Edvard Beneš

Edvard Beneš
Presidente de Checoslovaquia 2 abril 1945 - 7 xunu 1948 Presidente de Checoslovaquia 18 avientu 1935 - 5 ochobre 1938 ← Tomáš Masaryk - Emil Hácha → Prime Minister of Czechoslovakia ^(en) 26 setiembre 1921 - 7 ochobre 1922 ← Jan Černý - Antonín Švehla → Ministro de Relaciones Exteriores (Checoslovaquia) ^(es) 14 payares 1918 - 18 avientu 1935 ← ensin valor - Milan Hodža → member of the Revolutionary National Assembly of Czechoslovakia ^(en)
Vida
Nacimientu	Kožlany ^(es) [1], 28 de mayu de 1884[2]
Nacionalidá	Imperiu austrohúngaru Checoslovaquia
Residencia	Birth house of Edvard Beneš ^(en)
Llingua materna	checu
Muerte	Sezimovo Ústí ^(es) [1], 3 de setiembre de 1948[2] (64 años)
Sepultura	hrobka prezidenta Edvarda Beneše a jeho manželky Hany ^(en) [3]
Familia
Casáu con	Hana Benešová (1909 – m. 1948)[4]
Hermanos/es	Václav Beneš Vojta Beneš ^(es) Bedřich Beneš ^(es)
Familia	ver Emilie Benes Brzezinski (sobrina segunda ^(es) ) Václav Edvard Beneš ^(es) (sobrino segundo ^(es) )
Estudios
Estudios	Universidá de París Faculty of Law, German University in Prague ^(en) Facultad de Artes de la Universidad Carolina ^(es) Universidá de Borgoña Institutu d'Estudios Políticos de París Faculty of Law, Charles University in Prague ^(en)
Nivel d'estudios	Philosophiæ doctor
Llingües falaes	checu[5] alemán francés inglés
Oficiu
Oficiu	profesor d'educación superior, políticu, futbolista, diplomáticu, sociólogu, profesor
Trayeutoria   Equipu – SK Slavia Praga ^(es)
Posición o especialidá	defensa
Llugares de trabayu	Praga
Emplegadores	Universidá Carolina de Praga
Premios	ver Orde del Lleón Blanco Caballero de Primera Clase de la Orden de San Olav‎ Gran Cruz de la Orde de Santiago de la Espada [6] Čestná medaile T. G. Masaryka [7] Gran Cruz de la Lexón d'Honor honorary citizen of Liberec ciudadanu honorariu de Praga Gran Cordón de la Orde de Leopoldu Orden de la Estrella de Karadjordje Gran Cruz de la Orde Militar de Cristu [6] 1st Class of the Order of the Cross of the Eagle Czechoslovak War Cross 1918  (1919) Orden de San Sava  (1920) doctor honoris causa from the University of Paris  (1921) [8] Caballeru Gran Cruz de la Orde de la Corona d'Italia  (1921) Orde de la Corona de Rumanía  (1921) doctor honoris causa pola Universidá d'Estrasburgu  (22 payares 1922) [9] honorary citizen of Třebíč  (11 xineru 1935) [10] Ciudadanía honorífica de Brno  (10 xunu 1936) [11] honorary citizen of Moravské Budějovice  (15 xunu 1936) [12] doctor honoris causa pola Universidá Masayk de Brno  (1937) [13] honorary doctor of Comenius University  (21 abril 1937) [14] honorary citizen of Nové Město na Moravě  (1945) [15] ciudadanía honoraria  : Semily ^(es)  (1945) [16] honorary citizen of Kladno  (1946) [[]]  (1947)
Nominaciones	ver Premiu Nobel de la Paz (1926)[17] Premiu Nobel de la Paz (1927)[17] Premiu Nobel de la Paz (1938)[17] Premiu Nobel de la Paz (1939)[17] Premiu Nobel de la Paz (1945)[17] Premiu Nobel de la Paz (1947)[17] Premiu Nobel de la Paz (1948)[17]
Miembru de	Academia Rumana Escultismu Académie des sciences morales et politiques ^(es) Sokol Académie Diplomatique Internationale ^(en) World Brotherhood Federation ^(en) Q129061392 Sociedá Filosófica Americana
Serviciu militar
Cuerpu militar	ejército checoslovaco en el exilio ^(es) [22] Legión Checoslovaca (1914-1920) ^(es) [23]
Creencies
Partíu políticu	Partido Nacional Social Checo ^(es)
IMDb	nm0070898

Edvard Beneš (28 de mayu de 1884, Kožlany ^(es)  – 3 de setiembre de 1948, Sezimovo Ústí ^(es) ) foi'l segundu presidente checoslovacu ente los años 1935 y 1948, periodu atayáu pola ocupación alemana ente 1938 y 1945, mientres la que permaneció nel exiliu.

