Giuseppe Mazzini

Giuseppe Mazzini
diputáu del Reinu d'Italia 18 payares 1865 - 13 febreru 1867 Eleiciones: 9th Legislature of the Kingdom of Italy ^(en)
Vida
Nacimientu	Xénova[1], 22 de xunu de 1805[2]
Nacionalidá	Reinu d'Italia Primer Imperiu Francés
Muerte	Pisa[3], 10 de marzu de 1872[2] (66 años)
Sepultura	Boschetto Irregolare ^(en)
Causa de la muerte	pleuritis ^(es)
Familia
Padre	Giacomo Mazzini
Madre	Maria Drago
Casáu con	ensin valor
Estudios
Estudios	Universidá de Xénova
Llingües falaes	italianu[4]
Oficiu	políticu, filósofu, escritor, periodista, críticu lliterariu
Llugares de trabayu	Reinu d'Italia
Creencies
Partíu políticu	Joven Italia ^(es)

Giuseppe Mazzini (22 de xunu de 1805, Xénova – 10 de marzu de 1872, Pisa) foi un revolucionariu, filósofu del movimentu italianu nomáu Risorgimento. Aidó nel procesu de formación de la Italia moderna a partir de los numberosos estados, munchos dominaos por potencies foriates, qu'esistieron fasta'l sieglu XIX. Tamién contribuyó a definir el movimientu européu en pro d'una democracia popular nun estáu republicanu.

Biografía

Nacíu en Xénova, Mazzini ingresó nes files de la Carbonaría, una asociación secreta con fines políticos. La so actividá revolucionaria traxo-y problemes bien ceo cola xusticia. En 1831 foi a Marsella, onde entamó una nueva sociedá política denomada La giovine Italia (La Xoven Italia). El so lema yera Oru y el Pueblu, y el so principiu básicu yera la xunión de los diversos estaos y reinos de la península nuna única república como únicu mediu p'algamar la llibertá italiana. Tamién fundó delles organizaciones cola fin d'unificar o lliberar otres naciones: Xoven Alemaña, Xoven Polonia y finalmente Xoven Europa (Giovine Europa).

Mazzini creyía que la unificación italiana namái se podría algamar al traviés d'un llevantamientu popular. Continuó plasmando esti propósitu nes sos obres y trató de consiguilo al traviés del exiliu y l'adversidá con inflexible constancia. De toes formes, la so importancia foi más ideolóxica que práutica: tres la cayida de les revoluciones de 1848 (nes que Mazzini se convirtiera nel líder de la efímera República Romana), los nacionalistes italianos empincipiaron a mirar al rei d'El Piamonte y el so primer ministru, el conde Cavour como los direutores del movimientu unificador. El xeneral Giuseppe Garibaldi, un mozu siguidor de Mazzini, tamién desempeñó un papel crucial nel camín faza'l Estáu italianu, pero esti reinu alloñábase abondo de la república anhelada por Mazzini.

Mazzini enxamás aceptó una Italia unificada baxo la forma de reinu y siguió trabayando por una república democrática. En 1870 foi arrestáu y devueltu al exiliu, anque llograría tornar con nome falsu y vivir en Pisa hasta la so muerte en 1872. El movimientu políticu que lideró foi denomináu Partíu Republicanu y tuvo activu n'Italia hasta los años 90 del sieglu XX.

Ver tamién

• República Romana
• Historia d'Italia
• Xunificación italiana
• Jessie White Mario

Referencies

1. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 11 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
2. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 27 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
3. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 31 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
4. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Giuseppe Mazzini.
• «Giuseppe Mazzini». en Find a Grave. (n'inglés)
• Obres de Giuseppe Mazzini nel Proyeutu Gutenberg