Οικογένεια Κονταρίνι

Τα σύμβολα της Οικογένειας Κονταρίνι

Η Οικογένεια Κονταρίνι ήταν μια από της ιδρυτικές οικογένειες της Βενετίας και από τις αρχαιότερες στην Ιταλική αριστοκρατία.[1] [2] Η οικογένεια ανέδειξε οκτώ δόγηδες που κυβέρνησαν τη Δημοκρατία της Βενετίας, 44 Πραίτορες στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου, αμέτρητους πρέσβεις, διπλωμάτες και άλλες μεγάλες προσωπικότητες.[2][3][4] Διατηρούσε πάντοτε τις περισσότερες θέσεις στο "Μεγάλο Συμβούλιο της Βενετίας" από την εποχή που ιδρύθηκε από τον Δόγη Πιέτρο Γκραντενίγκο (1297) μέχρι το τέλος της Δημοκρατίας της Βενετίας (1797).[5] Οι Κονταρίνι ήταν απ'ευθείας απόγονοι των Αυρηλίων Κότα ενός κλάδου της αρχαίας Ρωμαϊκής οικογένειας των Αυρηλίων με γενάρχη τον Γκάιους Αουρέλιους Κότα που ήταν σύμβουλος στην αρχαία Ρωμαϊκή Δημοκρατία.[2][3][4][6]

Η Οικογένεια Κονταρίνι ήταν μια από τις 12 ιδρυτικές οικογένειες της Δημοκρατίας ή "Αποστολικές Οικογένειες" και διακλαδώθηκε στη Βενετία με περισσότερους από 12 κλάδους που συνδέονται με μεγάλους βασιλικούς και αριστοκρατικούς κύκλους στην Ευρώπη. Στην αρσενική γραμμή η οικογένεια ξεκληρίστηκε στη Βενετία αλλά υπάρχει σήμερα στη Σικελία. Ο Μαρτίνος Α΄ της Σικελίας προσκάλεσε τον Αλβίζε Κονταρίνι στη Σικελία και οι απόγονοι του εγκαταστάθηκαν στο νησί από το 1394. Ο Αλβίζε παντρεύτηκε την Καισάρεια ντι Μόντικα κόρη του βαρόνου Πιέτρο ντι Μόντικα και πήρε σαν προίκα το Σαν Γιάκομο Μπελμίνεο και το Σολαρίνο, εξελέγη δήμαρχος Συρακουσών (1406).[7][8] Οι απόγονοι του πήραν πλήθος από τίτλους, αξιώματα και υψηλές στρατιωτικές θέσεις στο Βασίλειο της Σικελίας και στο Βασίλειο της Ιταλίας μετά την Ιταλική ενοποίηση.[9] Στη Σικελία πήραν τον τίτλο του δούκα του Καστροφίλιππο.[7]

Καταγωγή της Οικογένειας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Κα ντ'Όρο που οικοδομήθηκε από την Οικογένεια Κονταρίνι τη διετία 1428 - 1430

Η πρώτη επίσημη καταγραφή της Οικογένειας Κονταρίνι στη Δημοκρατία της Βενετίας εμφανίζεται με τον Αντρέα Κονταρίνι σε διάταγμα του Όρσο Παρτεσιπάτσιο γιου του Τζοβάννι Α΄ Παρτεσιπάτσιο (853).[10] Με έγγραφα που βρίσκονται στα οικογενειακά αρχεία και στη Μαρκιανή Βιβλιοθήκη οι Κονταρίνι διεκδικούσαν την καταγωγή τους από την αρχαία Ρωμαϊκή οικογένεια των Αουρέλιους Κότα.[3][6] Ο γενάρχης τους ήταν ο Πάμπλιο Αουρέλιους Κότα γιος του Μάρκους Αουρέλιους Κότα που ήταν Ύπατος (74 π.χ.), θείος από μητέρα του Ιούλιου Καίσαρα και εγκαταστάθηκε με την οικογένεια του στην Πάντοβα. Ο εγγονός του Λούσιους Αουρέλιους Κότα εκλέχτηκε νομάρχης στη Ρενό σε μια περιοχή γύρω από την Μπολόνια. Οι γιοι του και οι εγγονοί του πρόσθεσαν στο επώνυμο τους το πρόθεμα "Ρενό". Το τελευταίο πρόσωπο που εμφανίζεται ως Κοτταρενό ήταν ο Μάρκους Αουρέλιους Κοτταρενό στην Πάντοβα (290), στη συνέχεια η οικογένεια καταγράφεται ως "Κονταρενό" ή "Κονταρίνι" στα Βενετσιάνικα.[2][3][4][6]

