Paul Deschanel

Paul Deschanel
Presidente de Francia
copríncipe francés d'Andorra
15. Sillón 19 de la Academia Francesa (es)
consejero general (es)
sub-prefect of Meaux (en)
Sub-prefect of Brest (en)
sub-prefect of Dreux (en)
General secretary of prefecture of Seine-et-Marne (en)
miembru de la Asamblea Nacional francesa
senador de la Tercer República Francesa
Vida
Nacimientu	Schaerbeek, 13 de febreru de 1855
Nacionalidá	Francia
Llingua materna	francés
Muerte	París, 28 d'abril de 1922 (67 años)
Sepultura	Cementeriu de Montparnasse
Causa de la muerte	pleuritis (es)
Familia
Padre	Émile Deschanel
Casáu con	Germaine Deschanel (1901 – 1922)
Fíos/es	Jean Deschanel; Louis-Paul Deschanel (en)
Estudios
Estudios	Liceo Condorcet (es) ; Liceo Louis-le-Grand (es) ; Liceo Michelet (es)
Llingües falaes	francés
Oficiu	Abogáu y políticu
Llugares de trabayu	París
Premios	ver Gran Cruz de la Lexón d'Honor ; Orde de Medjidie de primer clas ; Caballeru gran cruz de la Orde de los Santos Mauricio y Llázaro ; Gran maestro de la Legión de Honor ; Orde suprema de la Santísima Anunciación ; collar de la Orde de Carlos III (19 ochobre 1905) ; Real Orde de los Serafines (17 abril 1920) ; Gran Cruz con Collar de la Orden de la Rosa Blanca de Finlandia (19 abril 1920) ;
Miembru de	Academia Francesa ; Académie des sciences morales et politiques (es) ; Société archéologique d'Eure-et-Loir (en)
Creencies
Partíu políticu	Alianza Democrática (es)

Paul Eugène Louis Deschanel (13 de febreru de 1855, Schaerbeek – 28 d'abril de 1922, París) foi presidente de Francia ente'l 18 de febreru y el 21 de setiembre de 1920.

Biografía

Fíu d'Émile Deschanel (1819-1904), profesor nel Collège de Francia y senador, nació en Bruxeles, onde'l so padre tuvo exiliáu ente los años 1851 y 1859, por cuenta de la so oposición a Napoleón III, siendo asina unu de los dos únicos presidentes franceses nacíos fora de territoriu francés (l'otru ye Valéry Giscard d'Estaing, que lo fixo en Koblenz, Alemaña).

Carrera política

Estudió lleis, empezando la so carrera como secretariu de Deshayes de Marcère (1876) y de Jules Simon (1876-1877). Escoyíu diputáu por Eure-et-Loir en 1885, convertir dende'l principiu n'unu de los más notables oradores del grupu progresista republicanu. Foi presidente del Congresu de los Diputaos de 1896 a 1901; reelixíu en 1902, refugó'l cargu. Sicasí, tornaría de manera brillosa en 1904, y en 1905 sofitó la llei de separación de la ilesia y del Estáu.

En delantre, como parllamentariu y como presidente de la Cámara, dedicar a la llucha contra la esquierda (nun lo fixo namái nel Parllamentu, sinón tamién en xuntes públiques por toa Francia). Los sos discursos de Marsella (26 d'ochobre de 1896), Carmaux (27 d'avientu de 1896) y Roubaix (10 d'abril de 1897) fueron trunfos de la elocuencia y claridá espositiva de la política y oxetivos sociales del Partíu Progresista.

Presidencia

Foi escoyíu presidente de Francia'l 17 de xineru de 1920. Aspiraba a un rol más activu que'l que fuera de rigor mientres la Tercer República Francesa, pero la so salú mental torgó-y poner les sos idees en práutica.

Como presidente, el so comportamientu excéntrico provocó cierta consternación; nuna ocasión, dempués de qu'un grupu d'escolares regalára-y un ramillete de flores, devolvió refundiar -y les d'una nuna. Tou ello remató na madrugada del 20 de mayu de 1920, cuando, n'inxiriendo dellos somníferos, cayer por una ventana del tren presidencial cerca de Montargis; atopar analayando en pijama un plateru, quien lo acompañó al puestu del encargáu del pasu a nivel más cercanu. Poco dempués d'aquello abandonó una xunta d'estáu ya introducióse dafechu vistíu nun llagu. Arrenunció'l 21 de setiembre de 1920, siendo ingresáu nuna institución. Al añu siguiente del so arrenunciu foi escoyíu senador, cargu qu'ocupó dende 9 de xineru de 1921 hasta la so muerte.

Foi l'únicu xefe d'Estáu francés mientres que'l so mandatu nun foi executáu nengún condergáu (la pena de muerte foi abolida en 1981 col sofitu del presidente François Mitterrand). Él mesmu foi mientres enforma tiempu un opositor a la pena capital.

Trabayos

Paul Deschanel foi igualmente un home de lletres, autor de dellos llibros sobre les cuestiones sociales, y foi escoyíu pa l'Academia francesa el 18 de mayu de 1899. Los sos trabayos más notables son:

Orateurs et hommes d´etat - Frederic II - M. de Bismarck - Fox et Pitt - Lord Grey - Talleyrand - Berryer - Gladstone, Calmann Lévy, París, 1899
Figures de femmes (1899)
La Décentralisation (1895)
La Question sociale (1898)

Predecesor:
Raymond Poincaré

Presidente de Francia
1920

Socesor:
Alexandre Millerand

Referencies

↑ ^1,0 ^1,1 URL de la referencia: http://www.senat.fr/senateur-3eme-republique/deschanel_paul0768r3.html.
↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
↑ URL de la referencia: http://hemerotecadigital.bne.es/issue.vm?id=0001030925&search=&lang=es.
↑ «Q58367152».
↑ Afirmao en: Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat. Páxina: 497. Editorial: Edita. Llingua de la obra o nome: finlandés. Data d'espublización: 2017. Autor: Antti Matikkala.
↑ «Academia Francesa». Consultáu'l 3 xunu 2022.

Enllaces esternos

«Paul Deschanel». en Find a Grave. (n'inglés)

[ef80fbe970f14ed6f511bd020988a3a514dbe39f-1] 1,0 ^1,1 URL de la referencia: http://www.senat.fr/senateur-3eme-republique/deschanel_paul0768r3.html.

[f08706c1836cb71009f07fa7b1f6958b08f23708-2] Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

[d76cd1218bc748bcf97437e2b2eb9f4f5d5ad258-3] URL de la referencia: http://hemerotecadigital.bne.es/issue.vm?id=0001030925&search=&lang=es.

[00e29772aae5948d74239459c56e85e1a35bdc5e-4] «Q58367152».

[9feedf5634187d36594272c2e1a7351dee671bf6-5] Afirmao en: Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat. Páxina: 497. Editorial: Edita. Llingua de la obra o nome: finlandés. Data d'espublización: 2017. Autor: Antti Matikkala.

[c812ed811d8211e9326848a7ce4af1892feef43d-6] «Academia Francesa». Consultáu'l 3 xunu 2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]