Nombrevilla | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Alministración | |||||
País | España | ||||
Autonomía | Aragón | ||||
Provincia | provincia de Zaragoza | ||||
Tipu d'entidá | conceyu d'Aragón | ||||
Alcalde de Nombrevilla (es) | José Lafuente Arnal | ||||
Nome oficial | Nombrevilla (es)[1] | ||||
Códigu postal |
50369 | ||||
Xeografía | |||||
Coordenaes | 41°06′25″N 1°21′32″W / 41.107°N 1.3588°O | ||||
Superficie | 17.564157 km² | ||||
Altitú | 736 m[2] | ||||
Llenda con |
Daroca, Retascón (es) , Villarroya del Campu, Romanos (es) , Lechón (es) , Anento (es) , San Martín del Río (es) y Villanueva de Jiloca (es)
| ||||
Demografía | |||||
Población |
37 hab. (2023) - 19 homes (2019) - 12 muyeres (2019) | ||||
Porcentaxe | 0% de provincia de Zaragoza | ||||
Densidá | 2,11 hab/km² | ||||
Más información | |||||
Estaya horaria | UTC+01:00 | ||||
Nombrevilla ye un conceyu de la provincia de Zaragoza (España) perteneciente a la contorna natural del Campu Romanu,[3] anque oficialmente tópase encuadrada na contorna del Campu de Daroca.
El términu municipal Nombrevilla tópase enclaváu nel Cordal Ibéricu, dientro de la depresión Teruel-Calatayud.
L'altitú del términu va dende los 850 m na rambla de Santuyano a los 1046 m nel vértiz Anento. El clima ye secu y fríu.
Llenda colos conceyos de Daroca, Retascón, Villarroya del Campo, Romanos, Lechón, Anento y Villanueva de Jiloca.
La economía ta basada na agricultura de secanu cerealista y la ganadería d'ovín. Numberoses cases restauráronse como segunda residencia.
Les fiestes patronales celebrar a mediaos d'agostu.
Na Edá Media foi encomienda de la orde del Santu Sepulcru y nun perteneció a la comunidá d'aldegues de Daroca.
La ilesia parroquial dedicada a La nuesa Señora de Valvanera ta nel centru del pueblu. Esta basílica del sieglu XVII guarda nel so interior con mimu una escepcional imaxe gótica del sieglu XIII.
Na so redoma caltién trés bellos exemplos de los tradicionales peirones: el de la Virxe de Valvanera, nel antiguu camín de Villanueva, el de la Virxe del Pilar, na bifurcación de la cai Mayor y el camín de Lechón y el peirón de San Roque, na entrada a la oblación dende Daroca.
La metá oriental del términu municipal estender pola llanura del Campu Romanu con aguada al ríu Huerva y sustratu caliar y magrizu. La metá occidental estender por dellos ribayos qu'arramen al ríu Jiloca, con suelos xilizos.
La vexetación natural ta formada pol encinar (Quercus ilex) con jara (Cistus laurifolius) y Halimium umbellatum. Nes ramblas danse álamos (Populus canescens) con madreselva (Lonicera etrusca) y xunto a la cantera o escarpe caliar repoblar en tiempos con pinu carrasco (Pinus halepensis).
La fauna común ta constituyida por perdiz, falpayar, foín, amás d'especies protexíes como calandria de Dupont. Dacuando viéronse avutardes. Apocayá dellos vecinos repararon cabra montés y corzu.
Vexetación de la rambla
La rambla de Santuyano ta jalonada per una llinia de vexetación más o menos continua en dambes márxenes con cierta diversidá de plantes. Vamos referinos a dos d'elles que queden como restos d'antiguos cultivos. Son el zumaque y la marmellal.
El zumaque El zumaque ye un arbustu o arbolucu de dos a tres metros, bien ramificáu dende la base, con fueyes caduques. Estes son compuestes y cubiertes d'un vellu aterciopeláu que les fai carauterístiques. El zumaque (Rhus coriaria) ye una planta de la familia de les anacardiáceas, polo que ta emparentáu col llentiscu o'l pistachu. Les flores son menuditas y atarraquitar en recímanos trupos. Los frutos tamién son diminutos, estrapaos, asemeyaos a una llenteya, y bien peluditos.
Criar na actualidá bonalmente en llindes de caminos, cunetes y ribazos como reliquia d'antiguos cultivos, pos s'usaba pa curtir cueros. Puede atopase en cunetes y ribazos de tola contorna. Na seronda, les sos fueyes adquieren un bellu color doráu, polo que s'emplega dacuando en xardinería.
La marmellal
El marmellal ye un arbolucu de cañes trabancoses y de ramillas nueves abuxaes por tar cubiertes d'una especie de borra. Les fueyes son arredondiaes, caduques y tamién peluditas pol viesu. Ye una planta de la familia de les Rosácees emparentáu cola rosal y l'almendral. El so nome científicu ye Cydonia oblonga.
Les sos flores son asemeyaes a les de l'almendral o'l pumar, pero de gran tamañu. El frutu, que se coyer na seronda, ye'l marmiellu, de bellu color mariellu, d'aspeutu globosu y con forma de pera grande; la so magaya comida cruda ye bien aspra y dexa la boca acorchada, por eso tómase siempres guisáu; bien rustíu acompañando dellos platos, bien cocíu, pos asina sirve pa ellaborar el dulce de marmiellu, ingrediente na merienda de los neños n'otres dómines.
Tamién esiste'l costume de poner dellos frutos ente la ropa de los armarios col fin de da-y el so prestosu arume yá que el marmiellu despide un arume carauterístico y el frutu dura dellos meses.
El marmiellu ye astringente, esto ye, sirve pa cortar fories. Ello ye debíu al eleváu conteníu en taninos que tien la magaya del frutu.
Na actualidá apenes se cultiven les marmellales, salvo dellos exemplares aisllaos que se llanten en xardinos y güertos. En tiempos cultivar en mayor númberu y los exemplares amontesaos pola rambla son una muestra d'ello.
Periodu | Alcalde | Partíu | |
---|---|---|---|
1979-1983 | Fernando Lafuente Arnal[4] | PSOE | |
1983-1987 | |||
1987-1991 | |||
1991-1995 | |||
1995-1999 | |||
1999-2003 | |||
2003-2007 | |||
2007-2011 | |||
2011-2015 | |||
2015-2019 | José Lafuente Arnal[5] | PAR |
Partíu | 2003 | 2007 | 2011 | 2015 | ||||
PAR | 1 | 1 | ||||||
PP | 1 | 1 | - | - | ||||
CHA | - | |||||||
PSOE | - | - | ||||||
Total | 1 | 1 | 1 | 1 |