Pierre Trudeau

Pierre Trudeau
Voz
primer ministro de Canadá ^(es) 3 marzu 1980 - 30 xunu 1984 ← Joe Clark - John Napier Turner ^(es) → Líder de la oposición oficial de Canadá ^(es) 4 xunu 1979 - 3 marzu 1980 15. primer ministro de Canadá ^(es) 20 abril 1968 - 4 xunu 1979 ← Lester Bowles Pearson - Joe Clark → Leader of the Liberal Party of Canada ^(en) 6 abril 1968 - 16 xunu 1984 ← Lester Bowles Pearson - John Napier Turner ^(es) → Eleiciones: 1968 Liberal Party of Canada leadership election ^(en) President of the King's Privy Council for Canada ^(en) 11 marzu 1968 - 1r mayu 1968 ← Walter L. Gordon - Allan MacEachen → Ministro de Justicia y Fiscal General de Canadá ^(es) 4 abril 1967 - 5 xunetu 1968 ← Lucien Cardin miembro de la Cámara de los Comunes de Canadá ^(es) 8 payares 1965 - 30 xunu 1984 Distritu: Mount Royal ^(en)
Vida
Nacimientu	Montreal[1], 18 d'ochobre de 1919[2]
Nacionalidá	Canadá
Llingua materna	francés
Muerte	Montreal[3], 28 de setiembre de 2000[2] (80 años)
Sepultura	St-Rémi-de-Napierville Cemetery ^(en) [4] Saint-Rémi ^(es) [4]
Causa de la muerte	cáncanu de próstata enfermedá
Familia
Padre	Charles Trudeau
Madre	Grace Elliott
Casáu con	Margaret Trudeau ^(es) (1971 – div. 1984)
Fíos/es	Justin Trudeau[5] Alexandre Trudeau Michel Trudeau Sarah Coyne
Hermanos/es	Charles Elliott Trudeau ^(es) [6]
Pueblu	Familia Trudeau ^(es)
Estudios
Estudios	Faculté de droit de l'Université de Montréal ^(en) Institutu d'Estudios Políticos de París Escuela de Gobierno John F. Kennedy ^(es) London School of Economics Collège Jean-de-Brébeuf ^(en)
Llingües falaes	francés[7] inglés[7]
Oficiu	políticu, abogáu, periodista, xuez, diarista, memorialista, xurista, profesor
Altor	1,72 m
Llugares de trabayu	Ottawa
Emplegadores	Cité Libre ^(en)
Premios	ver compañeru de la Orde de Canadá doctor honoris causa pola Universidá de Keiō doctor honoris causa pola Universidá d'Ottawa Queen Elizabeth II Silver Jubilee Medal Compañero de Honor Canadian Newsmaker of the Year  (1968) Premio de la Paz Albert Einstein  (1984)
Miembru de	Sociedá Real de Canadá Club de Roma
Graduación	officer cadet ^(en)
Creencies
Relixón	catolicismu
Partíu políticu	Partido Liberal de Canadá ^(es)
IMDb	nm0874047

Joseph Philippe Pierre Yves Elliott Trudeau (Montreal (Quebec), 18 d'ochobre de 1919 – idem, 28 de setiembre de 2000), usualmente conocíu como Pierre Trudeau o Pierre Elliott Trudeau, foi un políticu canadiense, decimoquintu Primer Ministru de Canadá. Exerció'l cargu ente 1968 y 1979, foi reelixíu en 1980 y en 1984 arrenunció al so cargu. Trudeau lideró la idea d'una nación xunida por un Gobiernu central fuerte col francés y l'inglés como llingües oficiales. Ta consideráu como'l refundador del Canadá modernu qu'asumió'l federalismu, el billingüismu y el multiculturalismu como señes d'identidá.^[9] Inclusive los sos adversarios políticos reconocieron una fonda almiración pola so figura.^[10] Como escritor publicó'l so primer llibru en 1956. Foi despidíu nun multitudinariu funeral al qu'asistieron personalidaes de relevancia mundial. L'Aeropuertu Internacional de Dorval se rebautizó col so nome nel so honor el 1 de xineru de 2004.

