Павэл Вілікаўскі

Павэл Вілікаўскі
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	27 чэрвеня 1941(1941-06-27)[1][2] Палудзка^[d], Ліптаўскі Мікулаш, Славаччына
Памёр	10 лютага 2020(2020-02-10)[3] (78 гадоў) Браціслава, Славаччына
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік, перакладнік, публіцыст, празаік, рэдактар
Мова	славацкая[4] і ангельская мова
Узнагароды	Анасофт Літара^[d] (2006) Анасофт Літара^[d] (2014)

Па́вэл Ві́лікаўскі (па-славацку: Pavel Vilikovský; 27 чэрвеня 1941, Палудзка, цяпер частка Ліптаўскага Мікулаша — 10 лютага 2020, Браціслава, Славаччына) — славацкі празаік, перакладчык і публіцыст.

Творчасьць

• 1965 — Citová výchova v marci, зборнік апавяданьняў
• 1983 — Prvá veta spánku, дэтэктыўная навэля
• 1989 — Eskalácia citu, апавяданьні
• 1989 — Kôň na poschodí, slepec vo Vrábľoch, навэля
• 1989 — Večne je zelený… , бурлескная навэля
• 1991 — Slovenský Casanova (у суаўтарстве з Лаёшам Грэндэлам)
• 1992 — Peší príbeh, навэля
• 1996 — Krutý strojvodca, зборнік апавяданьняў
• 1998 — Okrídlená klietka alebo zo života mladého Slovenska a starých Slovákov, публіцыстыка
• 2001 — Posledný kôň Pompejí
• 2004 — Vyznania naivného milovníka
• 2005 — Čarovný papagáj a iné gýče, намінаваны на літаратурную прэмію Anasoft litera
• 2006 — Silberputzen. Leštenie starého striebra

Крыніцы

1. Pavel Vilikovský // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
2. Архіў прыгожых мастацтваў — 2003.
3. Zemřel slovenský spisovatel Pavel Vilikovský. Bylo mu 78 let (чэс.) — Praha: N media a.s., 2020. — ISSN 2571-1717
4. Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі