Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Ημερ. γέννησης | 27 Ιουνίου 1962 | ||
Τόπος γέννησης | Λάρισα, Ελλάδα | ||
Θέση | Επιθετικός | ||
Ομάδες νέων | |||
1978-1982 | Αναγέννηση Καλοχωρίου | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1982-1989 | Α.Ε. Λάρισας | 271 | (92) |
1989-1990 | Λεβαδειακός | 32 | (18) |
1990-1992 | Άρης Θεσσαλονίκης | 38 | (8) |
1992-1993 | Ιωνικός Νίκαιας | 19 | (5) |
1993-1994 | Ολυμπιακός Βόλου | ||
1994-1995 | Α.Ο. Βελισσαρίου | ||
1995-1996 | Α.Ε. Τυρνάβου | ||
Σύνολο | 360 | (123) | |
Εθνική ομάδα | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1986-1988 | Ελλάδα | 3 | (0) |
Προπονητική καριέρα | |||
Περίοδος | Ομάδα | ||
1997–1998 | Α.Ε. Τυρνάβου | ||
2001-2003 | Απόλλων Λάρισας | ||
2006–2008 | Εθνικός Ολυμπιακός Βόλου | ||
2008–2011 | Τύρναβος 2005 | ||
2012–2013 | Α.Ε. Λάρισας | ||
2014 | Πιερικός | ||
2015–2016 | Απόλλων Λάρισας | ||
2016–2017 | Πιερικός | ||
2017 | Ολυμπιακός Βόλου | ||
2017–2018 | Α.Ε. Καρίτσας | ||
2018 | Πιερικός | ||
2018–2019 | Α.Ε.Σ. Διαγόρας Στεφανοβίκειου | ||
2019–2020 | Α.Ε. Καρίτσας | ||
2020-21 | Αναγέννηση Καρδίτσας | ||
2022 | Α.Ε. Λάρισας | ||
2022-2023 | Ανθούπολη Λάρισας | ||
2024 | Ανθούπολη Λάρισας | ||
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Μιχάλης Ζιώγας είναι Έλληνας παλαίμαχος διεθνής ποδοσφαιριστής,που αγωνιζόταν ως επιθετικός και προπονητής.
Γεννήθηκε το 1962. Βλάχος στην καταγωγή, ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στις αλάνες του Καλοχωρίου. Eκανε δελτίο στην Αναγέννηση Καλοχωρίου τo 1977.[1][2] O πατέρας του, Τάκης, ταλαντούχος πρωην ποδοσφαιριστης και φανατικός Ολυμπιακός, ήταν πρόεδρος ένα διάστημα στην Αναγέννηση Καλοχωρίου και συμμαθητής στο γυμνάσιο με τον πρόεδρο της ΑΕΛ Κώστα Σαμαρά. Ξεκίνησε να παίζει στην πρωτη ομάδα σε ηλικία 16 ετών στην Α' ΕΠΣ Λάρισας την χρονιά 1978-79 που υποβιβαστηκε η Αναγέννηση, και αμέσως τράβηξε το ενδιαφέρον. Συντομα βγηκε πρώτος σκόρερ στην Β' κατηγορία το 1979-80 σημειώνοντας ασυλληπτα ρεκόρ: 9 και 7 γκολ σε δύο αγώνες και κλείνοντας τη σεζον με 49 συνολικά, σε ηλικία μόλις 18 ετών, βοηθώντας την ομάδα του να κερδίσει την ανοδο. Τις επομενες δυο σεζόν (1980-1982) βγηκε πρώτος σκόρερ και στην A' ΕΠΣ Λάρισας.
