John Carradine

John Carradine
Vida
Nacimientu Nueva York[1]5 de febreru de 1906[2]
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos
Residencia Peekskill
Llingua materna inglés
Muerte Milán[3]27 de payares de 1988[2] (82 años)
Causa de la muerte infartu de miocardiu
Familia
Padre William Reid Carradine
Madre Genevieve Richmond Richmond
Casáu con Ardanelle McCool (1935 – 1944)
Sonia Sorel (1944 – 1957)
Fíos/es
Pueblu Carradine family (en) Traducir
Estudios
Estudios Episcopal Academy (en) Traducir
Llingües falaes inglés[4]
Oficiu actor de cine, actor de xéneru, actor de teatru, actor de televisión, actor de voz, pintor, escultoractor
Altor 183 cm
Llugares de trabayu Estaos Xuníos
Premios
Xéneru artísticu western
cine d'horror
IMDb nm0001017
Cambiar los datos en Wikidata

Richmond Reed Carradine (5 de febreru de 1906Nueva York – 27 de payares de 1988Milán), más conocíu como John Carradine, foi un actor de cine, actor de xéneru, actor de teatru, actor de televisión, actor de voz, pintor, escultor y actor d'Estaos Xuníos. Ye conocíu pola so apaición en distintes westerns y por ser el padre de los tamién actores David, Bruce, Keith y Robert Carradine.

John Carradine nació na ciudá de Nueva York, nel senu d'una familia acomodada, pos so madre yera una prestixosa ciruxana y so padre un eminente abogáu. La so idea inicial yera dedicase al mundu de la pintura y la escultura n'asistiendo a la Escuela d'Arte Gráfico de Nueva York. Empezó la so vida nel mundu de la interpretación como actor dramáticu shakespirianu y realizó'l so debú como actor en 1930 col nome de Peter Richmond. Nun adoptaría'l de "John Carradine" hasta 1933. Un añu dempués produciríase'l so primer alcuentru con John Ford, quien lu sacaría del anonimatu gracies a películes como The Prisoner of Shark Island (1936) y María Estuardo, un biopic protagonizáu por Katharine Hepburn.

Carradine apaeció en diez títulos de John Ford, incluyendo The Grapes of Wrath (1940), Stagecoach (1939) o The Man Who Shot Liberty Valance (1962). Tamién interpretó'l papel d'Aarón en The Ten Commandments (1956). Anque yera un bon actor de métodu, nun tuvo munches oportunidaes de trabayar en contestos claramente dramáticos. Na década de los 40, viaxó con una compañía teatral representando obres de William Shakespeare como Hamlet y Macbeth. Los sos trabayos en Broadway inclúin papeles como Ferdinand na producción de John Webster The Duchess of Malfi, Ragpicker na obra de Jean Giraudoux La lloca de Chaillot, Lycus en Golfus de Roma, y DeLacey na versión de Frankenstein de 1981.

En 1935, John Carradine casóse con Ardanelle McCool, madre de Bruce y David, enantes de divorciase en 1941. La segunda esposa de John sería Sonia Sorel, madre de los tamién actores Keith y Robert y de la que se divorciaría en 1956. Los sos otres dos esposes fueron Doris Rich (1957-1971) y Emily Cisneros (1975-1988).

Carradine apaeció en más de 225 películes, dalgunes d'elles como un personaxe escéntricu, llocu o diabólicu, especialmente nel xéneru del terror onde se convertiría en toa una insinia na década de los 40. En 1985, ganaría'l Daytime Emmy award pola so interpretación del escéntricu vieyu que vive nel camín de Young People's Special, 'Umbrella Joe'.

Pola so contribución al mundu del cine y l'entretenimientu, John Carradine tien una estrella nel Paséu de la Fama de Hollywood nel númberu 6240 de Hollywood Blvd. En 2003, entró nel Western Performers Hall of Fame de la National Cowboy & Western Heritage Museum d'Oklahoma City. John Carradine finó'l 27 de payares de 1988 en Milán (Italia). Tenía 82 años

Filmografía selecta

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 13 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. 2,0 2,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 27 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  3. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 31 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  4. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]