Biografía

Edvard Beneš nació en 1884 na pequeña llocalidá Kožlany (entós nel Imperiu Austrohúngaru) nel senu d'una familia de llabradores.^[24]

Al empiezu de la Primer Guerra Mundial participó na revuelta contra l'Imperiu austrohúngaru entamando'l grupu rebalbu checu Maffie, xunto a Tomáš Masaryk y Milan Rastislav Štefánik en Suiza.

Nel añu 1916 Edvard Beneš trabayó pa la formación de la Unidá Nacional Checoslovaca, de la cual foi secretariu xeneral. Xunto con Stefánik entamó les brigaes del exércitu checoslovacu y d'esta miente ayudó al orixe de la lexones d'independencia en Francia, Rusia ya Italia que participaron en dellos de los combates de la Primer Guerra Mundial.

Edvard Beneš y la so esposa (1934).

Al producise la declaración d'independencia de Checoeslovaquia, el 28 d'agostu de 1918 foi nomáu Ministru del Esterior mientres el gobiernu de Karel Kramář, tornando a la so patria en setiembre de 1919.

Mientres los años 1921 y 1922 ocupó'l puestu de primer ministru, siendo amás diputáu al parllamentu mientres los años 1919 a 1926 y 1929 a 1935. Nel exerciciu de les sos responsabilidaes siempres se caracterizó pol so gran perceguera al heriedu de los Habsburgu, debiéndose-y la pocu afortunada afirmación "antes Hitler que los Habsburgu". Foi miembru y vicepresidente del Partíu Nacionalista ya influyó na so política. Tres l'arrenunciu de Tomáš Masaryk, foi escoyíu'l 18 d'avientu de 1935 presidente de Checoslovaquia.

Dempués de la firma de los Alcuerdos de Múnich (roblaos de llombu de los checoslovacos) y la cesión a Alemaña de los sudetes, el 5 d'ochobre^[25] de 1938 arrenunció al so cargu y se exilió primero en Gran Bretaña, y depués n'Estaos Xuníos, onde impartió clases na Universidá de Chicago. El 30 de setiembre, Beneš sofitara la decisión del Gobiernu d'aceptar les esixencies de los cuatro potencies axuntaes en Múnich, pos creía imposible aguantar l'agresión militar alemana y polaca que traxera'l so refugu.^[26] Alemaña aportunara abiertamente na necesidá de que Beneš, a quien identificaba col Tratáu de Versalles y la política de la Sociedá de Naciones, arrenunciara al so cargu.^[27] El so exiliu al Reinu Xuníu, onde moraba un sobrín, producióse'l 22 d'ochobre y debióse tamién a la insistencia d'Alemaña, qu'esixó qu'abandonara Checoslovaquia.^[28]

Nel añu 1940 treslladar a Londres, onde creó un gobiernu checoslovacu n'exiliu y convirtióse en Presidente checoslovacu nel exiliu. Dempués de la ocupación alemana y la creación del Estáu Eslovacu en marzu de 1939, condergó los Alcuerdos de Múnich como inválidos.

Anque nun yera un comunista, sí caltuvo una rellación en términos amistosos con Stalin. Creyendo que Checoslovaquia ganaría más nuna alianza cola Xunión Soviética que con Polonia, Beneš torpedió tolos planes pa formar una Confederación Checoslovacu-Polaca y en 1943 robló una entente cola URSS.^[29][30][31]

Tres la lliberación de Checoslovaquia y la so restauración como estáu independiente, Beneš tornó a la so patria y formó un gobiernu de concentración nacional, incluyendo a dellos ministros comunistes. Stalin atopó en Checoslovaquia un bon aliáu.^[32] Tres la esperiencia del Pactu de Múnich, Beneš y el restu de fuercies democrátiques checoslovaques tomaron la decisión de ponese so la proteición del poder soviéticu en cuenta de caltener la independencia del país.^[33] Sicasí, la posterior inseguridá de Beneš en xineru de 1948 facilitó la llegada al poder de los comunistes tres el llamáu "Golpe de Praga". Mientres la crisis política que lu siguió, los ministros de los partíos democráticos ufiertaron la so dimisión. Beneš aprobó los fechos baxu gran presión de los comunistes y el 25 de febreru creóse un nuevu gobiernu sol lideralgu de Klement Gottwald, primer líder comunista checoslovacu.

Unes selmanes dempués, el 3 de setiembre de 1948 finaba Beneš na so villa de Sezimovo Ústí.^[24]

Discutinios

Delles decisiones de Beneš dieron llugar a fuertes polémiques. Quiciabes la más revesosa fueron los llamaos "decretos de Beneš", que suponíen la deportación masiva de los traidores de la Segunda Guerra Mundial, colo cual miles de ciudadanos alemanes tuvieron qu'abandonar les sos tierres y llares de la entós Checoslovaquia, principalmente na rexón de los Sudetes nes zones fronterices con Alemaña y Austria. Tamién munchos húngaros fueron forzaos a abandonar los sos llares de l'actual Eslovaquia. Les repercusiones d'estes espulsiones d'alemanes y húngaros llegaron hasta l'actualidá yá que agora la República Checa tien munchos aspeutos llegales rimaes colos descendientes d'aquel alemanes, lo cual inclúi non solo tierres, sinón tamién cases históriques y castiellos.

