Radiotelevizija Slovenija | |
---|---|
Početak emitiranja |
|
Vrsta emitiranja | Radio, televizija |
Država | Slovenija |
Pokrivenost | Zemaljsko emitovanje, satelit |
Sjedište | Ljubljana |
Veb-sajt | RTV Slovenija |
Radiotelevizija Slovenija (skraćeno RTV Slovenija) jest jedina javna, neprofitna radiotelevizijska organizacija u Sloveniji. Djeluje kao javna ustanova od posebnog kulturnog i nacionalnog značaja, zvanično Javna služba sa namjenom njegovanja kulturnih, društvenih i demokratskih potreba građana Republike Slovenije, Slovenaca u svijetu, pripadnika slovenske nacionalne manjine u Italiji, Austriji i Mađarskoj, kao i pripadnika italijanske i mađarske nacionalne manjine, koja živi na području Slovenije.
Sjedište ustanove je u Ljubljani, a obuhvata i dva regionalna RTV centra koja se nalaze u Mariboru i Kopru. Javna ustanova RTV Slovenija emituje tri nacionalna radijska programa i tri nacionalna televizijska programa, regionalne rtv-programe, po jedan radijski i televizijski program za autohtonu italijansku i mađarsku nacionalnu manjinu u Sloveniji, rtv-emisije za romsku etničku grupu, za pripadnike slovenske nacionalne manjine u susjednim zemljama, za slovenske iseljenike u inostranstvu, te za stranu javnost: ukupno osam radijskih programa (od čega četiri emituju 24 sata dnevno) i pet televizijskih programa.[1]
Posebno mjesto u nacionalnoj kulturi zauzima muzička produkcija RTV Slovenije, u okviru koje djeluje Simfonijski orkestar RTV Slovenija, Big Band RTV Slovenija, Komorni zbor RTV Slovenija, dječji i omladinski pjevački hor te nototeka. Muzički sastavi RTV su primarni izvor, koji puni nacionalni muzički arhiv sa arhivskim i koncertnim snimcima slovenskih autora, te na taj način djeluje za potrebe matične kuće kao i za promociju države Slovenije.
RTV Slovenija je jedan od vodećih slovenskih promotera domaće radijske i televizijske, kao i muzičke kreativnosti, koja ih u okviru svojih programskih planova uključuje u radijske i televizijske emisije. Vrhunskim stvaraocima za nemjerljiv doprinos dodjeljuje se svake godine i Ježkova nagrada. Sa manifestacijom dodjele nagrade počelo se od 1989. godine; osnovana je na godišnjicu smrti radnika RTV-a Franeta Milčinskog-Ježka.
U sastavu RTV djeluje također i Založba kaset in plošč (produkcija kaseta i ploča), koja preko audio i video medija omogućava korisnicima pristup arhivima produkcije.
RTV Slovenija emituje teletekst kao i internetski i mobilni portal (MMC), koji je također i zadužen za emitiranje tri info-kanala (informativnog, dječjeg i zabavnog) kao i za podnaslove emisija za osobe sa oštećenim sluhom. Za potrebe medijskog izvještavanja djeluju dopisništva u Washingtonu, Moskvi, Briselu, Rimu, Berlinu, Zagrebu, Beogradu, u susjednim pokrajinama Austrije, Italije i Mađarske, kao i domaći dopisnici iz svih slovenskih krajeva.
