Ёзаф Ленарт | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
славацк.: Jozef Lenárt | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Антанін Новатны | ||||||
Пераемнік | Людвік Свобада | ||||||
|
|||||||
Прэзідэнт | Антанін Новатны ён сам (в. а.) Людвік Свобада |
||||||
Папярэднік | Вільям Шыракі | ||||||
Пераемнік | Олдржых Чэрнік | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Міхал Сабальчык (в. а.) | ||||||
Пераемнік | Міхаіл Худзік | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
3 красавіка 1923 |
||||||
Смерць |
11 лютага 2004 (80 гадоў) |
||||||
Партыя | Камуністычная партыя Чэхаславакіі | ||||||
Адукацыя | Вышэйшая партыйная школа | ||||||
Род войскаў | Чэхаславацкая армія ў выгнанні[d][4][5] | ||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ёзаф Ле́нарт (славацк.: Jozef Lenárt; 3 красавіка 1923, Ліптаўска-Порубка, Ліптаўскі-Мікулаш, Жылінскі край — 11 лютага 2004, Прага) — чэхаславацкі дзяржаўны дзеяч славацкага паходжання, прэм'ер-міністр Чэхаславакіі (1963—1968).
Пасля заканчэння школы працаваў на заводзе вытворцы абутку Baťa у Свіце. З 1943 года — член Кампартыі Славакіі. Прыняў удзел у Славацкім нацыянальным паўстанні. Быў сакратаром партыйных ячэек у Попрадзе і ўжо ў 1947 годзе быў упершыню абраны ў ЦК КПС. У 1951—1953 гадах быў намеснікам міністра лёгкай прамысловасці Чэхаславакіі. У 1956 годзе скончыў Вышэйшую партыйную школу КПСС у Маскве. З 1960 года — член Прэзідыума ЦК КПС.
З 20 верасня 1963 па 8 красавіка 1968 быў прэм’ер-міністрам Чэхаславакіі, з 22 па 30 сакавіка 1968 года таксама выконваў абавязкі прэзідэнта. Незадоўга да савецкага ўварвання Ленарт разам з іншымі кіраўнікамі Чэхаславакіі вёў перамовы ў савецкім пасольстве, сутнасць якіх невядомая. Паводле слоў самага Ленарта, ідэя стварэння новага рабоча-сялянскага ўрада зыходзіла ад савецкага пасла Сцяпана Чарвоненкі[6].
У сакавіку 1981 года быў выбраны першым сакратаром ЦК Камуністычнай партыі Славакіі. Падчас Аксамітныя рэвалюцыі чэхаславацкая апазіцыя патрабавала яго адстаўкі разам з шэрагам іншых функцыянераў. Увечар 26 лістапада 1989 года ён быў выведзены са складу ЦК КПЧ і вызвалены ад усіх пасад[7]. Пасля распаду Чэхаславакіі застаўся жыць у Чэхіі[8]. У 1990 годзе — выключаны з шэрагаў КПЧ.
У 2001 годзе разам з Мілашам Якешам быў прыцягнуты да суда ў Чэхіі па абвінавачванні ў дзяржаўнай здрадзе[9], але ў 2002 годзе прызнаны невінаватым[8].