Tahkinin-4 je protein koji je kod ljudi kodiran genom TAC4.[5][6][7]
Ovaj gen je član porodice tahikininskih gena koji kodiraju neurotransmitere. Proteini tahikinina se cijepaju u male, lučene peptide koji aktiviraju članove porodice receptorskih proteina. Proizvodi ovog gena preferencijalno aktiviraju tahikininski receptor 1, a smatra se da reguliraju periferne endokrine i parakrine funkcije, uključujući krvni pritisak, imunski sistem i sekrsciju endokrinih žlijezda. Proizvodima ovog gena nedostaje dibazno mjesto cijepanja koje se nalazi u drugim tahikinininskim proteinima. Prema tome, prirodu proizvoda cijepanja koji se generiraju in vivo tek treba utvrditi. Za ovaj gen pronađeno je više varijanti transkripta koji kodiraju različite izoforme.[7]
Dužina polipeptidnog lanca je 113 aminokiselina, a molekulska težina 12.305.[8].
Analizom vezanje+a i funkcija, Kurtz et al. (2002) utvrdili su da su ljudski i mišji HK1 peptidi gotovo identični supstanci P u svom ukupnom profilu aktivnosti na tri neurokininska receptora, sa najjačim afinitetom za NK1 receptor i mnogo nižim afinitetom za NK2 i NK3 receptor.
Page et al. (2003) izvijestili su o četiri ljudska tahikinina, endokinin A, B, C i D (EKA-D), kodiranih jednim genom TAC4, koji generira čtii iRNK (alfa, beta, gama i delta). Ekspresija TAC4 gena otkrivena je prvenstveno u nadbubrežnoj žlijezdi i u posteljici, gdje su, kao u slučaju neurokinina B, otkrivene značajne količine imunoreaktivnosti slične EKB. EKA/B je pokazao identične hemodinamske učinke na supstancu P (SP) kod paova, uzrokujući kratkotrajne padove srednjeg arterijskog krvnog pritiska, povezane s tahikardijom, mezenternom vazokonstrikcijom i značajnom vazodilatacijom zadnjeg dijela. Dakle, EKA / B bi mogli biti endokrini/parakrini agonisti na perifernim receptorima SP, a možda postoje i neidentificirani receptori za EKC/D.
Kurtz et al. (2002) utvrdili suda gen TAC4 sadrži dva egzona, a da ih gen Tac4 miša ima tri.[9][10][11]
C: Cistein
D: Asparaginska kiselina
E: Glutaminska kiselina
F: Fenilalanin
G: Glicin
H: Histidin
I: Izoleucin
K: Lizin
L: Leucin
M: Metionin
N: Asparagin
P: Prolin
Q: Glutamin
R: Arginin
S: Serin
T: Treonin
V: Valin
W: Triptofan
Y: Tirozin
10 | 20 | 30 | 40 | 50 | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
MLPCLALLLL | MELSVCTVAG | DGGEEQTLST | EAETWVIVAL | EEGAGPSIQL | ||||
QLQEVKTGKA | SQFFGLMGKR | VGGRPLIQPR | RKKAYQLEHT | FQGLLGKRSL | ||||
FTEGREDEAQ | GSE |
Pretragom EST baze podataka koristeći mišji peptid Hk1 kao upit, nakon čega slijedi PCR amplifikacija pomoću biblioteke cDNK hipotalamusa i timusa, Kurtz et al. (2002) klonirali su TAC4, koji su nazvali PPTC. Za razliku od mišjeg Tac4 prepropeptida, kod kojeg predviđeni aktivni Hk1 peptid stoji uz bočnu bazu mjesta cijepanja, izvedeni ljudskii 68-aminokiselinski TAP4 pretpeptid ima dvs potencijalna monobazna mjesta cijepanja na N-terminalnom kraju HK1 peptida. Kao rezultat, TAC4 ima potencijal da generira 11-aminokiselinski HK1 peptid, što je ekvivalentno Hk1 kod miša, ili 8-aminokiselinsku varijantu HK1 peptida. Prepepeptidi TAC4 ljudi i miševa imaju ukupno 57% homologije, sa najvećom konzervacijom pretpostavljenog signalnog peptida i predviđenog HK1 peptida. RT-PCR analiza otkrila je snažnu ekspresiju TAC4 u srcu, skeletnim mišićima, koži i štitnjači i slabiju ekspresiju u bubrezima, jetri, plućima, želucu, testisu, posteljici, prostati i fetusnoj jetri. Nije otkrivena ekspresija u cijelom mozgu, ali TAC4 je otkriven u hipotalamusu. U tkivima miša pronađen je nešto drugačiji obrazac ekspresije, uključujući ekspresiju u cijelom mozgu.