Kronikenn Nürnberg, skrivet e latin gant Hartmann Schedel, gant un droidigezh alamanek gant Georg Alt, a zo unan eus al levrioù kentañ moullet anavezet-mat. E 1493 e voe savet, hag ur skouer eus an henvoulladur eo.
Evel kustum d'ar mare-se ne oa bajenn titl ebet. An dud desket war al latin a ra Liber Chronicarum (Levr kronikennoù) anezhañ, rak ar gerioù-se a weler e digoradur roll-gerioù an embannadur latin. An alamanegerien a ra Die Schedelsche Weltchronik (Schedel's World History) anezhañ, da enoriñ an aozer.
E lod brasañ ar skouerennoù e voe dornlivet ar skeudennoù ur wech moullet al levrioù.
Istor ar bed gant skeudennoù eo ar pezh a gaver er Gronikenn, ha rannet eo e seizh marevezh :
Embannet e voe evit ar wech kentañ e latin d'an 12 a viz Gouere 1493 e Nürnberg. Ken abred hag an 23 a viz Kerzu 1493 e teuas ar stumm alamanek er-maez. War-dro 1400- 1500 skouerenn e latin hag etre 700 ha 1000 skouerenn en alamaneg a voe embannet. E-barzh un diell eus 1509 e c'haller lenn e chomas diwerzh 539 skouerenn e latin ha 60 skouerenn alamanek. War-dro 400 skouerenn e latin ha 300 skouerenn en alamaneg a zo c'hoazh anezho hiziv an deiz[1]. Ar skeudennoù brasañ a voe gwerzhet ivez evel engravadurioù distag, peurliesañ e oant livet gant dourlivaj. Kalz eus skouerennoù al levr a zo livet, ha gwall zisheñvel eo an doare ma'z int bet livet : d'ar mare-se e veze roet a labour-se da arbennigourien. Skouerennoù' zo a zo bet livet kalz diwezhatoc'h ha re all a zo bet divodet ha gwerzhet evel skeudennoù kinklañ. Moullet hag embannet e voe gant Anton Koberger, hag eñ paeron Albrecht Dürer.[2]
Gant stal-labour Michael Wolgemut e voe savet ar 1809 koadengravadur. Arzour brudetañ Nürnberg e oa d'ar mare-se. Sebastian Kammermeister ha Sebald Schreyer a baeas ar raktres, dr eur gevrat deiziet d'ar 16 a viz Meurzh 1492, daoust ma oa bet lañset ar raktres bloavezhioù a-raok. Wolgemut hag e vab-kaer, Wilhelm Pleydenwurff e anv, a voe goulennet ganto pourveziñ ar skeudennoù e 1487-1488. Ur gevrat all a voe d'an 29 a viz Kerzu 1491, enni anv eus pajennaozañ an testennoù hag ar skeudennoù.
Etre 1486 ha 1489 e teskas Albrecht Dürer gant Wolgemut, ha marteze e kemeras perzh e sevel skeudennoù' zo a-raok ma vijent roet d'an arbennigourien ( "formschneider" en alamaneg) hag a droc'h ar bloc'hadoù koad ma oa bet treset warno, pe peget tresadennoù. Un dresadenn eus an tablenn gant Wolgemut, ha deiziet e 1490, a gaver er British Museum.
Lod brasañ ar skeudennoù ma weler kêrioù, emgannoù ha rouaned a voe implijet meur a wech, evel ma veze graet alies d'ar mare-se, ha ne voe ket degaset kalz kemmoù d'an testennoù ivez. En holl e voe savet 645 kaodengravadur disheñvel. Bras eo al levr, hag unan eus ar c'hoadengravadurioù a zo tamm-pe-damm 342 x 500mm dezhañ.<ref"Giulia Bartrum"/> Nürnberg eo ar gêr nemeti a weler skeudennet war div bajenn, hep testenn ebet. Skeudenn Venezia zo diazezet war ur c'hoadengravadur all kalz brasoc'h ha savet e 1486 gant Erhard Reuwich el levr beajiñ kentañ a voe skeudennet, hag a zo anvet Sanctae Perigrinationes (1486). Al levr-se ha re all a voe implijet pa oa tu d'hen ober, ha skeudennoù' zo a voe implijet betek 11 gwech. Skeudenn Firenze a zo diazezet war un engravadur gant Francesco Rosselli[3].
Ouzhpenn 400 skeudenn eus Kronikenn Nürnberg a gaver e Kerandafar