Historija RTVS seže do 1. septembra 1928. godine, kada je započela emitovanje "Radio stanica Ljubljana", prethodnica Radio Ljubljane. Prve prostorije nalazile su se u zgradi uprave Prosvjetnog saveza, a prvi tehnički vođa bio je inženjer Marij Osana. Stanica je emitovala na radijskom talasu dužine 578 m, jačine 2,5 KW. Godine 1938. imala je 19.406 pretplatnika. Marij Osana je još 1924. godine u Ljubljani, pokrenuo probne emisije sa svojeručno izrađenim predajnikom. Sljedeći korak dogodio se 8. marta 1925. godine kada su radio-amateri iz Ljubljane izvršili prijenos preko svog odašiljača do Bleda. Uslijedio je prijenos koncerta Muzičke matice iz Ljubljane, koji je 1926. godine organizirao Marij Osana. Poslije višegodišnjih problema oko emitovanja većinom zbog nekvalitetne opreme, Osana je konačno pronašao najbolju lokaciju za postavljanje antene na odašiljaču u blizini Domžala. Antenski stub je bio izgrađen i postavljen 1931. godine i odašiljač povećane jačine 5 KW, pušten je u rad u decembru iste godine. Godine 1939. napravljen je plan o postavljanju odašiljača veće jačine, ali zbog početka izbijanja Drugog svjetskog rata nije realizovan.
Njemačko vazduhoplovstvo je 11. aprila 1941. godine bombardovalo odašiljač radio-stanice Ljubljana u Domžalama, i stanica nije više bila u stanju da emituje program. U vrijeme italijanske okupacije Ljubljane, radio-stanicu preuzela je italijanska kompanija EIAR. Osvobodilna fronta je uspjela organizirati od 17. novembra 1941. godine rad ilegalnog odašiljača pod imenom "Radio Kričač", a tehnički organizator je bio Milan Osredkar. Stanica je emitovala program tri puta sedmično, ponedjeljkom, srijedom i subotom od 20 sati, na talasnoj dužini od 27 m i to 15-minutni program pozivanja stanovništva na otpor okupatoru. U toku okupacije, predajnik je promijenio čak 23 različite lokacije, jer je selidba bila neophodna, zbog mogućeg otkrivanja lokacije, a sama lokacija nikada nije bila otkrivena. U augustu 1944. godine predajnik je prebačen na slobodno područje na jugu Slovenije u Belu krajinu, gdje je kao "Radio Osvobodilne fronte- ROF", slobodno radio do kraja okupacije. Radio-stanica je poslije toga preko Gorskog kotara i Trsta bila ponovo prebačena u Ljubljanu, gdje se na dan oslobođenja 9. maja 1945. godine ponovo oglasila pod imenom "Radio Slobodna Ljubljana", a nedugo zatim preimenovana u "Radio Ljubljana".
Neposredno po završetku rata osnovan je krajem 1945. godine i Radio Maribor i postao sastavni dio Radio Ljubljane. Iste godine osnovan je i započeo sa radom i Plesni orkestar RTV (danas Big Band RTV Slovenije). Godine 1946. obnovljeni su i ostali muzički sastavi, simfonijski orkestar i zabavni orkestar.
Dana 1. aprila 1949. godine osnovana je prva televizijska laboratorija u Sloveniji, a 28. novembra 1958. godine je počela sa redovnim emitovanjem televizijskog programa kao članica jugoslavenske radiodifuzije, pri čemu je TV studio Ljubljana obuhvatao 30% emitovanja programa. Osnivanjem Televizije Ljubljana, dolazi do udruživanja radija i televizije u jedinstveno medijsko preduzeće pod imenom Radiotelevizija Ljubljana, koje je preimenovano u RTV Slovenija 1990. godine Ustanova je nasljednik nekadašnjih radio-stanica i njihove produkcije, kao i osnivač muzejske zbirke tehnoloških uređaja iz te oblasti. Osnivač preduzeća je država Slovenija. Udruživanjem radija i televizije 1959. godine ustanovljena je i funkcija generalnog direktora.[2] Prvi direktor bio je Drago Seliger (1959-1963), a trenutni generalni direktor je Marko Filli. RTV slovenija je punopravni član Evropske radiodifuzne unije (EBU) od 1950. godine, a učestvovala je također i u članstvu istočnoevropske radiodifuzne unije Intervizije.
