Ολέθρια σχέση

Ολέθρια σχέση
Fatal Attraction
ΣκηνοθεσίαΆντριαν Λυν
ΠαραγωγήStanley R. Jaffe και Σέρι Λάνσινγκ
ΣενάριοJames Dearden
ΠρωταγωνιστέςΜάικλ Ντάγκλας, Γκλεν Κλόουζ, Anne Archer, Έλεν Φόλεϊ, Φρεντ Γκουίν, Lois Smith, Stuart Pankin, Τζέιν Κρακόβσκι, Meg Mundy, Μάικ Νούσμπαουμ, J. J. Johnston, James Eckhouse, Άννα Τόμσον, Jonathan Brandis, Justine Johnston, Σαμ Κόπολα και Mary Joy
ΜουσικήΜωρίς Ζαρ
ΦωτογραφίαΧάουαρντ Άθερτον
ΜοντάζΠίτερ Ε. Μπέργκερ και Μάικλ Καν
Εταιρεία παραγωγήςParamount Pictures
ΔιανομήParamount Pictures και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 16 Σεπτεμβρίου 1987
Country flag 6 Φεβρουαρίου 1988
Διάρκεια119 λεπτά και 116 λεπτά[1]
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[1]
ΓλώσσαΑγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Ολέθρια Σχέση (Πρωτότυπος τίτλος: Fatal Attraction, που σημαίνει Μοιραία Έλξη), είναι αμερικανικό ψυχολογικό ερωτικό θρίλερ παραγωγής 1987 σε σκηνοθεσία Έιντριαν Λάιν και αποτελεί εκτενέστερη κινηματογραφική εκδοχή της βρετανικής ταινίας μικρού μήκους του Τζέιμς Ντίρντεν με τίτλο Diversion, που γυρίστηκε το 1980. Η ταινία πραγματεύεται την απιστία ενός παντρεμένου με μιαν άλλη γυναίκα, με την οποία περνάει ένα Σαββατοκύριακο και τις συνέπειες αυτής του της πράξης, εφόσον η γυναίκα αυτή γίνεται εμμονική σε βαθμό παρενόχλησης τόσο του ιδίου, όσο και της οικογένειάς του. Πρωταγωνιστές αυτού του ερωτικού τριγώνου είναι ο Μάικλ Ντάγκλας, η Γκλεν Κλόουζ και η Αν Άρτσερ.

Η ταινία αποτέλεσε εμπορική επιτυχία και έλαβε θερμές κριτικές, αλλά θεωρήθηκε παράλληλα σκανδαλώδης την περίοδο της προβολής της, το 1987 στις ΗΠΑ και το 1988 στις άλλες χώρες διεθνώς, για τις σκηνές και τα ζητήματα που απεικόνισε. Έχοντας προϋπολογισμό 14 εκατομμυρίων δολαρίων έκανε εισπράξεις της τάξης των 320 εκατομμυρίων δολαρίων, φέρνοντας τεράστια κέρδη στην εταιρία παραγωγής Paramount Pictures. Ήταν η εμπορικότερη ταινία του 1987 παγκοσμίως και η δεύτερη εμπορικότερη στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Έλαβε έξι υποψηφιότητες για Όσκαρ, μεταξύ των οποίων Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Α' Γυναικείου Ρόλου χωρίς να κερδίσει κάποιο.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νταν Γκάλαχερ (Μάικλ Ντάγκλας), ένας νεοϋορκέζος μεγαλοδικηγόρος ζει έναν ευτυχισμένο έγγαμο βίο με τη σύζυγό του Μπεθ (Αν Άρτσερ) και με τη μικρή τους κόρη Έλεν. Όταν η Μπεθ και η Έλεν αναγκάζονται να λείψουν από τη Νέα Υόρκη για το Σαββατοκύριακο, ο Νταν γνωρίζεται με την Άλεξ Φόρεστ (Γκλεν Κλόουζ), μια εκδότρια που συνεργάζεται με κάποια από τις εταιρίες που έχουν ως νομικό σύμβουλο τον Νταν. Οι δυο τους περνούν ένα παθιασμένο σαββατοκύριακο, ενώ ο Νταν έχει πρώτα ξεκαθαρίσει στην Άλεξ ότι η σχέση τους θα λήξει την Κυριακή που θα επιστρέψει η σύζυγος και κόρη του από την εξοχή. Όσο κυλάει όμως το σαββατοκύριακο ο Νταν αντιλαμβάνεται ότι η Άλεξ θέλει να συνεχίσουν να συναντιούνται και μετά τη λήξη του και τον εκβιάζει συναισθηματικά. Έχοντας πλέον επιστρέψει στην οικογένειά του, ο Νταν ξεκαθαρίζει στην Άλεξ ότι δε θέλει να την ξαναδεί και εκείνη αρχίζει να τον παρενοχλεί τηλεφωνώντας του στη δουλειά ή στο σπίτι. Κάποια στιγμή όταν μαθαίνει ότι το σπίτι του Νταν είναι προς πώληση, η Άλεξ παρουσιάζεται στη γυναίκα του, βάζοντας σε κίνδυνο το γάμο του. Η εμμονή της Άλεξ δεν έχει όρια και όσο ο Νταν την απορρίπτει τόσο εκείνη γίνεται πιο βίαιη θέτοντας εκτός από το γάμο του και τη ζωή του σε κίνδυνο.

