Рязанов Эльдар Александрович

Рязанов хушаматлă урăх çынсем çинчен Википедире статьясем пур.
Эльдар Рязанов
Фото
Çуралнă чухнехи ят: Эльдар Александрович Рязанов
Çуралнă вăхăт: 1927, чӳк, 18
Çуралнă вырăн: Самар, РСФСР, СССР
Вилнĕ вăхăт: 2015, чӳк, 29
Вилнĕ вырăн: Мускав, РФ
Гражданлăх: ССРП→
РФ
Професси: XX, XXI ĕм. ССРП, РФ кинорежиссёрĕ, сценарисчĕ, актёрĕ, телеертӳçи, театр педагогĕ, сăвăçи
Карьера: 1950 — 2015
Тĕлĕ: социализм реализмĕ
Чыславсемпе парнесем:
«Тăван çĕршыв умĕнчи тава тивĕçлĕх» II степеньлĕ орденĕ
«Тăван çĕршыв умĕнчи тава тивĕçлĕх» II степеньлĕ орденĕ
 «Тăван Çĕршыв умĕңчи тава тивĕçлĕхĕн» III степеньлĕ орденĕ
Ĕçлĕх Хĕрлĕ Ялав орденĕ Ĕçлĕх Хĕрлĕ Ялав орденĕ Халăхсен туслăхĕ орден  — 1987
«Ĕçри маттурлăхшăн (Вăрçăри маттурлăхшăн). Владимир Ильич Ленин 100 çул тултарнине асăнмалăх
«Ĕçри маттурлăхшăн (Вăрçăри маттурлăхшăн). Владимир Ильич Ленин 100 çул тултарнине асăнмалăх
Чыслă легион орденĕн кавалерĕ — 1998 Шаблон:Ӳнерсен тата литература орденĕн кавалерĕ
Чыслăх орденĕн кавалерĕ (Грузи)
Чыслăх орденĕн кавалерĕ (Грузи)
ССРП халăх артисчĕ— 1984 РСФСР халăх артисчĕ— 1974 РСФСР тава тивĕçлĕ ӳнер ĕçченĕ — 1965 СССР патшалăх парни — 1977 Васильев тăвансен ячĕллĕ РСФСР патшалăх парни — 1979

Эльда́р Алекса́ндрович Ряза́нов (чӳк, 18, 1927, Самар, РСФСР — чӳк, 29, 2015, Мускав) — совет тата раççей кинорежиссёрĕ, сценарисчĕ, сăвăç, драматург, педагог, профессор.

СССР халăх артисчĕ (1984). СССР патшалăх парнин (1977), РСФСР Васильев тăвансен ячĕллĕ патшалăх парнин (1979) лауреачĕ.

Биографи

[тӳрлет | кодне тӳрлет]
 Статьян çак пайне халлĕхе çырман.
Википедине хутшăнакан ĕмĕчĕпе, çак вырăнтаятарлă пай.
Эсир çак пая çырса проекта пулăшма пултаратăр.

Фильмографи

[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Документалистика фильмĕсем

[тӳрлет | кодне тӳрлет]
  1. 1950 — «Они учатся в Москве» (совместно с З. Фоминой, автор всех компонентов фильма, кроме операторской работы)
  2. 1951 — «Дорога имени Октября» (режиссёр, совместно с Л. Дербышевой)
  3. 1951 — «На первенство мира по шахматам» (режиссёр)
  4. 1953 — «Твои книжки» (режиссёр, совместно с З. Фоминой)
  5. 1953 — «Недалеко от Краснодара» (режиссёр)
  6. 1954 — «Остров Сахалин» (режиссёр, совместно с В. Катаняном)
  7. 1956 — «В дальневосточных морях» (режиссёр, совместно с В. Катаняном)
  8. 1987 — «Четыре встречи с Владимиром Высоцким» (автор сценария и ведущий, реж. М. Добросельская)
  9. 1993 — «День в семье президента» (режиссёр, автор сценария и ведущий)
  10. 1994 — «Я — легкомысленный грузин» (ведущий, реж. А. Пищулин)
  11. 1996 — «Артист совсем не то же, что актёр…» (ведущий, реж. В. Фоменко)
  12. 1997 — «Единица порядочности — один Галлай» (режиссёр)

