Πρίγκιπας Πέτρος της Ελλάδας και της Δανίας

Πρίγκιπας Πέτρος
Πρίγκιπας της Ελλάδας και της Δανίας
Γέννηση	3 Δεκεμβρίου 1908 Παρίσι, Γαλλία
Θάνατος	15 Οκτωβρίου 1980 (71 ετών) Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο
Τόπος ταφής	5 Σεπτεμβρίου 1981 Λιλ Μπέρνστροφ, Δανία
Σύζυγος	Ειρήνη Αλεξάνδροβνα Οβισινίκοβα
Οίκος	Βασιλικός Οίκος της Ελλάδας
Πατέρας	Πρίγκιπας Γεώργιος της Ελλάδας και της Δανίας
Μητέρα	Πριγκίπισσα Μαρία Βοναπάρτη
Θρησκεία	Ελληνορθόδοξος
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Θυρεός της Ελληνικής Βασιλικής Δυναστείας

Ο Πρίγκιπας Πέτρος της Ελλάδας και της Δανίας (3 Δεκεμβρίου 1908 - 15 Οκτωβρίου 1980) ήταν ο μοναδικός γιος του Πρίγκιπα Γεωργίου της Ελλάδας και της Δανίας και της Πριγκίπισσας Μαρίας Βοναπάρτη.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Παρίσι στις 3 Δεκεμβρίου 1908.

Φοίτησε σε γαλλικό Λύκειο των Παρισίων και διδάχθηκε τα Ελληνικά, κατ΄ οίκον, από την Λουκία Γεωργιάδη και τον αρχιμανδρίτη Λεγάκη. Στη συνέχεια σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Παρισίων (1927-1934), από το οποίο και έτυχε διδακτορικού διπλώματος με θέμα "Οι αγροτικοί συνεταιρισμοί της Δανίας και η εξωτερική αγορά". Κατά τα έτη 1934-1935 συνέχισε τις σπουδές του στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, τις οποίες διέκοψε, μετά την παλινόρθωση της Βασιλείας στην Ελλάδα.

Στρατιωτική θητεία

Επιστρέφοντας στην πατρίδα περιελήφθη στα στελέχη εφεδρείας του ελληνικού στρατού με το βαθμό του ανθυπολοχαγού. Το 1937 προήχθη σε έφεδρο υπολοχαγό Πεζικού. To 1940 επιστρατεύτηκε ως έφεδρος λοχαγός πεζικού και τοποθετήθηκε στο Γενικό Στρατηγείο, όπου οργάνωσε το Γραφείο Συνδέσμου με τις ξένες Στρατιωτικές Αποστολές. Λίγο πριν την κατάληψη της χώρας από τους Γερμανούς, διορίσθηκε υπασπιστής του Βασιλιά Γεωργίου Β΄, τον οποίο ακολούθησε στην Κρήτη και μετά στη Μέση Ανατολή, όπου συνέχισε να υπηρετεί στο Στρατό, προαχθείς στο βαθμό του ταγματάρχη στον Ιερό Λόχο. Έλαβε μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις στην Τριπολίτιδα και συνέβαλε στην προσωρινή ένταξη του Ιερού Λόχου στη Γαλλική Φάλαγγα του στρατηγού Λεκλέρ. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, μετά την απελευθέρωση, προήχθη σε έφεδρο αντισυνταγματάρχη και, τέλος, όταν αποστρατεύτηκε, αναχώρησε στη Γαλλία.

Το 1978 δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στην αθηναϊκή εφημερίδα "Ακρόπολις" οι αναμνήσεις του από τον πόλεμο και αργότερα εκδόθηκαν ως "Ημερολόγια Πολέμου 1940 - 1941".^[1].

Αθλητική πορεία

Ο Πρίγκηπας Πέτρος ασκήτο από μικρή ηλικία στην αντισφαίριση (τένις) στα γήπεδα του Ο.Α.Α.^[2]. Το 1940 ανέλαβε πρόεδρος του Ομίλου Αντισφαίρισης Αθηνών, αντικαθιστώντας τον αποθανόντα πρόεδρο και θείο του Χριστόφορο^[2]. Ανέλαβε επίσημα καθήκοντα στις 22 Μαΐου 1940, αλλά εκτελούσε χρέη προέδρου από τον Ιανουάριο, που χήρεψε η θέση. Ο Πρίγκηπας Πέτρος έμεινε πρόεδρος περίπου έναν χρόνο· το 1941 έφυγε με την υπόλοιπη βασιλική οικογένεια στην Αφρική και χρέη προέδρου εκτελούσε ο αντιπρόεδρος Ν. Δεκαβάλας^[2].

