Жуль Мішле | |
---|---|
фр.: Jules Michelet | |
Дата нараджэння | 22 жніўня 1798[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 9 лютага 1874[2][3][…] (75 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Бацька | Jean-François Furcy-Michelet[d] |
Жонка | Athénaïs Michelet[d] і Pauline Rousseau[d] |
Дзеці | Adèle Michelet[d], Charles Michelet[d] і Yves-Jean-Lazare Michelet[d] |
Род дзейнасці | гісторык, архівіст, пісьменнік, аўтар дзённіка, прафесар, перакладчык, філосаф |
Навуковая сфера | гісторыя Францыі і гістарыцызм[d] |
Месца працы | |
Навуковая ступень | aggregation of modern literature[d] (21 верасня 1821) і ліцэнцыят[d] (6 ліпеня 1818) |
Альма-матар |
|
Вядомыя вучні | Клеменціна Арлеанская[d] і Alfred Dumesnil[d] |
Член у | |
Узнагароды | |
Подпіс | |
Цытаты ў Вікіцытатніку | |
Творы ў Вікікрыніцах | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Жуль Мішле́ (фр.: Jules Michelet; 21 жніўня 1798, Парыж — 9 лютага 1874, Ер, дэпартамент Вар, Францыя) — французскі гісторык і публіцыст, прадстаўнік рамантычнай гістарыяграфіі, аўтар глыбока суб’ектыўных трактатаў пра гісторыю, грамадства і прыроду, напісаных сакавітай, усхваляванай мовай. Вынаходнік тэрміна «Рэнесанс» («Адраджэнне»).
Член Акадэміі маральных і палітычных навук (1838). У 1834—1836 гг. прафесар у Страсбургу, у 1838—1851 гг. у Калеж дэ Франс[10].