Televizija Ljubljana je 1960. godine prvi put vršila prijenos za EBU, i to prijenos skijaških skokova na Planici. Usljed razlike u jeziku sa ostatkom nekadašnje Jugoslavije dolazi do određenih sukoba i podjela u okvirima JRT po pitanju unitarizacije programa. 15. aprila 1968. godine TV Ljubljana emituje svoju prvu sopstvenu dnevnu informativnu emisiju TV Dnevnik. Od tada su gledaoci bili u prilici da televizijske vijesti svakodnevno prate na maternjem slovenskom jeziku. Godine 1965, TV Ljubljana je prvi put emitovala program u stereo tehnici, a 1966. emitovala prvi put probno program u boji. Redovno emitovanje programa u boji započelo je od 1974. godine.[3]
Godine 1970. počinje svoje emitovanje Drugi program televizije U početku su uglavnom prenošene emisije drugih tv-studija JRT-a, većinom TV Zagreb i TV Beograd.
Godine 1971. emitovanje započinje i regionalna tv-stanica TV Koper u obalskom gradu Kopru, dvojezično na slovenskom i italijanskom. Godinu dana kasnije počinje sa radom "Val 202" (drugi program Radio Slovenije), a 1975. godine izgrađen je RTV-dom u Kolodvorskoj ulici, (tadašnja ulica "Moše Pijade"), u koju su se zatim preselile televizijske ekipe koje su do tada boravile u zgradi Radija.
Godine 1984. uvodi se inovacija u tadašnjem emitovanju programa - teletekst, koji je u 30 godina emitovanja ostao jedan od najgledanijih medijskih servisa.[4] Po zvaničnim podacima RTV-a, oko 500.000 gledalaca redovno posjećuje teletekst i usluge koje pruža: vijesti, vremensku prognozu, sportske novosti, dnevni RTV-raspored programa itd. 1989. godine, počeo je Radio Ljubljana sa emitovanjem signala RDS.
Do 1992. godine RTVS se u inostranstvu smatrala dijelom JRTa, pri čemu je njeno članstvo u komisijama bilo razdijeljeno po nacionalnom ključu.[5] Od 1992. godine, nadalje, smatra se punopravnom članicom Međunarodne telekomunikacione unije (ITU), kao i Evrovizije (EBU).
Godine 2002. otpočeo je sa radom Multimedijski centar RTV Slovenije (MMC), koji predstavlja interaktivnu potporu emisijama i programima RTV Slovenije, a vrši i sopstvene djelatnosti obrazovne i informativne prirode, koje na svom internet i mobilnom portalu dijeli sa javnošću. Od 2010. godine svi radijski i televizijski programi komuniciraju sa javnošću preko internetskih društvenih mreža Facebooka i Twittera.
Grafički logotip RTV Slovenije je silueta "dječaka sa sviralom", odn. pastira, a datira iz 1942. godine po ugledu na istoimenu skulpturu[6][7] slovenskog vajara Zdenka Kalina (1911-1990). Skulptura se nalazi pred ulazom u zgradu u ulici Kolodvorskoj 2-4 u Ljubljani. Replike skulpture nalaze se i u ljubljanskom parku Tivoli, kao i u krugu dvorca Brdo pri Kranju. Od septembra 1990. godine kada je RTV Ljubljana promijenila ime u RTV Slovenija, grafički simbol logotipa predstavlja "Dječak sa sviralom" a u nastavku ide duži oblik imena "Radiotelevizija Slovenija" ili kraći "RTV SLO".
Osim zvaničnog logotipa, koji oponaša pjevanje kukavice i u upotrebi je kao zvanični jingle radija još od 1928. godine pa sve do danas (ugl. pred emitovanje glavnih informativnih emisija) u upotrebi je i zvučni avizo TV Slovenije. Emituje se pred početak televizijskih prijenosa i također je imenovan "Pastir", kao i Kalinova skulptura. Njegov autor i kompozitor je Uroš Krek.
