L'Alguenya | |||
---|---|---|---|
| |||
Alministración | |||
País | España | ||
Autonomía | Comunidá Valenciana | ||
Provincia | provincia d'Alacant | ||
Tipu d'entidá | conceyu d'España | ||
Alcalde de L'Alguenya | Sergio Ramírez (es) | ||
Nome oficial | Algueña (es)[1] | ||
Nome llocal | l'Alguenya (ca)[2] | ||
Códigu postal |
03668 | ||
Xeografía | |||
Coordenaes | 38°20′16″N 1°00′13″W / 38.337777777778°N 1.0036111111111°O | ||
Superficie | 18.43 km² | ||
Altitú | 534 m | ||
Llenda con |
| ||
Demografía | |||
Población |
1395 hab. (2023) - 668 homes (2019) - 668 muyeres (2019) | ||
Porcentaxe | 741.4% de provincia d'Alacant | ||
Densidá | 75,69 hab/km² | ||
Más información | |||
Estaya horaria | UTC+01:00 | ||
Llocalidaes hermaniaes | Q23498677 | ||
alguenya.es | |||
l'Alguenya ye un conceyu de la Comunidá Valenciana, España. Asitiáu nel suroeste de la provincia d'Alicante, na comarca del Vinalopó Mediu. Cuenta con 1.413 habitantes (INE 2015).
El conceyu de Algueña ta asitiáu nel estremu occidental del Vinalopó Mediu, na frontera col antiguu Reinu de Murcia y l'actual Rexón de Murcia. El términu, de 18,5 km², ocupa un altiplanu con altitúes medies en redol a los 600 metros, accidentáu al norte pola sierra del Reclot. El clima ye mediterraneu grebu.
El nucleu urbanu de Algueña atopar a 534 metros d'altor y 51 km. al oeste d'Alicante.
El clima ye típicamente mediterraneu: secu, d'iviernos rigorosos y frescos, branos calmosos, y escasez d'agües polo xeneral. Con frecuencia nieva en iviernu y seronda y les temperatures esbarrúmbense. Suel nevar ente 2 y 4 díes al añu. Les mínimes lleguen hasta los 0 °C pel iviernu y devasa los 35 °C en branu. Les precipitaciones asitiar a más de 500 mm al añu.
Nel so términu atópase tamién el nucleu de población de La Solana distante trés quilómetros del nucleu principal.
El términu municipal de Algueña llenda colos d'El Fondó de les Neus, Orihuela, Pinoso y La Romana, según con Abanilla na Rexón de Murcia.
El topónimu de Algueña recoyer por primer vegada nel añu 1470, nun Memorial eleváu a Fernando'l Católicu, solicitando la fixación de llindes ente Orihuela y Jumilla. Nésti, cítase Cañada de la Alheña. Y ye por ello polo que etimológicamente, el nome de Algueña deriva de “Alheña”, d'orixe árabe (Alhinna), tando amestáu a la flora del llugar, pos la Alheña ye una planta untosa, como otres típiques de la zona Mediterránea, que les sos fueyes esmagayaes producen tintes pa tiñir texíos.
Otra referencia que nos llegó de Algueña, ye la cita que se fai del llugar nel pleitu calteníu nel añu 1582 ente los señoríos de Monóvar y Novelda. En 1738, constrúyese la Ilesia Parroquial, so la advocación de los Santos de la Piedra "Abdón y Senén", patronos de la Villa.
Algueña (como Pinoso, de que la so municipalidá, como queda dichu, yera dependiente) permaneció incorporada na Gobernación de Orihuela hasta 1707. Na reforma alministrativa llevada a cabu polos Borbones, queda igualmente incluyida nel correximientu de Orihuela hasta 1833, añu en que quedó establecíu'l sistema provincial actual. La población tuvo integrada nel conceyu de Pinoso hasta 1934, magar yá con anterioridá cuntaba con Ilesia parroquial dende 1738. En 1934, Algueña constitúyese como conceyu independiente, cuntando cola pedanía de La Solana. Llogrando dicha independencia municipal debíu a la fuerte medría demográfica esperimentáu mientres los últimos años del sieglu XIX y los primeres del XX (el censu del 1900 refundió la cifra de 1.953 habitantes).
Algueña cuenta con 1.527 habitantes (INE 2012).
Evolución demográfica de Algueña | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1940 | 1950 | 1960 | 1970 | 1981 | 1991 | 2000 | 2005 | 2006 | 2007 | 2009 | 2012 | ||||||||
Población | 1.667 | 1.888 | 1.722 | 1.589 | 1.609 | 1.498 | 1.447 | 1.501 | 1.528 | 1.515 | 1.551 | 1.527 |
Ye un pueblu típicamente agrícola dedicáu al cultivu de la viña, l'aceite y l'almendra. Ellabórense, como nel restu de la contorna, bonos vinos, como por casu el Tintu Doble Pastia, Rosado “Llárima Virxe”, Fondillón, Mistela, etc. Hai tamién industria de fabricación de llicores y d'ellaboración de mármol, esta postrera n'espansión.
L'artesanía típico que se caltuvo puede atopase nel trabayu del espartu. L'únicu monumentu destacable ye la ilesia parroquial de San José, construyida en 1738 n'estilu románicu, con dos torres ximielgues añadíes nel sieglu XIX.
Caltiénse dafechu la cocina típica de la zona: arroz con coneyu y cascoxos, fasegures, gazpacho de torcida a la pala, borreta, pucheru y bonos embutíos artesanales tienros y secos. Na bona mesa nun pueden faltar el víno que se cultiva nes bodegues locales, que na so mayoría son d'uva monastrel..
Tocantes al so repostería ufierta un gran surtíu de dulces y pastes como les Perusas, Almendardos, sequillos, pastizos, toñas, rollos d'aguardiente.
Llexislatura | Nome | Partíu |
---|---|---|
1979-1983 | Ramón Pérez Flores | UCD |
1983-1987 | Erasmo Albert Escandell | AP |
1987-1991 | Erasmo Albert Escandell | PP |
1991-1995 | Ponciano Verdú Ricu | CDS[3] |
1995-1999 | Esteve Escandell Pérez | PSPV-PSOE |
1999-2003 | Esteve Escandell Pérez | PSPV-PSOE |
2003-2007 | Esteve Escandell Pérez | PSPV-PSOE |
2007-2011 | Mª Carmen Jover Pérez | PP |
2011-2015 | Mª Carmen Jover Pérez | PP |
2015-2019 | Mª Carmen Jover Pérez | PP |
2019-2023 | n/d | n/d |
2023- | n/d | n/d |