Antonio Salieri
Antonio Salieri (18. august 1750. – 7. maj 1825.), rođen u italijanskom gradu Legnago bio je kompozitor i dirigent, poznat kao jedan od najvećih muzičara svog vremena. Bio je kompozitor čije su opere bile priznate širom Evrope krajem 18. vijeka.
U dobi od 16 godina, Salieri je odveden u Beč kod Floriana Leopolda Gassmanna, carskog dvorskog kompozitora i muzičkog direktora (njem. Hofkapellmeister), a bio je predstavljen kod cara Josipa II. U istom periodu Salieri je njegovao važna prijateljstva sa Pietrom Metastasiom i Christophom Willibaldom Gluckom. Prva njegova opera Le Donne letterate, izvedena je u Burgtheater u Beču 1770. godine. Četiri godine kasnije, car ga je unaprijedio u dvorskog kompozitora, a 1788. godine je postao muzički direktor, posao koji će Salieri obavljati 36 godina. Tokom svoje službene karijere komponovao je opere ne samo za pozorišta u Austriji, nego i za firme u Francuskoj i Italiji. Od 1783. godine bio je uticajan pristalica i česti saradnik Lorenza Da Ponte, koji je postao najvažniji libretista Wolfganga Amadeusa Mozarta. Njegovo najpoznatije djelo je bila francuska opera Tarare iz 1787. godine, prevedena od strane Da Pontea na italijanski kao Axur, re d'Ormus, koja je bečkoj publici ostala poznata kao Mozartova opera Don Giovanni. Zadnja opera Antonia Salieria bila je izvedena 1804. godine, nakon čega se posvetio komponovanju sakralne muzike. On je također bio važan kao i učitelj, a među njegovim učenicima su bili: Beethoven, Franz Schubert i Franz Liszt. Tokom svog života Salieri je ostao u prijateljskim odnosima sa Josephom Haydnom i Ludwigom van Beethovenom, kome je davao lekcije iz polifonije. Za uzvrat Beethoven mu je posvetio "Tri violinske sonate, op. 12" 1797. godine. Salieriev odnos sa Mozartom je bio predmet mnogih špekulacija. Međutim, malo je dokaza da je Salieri pravio intrige i štetne primjedbe protiv Mozarta. Sam Mozart je komentarisao u svom pismu o povoljnom prijemu njegovog djela "Čarobna frula" od strane Antonia Salieria. Isto tako nema osnove za vjerovanje da je Salieri pokušao otrovati Mozarta. To je postalo legenda koja je bila osnova za operu Nikolaja Rimskog-Korsakova "Mozart i Salieri" iz 1898. godine, a koja je zasnovana na kratkoj priči Aleksandra Puškina iz 1830. godine. Odnos između dva kompozitora dobila su daljnje špekulacije u pozorišnom djelu Petera Shaffera "Amadeus" iz 1980. godine nakon čega je snimljen istoimeni film 1984. godine.[1]
Reference
[uredi | uredi izvor]
