Desendolcador(es) | Nintendo Integrated Research & Development (es) y Silicon Graphics |
---|---|
Tipu | modelu de dispositivu electrónicu |
Distribución | Nintendo 64 Game Pak (es) |
Parte de | videoconsoles de quinta xeneración |
Más información | |
Sitiu web | Web oficial |
El Nintendo 64 ye la cuarta videoconsola de sobremesa producida por Nintendo, desenvuelta p'asoceder a la Super Nintendo y pa competir col Saturn de Sega y la PlayStation de Sony.
Incorpora na so arquiteutura un procesador principal de 64 bits. El soporte d'almacenamientu de los xuegos ye en forma de cartuchos, la mayoría d'ellos con memoria interna. L'usu d'esti tipu d'almacenamientu supúnxo-y una seria desventaxa comercial frente a los sos competidores, yá que encarecía los costos de producción lo qu'aumentaba'l preciu final, y amás, yera d'una capacidá d'almacenamientu menor al d'un CD-ROM.
Téunicamente, l'usu de cartuchos ufierta delles ventayes frente al formatu CD-ROM, siendo esta la idea que caltenía Nintendo frente a la competencia. El cartuchu tien tiempos d'accesu al sistema muncho más curtios, fai posible la inclusión de coprocesadores y otros chips dientro del cartuchu y téuniques como streaming en tiempu real p'ameyorar les capacidaes de los xuegos, llogrando ampliar la so vida útil; y nun principiu paecía que podría ser más económicu por non pagar derechos ("regalíes" o "royalties") por usu del formatu CD-ROM, nin una unidá llectora pal mesmu que sería amás muncho más delicada qu'una ranura o slot pa cartuchos. Sicasí, la escasa capacidá del cartuchu en comparanza col CD-ROM supunxo ausencia casi total de cinemátiques pregrabadas, una amenorga na calidá del soníu y una falta d'espaciu pa recursos como testures y númberu d'escenarios.
El Nintendo 64 incluyó nos sos mandos unos botones dispuestos en cruz diseñaos especialmente por que el usuariu tomara'l control d'aspeutos propios de xuegos basaos en redolaes tridimensionales (el control de la perspeutiva de xuegu o cámares, por casu), que fueron utilizaos per primer vegada pol xuegu Super Mario 64. Tamién incluyó un stick analóxicu, que dexa distintos graos de movimientu. Tamién tuvo función de vibración gracies al periféricu Rumble Pak.
Foi descontinuada en 2003 y los sos últimos títulos fueron Tony Hawk's Pro Skater 3 n'América y Mario Party 3 n'Europa y Xapón. Foi sustituyida pol GameCube el 14 de setiembre de 2001.
En 1984, Nintendo empieza'l desenvolvimientu d'una unidá llectora de CD, pa la so consola de 16 bits Super Nintendo Entertainment System, n'alcuerdu con Sony, pero esti proyeutu foi atayáu en 1991, siendo aprovecháu por Sony para darréu crear la PlayStation.
El 23 d'agostu de 1993, Nintendo realizó una serie d'aliances a la que denomina Dreamteam. Nesta alianza realiza un alcuerdu estratéxicu con Silicon Graphics y Rambus Inc. pal hardware; Alies-Wave Front y Multigen pa les ferramientes de programación; Rare y Williams pal software. Asina empecipiaron el desenvolvimientu d'esta consola a la que denominaron Project Reality. Llueu, munchos desarrolladores de software anuncien tar desenvolviendo xuegos pa la nueva consola ente los que destaquen los siguientes:
Xuegos Anunciaos:
Pa xunu de 1994 anúnciase'l cambéu de nome del proyeutu por Ultra 64 y el so llanzamientu p'antes de Navidá de 1994.
A mediaos de 1995, Nintendo retrasa'l llanzamientu de la consola p'abril de 1996 y camuden el nome por Nintendo 64, que sería'l definitivu.
Pa finales de 1995, munchos desarrolladores taben bien descontentos por que los xuegos pa N64 teníen que ser programaos en costoses estaciones de trabayu SGI, alzando'l costu de desenvolvimientu de los xuegos, tamién porque Nintendo informólos de que, col fin de llanzar xuegos a un preciu económicu, amenorgaríase'l tamañu de los primeros cartuchos de 128 Mb a 64 Mb, colo que teníen qu'esaniciar munchos elementos de los mesmos. Los múltiples retrasos nel llanzamientu de la consola convertía cualquier xuegu nuna inversión de llargu plazu y bien venturera. Esto llevó a la cancelación de la mayor parte de los xuegos entamaos primeramente. El casu más significativu foi'l cese de rellaciones ente Nintendo y Square Soft, quien terminó llanzando n'esclusiva Final Fantasy VII pa la PlayStation de Sony Computer Entertainment.
23 de xunu de 1996 en Xapón, [[30 de setiembre]] de 1996 n'América y [[1 de marzu]] de 1997 n'Europa.
Hai de solliñar que na so primer selmana de ventes en Xapón, Nintendo 64 vendió 500.000 consoles y mientres el so periodu de vida alredor de 33.000.000 de consoles.
Nintendo produció pa la N64 el sistema de vibración Rumble Pak que yera un accesoriu esternu. Por aciu un dispositivu añadíu inxertáu nel mandu de control llograba efeutu de vibración nos xuegos programaos pa ello. Bien darréu, Sony llanzó controladores con dispositivos de vibración integraos, y yá na siguiente xeneración de consoles, Sega desenvolvió un dispositivu de vibración esternu casi idénticu al de Nintendo pa los mandos de control de Dreamcast. Cabo esclariar que nengún d'estos trés sistemes foi la primer vegada que s'incorporó vibración nuna consola, recayendo esti méritu nel periféricu Aura Interactor.
