Мероэ

Славутасць
Мероэ
16°56′07″ пн. ш. 33°45′03″ у. д.HGЯO
Краіна
Месцазнаходжанне
Дата заснавання XXV стагоддзе да н.э.
Дата скасавання XV стагоддзе да н.э.
Map
Сцяг ЮНЕСКА Аб’ект Сусветнай спадчыны
Archaeological Sites of the Island of Meroe
(Археалагічныя помнікі вострава Мероэ)
Спасылка № 1336 у спісе аб’ектаў Сусветнай спадчыны (en)
Тып Культурны
Крытэрыі ii, iii, iv, v
Рэгіён Афрыка
Уключэнне 2011  (35-я сесія)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ме́раэ, Мероэ (стар.-грэч.: Μερόη, араб. أهرامات مروي‎‎) — старажытны горад, цэнтр старажытнай цывілізацыі ў Афрыцы. Знаходзіцца на тэрыторыі сучаснага Судана, на поўдзень ад 5-га парога Ніла (паміж вёскамі Кігейк, Дэркаб і Бегаравія)[1].

Сталіца Мераіцкага царства ў IX—VIII ст. да н.э. — VIII—IX ст. н.э. Зручнае геаграфічнае размяшчэнне (караванныя шляхі ад Ніла і Чырвонага мора да Міжземнамор’я), радовішча жалезнай руды садзейнічалі ўзвышэнню горада. У Мероэ ўзнік першы ў Афрыцы алфавіт. Каля 330—340 н.э. заваявана Аксумскім царствам. 3 пачатку 20 ст. вядуцца археалагічныя раскопкі. Захаваліся руіны замкаў, рымскіх лазняў, абсерваторыі, храмаў Амона, Ісіды і інш. Асноўная тэрыторыя Мероэ занята жылымі кварталамі і вытворчымі майстэрнямі. На ўсход ад Мероэ некропалі: адзін царскі і 2 агульныя[1].

Рэшткі Мероэ плошчай 24 км² ўключаны ў 2011 г. у спіс сусветнай спадчыны ЮНЕСКА.

Зноскі

  1. ↑ а б Мераэ // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія — Мугаджары / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 10. — 544 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0169-9 (т. 10).

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
commons: Мероэ на Вікісховішчы
Сцяг ЮНЕСКА Сусветная спадчына ЮНЕСКА, аб’ект № 1336
рус. • англ. • фр.