Μετακίνηση στη Βενετία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μάρκους Αουρέλιους Κονταρίνι νομάρχης της Κονκόρντια επί Κωνσταντίνου του Μέγα ήταν το πρώτο μέλος της οικογένειας που εγκαταστάθηκε στην περιοχή της Βενετίας.[2] Οι Γότθοι του Αλάριχου άρχισαν από το 402 να λεηλατούν την Ίστρια και την περιοχή της λιμνοθάλασσας, ακολούθησε η Άλωση της Ρώμης (410), ο Μάρκους Αουρέλιους Κονταρίνι συμμετείχε στην Τρίτη Προξενική Τριανδρία του Ριάλτο (425).[11][12] Οι Κονταρίνι ανήκαν στους πρώτους εξόριστους σε νησιά στη Λιμνοθάλασσα της Βενετίας μετά τη Σύγκλιση του Ρωμαϊκού Συμβουλίου στην Πάντοβα.[12] Όταν οι Ούννοι κατέστρεψαν την Πάντοβα και την Ακυληία τα νησιά της Λιμνοθάλασσας έγιναν το καταφύγιο των εξόριστων.[12][13] Οι εξόριστοι δημιούργησαν τη δική τους κυβέρνηση (466) με ετήσια εκλογή των Βηματαρχών, μετά το 539 διοικήθηκαν από το Εξαρχάτο της Ραβέννας σε τοπική διοίκηση με πρωτεύουσα την Ηράκλεια. Σύμφωνα με την παράδοση ο πρώτος Δόγης της Βενετίας εξελέγη από τους 12 Βηματάρχες που κυβερνούσαν την περιοχή της Βενετίας υπό την ηγεσία του πατριάρχη του Γκράντο, δημιούργησαν τη Δημοκρατία της Βενετίας με έδρα την Ηράκλεια.[14] Ο Μάρκους Αουρέλιους Κονταρίνι ήταν ένας από τους 12 Βηματάρχες.[3]

Η δημιουργία της Δημοκρατίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Παλάτσο Κονταρίνι ντελ Μπόβολο που οικοδομήθηκε από την Οικογένεια Κονταρίνι τον 15ο αιώνα.

Οι ιστορικές μελέτες τον 20ο αιώνα αμφιβάλουν αν οι πρώτοι δόγηδες της Βενετίας ήταν ο Πάολο Λούτσιο Αναφέστο και ο διάδοχος του Μαρτσέλλο Τεγκαλλιάνο.[15] Τα συμπεράσματα τους είναι ότι οι κάτοικοι της Λιμνοθάλασσας εξέλεξαν τον πρώτο τους δόγη Όρσο από την Ηράκλεια μετά τη δολοφονία του Βυζαντινού αντιβασιλιά και Έξαρχου της Ραβένας Παύλου.[13] Η Οικογένεια Κονταρίνι σε οποιαδήποτε περίπτωση συμμετείχε ενεργά στη δημιουργία της Δημοκρατίας της Βενετίας και στην εκλογή του νέου δόγη, ήταν μια από τις 12 "Αποστολικές Οικογένειες" και οι παλιότεροι Πατρίκιοι στο "Μεγάλο Συμβούλιο" (1297).[16] Οι πρώτοι κάτοικοι της Λιμνοθάλασσας εγκαταστάθηκαν τον 5ο αιώνα από τη Ρώμη, κυβερνήθηκαν στην αρχή από την Προξενική Τριανδρία που εκλεγόταν στην Πάντοβα και στη συνέχεια από τους "Βηματοδότες" που ανήκαν στα επιφανέστερα μέλη των Ρωμαϊκών κοινοτήτων. Οι παλιότερες Βενετσιάνικες οικογένειες πατρικίων είχαν συνήθως Ρωμαϊκή καταγωγή όπως οι Κουερίνι από το γένος των Σουλπικίων και οι Μαρτσέλλο από το γένος των Κλαυδίων, οι οικογένειες διατήρησαν τις παραδόσεις τους.[3][4][17] Ο παλιότερος κλάδος των Αουρέλιους Κοτά εμφανίζεται με την εκλογή του Γκάιους Αουρέλιους Κότα σαν Συμβούλου όταν ξέσπασε ο Α΄ Καρχηδονιακός Πόλεμος (252 π.χ. και 248 π.χ.). Ο Πάμπλιους Αουρέλιους Κότα μετακινήθηκε στην Πάντοβα ενώ τέσσερις από τους προγόνους του όπως και ο πατέρας του καταγράφονται ως Ύπατοι στη Ρωμαϊκή Δημοκρατία.

Συνεισφορά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντομένικο Α΄ Κονταρίνι εξελέγη πρώτος Δόγης της Βενετίας από την Οικογένεια Κονταρίνι (1043), μέχρι την κατάρρευση της Δημοκρατίας της Βενετίας (1797) οι Κονταρίνι εξέλεξαν οκτώ δόγηδες τον μεγαλύτερο αριθμό από οποιαδήποτε άλλη οικογένεια. Οι Κονταρίνι εξέλεξαν επίσης 44 Πραίτωρες του Αγίου Μάρκου τη δεύτερη σημαντικότερη θέση στη Δημοκρατία μετά από αυτή του δόγη και αμέτρητους πρέσβεις, διπλωμάτες και Καγκελάριους. Η Δημοκρατία της Βενετίας διατηρήθηκε ανεξάρτητο κράτος για περισσότερο από 1100 χρόνια μέχρι την κατάλυση της Δημοκρατίας από τον Ναπολέων Α΄. Η Βενετία στα ίδια πρότυπα με την Καρχηδόνα, την Αθήνα και τη Ρώμη δημιούργησε με κέντρο την πόλη μια μεγάλη αυτοκρατορία, η Καρχηδόνα στηρίχτηκε στον στόλο, η Αθήνα στον στρατό αλλά η Βενετία και η Ρώμη σε στρατό και στόλο. Οι δόγηδες από την οικογένεια Κονταρίνι είχαν τη μεγαλύτερη συνεισφορά στη διπλωματία, το εμπόριο, την τέχνη, τη θρησκεία και τις τράπεζες.