Condecoraciones

• Orde del Lleón Blanco

Referencies

1. Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: jk01011576. Data de consulta: 23 payares 2019.
2. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 26 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
3. «Vila Hany a Edvarda Benešových v Sezimově Ústí» (checu). Oficina de Gobierno de la República Checa (16 xineru 2022). Consultáu'l 21 xunu 2023.
4. «marriage registry».
5. Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 12173989v. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
6. URL de la referencia: http://www.ordens.presidencia.pt/?idc=154.
7. URL de la referencia: http://www.masarykovohnuti.cz/userdata/cas/cas111.pdf. Data de consulta: 4 abril 2021.
8. «Liste des docteurs honoris causa de l'Université de Paris de 1918 à 1933 inclus» (francés). Annales de l'Université de Paris páxs. 90-95 (1934).
9. URL de la referencia: https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k121023r/f55.
10. «Čestná občanství a Ceny města Třebíče: Třebíč». Consultáu'l 16 abril 2023.
11. URL de la referencia: https://www.brno.cz/obcan/vyznamne-osoby-a-vyroci/cestni-obcane-mesta-brna-1918-1989/.
12. Afirmao en: Q65549014. Páxina: 445. Data de consulta: 13 xunetu 2019.
13. «Stránka 10: Čestné doktoráty udělené MU» (checu). Consultáu'l 16 abril 2023.
14. «Prof. JUDr. Edvard Beneš, Dr. h. c.» (eslovacu). Consultáu'l 6 avientu 2024.
15. URL de la referencia: http://www.nmnm.eu/benes-edvard-dr.html. Data de consulta: 13 agostu 2020.
16. «Collection of Registry Books at Litoměřice State Archive».
17. Afirmao en: nobelprize.org. Identificador de nominación de persona al Premio Nobel: 862. Editorial: Fundación Nobel. Llingua de la obra o nome: inglés.
18. Afirmao en: Google Books. Identificador Google Libros: FAM9AAAAIAAJ. Llingua de la obra o nome: distintes llingües.
19. URL de la referencia: http://bc.gbpizs.gov.pl/Content/558/1100121.pdf.
20. «Slova zavazující» (checu). Q129084987 páxs. 1. Q129061392. Consultáu'l 14 agostu 2024.
21. URL de la referencia: https://search.amphilsoc.org/memhist/search?creator=Edvard+Bene%C5%A1&title=&subject=&subdiv=&mem=&year=&year-max=&dead=&keyword=&smode=advanced.
22. Afirmao en: Database of members of the Czechoslovak Republic of military units abroad for the World War II. Data de consulta: 15 xineru 2023. Military Historical Archive exile army member ID: 4375.
23. Afirmao en: Legie 100. Data de consulta: 25 avientu 2022. Legie 100 legionary ID: 14156.
24. Dennis Kavanagh (1998). A Dictionary of Political Biography, Oxford University Press, páx. 43
25. Procházka, 1981, p. 13.
26. Procházka, 1981, p. 11.
27. Procházka, 1981, páxs. 12-13.
28. Procházka, 1981, p. 14.
29. Andrea Orzoff (2011). Battle for the Castle: The Myth of Czechoslovakia in Europe, 1914-1948, Oxford University Press, páx. 199
30. A. T. Lane; Elżbieta Stadtmüller (2005). Europe on the move: the impact of Eastern enlargement on the European Union. LIT Verlag Münster, páx. 190
31. Roy Francis Leslie; R. F. Leslie (1983). The History of Poland since 1863. Cambridge University Press, páx. 242
32. Wolfgang Benz; Hermman Graml (1986); Europa dempués de la Segunda Guerra Mundial 1945-1982, páx. 21
33. Wolfgang Benz; Hermman Graml (1986); Europa dempués de la Segunda Guerra Mundial 1945-1982, pp. 21-22

Bibliografía

• Procházka, Theodore (1981). The Second Republic: The disintegration of post-Munich Czechoslovakia, October 1938-March 1939 (n'inglés). East European Monographs, páx. 231. ISBN 9780914710844.

Ver tamién

• Gobiernu checoslovacu nel exiliu
• Historia de Checoslovaquia

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Edvard Beneš.

Predecesor: Jan Černý	Primer ministru de Checoslovaquia 26 de setiembre de 1921 - 7 d'ochobre de 1922	Socesor: Antonín Švehla
Predecesor: Milan Hodža	Presidente de Checoslovaquia 18 d'avientu de 1935 - 5 d'ochobre de 1938	Socesor: Jan Syrový
Predecesor: Nueva creación	Gobiernu checoslovacu nel exiliu Presidente de Checoslovaquia nel exiliu ochobre de 1939 - 2 d'abril de 1945	Socesor: Él mesmu
Predecesor: Emil Hácha	Presidente de Checoslovaquia 4 d'abril de 1945 - 7 de xunu de 1948	Socesor: Klement Gottwald