Гайнрых Гэрц | |
па-нямецку: Heinrich Rudolf Hertz | |
![]() | |
Дата нараджэньня | 22 лютага 1857[1][2][3][…] |
---|---|
Месца нараджэньня | |
Дата сьмерці | 1 студзеня 1894[1][2][3][…] (36 гадоў) |
Месца сьмерці | |
Прычына сьмерці | сэпсіс |
Месца пахаваньня | |
Месца вучобы | |
Занятак | фізык, філёзаф, вынаходнік, прафэсар унівэрсытэту |
Навуковая сфэра | фізыка[6], электратэхніка, акустыка[d][6] і электрамагнітная хваля[d][6] |
Месца працы | |
Сябра ў | Maxwellians[d][8], Нацыянальная акадэмія дэі Лінчэі[d], Пруская акадэмія навук[d] і Турынская акадэмія навук[d][5] |
Навуковы кіраўнік | Гэрман фон Гэльмгальц[d] і Wilhelm von Bezold[d][9] |
Бацька | Gustav Ferdinand Hertz[d] |
Дзеці | Mathilde Carmen Hertz[d] і Johanna Hertz[d] |
Узнагароды | |
Подпіс | ![]() |
Га́йнрых Гэрц (па-нямецку: Heinrich Rudolf Hertz; 1857—1894) — нямецкі навуковец-фізык.
Першы атрымаў электрамагнітныя хвалі, існаваньне якіх тэарэтычна было прадбачанае Максвэлам. Дасьледваньні ўласьцівасьцяў электрамагнітных хваляў, што былі праведзеныя Герцам, паказалі, што гэтыя хвалі падлягаюць тых самых законаў, што і сьветлавыя. Гэтым адкрыцьцём пацьвярджаецца электрамагнітная тэорыя сьвятла.
Адзінка вымярэньня частасьці Гэрц названая ў ягоны гонар.