms. Consultáu'l 17 de xineru de 2013. 
  253. ↑ «European safety agency to ground 787 in line with FAA». reuters.com (16 de xineru de 2013). Consultáu'l 17 de xineru de 2013.
  254. ↑ «Qatar Airways grounds Boeing Dreamliner fleet». reuters.com (17 de xineru de 2013). Consultáu'l 17 de xineru de 2013.
  255. ↑ Boeing's 787 Dreamliner. 16 de xineru de 2013. http://www.reuters.com/article/interactive/idUSBRE90F01820130116?view=small&type=businessNews. Consultáu'l 16 de xineru de 2013. 
  256. ↑ «U.S., others ground Boeing Dreamliner indefinitely». reuters.com (16 de xineru de 2013). Consultáu'l 17 de xineru de 2013.
  257. ↑ Boeing 787 Dreamliner: The impact of safety concerns. BBC News. 17 January 2013. Retrieved 17 January 2013.
  258. ↑ National Transportation Safety Board Boeing 787 Battery Fire Investigative Report and Related Documents NTSB
  259. ↑ "Interim factual report". NTSB, March 7, 2013.
  260. ↑ NTSB Report Details: Boeing 787 Battery Fire Was Difficult to Control Time
  261. ↑ Airlines Prepare to Relaunch Their Dreamliners: ANA, Qatar, United Schedule First Flights. http://www.frequentbusinesstraveler.com/2013/04/airlines-prepare-to-relaunch-their-dreamliners-ana-qatar-united-schedule-first-flights/. 
  262. ↑ Boeing 787 Dreamliner returns to service in Ethiopia flight. BBC News, 27 April 2013.
  263. ↑ «D6-58331, Boeing 787 Airplane Characteristics for Airport Planning». Boeing Commercial Aircraft (July 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 7 de setiembre de 2012. Consultáu'l 10 d'ochobre de 2012.
  264. ↑ «D6-58331, Boeing 787 Airplane Characteristics for Airport Planning» páxs. 25. Boeing Commercial Aircraft (July 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 7 de setiembre de 2012. Consultáu'l 10 d'ochobre de 2012.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]