Το 1982 μεταγράφηκε στην ΑΕΛ με γενικό αρχηγό τον Χρήστο Λεβέντη [3] ο οποίος πίεσε για την μετεγγραφή παρά το ενδιαφερον του Πανιωνίου και της ΑΕΚ. Mε την ΑΕΛ με προπονητή τον Γιάτσεκ Γκμοχ, διακρίθηκε και γνώρισε επιτυχίες.[4]
Στις 14 Σεπτεμβρίου 1983 η ουγγρική Χόνβεντ Βουδαπέστης του Λάγιος Ντέταρι και των υπολοίπων διεθνών παρατάχθηκε ενώπιον της ΑΕΛ (2-0) με τον Ζιώγα να κανει το ευρωπαϊκό του ντεμπούτο στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ.[5] Μεγάλη στιγμή της καριέρας του ήταν ο τελικός Κυπέλλου του 1985 όταν σημείωσε 2 γκολ απέναντι στον τότε πρωταθλητή ΠΑΟΚ και έδωσε στη Λάρισα τον πρώτο τίτλο της ιστορίας της.
To 1987 είχε συμφωνήσει με την ΑΕΚ, αλλά η μεταγραφή χάλασε λόγω της απεργίας του ΠΣΑΠ και οι πρόεδροι είχαν συμφωνήσει να μην “κλέψει” κανείς παίκτη από άλλον. To καλοκαίρι 1988 o Γιώργος Κοσκωτάς όταν είχε αναλάβει τον Ολυμπιακό, ήρθε στη Λάρισα και συζήτησε με τον Καντώνια για να πάρει τον Ζιώγα, δεύτερο σκόρερ του πρωταθλήματος πίσω από τον Χένρικ Νίλσεν, μαζί με Καραπιάλη-Κολομητρούση με 1 δισεκατομμύριο δραχμές, αλλά η απάντηση ήταν αρνητική.[6]
Είχε καθοριστικό ρόλο στο πρωτάθλημα της ΑΕΛ το 1988,[7] όντας εκείνη τη χρονιά ο πρώτος της σκόρερ της ομάδας και δεύτερος του πρωταθλήματος με 16 τέρματα.[8]
Στη συνέχεια, παρά το ενδιαφερον του ΠΑΟΚ του Θωμά Βουλινου αγωνίστηκε στον Λεβαδειακό όπου είχε μια επιτυχημένη σεζόν (προπονητής ήταν ο Tέλης Μπατάκης) βγήκε και πάλι δεύτερος σκόρερ στο πρωτάθλημα, πίσω από τον Μαύρο. Επόμενη ομάδα του ήταν για 1,5 χρόνο ο Άρης με προπονητή τον Γιάτσεκ Γκμοχ και αμέσως μετά ο Ιωνικός που ήταν στη Β’ Εθνική με προπονητή τον Νίκο Αλέφαντο (στον δεύτερο γύρο, σε 22 ματς -17 γκολ).
Την επόμενη χρονιά βρέθηκε στον Ολυμπιακό Βόλου. Την επόμενη χρονιά έπαιξε στον Α.Ο. Βελισσαρίου και έκλεισε την ποδοσφαιρική του καριέρα στην Α.Ε. Τυρνάβου.
Ο Ζιώγας ήταν 3 φορές διεθνής με την Εθνική Ελλάδος πραγματοποιώντας το ντεμπούτο του στις 19 Φεβρουαρίου του 1986 αγωνιζόμενος πρώτη φορά στο β’ ημίχρονο του φιλικού αγώνα Ελλάδας-Κύπρου 0-0, παίρνοντας της θέση του Γιώργου Πεππέ του Εθνικού, που επίσης έκανε το ντεμπούτο του σε εκείνο τον αγώνα . Επίσης, το 1984 και το 1987 έπαιξε σε 2 ματς με την Ολυμπιακή Εθνική ομάδα.
Στην Α.Ε. Τυρνάβου ξεκίνησε και την προπονητική του καριέρα για να συνεχίσει ως βοηθός του Γιάτσεκ Γκμοχ το 1998-99 στην Καλαμάτα, στην ΑΕΛ (2000-01),[9] στον Απόλλωνα Λάρισας, Δήμητρα Γιάννουλης (03-04), Α.Ο. Τρίκαλα (04-05), και τον Εθνικό Ολυμπιακό Βόλου.[10] Ανέλαβε την ΑΕΛ άλλες 2 φορές μεσούσης της περιόδου (2012-13 & 2021-22)
Θεωρει τον Γιάτσεκ Γκμοχ τον κορυφαίο προπονητή που συνάντησε στην καριέρα του.
ποδοσφαιριστής
προπονητής