Яўген Васільевіч Шаўчук

Яўген Васільевіч Шаўчук
Евге́ний Васи́льевич Шевчу́к
Сцяг2-і Прэзідэнт Прыднястроўскай Малдаўскай Рэспублікі
30 снежня 2011 — 16 снежня 2016
Папярэднік Ігар Мікалаевіч Смірноў
Пераемнік Вадзім Мікалаевіч Краснасельскі
Сцяг Старшыня Вярхоўнага Савета Прыднястроўя
28 снежня 2005 — 25 жніўня 2009
Папярэднік Рыгор Сцяпанавіч Маракуца
Пераемнік Анатоль Уладзіміравіч Камінскі
Сцяг Намеснік Старшыні Вярхоўнага Савета Прыднястроўя
2000 — 2005
Сцяг Намеснік Старшыня Вярхоўнага Савета Прыднястроўя
2 чэрвеня 2006 — 10 ліпеня 2010
Старшыня палітычнай партыі «Аднаўленне»
2 чэрвеня 2006 — 10 ліпеня 2010
Папярэднік пасада заснавана
Пераемнік Анатоль Уладзіміравіч Камінскі

Нараджэнне 19 чэрвеня 1968(1968-06-19) (56 гадоў)
Жонка Nina Shtanski[d]
Веравызнанне праваслаўе
Партыя Старшыня палітычнай партыі «Аднаўленне»
Адукацыя Запарожскі машынабудаўнічы інстытут
Навуковая ступень кандыдат эканамічных навук
Узнагароды

ордэн святога дабравернага князя Данііла Маскоўскага II ступені Ордэн прападобнага Сергія Раданежскага
ордэн Пашаны
Ордэн прападобнага Сергія Раданежскага II ступені
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Яўге́ній Васі́льевіч Шаўчу́к (малд.: Евгений Васильевич Шевчук, рум.: Evgheni Vasilievici Șevciuk, руск.: Евге́ний Васи́льевич Шевчу́к, укр.: Євге́н Васи́льович Шевчу́к; нар. 19 чэрвеня 1968, г. Рыбніца МССР) — прыднястроўскі дзяржаўны дзеяч, старшыня Вярхоўнага Савета ПМР2005), лідар партыі «Абнаўленне» (да 2009 г.). Прэзідэнт ПМР з 2011 да 2016 гг.

У 19921998 гг. працаваў у органах МУС Прыднястроўя па барацьбе з эканамічнымі злачынствамі. У 2000 г. абраны дэпутатам Вярхоўнага Савета і намеснікам старшыні ВС. У 2005 г. партыя «Абнаўленне» і саюзныя ёй сілы заваявалі большасць у Вярхоўным Савеце, і Шаўчук быў абраны старшынёй ВС. У 2011 г. быў абраны прэзідэнтам ПМР.

Летам 2017 г. Шаўчук збег ў Малдову, патлумачыўшы гэта тым, што яго «замовілі» і пераследуюць.

У 2018 г. экс-прэзідэнт Прыднястроўскай Малдаўскай Рэспублікі Яўгеній Шаўчук быў завочна прысуджаны да 16 гадоў пазбаўлення волі ў калоніі строгага рэжыму і штрафу ў памеры 600 мільёнаў прыднястроўскіх рублёў (каля $36 мільёнаў). Суд прызнаў яго вінаватым у двух эпізодах атрымання хабару ў буйным памеры і трох эпізодах перавышэння службовых паўнамоцтваў. Шаўчук быў таксама пазбаўлены дзяржаўных узнагарод[1][2].

Зноскі