Podjedinica 54 preradne endonuklaze tRNK je proteinska podjedinica koju kod ljudi kodira gen TSEN54.[5]
Dužina polipeptidnog lanca je 526 aminokiselina, a molekulska težina 58.819.[6].
Aminokiselinska sekvenca
C: Cistein
D: Asparaginska kiselina
E: Glutaminska kiselina
F: Fenilalanin
G: Glicin
H: Histidin
I: Izoleucin
K: Lizin
L: Leucin
M: Metionin
N: Asparagin
P: Prolin
Q: Glutamin
R: Arginin
S: Serin
T: Treonin
V: Valin
W: Triptofan
Y: Tirozin
10 | 20 | 30 | 40 | 50 | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
MEPEPEPAAV | EVPAGRVLSA | RELFAARSRS | QKLPQRSHGP | KDFLPDGSAA | ||||
QAERLRRCRE | ELWQLLAEQR | VERLGSLVAA | EWRPEEGFVE | LKSPAGKFWQ | ||||
TMGFSEQGRQ | RLHPEEALYL | LECGSIHLFH | QDLPLSIQEA | YQLLLTDHTV | ||||
TFLQYQVFSH | LKRLGYVVRR | FQPSSVLSPY | ERQLNLDASV | QHLEDGDGKR | ||||
KRSSSSPRSI | NKKAKALDNS | LQPKSLAASS | PPPCSQPSQC | PEEKPQESSP | ||||
MKGPGGPFQL | LGSLGPSPGP | AREGVGCSWE | SGRAENGVTG | AGKRRWNFEQ | ||||
ISFPNMASDS | RHTLLRAPAP | ELLPANVAGR | ETDAESWCQK | LNQRKEKLSR | ||||
REREHHAEAA | QFQEDVNADP | EVQRCSSWRE | YKELLQRRQV | QRSQRRAPHL | ||||
WGQPVTPLLS | PGQASSPAVV | LQHISVLQTT | HLPDGGARLL | EKSGGLEIIF | ||||
DVYQADAVAT | FRKNNPGKPY | ARMCISGFDE | PVPDLCSLKR | LSYQSGDVPL | ||||
IFALVDHGDI | SFYSFRDFTL | PQDVGH |
Ovaj gen kodira podjedinicu kompleksa tRNK koji prerađuje endonukleaze, za katalizu uklanjanja introna iz prekursorne tRNK. Kompleks je također uključen u prajmere za obradu pre-iRNK 3-.
Mutacije u ovom genu rezultiraju pontocerebelumskom hipoplazijom tipa 2. Sepahvand et al. saopćili su da zbog jako preklapajućih fenotipova sa dobro opisanim tipovima PCH, npr. PCH2, PCH4 i PCH5, treba koristiti pojam "TSENopatije", koji obuhvata sve opisane fenotipove PCH.[7] Također su izvijestili da je pokraj Galenove vene otkriven infratentorijski hronični subdurni hematom koji je razvijen u liniji prednjeg plana, supra– i infratentoriska atrofija, te hipoplazija ponsa, malog i zadnjeg mozga, odgođena cerebelumska mijelinizacija i gubitak volumena i sive i bijele mase, odsutnost presavijanja olivskog jezgra i gubitak poprečnih vlakana ponsa. Ekstraksijalni prostor likvora bio je evidentan i zbog atrofije mozga. O dva nova fenotipa također su izvijestili Sepahvand et al. kao strukturne bolesti srca, uključujući veliki otvoreni foramen ovale (> 23 mikro mjehurića), kanal ductus arteriosus i blagu regurgaciju trokvržičnog i mitralnog zaliska, te bilateralno umjereni senzorinervni gubitak sluha.[7]