Očni albinizam | |
---|---|
Drugi nazivi | Okularni albinizam (pogrešno) |
Očni fenotip pogođene osobe | |
Specijalnost | Medicinska genetika |
Simptomi | Nedostatak pigmenta u očnoj šarenici |
Uobičajeno pojavljivanje | Urođeno obilježje |
Trajanje | Doživotno |
Uzroci | Mutacije gena za prolizvodnju melanina |
Faktori rizika | Osjetljivost na jaku sunčevu svjetlost |
Dijagnostička metoda | Fenotipski pregled |
Prevencija | Ne postoji |
Tretman | Izbjegavanje intenzivnog sunčevog osvjetljenja |
Očni albinizam je oblik albinizama koji se, za razliku od okulokutanog (očnog i kožnog) albinizma, prvenstveno javlja u ljudskim čima.[1] Postoji više oblika očnog albinizma, koji su klinički slični..[2]
Oba poznata bliskosusjedna gena nalaze se na kratkom kraku X hromosomu, na lokusima Xp22.2 i Xp22.3. Kada se koristi izraz "autosomno recesivni očni albinizam" ("AROA"), obično se odnosi na blage varijante okulokutanog albinizma, a ne na očni albinizam, koji je "X-vezan".[3]
Naziv | OMIM | Gen | Opis |
Očni albinizam tipa 1 (OA1) | OMIM: 300500 | GPR143 | Poznat i kao Nettleship-Fallsov sindrom,[4][5][6] je najčešći tip očnog albinizma. OA1 je obično povezan sa nistagmusom i teško ga je drugačije otkriti kod žena; muškarci pokazuju lakše uočljive simptome. |
Očni albinizam tipa 2 (OA2) | OMIM: 300600 | CACNA1F[7] | Poznat i kao Forsius-Erikssonov sindrom[8][9] ili "Ålandska očna bolest", uglavnom pogađa muškarce, iako su žene često nositelji i ponekad mogu biti simptomske; često se povezuje sa protanopskom dihromatijom (oblik sljepila za boje) i sa noćnim slepilom (niktalopija). |
Očni albinizam sa senzornervnom gluhoćom (OASD) | OMIM: 300650 | ? (Xp22.3) | Kao što mu ime kaže, povezan je sa gubitkom sluha. Može biti isto što i OA1.[10] |