Centralna zgrada RTV Slovenije nalazi se u Tavčarjevoj ulici br.17 u Ljubljani, a njeni autori (1939-1952) su bili arhitekta Oton Gaspari i Tomaž Štrukelj. Do početka 70-tih godina prošlog vijeka imali su u zgradi svoje prostorije radnici kako radija tako i televizije, a zatim je krenula izgradnja novog RTV-doma, koji je danas sjedište televizije i nekoliko administrativnih službi preduzeća. Nalazi se u blizini nekadašnje zajedničke, a sada ponovo radijske kuće sa kojom je povezan podzemnim hodnikom ispod Kolodvorske ulice. Arhitekta nove zgrade je France Riechter.[8]
Pravni osnov za poslovanje i vršenje dužnosti javne ustanove RTV Slovenija, predstavlja Zakon o ustanovama,[9] Zakon o medijima,[10] Zakon o javnim glasilima,[11] Zakon o javnim finansijama,[12] Zakon o javnim nabavkama,[13] Zakon o sistemu plaćanja u javnom sektoru,[14] Zakon o radnim odnosima RS,[15] Kolektivni ugovor JZ RTV Slovenija, Kolektivni ugovor za novinare, Statut zavoda RTV Slovenija[16] kao i Zakon o RTV Slovenija, koji između ostalog predviđa da je RTV Slovenija jedini medijski servis od javnog nacionalnog značaja. Po zakonu, RTV-servis je dužan da pokriva najmanje 90% državne teritorije, kao i pokrivanje programima i emisijama 90% državne teritorije na kojoj žive pripadnici manjinskih zajednica.
Spisak generalnih direktora RTV Slovenija | ||||||
ime | godina upravljanja | |||||
Drago Seliger | (1959–1963) | |||||
Boris Mikoš | (1963–1968) | |||||
Milan Merčun | (1968–1973) | |||||
Janez Vipotnik | (1973–1977) | |||||
Tone Krašovec | (1977–1981) | |||||
Ferdo Lužar | (1981–1985) | |||||
Jože Šrot (v.d.) | (1985–1986) | |||||
Vlado Janžič | (1986–1990) | |||||
Jože Knez (v.d.) | (1990–1991) | |||||
Janez Jerovšek | (1991–1992) | |||||
Peter Mori (v.d.) | (1992–1994) | |||||
Žarko Petan | (1994–1996) | |||||
Janez Čadež | (1997–2001) | |||||
Aleks Štakul | (2001–2006) | |||||
Anton Guzej | (2006–2010) | |||||
Marko Filli | (2010–) |
U skladu sa internim statusom, RTV Slovenija je organizirana u sljedeće radne jedinice[17]:
Organi ustanove su:
Ustanova se u najvećoj mjeri finansira pomoću RTV-pretplate, koja je po zakonu o RTVS posebni oblik platne naknade.[23][24] U skladu sa tim obveznik plaćanja naknade za RTV-pretplatu je "svaki onaj subjekat koji posjeduje ili koristi radijski ili televizijski prijemnik ili drugu napravu koja omogućuje praćenje RTV programa na području Republike Slovenije, kada su ispunjeni tehnički uslovi za prijem makar jednog radijskog ili televizijskog programa RTV Slovenija". U manjoj mjeri RTV javni servis se finansira pomoću oglašavanja (reklamiranja) u okviru emitovanja svojih programa. Vrijeme oglašavanja je zakonski uređeno. RTV također, dijelom se finansira i od drugih dijelova preduzeća koji nisu u okviru javnog emitovanja, kao što su "Odašiljači i veze" i sl.[25]
RTV Slovenija je također i investitor na različitim projektima. Zbog potrebe velikog interesovanja prije svega sportskog novinarstva za skijaške skokove na Planici, jedan je od ulagača u Planinarski dom koji nosi ime RTV Planica.[26] Najznačajnije učešće ustanove je bilo namijenjeno izgradnji kulturnog i kongresnog centra "Cankarjev dom" u Ljubljani između 1978. i 1982. godine. Tadašnja RTV Ljubljana je pored Izvršnog vijeća Skupštine SR Slovenije, te preduzeća "Emona", "Iskra" i Ljubljanske banke bila glavni investitor[27] u izgradnji objekta zbog čega posjeduje vlasnički udio. Taj se procenat kompenzuje nekoliko puta godišnje kao mogućnost besplatne upotrebe dvorane za potrebe kulturnih manifestacija u organizaciji RTVS.
