Мухамед Аюб Хан

Мухамед Аюб Хан
англ.: Ayub Khan
Сцяг2-і Прэзідэнт Пакістана
27 кастрычніка 1958 — 25 сакавіка 1969
Папярэднік Іскандэр Мірза
Пераемнік Ага Мухамед Ях'я Хан
Сцяг8-ы Прэм'ер-міністр Пакістана
7 кастрычніка 1958 — 28 кастрычніка 1958
Папярэднік Фераз Хан Нун
Пераемнік Нурул Амін
Нараджэнне 14 мая 1907(1907-05-14)[1][2][…]
Смерць 19 красавіка 1974(1974-04-19)[1][2][…] (66 гадоў)
Месца пахавання
Дзеці Гохар Аюб Хан[d]
Веравызнанне Іслам, шыіцкага толку
Партыя Мусульманская ліга
Адукацыя
Род войскаў British Indian Army[d]
Званне генерал-фельдмаршал
Бітвы
Узнагароды
зорка «1939—1945» Burma Star War Medal 1939–1945 член ордэна Брытанскай імперыі Queen Elizabeth II Coronation Medal рыцар Вялікага Крыжа ордэна Святога Міхаіла і Святога Георгія Grand Cross of the Order of Excellence Каралеўскі Віктарыянскі ланцуг Order of Ojaswi Rajanya
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Муха́мед Аю́б Хан (англ.: Ayub Khan, 14 мая 1907 — 19 красавіка 1974) — галоўнакамандуючы ўзброенымі сіламі і прэзідэнт Пакістана з 1958 па 1969 г.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў горадзе Харыпуры; па этнічнай прыналежнасці пуштун[3].

Калі ў 1947 годзе быў створаны Пакістан, Аюб Хан узначаліў узброеныя сілы ва Усходнім Пакістане (цяпер Бангладэш).

Патомны ваенны, бацька Мухамеда служыў у брытанскай арміі ў чыне субедар-маёра. Скончыў Мусульманскі ўніверсітэт у Алігарху, затым Каралеўскую ваенную акадэмію ў Сандхёрсце (Вялікабрытанія). Да моманту здабыцця Пакістанам незалежнасці быў самым старшым па званні мусульманскім афіцэрам.

У 1951 годзе быў прызначаны галоўнакамандуючым пакістанскай арміяй.

З 1954 па 1956 г. займаў пасаду міністра абароны, а пасля ваеннага перавароту 1958 года стаў кіраўніком ваеннага рэжыму.

У 1960 годзе фармальна легітымізаваў сваё становішча на чале дзяржавы рэферэндумам.

На пасадзе главы дзяржавы Мухамед Аюб Хан ініцыяваў Другую інда-пакістанскую вайну, праводзіў праамерыканскую знешнюю палітыку, менавіта ў яго кіраванне адбылося ўступленне Пакістана ў Багдадскі пакт, потым СЕНТА і СЕАТА. Праводзіў палітыку паскоранага эканамічнага росту і ўмеранай зямельнай рэформы. Дамогся прыняцця другой пакістанскай канстытуцыі, якая абмежавала палітычнае жыццё рамкамі так званых «асноўных дэмакратычных правоў».

У сакавіку 1968 года Аюб Хан цяжка захварэў і страціў палітычны кантроль над краінай.

У сакавіку 1969 года Аюб Хан сышоў у адстаўку пад ціскам палітычнай апазіцыі.

Зноскі

  1. ↑ а б Mohammad Ayub Khan // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ а б Mohammed Ayub Khan // Brockhaus Enzyklopädie
  3. ↑ Jaffrelot, Christophe (2004). A history of Pakistan and its origins. Anthem Press. p. 69. ISBN 9781843311492. Праверана 2010-08-22.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]