Жан-П’ер Рафарэн

Жан-П’ер Рафарэн
фр.: Jean-Pierre Raffarin
прэм’ер-міністр Францыі
6 мая 2002 — 31 мая 2005
Папярэднік Ліянель Жаспен
Пераемнік Дамінік дэ Вільпен
сенатар Францыі[d]
18 верасня 2005 — 4 кастрычніка 2017
дэпутат Еўрапейскага парламента
19 ліпеня 1994 — 18 мая 1995
дэпутат Еўрапейскага парламента
25 ліпеня 1989 — 18 ліпеня 1994
Q63154863?
19 снежня 1988 — 8 мая 2002
Папярэднік Louis Fruchard[d]
Пераемнік Élisabeth Morin[d]

Нараджэнне 3 жніўня 1948(1948-08-03)[1][2][…] (76 гадоў)
Бацька Jean Raffarin[d]
Жонка Anne-Marie Raffarin[d]
Веравызнанне Каталіцкая Царква
Партыя
Адукацыя
Узнагароды
Сайт carnetjpr.com (фр.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жан-П’ер Рафарэн (фр.: Jean-Pierre Raffarin; нар. 3 жніўня 1948) — кансерватыўны палітык, 165-ы прэм’ер-міністр Французскай рэспублікі з 2002 па 2005 год пры прэзідэнце Жаку Шыраку. Прызначаны пасля перамогі Шырака на прэзідэнцкіх выбарах 2002. Прадстаўляў партыю Саюз за прэзідэнцкую большасць Францыі. 31 сакавіка 2004 сфарміраваў новы ўрад.

Пасля правалу праекта Еўрапейскай канстытуцыі на рэферэндуме Рафарэн сышоў у адстаўку 31 мая 2005 года. Паводле апытанняў грамадскай думкі, Рафарэн — адзін з самых непапулярных французскіх палітыкаў з часоў заснавання Пятай рэспублікі (1958). Яго крытыкавалі за беспадстаўны аптымізм і шапказакідальніцкія афарызмы (т.з. рафарынады).

  • Вялікі крыж Нацыянальнага ордэна Заслуг (2002)
  • Афіцэр Нацыянальнага ордэна Квебека (2003)
  • Вялікі крыж ордэна Зоркі Румыніі (2004)

Зноскі

  1. Buchan D. Jean-Pierre Raffarin // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Jean-Pierre Raffarin // Brockhaus Enzyklopädie