Сунэ Бергстрэм

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Бергстрэм.

Сунэ Бергстрэм
шведск.: Karl Sune Detlof Bergström
Дата нараджэння	10 студзеня 1916(1916-01-10)[1][2]^[…]
Месца нараджэння	Kungsholm parish^[d], Швецыя[4]
Дата смерці	15 жніўня 2004(2004-08-15)[3][2]^[…] (88 гадоў)
Месца смерці	Стакгольм, камуна Стакгольм, лен Стакгольм, Швецыя[3]
Месца пахавання	Паўночныя могілкі Стакгольма[5]
Грамадзянства	Швецыя
Жонка	Maj Nelly Nelly Bergström^[d]
Дзеці	Свантэ Пяэба[6]
Род дзейнасці	біяхімік, хімік
Навуковая сфера	Біяхімія
Месца працы	Лундскі ўніверсітэт Каралінскі інстытут
Альма-матар	Стакгольмскі ўніверсітэт
Член у	Леапальдзіна Шведская каралеўская акадэмія навук Папская акадэмія навук[7] Акадэмія навук СССР^[d] Французская акадэмія навук Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Шведская каралеўская акадэмія інжынерных навук^[d] Расійская акадэмія навук Нацыянальная акадэмія навук Італіі^[d] Нацыянальная акадэмія навук ЗША
Узнагароды	прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні (1977) міжнародная прэмія Фонда Гайрднера (1972) прэмія Луізы Грос-Хорвіц (1975) Welch Award in Chemistry^[d] (1980) член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук Björkén Prize^[d] (1966) Cameron Prize of the University of Edinburgh^[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сунэ Бе́ргстрэм (шведск.: Karl Sune Detlof Bergström; 10 студзеня 1916, Стакгольм, Швецыя — 15 жніўня 2004) — шведскі біяхімік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1982 годзе разам з Б.Самуэльсанам і Дж.Вейнам «за адкрыцці, якія датычацца простагландзінаў і блізкіх да іх біялагічна актыўных рэчываў».

Біяграфія

Скончыў Каралінскі інстытут у Стакгольме ў 1943 годзе. З 1947 года ў Лундскім універсітэце, з 1958 года і ў 1970—1977 гадах рэктар у Каралінскім інстытуце, з 1960 года ў Базельскім універсітэце (Швейцарыя).

Прафесар (1947).

У 1975 годзе Бергстрэм быў прызначаны ў Савет дырэктараў Нобелеўскага фонду ў Швецыі^[8].

У тым жа годзе ён атрымаў прэмію Луізы Грос-Хорвіц ў Калумбійскім універсітэце разам з Бенгтам Самуэльсанам.

Аўтар навуковых прац па хіміі і біяхіміі простагландзінаў, біясінтэзе і абмене жоўцевых кіслот і халестэрыну, біяхіміі гепарыну.

Член Каралеўскай Шведскай АН. Замежны член АН СССР (1976), АМН СССР (1982), Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук у Бостане.

Бацька палеагенетыка Свантэ Пяэба.

Узнагароды

• Міжнародная прэмія Гайрднера (1970)
• Прэмія Луізы Грос-Хорвіц (1975)
• Прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні (1977)
• Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне (1982)

Зноскі

1. BERGSTRÖM, K SUNE D // https://runeberg.org/vemarvem/sthlm62/0156.html / пад рэд. P. Harnesk — 1962.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q18242351"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q21586307"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q21586309"></a>
2. Sune K. Bergstrom // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
3. Sune K. Bergström - Facts — Nobel Foundation.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1781959"></a>
4. Kungsholms kyrkoarkiv, Födelse- och dopböcker, SE/SSA/0011/C I/37 (1916), bildid: 00026626_00014, sida 10 Праверана 16 мая 2019.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q10501038"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q64166606"></a>
5. Bergström, KARL SUNE DETLOF — Svenskagravar.se. Праверана 27 мая 2023.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q26699962"></a>
6. (not translated to en-gb) Svante Pääbo: ‘It’s maybe time to rethink our idea of Neanderthals’ // The Guardian — Britain: (untranslated), 2023. — 161152 экз. — ISSN 0261-3077 Праверана 12 студзеня 2023.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q145"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q11148"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2665980"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q60687662"></a>
7. www.pas.va
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q106982426"></a>
8. Sune K. Bergström - Autobiography

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).

Спасылкі

• Аўтабіяграфія Сунэ Бергстрэма на сайце Нобелеўскага камітэта (англ.)
• Профіль Сунэ Бергстрэма на афіцыйным сайце РАН