Илемлĕ фильмсем

[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Режиссёр

[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Сценарист

[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Актёр

[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Библиографи

[тӳрлет | кодне тӳрлет]
  • Рязанов Э. А. Грустное лицо комедии. — М.: Молодая гвардия, 1977. — ISBN P 70803-311-241-77
  • Рязанов Э. А. Неподведённые итоги. — М.: Искусство, 1983.
  • Рязанов Э. А. Внутренний монолог. Стихи. // Библиотека «Огонёк» : хушăм. — М.: Правда, 1988. — № 26.
  • Рязанов Э. А. Заэкранье. — М., Правда,1990. — 48 с., 150 000 экз. (Библиотека «Огонёк»)
  • Эльдар Рязанов. Предсказание. — М.: Вагриус, 1994.
  • Рязанов Э. А. Уходящая натура. Стихи. — М., ЯникО, 1995.
  • Рязанов Э. А. Ностальгия. — Нижний Новгород: Деком, 1997.
  • Рязанов Э. А. Четыре встречи с Владимиром Высоцким. — М.: Вагриус, 2004. — ISBN 5-475-00020-4
  • Рязанов Э. А. Неподведённые итоги. — Вагриус, 2005. — ISBN 5-9697-0117-3
  • Рязанов Э. А. Любовь — весенняя страна. — М.: Эксмо-Пресс, 2005. — ISBN 5-699-12269-9
  • Рязанов Э. А. Андерсен. Жизнь без любви. — М.: Эксмо-Пресс, 2006. — ISBN 5-699-18683-2
  • Рязанов Э. А. Служебный роман. — АСТ, 2007. — ISBN 978-5-17-043870-9
  • Рязанов Э. А. Чем живу и жив. — М.: Эксмо-Пресс, 2007. — ISBN 978-5-699-24337-2
  • Рязанов Э. А. Мчатся годы-непогоды. — М.: Эксмо-Пресс, 2007. — ISBN 978-5-699-24344-0
  • Рязанов Э. А. Старики-разбойники. — АСТ, Зебра Е, 2008. — ISBN 978-5-17-048780-6, ISBN 978-5-94663-535-6
  • Рязанов Э. А. Грустное лицо комедии, или Наконец подведённые итоги. — М.: ПРОЗАиК, 2010. — ISBN 978-5-91631-061-0
  • Рязанов Э. А. У природы нет плохой погоды: стихотворения. — М.: ЭКСМО, 2011. — 352 с. — ISBN 978-5-699-04681-2

Вуламалли

[тӳрлет | кодне тӳрлет]
  • Эльдар Рязанов: Сборник. — М.: Искусство, 1974.

Асăрхавсем

[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Каçăсем

[тӳрлет | кодне тӳрлет]
п • с • т
Эльдар Рязановăн фильмĕсем
1950-мĕшсем
1960-мĕшсем
1970-мĕшсем
1980-мĕшсем
1990-мĕшсем
2000-мĕшсем
Телепроектсем
п • с • т
«Чыс тата сумлăх» номинацири «Ника» премийĕ

Юлий Райзман (1988)  • Леонид Трауберг (1989)  • Евгений Габрилович (1990)  • Николай Крючков (1991)  • Малик Каюмов (1992)  • Иосиф Хейфиц (1993)  • Григорий Чухрай (1994)  • Тамара Макарова (1995)  • Валерий Фрид (1996)  • Георгий Жжёнов (1997)  • Марина Ладынина (1998)  • Михаил Глузский (1999)  • Михаил Швейцер (2000)  • Вячеслав Тихонов (2001)  • Алексей Баталов (2002)  • Борис Васильев (2003)  • Пётр Тодоровский (2004)  • Нонна Мордюкова (2005)  • Марлен Хуциев (2006)  • Эльдар Рязанов (2007)  • Георгий Данелия (2008)  • Алексей Герман-ст. (2009)  • Людмила Гурченко (2010)  • Сергей Юрский (2011)  • Олег Басилашвили (2012)  • Инна Чурикова / Глеб Панфилов (2013)  • Владимир Зельдин (2014)  • Лия Ахеджакова (2015)  • Алиса Фрейндлих (2016)  • Александр Сокуров (2017)  • Владимир Этуш (2018)  • Отар Иоселиани (2019)  • Рустам Ибрагимбеков (2021)1

1 2020 çулта лауреата тăратнă, анчах та премие тивĕçтерес церемоние короновирус пандемине пула ирттермен.