Вячаслаў Канстанцінавіч Плевэ | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Nikolay Muraviev[d] | ||||||
Пераемнік | Уладзімір Мікалаевіч Какоўцаў | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
20 красавіка 1846[1] |
||||||
Смерць |
28 ліпеня 1904 (58 гадоў) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Plehve family[d] | ||||||
Дзеці | Мікалай Вячаслававіч Плевэ[d] | ||||||
Партыя | |||||||
Адукацыя | |||||||
Дзейнасць | палітыка[3] і дзяржаўная служба[3] | ||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Вячаслаў Канстанцінавіч Плевэ (руск.: Вячесла́в Константи́нович Пле́ве) (7 (19) красавіка 1846, Мяшчоўск, Калужская губерня — 15 (28) ліпеня 1904, Пецярбург) — дзяржаўны дзеяч Расійскай імперыі, міністр унутраных спраў (1902—1904).
У 1867 скончыў юрыдычны факультэт Маскоўскага ўніверсітэта. У 1867—1881 служыў у міністэрстве юстыцыі, у 1881—1884 дырэктар Дэпартамента дзяржаўнай паліцыі МУС, з 1884 года сенатар, з 1885 — намеснік міністра ўнутраных спраў, з 1895 статс-сакратар Яго Імператарскай Вялікасці, з 1899 сапраўдны тайны саветнік. У 1902 годе прызначаны міністрам унутраных спраў пераемнікам Дзмітрыя Сяргеевіча Сіпягіна і шэфам Корпуса жандармаў. Забіты тэрарыстам у 1904 годзе.