Το ανάκτορό τους Κα ντ'Όρο ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα στη Βενετία οικοδομήθηκε από την οικογένεια Κονταρίνι τη διετία 1428 - 1430, την ίδια εποχή οικοδομήθηκε από την οικογένεια και το Παλάτσο Κονταρίνι ντελ Μπόβολο. Ο αρχιτέκτονας Αντρέα Παλλάντιο που υπηρέτησε πιστά τους Κονταρίνι και τους συγγενείς τους δημιούργησε μια μεγάλη σειρά από επιβλητικές κατασκευές στην πόλη ιδιαίτερα θρησκευτικές. Τα σπουδαιότερα έργα του ήταν η Βίλλα Κάπρα γνωστή ως "Ροτόντα", η Βασιλική του Σαν Τζιόρτζιο Μαγγιόρε, η Βασιλική και η Βίλα Φοσκάρι, όλα τα έργα του βρίσκονται στο επίκεντρο των σύγχρονων Αρχιτεκτονικών σπουδών.

Δόγηδες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άλλες προσωπικότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ https://digital.library.unt.edu/ark:/67531/metadc407798/m2/1/high_res_d/thesis.pdf
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Leone Tettoni. Teatro araldico ovvero raccolta generale delle armi ed insegne gentilizie delle piu illustri e nobili casate che esisterono un tempo e che tutora fioriscono in tutta l'italia, 1841. pagina 578 - 591
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Girolamo Alessandro Cappellari Vivaro. Il Campidoglio veneto.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Antonio Longo. Dell'origine e provenienza in Venezia de cittadini originarj
  5. ↑ Puga, Trefler, Diego, Daniel (7 March 2014). "International Trade and Institutional Change: Medieval Venice's Response to Globalization"
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Marco Barbaro. L'Origine e discendenza delle famiglie patrizie.
  7. ↑ 7,0 7,1 Mango di Casalgerardo, Antonino (1912). "NOBILIARIO DI SICILIA. Vol. 2 - Notizie e stemmi relativi alle famiglie nobili siciliane"
  8. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2018. 
  9. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2018. 
  10. ↑ http://www.treccani.it/enciclopedia/eta-ducale-la-societa-e-gli-ordinamenti-famiglie-e-affermazione-politica_(Storia-di-Venezia)/
  11. ↑ Zabarella, Giacomo (1664). Il Corelio.
  12. ↑ 12,0 12,1 Hazlitt, W. Carew (1915). The Venetian Republic. London: Adam and Charles Black.
  13. ↑ 13,0 13,1 Norwich, John Julius (1982). A History of Venice. New York: Alfred A. Knopf.
  14. ↑ John the Deacon. Chronicon Sagornini.
  15. ↑ Giorgio Ravegnani (2014). "Paoluccio Anafesto". Dizionario Biografico degli Italiani, Volume 81: Pansini–Pazienza (in Italian). Rome: Istituto dell'Enciclopedia Italiana.
  16. ↑ http://www.treccani.it/enciclopedia/la-formazione-dello-stato-patrizio-diritto-finanze-economia-la-formazione-della-nobilta-dopo-la-serrata_%28Storia-di-Venezia%29/
  17. ↑ Coronelli, Vincenzo (1706). Blasone Veneto, ο gentlizie insegne delle famiglie patrizie.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Chojnacki, Stanley, La formazione della nobiltà dopo la Serrata, in Arnaldi, Girolamo; Cracco, Giorgio; Tenenti, Alberto (a cura di), Storia di Venezia dalle origini alla caduta della Serenissima, 3. La formazione dello stato patrizio, Roma, Istituto della Enciclopedia Italiana, 1997
  • Coronelli, Vincenzo (1706). Blasone Veneto, ο gentlizie insegne delle famiglie patrizie.
  • Hazlitt, W. Carew (1915). The Venetian Republic. London: Adam and Charles Black.
  • Leone Tettoni. Teatro araldico ovvero raccolta generale delle armi ed insegne gentilizie delle piu illustri e nobili casate che esisterono un tempo e che tutora fioriscono in tutta l'italia, 1841.
  • Marco Barbaro. L'Origine e discendenza delle famiglie patrizie.
  • Norwich, John Julius (1982). A History of Venice. New York: Alfred A. Knopf.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]