Επιστημονικό έργο

Το 1937 πραγματοποίησε την πρώτη του εξερευνητική επιστημονική περιοδεία στην Ινδία, το Θιβέτ και τη Κεϊλάνη και εξέδωσε τις εντυπώσεις του με τον τίτλο "Απ΄ Αθηνών εις Καλκούταν".^[3]

Όταν συμπλήρωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (1957-1959), ασχολήθηκε με τη μελέτη των πρωτόγονων μορφών κοινωνιών και ιδιαίτερα των ασιατικών. Εξειδικευμένος ήδη στα θιβετιανά θέματα, έλαβε μέρος στην 3η Δανική Αποστολή στη Κεντρική Ασία και τέθηκε επί κεφαλής της ομάδας, που πήγε στο Αφγανιστάν. Το 1957 ανακηρύχθηκε επίτιμος Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου εκφώνησε λόγο με θέμα "Η επίδρασις της Ελληνιστικής Περιόδου στην Κεντρική Ασία". Ακολούθως εγκαταστάθηκε, επί πολλά έτη, στην Ινδία και επισκέφθηκε τα Ιμαλάια (1974-1975). Στο Θιβέτ έκανε 5.000 ανθρωπομετρικές μετρήσεις και ασχολήθηκε με τη μελέτη του θεσμού του πολυανδρικού γάμου, τα πορίσματα της οποίας υπέβαλε, ως διδακτορική διατριβή, στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, από το οποίο και έλαβε και δεύτερο διδακτορικό δίπλωμα. Συνέγραψε τα έργα "The Eternal Question"(1932) και "The Science of Anthropology"(1969) και δημοσίευσε πολλά άρθρα σε διάφορα επιστημονικά περιοδικά. Το 1960 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης.

Οικογένεια

Στις 9 Σεπτεμβρίου 1939 στις Ινδίες, ετέλεσε πολιτικό γάμο στο Μανδράς, με τη Ρωσίδα πρόσφυγα Ειρήνη Αλεξάνδροβνα Οβισινίκοβα, κόρη του κοσμηματοπώλη της Ρωσικής Αυτοκρατορικής Αυλής, η οποία είχε διαφύγει, μέσω Κριμαίας, το 1918. Ο γάμος αυτός, ως πολιτικός, που δεν προβλεπόταν από το τότε ελληνικό Οικογενειακό Δίκαιο, δεν αναγνωρίσθηκε στην Ελλάδα και η Ρωσίδα σύζυγός του ουδέποτε εμφανίσθηκε επισήμως στην Ελλάδα. Το ζεύγος δεν απέκτησε παιδιά. Ο δε πατέρας του ύστερα από αυτόν τον γάμο, με τον οποίο διαφωνούσε, διέταξε τη διαγραφή του από τη σειρά διαδοχής του στον ελληνικό θρόνο. Το ότι αργότερα η Ειρήνη διατεινόταν θετικά προς τον κομμουνισμό και την Σοβιετική εξουσία^[4], θεωρήθηκε από κάποιους ως η ουσιαστική αιτία της εναντίωσης απέναντί της από την υπόλοιπη βασιλική οικογένεια^[5].

Απεβίωσε στο Λονδίνο, στις 15 Οκτωβρίου 1980. Η σύζυγός του Ειρήνη απεβίωσε στις 12 Μαρτίου 1990 στο Παρίσι. Αμφότεροι ετάφησαν στη Δανία.

Πρόγονοι

Σημειώσεις

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Πρίγκιπας Πέτρος της Ελλάδας και της Δανίας

1. Ημερολόγια Πολέμου 1940 -1941, Πρίγκιπος Πέτρου, Ίδρυμα Γουλανδρή Χορν, Αθήνα 1997, ISBN 960-7079-59-0
2. Ελευθέριου Σκιαδά, 100 χρόνια Όμιλος Αντισφαίρισης Αθηνών 1895-1995, Μικρός Ρωμηός Ε.Π.Ε., ISBN 960-85466-2-1
3. Επιμέλεια Ανδρέα Σκανδάμη (Αθήναι 1940)
4. "Πρίγκιπας Πέτρος: Ο κόκκινος (παρ’ ολίγον…) βασιλιάς!", Πασατέμπος
5. Τέπη Πιστοφίδου, "Μια κατάσκοπος στη ζωή του πρίγκιπα Πέτρου…", The Royal Chronicles