John Logie Baird | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Helensburgh, 14 d'agostu de 1888[1] |
Nacionalidá | Reinu Xuníu |
Muerte | Bexhill (es) [2], 14 de xunu de 1946[1] (57 años) |
Causa de la muerte | causes naturales |
Familia | |
Casáu con | Margaret Albu (en) |
Fíos/es | 2[2] |
Estudios | |
Estudios |
Universidá de Glasgow Universidad de Strathclyde (es) |
Llingües falaes | inglés[3] |
Oficiu | inventor, físicu, entamador, escritor |
Premios | |
IMDb | nm1349696 |
John Logie Baird (14 d'agostu de 1888, Helensburgh – 14 de xunu de 1946, Bexhill (es) ), foi un inxenieru y físicu británicu, inventor del primer sistema de televisión pública, según del primer tubu de televisión en color.
John Logie Baird nació en Helensburgh, Argyll and Bute (daquella Dunbartonshire). Estudió na Academia Larchfield (agora parte de la Escuela Lomond) en Helensburgh, na Escuela Téunica de Glasgow y l'oeste d'Escocia (que más tarde se convertiría na Universidá de Strathclyde),[4] y na Universidá de Glasgow.
En 1922 investigó la posibilidá de tresmitir imáxenes a distancia, y en 1924 consiguió tresmitir la imaxe parpadeante d'una cruz de Malta.
El 26 de xineru de 1926, realizó en Londres la primer demostración pública d'un sistema real de televisión ante un grupu de científicos:[4] el so moñecu, la vieya marioneta Bill, foi'l primer ser n'apaecer nuna pantalla de televisión. La imaxe tenía una resolución d'apenes 25 llinies y yera diminuta, pero la cara yera perfectamente reconocible.
En 1926 llogra, per mediu d'un cable telefónicu, tresmitir una señal de televisión ente Glasgow y Londres fundando, nesi mesmu añu, la Baird Television Development Company, Ltd, cola idea de comercializar l'inventu. Esi mesmu añu, n'abril, los Llaboratoriu Bell d'Estaos Xuníos exhiben una pantalla de televisión (o receptor) xigante de 2500 elementos d'imaxe: formáu por una trama de 50 columnes de 50 llámpares de neón caúna, dexa amosar imáxenes en movimientu de gran formatu. Magar que les llamparuques fundir con frecuencia y teníen de ser repuestes, foi capaz de demostrar la viabilidá del inventu nun formatu grande.
En 1928 consiguió tresmitir imáxenes de Londres a Nueva York per mediu de señales de radio y tamién dende metá del Atlánticu, a bordu d'un tresatlánticu: pa ello instaló una pequeña emisora de televisión a bordu.onde tenía pensáu inventar daqué de lo común daqué que se viera movíu ye dicir como una canal En 1929 el so sistema de barríu mecánicu de 240 llinies foi adoptáu de manera esperimental pola British Broadcasting Corporation (BBC). Escontra 1930 comercializóse, ante'l desenvolvimientu espectacular del inventu, el modelu de televisión Plessey col cual los espectadores británicos (calcúlase que yeren en redol a 3000) podíen siguir les emisiones esperimentales de la dómina; los más aventureros podíen montar el so propiu receptor, adquiriendo un kit de pieces desmontaes.
Nesa mesma dómina (escontra 1929-1930) la Oficina de Correos d'Alemaña taba trabayando, simultánea y independientemente, nun sistema d'emisión de televisión basáu nel so sistema electromecánicu (el fernkino, televisión). Foi entós cuando científicos alemanes riquieron los sos servicios pa poner a puntu la televisión alemana: gracies a la so ayuda téunico y loxístico, Alemaña foi la primer nación en disponer d'una rede de televisión per cable; les Olimpiaes de 1936 fueron les primeres del mundu en ser radiaes per televisión dende la emisora Paul Nipkow instalada en Berlín: anque la potencia de salida nun yera alzada, los berlineses (y otres ciudaes cercanes) pudieron esfrutar del actu d'inauguración (y de les demás retresmisiones deportives) en díes socesivos. La radiotelevisión alemana caltener en funcionamientu hasta l'añu 1944: nesi añu los bombardeos aliaos terminaron coles emisiones regulares realizaes dende Berlín.
Fai yá 1932 Baird y los sos téunicos instalaren emisores de televisión en París (na última planta de la Torre Eiffel), Berlín, Roma (los trés yeren los meyores de la so dómina: emitíen 60 llinia per imaxe), Londres y Moscú, según otres de menor importancia: estes postreres teníen una calidá d'ente 30 y 50 llinies de resolución.
Sicasí l'apueste de los británicos (BBC) y estauxunidense pol sistema electrónicu d'esploración (tubu d'imaxe, comercializáu por Marconi) fíxo-y perder la delantrera: en 1937 la BBC emitía programes en pruebes, alternando les 405 llinies del sistema Marconi y les 240 de Baird; la idea yera que los espectadores votaren pol sistema que, al so xuiciu, yera de meyor calidá: Baird perdió.
Anque ameyoró notablemente'l so sistema electromecánicu d'esploración (llegó hasta les 325 llinies y darréu a 400) nun pudo competir contra la meyor imaxe y definición del sistema electrónicu, quedando'l so sistema d'emisión apostráu al olvidu.
Mientres los años de la Segunda Guerra Mundial trabayó nel desenvolvimientu de la televisión en color, y el 16 d'agostu de 1942 realizó la primer demostración pública d'un tubu electrónicu en color.[5]
Morrió en Bexhill-on-Sea (East Sussex, Inglaterra) el 14 de xunu de 1946, por cuenta de un accidente cerebrovascular, y foi soterráu cola so madre, padre y esposa nel campusantu de Helensburgh.