RTV Slovenija emituje tri nacionalne i četiri regionalne radio-stanice. Sve stanice emituju i preko Interneta. Nacionalni radio programi imaju sjedište u Ljubljani i emituju na slovenskom jeziku. Dostupni su na cijeloj teritoriji Slovenije.
Tri nacionalne radio-stanice koje emituju 24-časovni program su:
Regionalne radio-stanice imaju sjedište u regionalnim RTV-centrima i emituju program na slovenskom ili jednom od jezika nacionalnih manjina. Dostupne su u regiji u kojoj emituju:
Poseban radio-program je Radio Slovenia International, skraćeno RSi, koji je namijenjem strancima koji žive u Sloveniji. Osim na slovenskom, program emituje na njemačkom i engleskom jeziku. 85% programa predstavlja muzika, 15% otpada na informativne emisije (vijesti na stranim jezicima) koje pokrivaju aktuelna politička, društvena, kulturna i sportska dešavanja u Sloveniji. Program emitira od 1985. godine.
RTV Slovenija emituje dva nacionalna i dva regionalna tv-programa. TV-programi TV Slovenija 1, TV Slovenija2 i TV Koper dostupni su i preko interneta. Nacionalni tv-kanali dostupni su na čitavoj teritoriji Slovenije, a sjedište im je u Ljubljani. Program emituju na slovenskom jeziku, osim emisije na mađrskom jeziku koja se emituje za pripadnike mađarske nacionalne manjine u sklopu manjinskog programa. Za razliku od radio-stanica koje su samostalne programske jedinice ugl. nezavisne jedna od druge, TVS 1 i TVS 2 su povezane programske cjeline i dijele se na tematski organizirane radne jedinice, redakcije: kulturno-umjetničkog programa, informativnog programa, zabavnog te sportskog programa. Startegija za period 2011-2015 predviđa sljedeću programsku diferencijaciju:
Svaki regionalni centar ima svoju TV-stanicu. Program TV Kopra je dvojezičan (slovensko-italijanski), dok TV Maribor emituje samo na slovenskom. Mađarska manjina ima svoje emisije na Prvom programu nacionalne televizije.
Godine 1995. otpočela je sa radom domaća internet stranica www.rtvslo.si, a 2001. godine je kao tehnička podrška internet-prezentaciji osnovan multimedijalni centar (MMC). U okviru MMC-a nastaju sadržaji koji dopunjuju internetski i mobilni portal. Internet-prijeos audio i video sadržaja (odloženog emititovanja emisija na zahtjev ili emitovanja programa uživo). MMC upravlja audio i video arhivom RTV Slovenije, zadužen je za prevođenje stranih sadržaja na slovenski jezik (filmovi, serije i sl.), kao i za titlove koje služe osobama sa oštećenim sluhom. Ima tri info-kanala. Na stranicama MMC-a, je također i forum sa 27000 komentara godišnje. Po statistikama RTV Slovenije utvrđeno je da MMC stranice godišnje posjeti preko 450.000 internet korisnika, a ukupna posjeta svim sadržajima RTV Slovenije iznosi 43 miliona posjeta mjesečno. Preko MMC-a korisnicima su dostupne RTV-emisije u svako doba, također i arhiv programa sa preko milion snimaka radijskih i televizijskih emisija.
Do pojave interneta svi sadržaji bili su emitovani putem radiotalasa ili preko televizijskog signala koji je povezivao JRT sa ostalim članicama Evrovizije. RTV Ljubljana je redovno slala svoje sadržaje kada su u pitanju bile emisije vezane za teme na slovenskom jeziku. Danas je komunikacija drugačija i sasvim olakšana.
