Хуліа Архенціна Рока | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Julio Argentino Roca | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Нікалас Авельянеда | ||||||
Пераемнік | Мігель Хуарэс Сельман | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
17 ліпеня 1843[1] |
||||||
Смерць |
19 кастрычніка 1914[1][2] (71 год) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Бацька | José Segundo Roca[d] | ||||||
Маці | Mariosol odetto[d] | ||||||
Жонка | Clara Funes de Roca[d] | ||||||
Дзеці | Julio Argentino Pascual Roca[d] | ||||||
Веравызнанне | каталіцтва і Mazon[d] | ||||||
Партыя | |||||||
Адукацыя | |||||||
Аўтограф | |||||||
Прыналежнасць | Аргенціна | ||||||
Род войскаў | Argentine Army[d] | ||||||
Званне | генерал-лейтэнант | ||||||
Узнагароды |
|
||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Хуліа Архенціна Рока (ісп.: Julio Argentino Roca; 17 ліпеня 1843, Сан-Мігель-дэ-Тукуман — 19 кастрычніка 1914, Буэнас-Айрэс) — аргенцінскі палітычны дзеяч, прэзідэнт Аргенціны.
У 1879 годзе быў прызначаны ваенным міністрам; узначальваў экспедыцыю на Рыа-Негра супраць індзейцаў. Хоць экспедыцыя была малапаспяховай, тым не менш уплыў Рока ўзмацніўся, і ў 1880 годзе федэралісты выставілі яго кандыдатам у прэзідэнты; правінцыі Буэнас-Айрэс і Карыентэс, якія супрацівіліся яго абранню, былі ўціхаміраны, і ў тым жа годзе ён быў абраны ў прэзідэнты з вялікім перавагай. Рока прабыў прэзідэнтам да 1886 года, прытрымліваючыся прымірыцельнай палітыкі.
Пасля ён быў прэзідэнтам сената, а ў 1893 годзе, стоячы на чале ўрадавых войскаў, здушыў паўстанне.
З 1898 года па 1904 год ізноў займаў прэзідэнцкую пасаду.