Πληροφορίες παραγωγής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σενάριο της ταινίας είναι βασισμένο στην ταινία μικρού μήκους Diversion, της οποίας το σενάριο διασκευάστηκε από τον ίδιο το σκηνοθέτη του Diversion Τζέιμς Ντίρντεν. Ο Νίκολας Μέγερ έκανε κάποιες αλλαγές στο αρχικό σενάριο,[2] μεταξύ των οποίων και εναλλακτικό τέλος. Όλες οι αλλαγές του Μέγερ έγιναν δεκτές.

Οι παραγωγοί Σέρι Λάνσινγκ και Στάνλεϊ Τζάφι είχαν αμφιβολίες στο να δώσουν το ρόλο της Άλεξ στην Γκλεν Κλόουζ, εφόσον δεν θεωρούσαν ότι είχε τον αισθησιασμό που απαιτεί ο ρόλος.[3] Η Κλόουζ όμως επέμενε και μετά από μια σειρά συναντήσεων με τον Τζάφι στη Νέα Υόρκη, της ζητήθηκε να ταξιδέψει μέχρι το Λος Άντζελες για να διαβάσει το κείμενο με τον Μάικλ Ντάγκλας ενώπιον του σκηνοθέτη Έιντριαν Λάιν και της Σέρι Λάνσινγκ. Πριν την οντισιόν η Κλόουζ έλυσε τα μακριά της μαλλιά[4] και είχε μεταμορφωθεί, όπως παρατήρησε η Λάνσινγκ, σε μιαν άλλη γυναίκα, έχοντας μπει στο πετσί του ρόλου.[5] Η σκηνή που ερμήνευσαν ο Ντάγκλας και η Κλόουζ ήταν η σκηνή της γνωριμίας τους και η Κλόουζ ήταν σίγουρη ότι δεν τα είχε πάει καλά.[3] Ο σκηνοθέτης και η παραγωγός όμως είχαν εντυπωσιαστεί. Ο Λάιν είπε ότι πραγματοποιήθηκε μια τεράστια μεταμόρφωση και ότι η Κλούζ ήταν εξαιρετική δίνοντας μια γεύση από το μείγμα αισθησιασμού και οργής και ότι η Άλεξ είχε αποκτήσει σάρκα και οστά[6]. Η Γκλεν Κλόουζ προκειμένου να προετοιμαστεί για την ταινία συμβουλεύτηκε πολλούς ψυχολόγους προσπαθώντας να καταλάβει τον ψυχισμό και τα κίνητρα της Άλεξ. Αισθανόταν άβολα με τη σκηνή στην οποία η Άλεξ βράζει το κουνέλι της κόρης του Νταν, αλλά οι ψυχολόγοι της επιβεβαίωσαν ότι μια τέτοια πράξη θα μπορούσε να έχει γίνει από κάποιον που είχε υποστεί βιασμό από συγγενή στην παιδική ηλικία.[3]

Αρχικά η ταινία επρόκειτο να τελειώνει με την Άλεξ να αυτοκτονεί κόβοντας το λαιμό της με μαχαίρι και ενοχοποιώντας τον Άλεξ γι' αυτό. Ο Νταν επρόκειτο να συλληφθεί από την αστυνομία, αλλά τελικώς επρόκειτο να σωθεί από τη σύζυγό του, Μπεθ, η οποία θα παρουσίαζε αθωωτικά στοιχεία στην αστυνομία. Η τελευταία σκηνή θα έδειχνε την Άλεξ σε φλάσμπακ να κόβει το λαιμό της ακούγοντας τη Μαντάμ Μπάτερφλαϊ. Μετά τη δοκιμαστική πρεμιέρα σε ελάχιστο κοινό, όπου διαπιστώθηκε ότι οι θεατές δεν ικανοποιήθηκαν από το αρχικό φινάλε, αποφασίστηκε να αλλάξει το τέλος της ταινίας, δείχνοντας την Άλεξ να σκοτώνεται από την Αν με πιστόλι.[7] Η δολοφονία της Άλεξ αντιστρέφει τους ρόλους μεταξύ των δυο γυναικών, με την Άλεξ να γίνεται το θύμα και την Μπεθ να γίνεται η δράστης για να σωθεί η οικογένειά της. Ειδικότερα όμως στην ιαπωνική κινηματογραφική έκδοση, προβλήθηκε το αρχικό κινηματογραφημένο φινάλε.

Υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία έλαβε θετικές κριτικές και στην ιστοσελίδα Rotten Tomatoes συγκεντρώνει ποσοστό 76% βασισμένο σε 46 κριτικές.[8] Έχοντας προϋπολογισμό 14 εκατομμύρια δολάρια, η ταινία έκανε εισπράξεις 320,1 εκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως.[9] Στις Η.Π.Α. η ταινία έμεινε καρφωμένη στη θέση νούμερο 1 του Box-Office για 8 εβδομάδες. Ήταν η εμπορικότερη ταινία του 1987 παγκοσμίως,[10] και η δεύτερη πιο εμπορική για τις Η.Π.Α., μετά το Ένα Μωρό για Τρεις (Three Men and a Baby).[11]

Η επιτυχία της ταινίας οδήγησε τη χολυγουντιανή εποποιία στην παραγωγή και άλλων ταινιών με παρόμοια θεματολογία κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1980. Επίσης, το 1998 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τοποθέτησε τον Γκλεν Κλόουζ στο νούμερο 7 στη λίστα του με τους 100 κορυφαίους ήρωες και κακούς.[12]

Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία προτάθηκε για 6 βραβεία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Α' Γυναικείου Ρόλου χωρίς να κερδίσει κάποιο. Η Γκλεν Κλόουζ που ήταν υποψήφια για το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου, στην τέταρτή της υποψηφιότητα για Όσκαρ, έχασε το βραβείο από τη Σερ για το Κάτω από τη λάμψη του φεγγαριού (Moonstruck, 1987), ενώ το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας πήγε στην ταινία του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι Ο τελευταίος αυτοκράτορας (The Last Emperor, 1987).

Βραβεία Ακαδημίας Κινηματογράφου (Όσκαρ)

Υποψηφιότητα:

  • Καλύτερης Ταινίας – Στάνλεϊ Τζάφι & Σέρι Λάνσινγκ
  • Σκηνοθεσίας – Έιντριαν Λάιν
  • Α’ Γυναικείου Ρόλου – Γκλεν Κλόουζ
  • Β’ Γυναικείου Ρόλου – Αν Άρτσερ
  • Διασκευασμένου Σεναρίου – Τζέιμς Ντίρντεν
  • Μοντάζ - Μάικλ Καν & Πίτερ Ι. Μπέργκερ

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 fatal-attraction.
  2. ↑ Meyer, Nicholas (2009). The View from the Bridge: Memories of Star Trek and a Life in Hollywood. Penguin Books. ISBN 9781101133477. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Oxford Union (4 Μαΐου 2018). Glenn Close Full Address & Q&A Oxford Union. YouTube.com. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2018. 
  4. ↑ Jess Cagle (2011-10-07). «From the archives: Fatal Attraction’s Glenn Close, Michael Douglas reunite». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-08-18. https://web.archive.org/web/20180818150537/https://www.ew.com/article/2011/10/07/reunion-fatal-attraction/. Ανακτήθηκε στις 2018-08-18. 
  5. ↑ Fatal Attraction (1987) The Making Of Part 1 & 2. YouTube.com. 5 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2018. 
  6. ↑ James S. Kunen (1987-10-26). «The Dark Side of Love». People Magazine. https://people.com/archive/cover-story-the-dark-side-of-love-vol-28-no-17/. Ανακτήθηκε στις 2018-08-18. 
  7. ↑ https://www.nytimes.com/2011/12/26/business/joseph-farrell-dies-at-76-used-market-research-to-shape-films.html
  8. ↑ «Fatal Attraction (1987)». Rotten Tomatoes. 
  9. ↑ Πρότυπο:Cite The Numbers
  10. ↑ «Fatal Attraction». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2007. 
  11. ↑ Abramovitch, Seth (April 30, 2023). «Hollywood Flashback: In 1987, 'Fatal Attraction' Would Not Be Ignored». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 28, 2023. https://web.archive.org/web/20231028110628/https://www.hollywoodreporter.com/movies/movie-news/fatal-attraction-glenn-close-michael-douglas-box-office-1235401888/. Ανακτήθηκε στις December 17, 2023. 
  12. ↑ America’s 100 Greatest Heroes & Villains filmsite.org

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]