Airspeed AS.10 Oxford | ||
---|---|---|
Airspeed AS.10 Oxford | ||
Περιγραφή | ||
Αποστολή | Εκπαιδευτικό | |
Πλήρωμα | 3 | |
Κατασκευαστής | Airspeed Ltd | |
Διαστάσεις | ||
Μήκος | 10,52 m | |
Εκπέτασμα | 16,26 m | |
Ύψος | 3,38 m | |
Επιφάνεια πτέρυγας | 32,3 m² | |
Βάρος | ||
Άδειο | 2.440 kg | |
Μέγιστο | 3.450 kg | |
Πηγή ισχύος | ||
Κινητήρες | 2× Armstrong Siddeley Cheetah X | |
Ισχύς | 355 hp έκαστος | |
Επιδόσεις | ||
Μέγιστη ταχύτητα | 300 km/h 185 mph | |
Αυτονομία | 1.500 km 830 nm | |
Μέγιστο ύψος | 5.850 m | |
Οπλικό φορτίο | ||
Πυροβόλα | 1× πυροβόλο Vickers K των .303 in σε περιστροφικό ραχιαίο πυργίσκο | |
Βόμβες | Μέχρι 250 lb (110 kg) εξωτερικά |
Το Airspeed AS.10 Oxford ήταν δικινητήριο Βρετανικό εκπαιδευτικό αεροσκάφος το οποίο χρησιμοποιήθηκε για εκπαίδευση ναυσιπλοΐας, χειρισμού ασυρμάτου, βομβαρδισμού και χρήσης πυροβόλων κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου.
Το Oxford, κατασκευασμένο βάσει των προδιαγραφών T.23/36 (Specification T.23/36), βασιζόταν στο οκταθέσιο πολιτικό αεροσκάφος της Airspeed Airspeed AS.6 Envoy. Επτά από αυτά είχαν τροποποιηθεί για την πολεμική αεροπορία της Νότιας Αφρικής, με την ονομασία «Convertible Envoy», τα οποία μπορούσαν να εξοπλιστούν σε μικρό χρονικό διάστημα με ένα μονό πυροβόλο, τοποθετημένο σε χειροκίνητο ραχιαίο πυργίσκο Armstrong Whitworth, και σημεία ανάρτησης βομβών.
Ήταν μονοπλάνο, χαμηλής πτέρυγας, με ημι-αυτοφερόμενη άτρακτο και ξύλινο ουραίο τμήμα. Διέθετε συμβατικό τρίκυκλο σύστημα προσγείωσης με ουραίο σκέλος και τα σκέλη του κυρίως συστήματος προσγείωσης ανασύρονταν μέσα στα ατρακτίδια των κινητήρων. Έφερε τριμελές πλήρωμα ενώ η διάταξη των θέσεων μπορούσε να τροποποιηθεί ανάλογα με τον εκπαιδευτικό ρόλο που αναλάμβανε. Το πιλοτήριο διέθετε διπλά χειριστήρια ελέγχου και δύο θέσεις, για τον πιλότο και είτε ένα πλοηγό είτε ένα δεύτερο πιλότο. Όταν χρησιμοποιούνταν για εκπαίδευση βομβαρδισμού το δεύτερο σετ χειριστηρίων αφαιρούνταν και ο χώρος που απελευθερωνόταν χρησιμοποιούνταν από τον εκπαιδευόμενο βομβαρδιστή. Όταν χρησιμοποιούνταν ως εκπαιδευτικό ναυσιπλοΐας η δεύτερη θέση μετακινούνταν προς τα πίσω μέχρι να ευθυγραμμιστεί με τη θέση των χαρτών. Πίσω από το πιλοτήριο βρισκόταν ο σταθμός ασυρμάτου, στην δεξιά πλευρά της ατράκτου. Στην έκδοση Oxford I υπήρχε και ένας ραχιαίος πυργίσκος πυροβόλου, στο κέντρο περίπου της ατράκτου. Το αεροσκάφος μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την εκπαίδευση πλοηγών, βομβαρδιστών, χειριστών ασυρμάτου, χειριστών πυροβόλων και εικονοληπτών. Το Oxford μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί ως εναέριο ασθενοφόρο.[1]
Το Oxford χρησιμοποιήθηκε για την προετοιμασία των πληρωμάτων της Διοίκησης Βομβαρδιστικών της RAF και σε αυτόν το ρόλο μπορούσε να εκπαιδεύσει ταυτόχρονα πιλότους, πλοηγούς, ασυρματιστές, βομβαρδιστές και πυροβολητές, όλους στην διάρκεια μίας πτήσης. Η μεγάλη ζήτηση του αεροσκάφους είχε ως αποτέλεσμα την κατασκευή 8.751 αεροσκαφών τόσο από την Airspeed όσο και από τις de Havilland, Percival Aircraft Company και Standard Motors. Παράλληλα με τους εκπαιδευτικούς ρόλους, τα Oxford χρησιμοποιήθηκαν σε ρόλους επικοινωνιών, ανθυποβρυχιακού πολέμου και αεροδιακομιδής τραυματιών στο θέατρο της Μέσης Ανατολής.[1]
Το Oxford χρησιμοποιήθηκε επίσης από το Αυτοκρατορικό Αεροπορικό Εκπαιδευτικό Σχήμα (Empire Air Training Scheme - EATS) και το Σχέδιο Αεροπορικής Εκπαίδευσης της Βρετανικής Κοινοπολιτείας (British Commonwealth Air Training Plan - BCATP), μέσω των οποίων εκπαιδευτήκαν χιλιάδες πληρώματα στον Καναδά. Κάποια Oxford χρησιμοποιήθηκαν ως ελαφρά βομβαρδιστικά στο Ιράκ.[2]
Το 1941 η αεροπόρος Έιμι Τζόνσον (Amy Johnson) χάθηκε πετώντας ένα Airspeed Oxford και θεωρήθηκε ότι συνετρίβη στο Δέλτα του ποταμού Τάμεση (Thames estuary).
Μετά το τέλος του πολέμου 152 πλεονάζοντα Oxford μετατράπηκαν σε μικρά, εξαθέσια εμπορικά επιβατικά αεροσκάφη, με την ονομασία AS.65 Consul.
Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό των Oxford ήταν το γεγονός ότι ενώ ήταν εξοπλισμένα με έλικες σταθερού βήματος Fairey-Reed, έφεραν διακόπτη ρύθμισης του βήματος των ελίκων στο πιλοτήριο τον οποίο τα εκπαιδευόμενα πληρώματα μετακινούσαν σε θέση προσγείωσης, προκειμένου να εκπαιδευτούν για τα αεροσκάφη με έλικες μεταβλητού βήματος.
Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία παρέλαβε 13 Airspeed Oxford Mk I και Mk II στα πλαίσια μεταπολεμικής βοήθειας από τη Βρετανία, δύο εκ των οποίων ήταν φωτογραφικά και κάποια έφεραν φορείς ανάρτησης βομβών. Τα Ελληνικά Oxford χρησιμοποιήθηκαν σε ρόλους βομβαρδισμού και αναγνώρισης κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου, όντας ενταγμένα στην 355 Μοίρα Βομβαρδισμού.