Neposredno po završetku Drugog svjetskog rata, počela je sa redovnim emitovanjem slovenskojezična radio-stanica Radio Trst A, u okviru kuće RAI i emitovanja programa za Furlaniju-Julijski krajinu (Friuli-Venezia-Giulia). Godine 1946. je u austrijskoj saveznoj zemlji Koruškoj, po načelu jednakosti nacionalnih manjina također počelo sa emitovanjem programskih sadržaja na slovenskom jeziku u okviru austrijske nacionalne RTV-kuće ÖRF. Od 1979. godine i u mađarskom gradu Györu (polovina na Porabskom narječju, polovina na književnom slovenskom).
Od aprila 1941. do decembra 2005. emisiju na slovenskom redovno je emitirao britanski javni servis BBC, a Radio Ljubljana mu je pomagala pri izboru novinara.[28] Poslije Drugog svjetskog rata emisiju na slovenskom imao je i Radio Slobodna Jugoslavija iz Sovjetskog Saveza (od 1943.), zatim Radio Moskva (od 1945.), Radio Deutsche Welle u Kölnu, sa kojim je Radio Ljubljana 1983. godine potpisala protokol o saradnji[28]. Stalne emisije na slovenskom imali su i Radio Vatikan, Švedski radio SR, Radio Glas Amerike, emisije različitih formata bile su emitirane također i u Australiji, Kanadi, SAD-u, kao i u zemaljama sa također brojnom slovenskom zajednicom kao što su Argentina i Urugvaj. Mnogima je Radio Ljubljana pomagala u smislu slanja sadržaja prije svega muzičkih. Pojavom interneta i ekonomskom krizom u svijetu, navedene stanice danas ugl. ne emituju slovenski program.
U skladu sa zakonom emiteri su obavezni da 30% dnevnog programa podrede muzičkom sadržaju.[29] Muzički sadržaji obuhvataju najveći dio programa, pri čemu je zakonska obaveza emitiranje 40% domaće slovenske muzičke produkcije i izvođača. Muzička redakcija RTV Slovenije emituje kako na radiju tako i na televiziji kvalitetre i moderne muzičke sadržaje, a u posjedu je i muzičkog arhiva - fonoteke, koja obuhvata ogroman broj sadržaja koji je kako u interesu ustanove tako i od općenacionalnog značaja. Fonoteka RTV Slovenije obuhvata preko 260.000 različitih muzičkih sadržaja prije svega zabavne muzike, na gramofonskim pločama i kasetama, pa je u vrijeme SFRJ bila u tom smislu najbogatija od svih RTV-centara. Radi potrebe emitovanja muzičkih sadržaja je još od osnivanja radija 1928. godine počeo sa nastajanjem Radijski orkestar koji se razvijao sve do 1948. godine kada je bio raspušten. Članovi orkestra su tada pristupili novoosnovanom orkestru Slovenske filharmonije. RTV Ljubljana je 1955. godine ponovo osnovala Simfonijski orkestar koji djeluje do danas. Osim toga, 1937. godine osnovan je Komorni zbor Radio Ljubljane, koji je jedan od najstarijih evropskih radijskih horova. Od 2005. godine djeluje povremeno. U okviru muzičkih sastava ustanove RTVS djeluje i Big Band, jedna od najstarijih muzičkih skupina te vrste u svijetu. Bez prekida djeluje od 1945. godine. Dječji i omladinski hor RTV Slovenije nastao je 1957. godine na ideju nekadašnjeg urednika kompozitora Janeza Bitenca. Izvedeno je više hiljada horskih kompozicija. Janez Bitenc je između ostalog bio i prvi urednik muzičke emisije radija "Četrtkov večer domačih pesmi in napevov" koja se neprekidno emituje do danas.[30] Tom emisijom nastao je i koncept tzv. narodno-zabavne muzike "Oberkrain" (vesele novokomponovane gorenjske polke), koja se začela u Sloveniji, a zatim postala popularna u svim zemljama Alpskog regiona. RTV Slovenija bila je i ostala rasadnik opće muzičke kulture u državi, promoter nastanka novih pjesama i muzičkih žanrova, kako narodnog tako i zabavnog karaktera. Među zaposlenima u ustanovi brojna su imena čuvena po Evergreen kompozicijama: Mojmir Sepe, Jure Robežnik, Jože Privšek, Tadej Hrušovar, Dečo Žgur, Marijan Vodopivec, Bojan Adamič, Vlado Kreslin, Frane Milčinski Ježek, itd., pjevači kao npr. Ditka Haberl, zatim tekstopisci, npr. Elza Budau, Dušan Velkaverh, itd.
