Мікалай Яфрэмавіч Аўхімовіч

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Аўхімовіч.

Мікалай Яфрэмавіч Аўхімовіч
Міністр сацыяльнага забеспячэння БССР май 1961 — 1973
Кіраўнік урада	Ціхан Кісялёў
Папярэднік	Мікіта Парашчанка
Пераемнік	Васіль Лузгін
Міністр хлебапрадуктаў БССР 10 кастрычніка 1959 — май 1961
Кіраўнік урада	Ціхан Кісялёў
Папярэднік	Пётр Калінін
Пераемнік	пасада ліквідаваная
4-ы Старшыня Савета Міністраў БССР 28 ліпеня 1956 — 9 кастрычніка 1959
Папярэднік	Кірыл Мазураў
Пераемнік	Ціхан Кісялёў
Другі сакратар ЦК КПБ 27 чэрвеня 1953 — 28 ліпеня 1956
Папярэднік	Міхаіл Зімянін
Пераемнік	Ціхан Кісялёў
3-і Першы сакратар Гродзенскага абкама КПБ кастрычнік 1951 — чэрвень 1953
Папярэднік	Сяргей Прытыцкі
Пераемнік	Фёдар Баранаў
5-ы Першы сакратар Гомельскага абкама КПБ люты 1948 — кастрычнік 1951
Папярэднік	Іван Тур
Пераемнік	Захар Галадушка
Нараджэнне	14 студзеня 1907(1907-01-14) Барысаў, Барысаўскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Смерць	12 верасня 1996(1996-09-12) (89 гадоў) Мінск, Беларусь
Партыя	ВКП(б) з 1926
Член у	ЦК КПСС
Адукацыя	Вышэйшая камуністычная сельскагаспадарчая школа Беларусі імя У. І. Леніна (1933) Вышэйшая партыйная школа пры ЦК УКП(б) (1948)
Узнагароды

Мікала́й Яфрэ́мавіч Аўхімо́віч (1 (14) студзеня 1907, Барысаў — 12 верасня 1996^[1], Мінск^[2]) — савецкі і беларускі дзяржаўны і партыйны дзеяч. Адзін з арганізатараў партызанскага руху ў Беларусі ў гады Вялікай Айчыннай вайны. Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР 2-5 скліканняў. Член ЦК КПСС (1956—1961).

Адукацыя

У 1933 годзе скончыў Мінскую Вышэйшую Камуністычную сельскагаспадарчую школу імя У. І. Леніна. У 1948 годзе скончыў Вышэйшую партыйную школу пры ЦК УКП(б)^[3].

Біяграфія

У 1922 годзе працаваў памочнікам шафёра ваеннага аўтасанітарнага атрада № 16 (Смаленск), у 1922—1923 гадах — памочнікам шафёра ваеннага аўтагрузатрада № 7 (Мінск і Гомель).

• 1923—1924 — вучань паштова-тэлеграфнай канторы, Барысаў
• 1924—1926 — чорнарабочы лесапільнага завода імя Р. Люксембург, Барысаў.
• 1926—1930 — загадчык аграпрамысловага аддзела, сакратар Лепельскага райкама камсамола, сакратар Лепельскага райвыканкама, упаўнаважаны і старшыня раённага прафсаюзнага бюро, загадчык аргаддзела райспажыўграмадства^[3].
• 1933—1935 — намеснік начальніка палітаддзела Пухавіцкай МТС Мінская вобласць.
• 1935—1938 — намеснік дырэктара Капыльскай МТС Мінскай вобласці.
• 1938—1939 — сакратар, першы сакратар Капыльскага райкама КП(б)Б.
• 1939—1940 — сакратар, першы сакратар Аўгустоўскага райкама КП(б)Б.
• 1940—1947 — сакратар ЦК КП(б)Б па кадрах.
• 1948—1951 — першы сакратар Гомельскага абкама КПБ.
• 1951—1953 — першы сакратар Гродзенскага абкама КПБ.
• 1953—1956 — другі сакратар ЦК КПБ.
• 1956—1959 — Старшыня Савета Міністраў БССР.
• 1959—1961 — міністр хлебапрадуктаў БССР.
• 1961—1973 — міністр сацыяльнага забеспячэння БССР.
• Са студзеня 1974 персанальны пенсіянер саюзнага значэння.
• 1974—1991 — навуковы супрацоўнік Інстытута гісторыі Камуністычнай партыі пры ЦК КПБ.

Узнагароды

• Тры ордэна Леніна
• Ордэн Чырвонага Сцяга
• Два ордэна Айчыннай вайны 1-й ступені
• Два ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга
• Ордэн «Знак Пашаны»

Зноскі

1. Великая отечественная война советского народа (В контексте Второй мировой войны) / Под ред. А. А. Ковалени и Н. С. Сташкевича. — Мн.: Издательский центр БГУ, 2004. — С. 259.
2. Один из организаторов партизанского движения (руск.).
3. т. 5. Биографический справочник. Мн: Издательство «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. 29 с.

Літаратура

• Государственная власть СССР. Высшие органы власти и управления и их руководители. 1923—1991 гг. Историко-биографический справочник./Сост. В. И. Ивкин. Москва, 1999. — ISBN 5-8243-0014-3