Biografía

Nacíu'l 18 d'ochobre de 1919 na ciudá de Montreal (Provincia de Quebec) nel senu d'una familia adinerada, de madre escocesa (Grace Elliott) y padre francés (Charles-Émile Trudeau) educar nes escueles más prestixoses del mundu, incluyíu Harvard.^[10]

Probablemente poder calificar como'l Primer Ministru más popular y polémicu na historia del país. Una vegada nel cargu fixo responsable del establecimientu como oficial de los idiomes francés ya inglés, creó la llexislación de la Carta Canadiense de los Derechos y les Llibertaes, que establez la Igualdá de Derechos, qu'implica que tolos ciudadanos tienen "Derechu a la proteición y beneficiu de la llei ensin discriminación dalguna seya por orixe, color, raza, sexu, edá o discapacidá mental o física". Esta carta tamién inclúi la llibertá d'espresión y de prensa.

El documentu establez na seición 27 que "Esta Carta tendrá d'interpretase d'una manera consistente cola preservación y meyora del patrimoniu multicultural de los Canadienses."

Tamién tuvo enforma que ver na repatriación dende Inglaterra de la Constitución de 1867, la British North America Act, terminando d'esta forma colos últimos llazos coloniales con dichu país. Tamién foi quien estableció l'actual Constitución de Canadá, dictada sol so últimu gobiernu en 1982.

Carrera política

Al terminar los sos estudios percorrió Europa mientres dellos años y en 1943 tornó a Canadá y empezó a trabayar como abogáu. Tamién tornó a la Universidá de Quebec como profesor axuntu, mientres establecía los sos primeros contactos políticos como funcionariu na Secretaría del Gabinete d'Ottawa, acabó siendo'l principal asesor en cuestiones de Derechu Llaboral y de Llibertaes Civiles.

En 1961 foi nomáu catedráticu axuntu de la Facultá de Derechu de la Universidá de Montreal, na que tuvo hasta 1965. Nesi mesmu añu presentar a les eleiciones parllamentaries pol Partíu Lliberal y foi escoyíu diputáu per primer vegada.

Un añu más tarde foi escoyíu secretariu parllamentariu del Primer Ministru Lester Pearson, yá que desempeñó hasta abril de 1967 cuando foi nomáu ministru de Xusticia y procurador xeneral de Canadá, cargos que desempeñó hasta 1968. Na so etapa como ministru de Xusticia prauticó reformes lliberales en terrenes como l'albuertu y la homosexualidá.^[10]

En 1968 ganó les eleiciones y foi nomáu primer ministru en socesión de Lester Pearson. Mientres esti mandatu destacar ente otres midíes, el decretu d'estáu de guerra ante diversos actos de terrorismu, ente los que s'inclúi l'asesinatu del ministru de trabayu Laporte.

En 1972 establecióse un gobiernu minoritariu que lu reelixó como primer ministru; mientres esti periodu tuvo'l sofitu de los socialdemócrates del NDP. Anque'l 9 de mayu de 1974 perdió una moción de censura, el 8 de xunu del mesmu añu foi nuevamente reelixíu con mayoría absoluta nes eleiciones llexislatives.

En 1978 decretó l'embargu a Cuba, que caltúvose hasta'l branu de 1993, al tener conocencia de la presencia militar cubana n'Angola. En 1979 ganar los conservadores con Joe Clark al frente, lo que lo tresformó nel líder de la oposición. El nuevu gobiernu duró 8 meses, y Pierre foi reelixíu per cuarta vegada'l 18 de febreru de 1980.

Firme defensor del federalismu, tenía una visión de Canadá como daqué más qu'una simple suma de territorios independientes, lo que según dellos analistes supunxo un severu frenu a les aspiraciones separatistes de rexones como Quebec. En 1980, con una apasionada campaña en contra del separatismu, consiguió que nun referendu plantegáu en Quebec sobre la cuestión, la propuesta fuera ganada por un 60% de los votos.^[10]

En 1982 promovió la firma de la Carta Magna en (nun foi roblada por Quebec). Mientres esti mandatu la so popularidá tocó fondu, llegando al 23%, lo más baxo dende la Segunda Guerra Mundial pa un Primer Ministru canadiense, fechu que lo fixo dimitir del so partíu, y más tarde del so cargu en 1984.