U arhivima RTV Slovenije nalazi se preko 260.000 komada materijala zabavne i ozbiljne muzike, zatim 50.000 traka sa područja govora (Radijske igre, emisije, interpretacije Radio-drama, historijski i snimci glasova poznatih Slovenaca). 2008. godine ustanovljena je Mediateka koja se brine i vrši digitalizaciju analognih zvučnih snimaka.
U arhivu TV Slovenije čuvaju se sadržaji koji su nastajali od 12. maja 1957. godine do danas. Sadržaj obuhvata 30.000 filmova vlastite produkcije, neobjavljenu filmsku građu kao i građu strane proizvodnje (oko 2 miliona metara filmske trake), fotografsku zbirku približno 400.000 fotografija, arhiv materijala dnevnog informativnog sadržaja (1.650.300 m filmske trake), emisija na kasetama i magnetofonskim trakama (23.380 zapisa ili približno 23.000 sati programa), emisije na video-kasetama (oko 7.000 sati programa), arhiv emisije TV-Dnevnik, zatim registar emitovanih emisija od početka emitovanja do danas (više od 790.000 dokumenata) itd. Neki sadržaji su dostupni na internet-portalu Euscreen Arhivirano 6. 3. 2016. na Wayback Machine. Časopisna dokumentacija RTV Slovenije čuva više od 100.000 časopisa i revija, više od 2 miliona članaka iz svih područja, u vrijeme svoje 55-godišnjice izdala je okvirno 5.000 brošura i 20.000 knjiga. Zainteresovanost korisnika u vezi ovog arhiva je oko 3.000 internet-posjetilaca mjesečno.
RTVS također posjeduje i sopstvenu muzejsku zbirku tehnoloških naprava i eksponata sa područja emitovanja i snimanja audio-vizuelnih sadržaja. Od 1971. godine izlazi i časopis javne ustanove RTV Slovenija pod imenom "Kričač".[31]
U početku "Založba kaset in plošč" danas je pod istom skraćenicom "Založba kakovostne produkcije" (Izdavaštvo kvalitetne produkcije). RTV Slovenija nudi slovenskom kulturnom tržištu širok izbor novih ali i arhivskih audio-vizuelnih dijela, koja su nastala u vlastitoj produkciji RTV kuće. Založba je osnovana 1970. godine, a trenutno je u okviru internet-prodaje rtvslo.si/zkpprodaja dostupno oko 1000 prozvoda. Godišnje se proizvede od 60 do 70 novih izdanja, od čega 60% CD i 40% DVD izdanja.[32]
Organizaciona jedinica "Oddajniki in zveze" (Odašiljači i veze), obuhvata 170 odašiljačkih objekata (predajnika i repetitora) širom Slovenije. Oni su namijenjeni obezbjeđivanju redovnog emitovanja radio-televizijskih programa te opskrbu slušalaca i gledalaca kvalitetnim RTV-signalom. Najvažniji odašiljački centri nalaze se na najvišim tačkama, planinskim vrhovima po cijeloj zemlji. Osnovni sistem RTV-odašiljača u Sloveniji čini 7 glavnih predajnika:
U periodu borbe za nezavisnost Slovenije su letjelice tadašnje JNA između 26. juna i 2. jula 1991. godine uništile ili oštetile odašiljače na Nanosu, Kumu, Krvavcu, Boču, Pohorju i Domžalama. Uz pomoć EBU su u to vrijeme pokrenute prve satelitske emisije. Godine 1997. krenulo je redovno emitovanje programa RTV Slovenije preko satelita Hot Bird 3, a 2006. godine sa satelita Hot Bird 8.