Buddy Hackett | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Brooklyn, 31 d'agostu de 1924[1] |
Nacionalidá | Estaos Xuníos |
Muerte | Malibu, 30 de xunu de 2003[1] (78 años) |
Causa de la muerte | Diabetes |
Estudios | |
Estudios | New Utrecht High School (es) |
Llingües falaes | inglés[2] |
Oficiu | actor de teatru, actor de cine, actor de televisión, actor de voz, actor |
Llugares de trabayu | Estaos Xuníos |
Premios | |
Serviciu militar | |
Lluchó en | Segunda Guerra Mundial |
IMDb | nm0004983 |
Buddy Hackett nacíu como Leonard Hacker (31 d'agostu de 1924, Brooklyn – 30 de xunu de 2003, Malibu) foi un humorista y actor d'Estaos Xuníos.[4] Nos sos últimos años foi conocíu por haber establecíu al pie de la so esposa'l Santuariu Animal Singita nel Valle de San Fernando, California.[5]
Yera fíu d'un tapiceru xudíu, y crióse en Brooklyn.[6] Graduar na New Utrecht High School en 1942.[6][6] Siendo estudiante, empezó a actuar en nightclubs de la zona turística de los Montes Catskills, hasta consiguir trabayar nel Golden Hotel de Hurleyville, Nueva York, onde, según él, nun llogró faer rir a naide.[6]
Darréu Hackett apuntar nel Exércitu de los Estaos Xuníos mientres la Segunda Guerra Mundial, sirviendo nuna batería de defensa antiaérea.
Tres la guerra, Hackett llogró'l so primer trabayu nel Pink Elephant, un club de Brooklyn. Nesti local adoptó'l nome artísticu de Buddy Hackett.[5] Fixo actuaciones en Los Angeles, California, y en Las Vegas, amás de prosiguir cola so actividá nes Catskills.
Foi actor teatral en Broadway, na obra Lunatics and Lovers, siendo descubiertu ellí por Max Liebman, que-y dio la oportunidá d'intervenir en dos especiales televisivos. Desenvolvióse una serie televisiva pa él, Stanley, producida por Liebman, y que supunxo l'entamu de la carrera de la so compañera de repartu, Carol Burnett. A finales de los años cuarenta Jules White, amigu de Hackett, dio-y la posibilidá de reemplazar a Curly Howard en The Three Stooges, una y bones Curly sufriera un ictus, pero Hackett finalmente arrenunció al papel.
La carrera cinematográfica de Hackett empecipiar en 1950 con una producción de Columbia Pictures de 10 minutos dientro de la serie "World of Sports", y titulada King of the Pins. El filme yera una demostración de les téuniques de Bowling, con un espertu llevando a cabu los movimientos correutos, y con Hackett faciendo por aciu pantomima los incorreutos. Hackett nun volvería al cine hasta 1953, gracies a l'atención recibida por unu de los númberos que llevaba a cabu nun nightclub, el tituláu "The Chinese Waiter". Tuvo tanto ésitu que lu grabó y foi contratáu pa interpretalo nel musical de 1953 Walking My Baby Back Home, producíu por Universal-International.
Hackett foi sustitutu d'emerxencia de Lou Costello en 1954. Bud Abbott y Lou Costello teníen previstu rodar la comedia Fireman, Save My Child, cola intervención de Spike Jones y les sos City Slickers. Yá se rodaren delles escenes cuando Costello hubo de retirase por causes médiques. Universal-International salvu'l proyeutu contratando a Hugh O'Brian y a Hackett pa llevar a cabu los papeles de Abbott y de Costello. Jones fueron l'atracción principal del filme.
El 12 de xunu de 1955, Buddy Hackett casóse con Sherry Cohen.
Hackett fíxose conocíu del gran públicu cuando actuó en televisión nes décades de 1950 y 1960 como frecuente convidáu de shows como los de Jack Paar y Arthur Godfrey. Nesa dómina tamién foi panelista en What's My Line?. En 1960 intervieno como él mesmu nun episodiu de la producción de la NBC Dan Raven, protagonizada por Skip Homeier. Hackett tamién foi asiduo del concursu Hollywood Squares a finales de los años sesenta.
Hackett tamién ganó fama gracies al so papel na esitosa película de 1963 It's a Mad, Mad, Mad, Mad World. N'actuando en Broadway na obra I Had a Ball, Hackett trabayó con Robert Preston na adautación cinematográfica rodada en 1962 de The Music Man. A los neños tamién se-yos fixo familiar la so figura n'encarnando al mecánicu Tennessee Steinmetz na película de Walt Disney Pictures The Love Bug (1968). Asina mesmu foi sustitutu d'Art Carney en The Jackie Gleason Show, y en 1958 actuara nel filme God's Little Acre. Nesa dómina solía trabayar como artista convidáu en shows de variedaes y en sitcoms como Boy Meets World, ésta na so cuarta temporada.
En 1978 Hackett sorprendió a munchos con una actuación dramática, encarnando a Lou Costello nel telefilme Bud and Lou, nel cual Harvey Korman interpretaba a Bud Abbott.
Nos años setenta Hackett participó con regularidá en diverses campañes publicitaries televisives, siendo la más conocida d'elles la que fizo ente 1968 y 1971 para Lay's.
Hackett tamién protagonizó la película de 1980 Hey Babe!, xunto a Yasmine Bleeth, entós con 13 años d'edá na so primer actuación cinematográfica.
La so última actuación cinematográfica tuvo llugar dando voz a Scuttle, una gavilueta, nel filme de The Walt Disney Company La serenita (1989) y na so remortina La serenita 2: regresu al mar (2000)). Hackett tamién participó na serie Action, con Jay Mohr. Con Mohr coincidió tamién nel show Last Comic Standing.
Pola so contribución a la industria cinematográfica, a Hackett concedióse-y una estrella nel Paséu de la Fama de Hollywood, nel 6834 de Hollywood Boulevard.
N'abril de 1998 Hackett foi artista convidáu nun episodiu de LateLine tituláu "Buddy Hackett." Nel episodiu participaben Robert Reich y Dick Gephardt homenaxando a Hackett.[7]
Buddy Hackett finó en 2003 en Malibú, California, a los 78 años d'edá.[4] El so fíu, Sandy Hackett, esplicó que'l so padre careciera diabetes, que agravárase por causa de la so obesidá. Los sos restos fueron encenraos, y les cenices apurríes a los sos allegaos.