Το Human Nature είναι τραγούδι του Μάικλ Τζάκσον. Γράφτηκε από τους Στηβ Πορκάρο και Τζων Μπέττις, με παραγωγό τον Κουίνσι Τζόουνς. Είναι το πέμπτο single από το έκτο solo άλμπουμ του Τζάκσον, Thriller (1982). Αρχικά, ο Πορκάρο ηχογράφησε το demo του τραγουδιού σε κασέτα, την οποία έδωσε στον Τζόουνς. Το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στο Thriller, αφήνοντας έξω από το άλμπουμ το κομμάτι Carousel.
Το Human Nature κυκλοφόρησε στις 3 Ιουλίου 1983, ως το πέμπτο single του άλμπουμ. Παρόλο που δεν κυκλοφόρησε στο Ηνωμένο Βασίλειο, το κομμάτι είχε επιτυχία στις ΗΠΑ. Έφθασε στη 2η θέση του Billboard's Hot Adult Contemporary Chart και στην 7η θέση του Hot 100, και έγινε το πέμπτο Top 10 hit από το Thriller. Στη Νέα Ζηλανδία, έφθασε στην 11η θέση. Η μπαλάντα έλαβε πολλές θετικές απόψεις από τους μουσικούς κριτικούς. Το Human Nature είχε επανεκτελεστεί από πολλούς καλλιτέχνες, όπως Στίβι Γουόντερ, Τζων Μάγιερ, Μιλς Ντάβις, SWV, Nas, Τζέισον Νέβινς, Κρις Μπράουν, Aaliyah, Αλίσια Κέις, Μπίλλι Κράβφορντ και Boyz II Men.
Το Human Nature γράφτηκε από τον Στηβ Πορκάρο, του συγκροτήματος Toto, και από τον Τζων Μπέττις, για το άλμπουμ του Μάικλ Τζάκσον, Thriller. Αρχικά, ο Πορκάρο ηχογράφησε ένα demo του κομματιού σε μια κασέτα.[1] Άλλο μέλος του συγκροτήματος Toto, ο Ντέιβιντ Πάιχ, έδωσε το demo, μαζί με δύο τραγούδια που έγραψε ο ίδιος, στον παραγωγό Κουίνσι Τζόουνς, ελπίζοντας ότι θα συμπεριληφθούν στο Thriller.[1] Στον Τζόουνς δεν άρεσαν τα τραγούδια του Πάιχ, αλλά απόλαυσε το demo του Human Nature.[1] Ο Τζόουνς εξήγησε, «Ξαφνικά, στο τέλος, υπήρχε ησυχία, υπήρχε: why, why, dah dah da-dum dah dah, why, why. Απλά ένας εικονικός στίχος και πολύ σκελετικό πράγμα - ανατριχιάζω όταν μιλώ για αυτό. Τότε είπα Σε αυτό θέλουμε να πάμε, επειδή έχει μια υπέροχη γεύση».[2] Ο Μπέττις, ο οποίος έγραψε τους στίχους για hits των The Carpenters και των The Pointer Sisters, μαζί με άλλους, ανέλαβε να προσθέσει στίχους στο κομμάτι. Ο Μπέττις τελείωσε με το κομμάτι σε 2 μέρες.[3] Ο παραγωγός πρότεινε να συμπεριληφθεί το κομμάτι στο άλμπουμ του Τζάκσον, και ο Πορκάρο και ο Μπέττις συμφώνησαν.[1] Το Human Nature ήταν το τελευταίο κομμάτι που διαλέχτηκε για το Thriller, αφήνοντας έξω το Carousel.