Últimos años de vida

Nos últimos dieciséis años de la so vida destáquense los siguientes fechos:

• foi miembru del Conseyu d'Interacción, grupu d'ex gobernantes de diversos países formáu col propósitu d'analizar los problemes económicos, estratéxicos y ecolóxicos mundiales.
• foi miembru del Conseyu de xefes de Gobiernu Llibremente Escoyíos, ente los que se destacar la presencia del ex presidente norteamericanu Jimmy Carter.
• en 1992 intervieno na conferencia añal d'ex xefes d'Estáu y de Gobiernu, en Berlín y na conferencia sobre América Llatina del BID, en Méxicu.
• manifestóse ante distintu comicios canadienses. Fixo una campaña en contra del referendu sobre la secesión de Quebec n'ochobre de 1992, alegando qu'esto provocaría un caos que llevaría a la desintegración del país.
• en 1993 realizó una campaña en contra del entós acabante crear Bloc québécois, de corte independentista, na que sostenía que'l so ascensu al poder sería una amenaza pa Canadá.
• foi miembru del xuráu del Premiu de Fomentu de la Paz de la Unesco.

Publicaciones

• "La fuelga del amiantu" (1956)
• "La dualidá canadiense" (1960)
• "Dos inocentes na China Colorada" (1961)
• "El federalismu y los canadienses franceses" (1968)
• "Respuestes" (1968).

Vida personal

Margaret Trudeau (la tercera de la esquierda) na Casa Blanca en 1977 col so home Pierre, Jimmy Carter y Rosalynn Carter.

El 4 de marzu de 1971 cásase con Margaret Sinclair nuna ceremonia secreta nel norte de Vancouver. Conociérense en Tahití en 1968 cuando ella tenía 18 años, 29 años menos qu'él. Formaron una de les pareyes con más impautu social hasta la so separación en 1977. Tuvieron tres fíos. Divorciáronse oficialmente en 1984.^[11] Sufrió un golpe vital en 1998 cola muerte del so fíu pequeñu Michel, de 23 años, nun ábanu mientres practicaba alpinismu. El so fíu mayor, Justin Trudeau siguió los sos pasos na política^[9] y el medianu, Alexandre Trudeau ye cineasta y periodista.^[12]

Predecesor: Lester Pearson

Primer Ministru de Canadá 1968 — 1979

Socesor: Joe Clark

Predecesor: Joe Clark

Primer Ministru de Canadá 1980 — 1984

Socesor: John Napier Turner

Referencies

1. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 10 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
2. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 9 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
3. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 30 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
4. URL de la referencia: https://parcs.canada.ca/culture/designation/sepulture-gravesite/trudeau.
5. «Justin Trudeau, Son of a Canadian Leader, Follows His Own Path to Power» (20 ochobre 2015). Consultáu'l 11 agostu 2017.
6. Afirmao en: Patrimonio cultural de Quebec. Identificador RPCQ de persona: 8029. Data de consulta: 3 abril 2023. Llingua de la obra o nome: francés.
7. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
8. URL de la referencia: https://rsc-src.ca/fr/find-rsc-member/results?combine=&first_name=Pierre&last_name=Trudeau&current_employer=&academy_25=All&is_deceased=All.
9. La ‘trudeaumanía’ resurde en Canadá. El País. 18 d'ochobre de 2015. http://internacional.elpais.com/internacional/2015/10/17/america/1445119064_087491.html. Consultáu'l 18 d'ochobre de 2015. 
10. Fina l'ex primer ministru de Canadá Pierre-Elliot Trudeau. El País. 20 de setiembre de 2000. https://elpais.com/diario/2000/09/29/internacional/970178416_850215.html. Consultáu'l 18 d'ochobre de 2015. 
11. (n'inglés) History Spotlight: Pierre and Margaret Trudeau. Canada's History. Archivado del original el 2016-03-09. https://web.archive.org/web/20160309173816/http://www.canadashistory.ca/Magac%C3%ADn/Online-Extension/Articles/History-Spotlight-Pierre-and-Margaret-Trudeau-C. Consultáu'l 18 d'ochobre de 2015. 
12. «Alexandre Trudeau Documentary Filmmaker» (inglés). Consultáu'l 18 d'ochobre de 2015.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Pierre Trudeau.