Tamién fueron llanzaos dellos periféricos: un micrófonu que dexaba xugar un xuegu con funciones de reconocencia de voz (precursor del incorporáu en Nintendo DS y del micrófonu de la Game Cube), un dispositivu de hardware, el Transfer Pak, que dexaba lleer cartuchos de Game Boy pal intercambiu de datos ente dambes consoles (utilizáu nel xuegu Pokémon Stadium), una unidá de disquetes y un cartuchu que dexaba prindar audiu y videu a los disquetes... Sicasí'l mayor problema d'estos periféricos foi'l pocu sofitu que tuvieron per parte de les compañíes de desenvolvimientu.
Tocantes a los xuegos, el más reseñable pol so ésitu de crítica y públicu foi Super Mario 64. Desenvueltu por Shigeru Miyamoto y llanzáu xunto cola consola, el so sistema de xuegu sentó bases en mayor parte de los xuegos 3D del so estilu. L'otru títulu popular de la consola foi The Legend of Zelda: Ocarina of Time, tamién de Shigeru Miyamoto, primer xuegu en llograr una puntuación perfecta na prestixosa revista xaponesa Famitsu y habitual ganador de premios a "meyor xuegu de la hestoria".
N'Europa la consola dispunxo de 5 xuegos de llanzamientu, el sábadu 1 de marzu de 1997:
Los xuegos más destacaos pa la Nintendo 64 son principalmente:
Escontra finales de la vida útil de la consola había pocos llanzamientos, pero casi toos ellos de gran calidá, destacando los de Nintendo y RARE. Mientres l'añu 2001 dalgunos fueron retrasaos pa ser llanzaos en Gamecube: Resident Evil Zero (Capcom), Eternal Darkness (Silicon Knights - Nintendo) y Starfox Adventures (deriváu del proyeutu Dinosaur Planet de Rare), ente otros.
N'agostu de 2002 foi llanzáu Tony Hawk's Pro Skater 3 (Activision). Ésti sería l'últimu xuegu llanzáu oficialmente en formatu Nintendo 64, marcando'l fin del so periodu de vida, anque n'Europa y Xapón acabara un añu antes con Mario Party 3.
El so diseñu cunta con una parte cimera curva, con forma de fola, colos botones Power y Reset, una ranura de cartuchos de carga cimera, un puertu pa Expansion Pak, (tamién cimeru) o pa dalgunos accesorios y los mandos na parte frontera.
Los comerciales tantu de la consola como de xuegos n'Estaos Xuníos de N64 teníen el mensaxe de "Get N or get out", que podría traducise como "Participa o vete". N'España el eslogan de la consola foi Entra en xuegu, n'España, la consola salió al mercáu con un preciu de 34990 pesetes, lo que n'euros seríen unos 209'99€.
Los cartuchos tienen una capacidá d'hasta 512 Mbit (64 MB) con gran calidá sonora. Sicasí, yeren bastante llindaos en comparanza cola capacidá d'un Compact Disc de 680 MB.
Ventayes:
Desventaxes:
Dimensiones: anchu 260 mm, fondu 190 mm, alto 73 mm.
La Nintendo 64 nun presentó versiones ameyoraes substancialmente, anque sí apaecieron ediciones especiales que presentaben cambeos nel so diseñu esterior, siempres destinaes a públicos que gustaben d'un estilu infantil, coloríu y allegre. Primeramente, el color de la so carcasa yera'l negru. Más tarde salieron a la venta modelos idénticos al orixinal, pero cola carcasa tresllúcida y de distintos colores, amás de versiones especiales como la N64 Pikachu Edition, que yera mariella y azul (o una bien rara en naranxa) y tenía al mentáu personaxe de la saga Pokémon en relieve sobre la carcasa, que yera daqué más ancha que la de la consola orixinal y amosaba dellos detalles del diseñu esterior llixeramente camudaos (el botón de reinicio y el d'encendíu, por casu), la versión especial del Mario Pack, con una N64 turquesa tresparente, y la versión N64 Gold llanzada con motivu del llanzamientu de The Legend of Zelda: Ocarina of Time En Xapón poner a la venta numberoses ediciones llindaes de la consola, qu'utilizaben colores llamativos na carcasa y xeneralmente patrocinaba xuegos o marques comerciales. Munches d'estes consoles, sobre toles de carcases de colores, teníen meyores internes nes revisiones de la placa, como meyores na calidá de videu usando cables RGB al respective de la Nintendo 64 orixinal. Y n'España vender xunto a la revista Nintendo Aición, numberoses pegatinas o stickers pa decorar la parte cimera de la N64 (cola forma d'esta) por casu de: The Legend of Zelda: Majora's Mask y Diddy Kong Racing. Hubo una versión de Nintendo 64 de Donkey Kong 64 na que la consola y el mandu son de color verde, la consola vendióse xunto col xuegu y el Expansion Pak. Amás de les consoles, esistió una gran variedá de colores pa los mandos de control. Dalgunos d'ellos son bien acobiciaos por coleicionistes anguaño.
|
|
Predecesora: Super Nintendo Entertainment System 1991-1996 |
Videoconsola de sobremesa de Nintendo Nintendo 64 1996-2003 |
Socesora: Nintendo GameCube 2001-2008 |