Ένα πρότυπο για το new jack swing και τις χιπ-χοπ soul μπαλάντες, το Human Nature είναι συγκριτικά πιο ήσυχο και οικείο από ότι τα άλλα κομμάτια του Thriller. If this town is just an apple, let me take a bite, τραγουδά ο Τζάκσον με επικαλυπτόμενο συνθεσάιζερ και τη διυλίζουσα γραμμή μπάσου. Αν και γράφτηκε από τους Τζων Μπέττις και Στηβ Πορκάρο, οι στίχοι κάνουν τον Τζάκσον να θέλει να ελευθερωθεί από τον πύργο της διασημότητας και να είναι με τους νέους σε μια πόλη που κλείνει το άγρυπνο μάτι της
Το Human Nature κυκλοφόρησε στις 3 Ιουλίου 1983, ως το πέμπτο single από το Thriller.[1] Παρόλο που δεν κυκλοφόρησε στο Ηνωμένο Βασίλειο, είχε μέτρια επιτυχία στις ΗΠΑ.[1] Φθάνοντας στη 2η θέση του Billboard's Hot Adult Contemporary Chart και στη 7η θέση του Hot 100, το τραγούδι έγινε το πέμπτο Top 10 hit από το Thriller.[5][6] Το Human Nature έφθασε στην 27η θέση του R&B Singles Chart.[5] Στην Ολλανδία, έφθασε στην 11η θέση.[7]
Ο Τζων Ρόκβελλ, της The New York Times, δηλωσε ότι το Human Nature ήταν μια «στοιχειωμένη, επωάζουσα μπαλάντα» με «ακαταμάχητο» ρεφρέν.[8] Το Allmusic σημείωσε ότι το «ήπιο και όμορφο» Human Nature συνυπάρχει άνετα με το «σκληρό, τρομαχτικό» Beat It.[9] Αργότερα θα προσθέσουν ότι το κομμάτι ήταν «μαλακά ροκ».[10] Εξετάζοντας το Thriller, το περιοδικό Slant εξέφρασε την αγάπη του για το κομμάτι, δηλώνοντας ότι ήταν «ίσως η καλύτερη μουσική σύνθεση στο άλμπουμ και σίγουρα μια από τις μοναδικές A/C μπαλάντας που αξίζει να θυμόμαστε».[11] Το περιοδικό πρόσθεσε ότι οι «κολακευτικές αρμονίες» του κομματιού είναι ισχυρές.[11] Το Stylus επίσης επαίνεσε το κομμάτι, περιγράφοντας το ως «την ομαλότερη μπαλάντα».[12] Πρόσθεσαν ότι το κομμάτι «κάνει λίγα για να ενσωματώσει το μήνυμα του κομματιού» και έχει ως αποτέλεσμα τα «γιαλιστερά φωνητικά» του Τζάκσον σε «θολά συνθεσάιζερ και ντραμς».[12]
Ο Μπιλ Λαμπ, του About.com, κοίταξε πίσω στο κομμάτι 25 χρόνια μετά την κυκλοφορία του. Ένιωσε ότι το κομμάτι «ορίζει ένα προσχέδιο για το τι θα γίνει γνωστή ως εφηβική R&B».[13] Η Κελέφα Σάννεχ, του Blender περιέγραψε τη «μαλακή μπαλάντα» ως «μεταξωτά επιτυχημένη».[14] Σε ένα άρθρο του IGN, το 2008, ο Τόντ Γίλχριστ εξήγησε ότι τα στοιχεία του Human Nature δούλεψαν καλύτερα σήμερα σε σύγκριση με άλλες εποχές. Πρόσθεσε ότι αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι η σύγχρονη R&B είναι «χάλια».[15] Ο Τομ Έβινγκ, δημοσιογράφος της Pitchfork Media, περιέγραψε το κομμάτι ως «τρυφερό», με το MTV να προσθέτει ότι ήταν «εναέρια μπαλάντα».[16][17] Το Rolling Stone ισχυρίστηκε ότι το «πιο όμοφρα εύθραυστο» Human Nature ήταν τόσο ανοιχτό και γενναίο που κάνει το She's Out of My Life να μοιάζει ψευδές.[18] Η Los Angeles Times κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ήταν η παράδοση του Τζάκσον που απογείωσε τη μπαλάντα.[19]
Alternate Version - 3:49 - Αυτή η εκδοχή είναι διαθέσιμη μόνο στο 3" mini CD για το Thriller (1987), και έχει λίγη διαφορά όσον αφορά τα όργανα
Edit - 3:46 – Αυτή η επεξεργασία (edit) από το Essential Collection είναι μια προσπάθεια να ξαναδημιουργήσει την αρχική 7" εκδοχή, ωστόσο, δεν ταιριάζει στην ενορχήστρωση
Το Human Nature επανεκτελέστηκε αρκετές φορές μετά την κυκλοφορία του:
Το τραγούδι είχε επανεκτελεθεί για πρώτη φορά από τον Τζωρτζ Χόβαρντ για το άλμπουμ Steppin' Out.[24]
Ο Μάιλς Ντάβις συμπεριλαμβάνει μια δική του εκδοχή για το άλμπουμ You're Under Arrest, το 1985.[25] Το Rolling Stone περιέγραψε την ενωσμάτωση του κομματιού στο άλμπουμ ως «δοξαστική πλήρωση».[26] Η Seattle Post-Intelligencer διαφώνησε, δηλώνοντας ότι το κομμάτι ήταν «ιδιαίτερα καλό».[27]
Το 1998, το Human Nature επανεκτελέστηκε από την Aaliyah για την ποπ/R&B εκδοχή του κομματιού, ονόματι Journey to the Past, για το σάουντρακ της ταινίας Anastasia.[29]
Το 2006, ο καλλιτέχνης της R&B και της ποπ, Ne-Yo, χρησιμοποιήσει στοιχεία του Human Nature για την εκδοχή remix του So Sick,[36] με τον ράπερ LL Cool J. Το remix κυκλοφόρησε αργότερα στο άλμπουμ του LL Cool J, Todd Smith.
↑Farley, Christopher John (20 Ιουνίου 1994). «Street stories». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2009.