Σάσσο Μαρκόνι

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 12/02/2013.

Συντεταγμένες: 44°24′N 11°15′E / 44.400°N 11.250°E / 44.400; 11.250

Σάσσο Μαρκόνι
Comune
Εικόνα
Villa Marconi
Διοικητικές πληροφορίες
Χώρα    Ιταλία
Περιφέρεια   Εμίλια Ρομάνια
Επαρχία   Μπολόνια
Περιοχή
Πληθυσμός   14.571 (Σεπτέμβριος 2013)
Άλλες πληροφορίες
Ταχυδρομικός  
κώδικας  		 40037
Ζώνη ώρας   UTC+1
Τοποθεσία
Σάσσο Μαρκόνι is located in Ιταλία
Σάσσο Μαρκόνι
Σάσσο Μαρκόνι
Χάρτης
Θέση του δήμου στην επαρχία της Μπολόνια
Επίσημος ιστότοπος

Το Σάσσο Μαρκόνι (Ιταλ. Sasso Marconi, μετάφραση στα Ελληνικά Βράχος του Μαρκόνι) είναι ένας δήμος της βορειοανατολικής Ιταλίας που βρίσκεται στην περιφέρεια της Εμίλια Ρομάνια, στην επαρχία της Μπολόνια.

Γεωγραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έδαφος του Σάσσο Μαρκόνι είναι λοφώδης με τον κεντρικό οικισμό να βρίσκεται στα 128 μέτρα και στο σύνολο του να κυμαίνεται από 73 μέτρα ελάχιστο υψόμετρο μέχρι τα 667 μέτρα το μέγιστο (όρος Αντόνε). Ο δήμος διασχίζεται από τον ποταμό Ρένο και τον ποταμό Σέττα (Setta). Χαρακτηριστικός γεωλογικός σχηματισμός που βρίσκεται στο δήμο, πάνω από τον οικισμό Φοντάνα, είναι ο Βράχος ή Γκρεμός (Ιταλ. La Rupe). Πρόκειται για έναν απότομο γκρεμό του βουνού Σάσο (Sasso) (με υψόμετρο τα 242 μέτρα), που δίνει και το όνομα στον δήμο, ο οποίος σημάδεψε την ιστορία του δήμου με κάποια τραγικά γεγονότα. Η συνολική έκταση του δήμου είναι 96,54 τ.χλμ. και οι γεωγραφικές του συντεταγμένες είναι: 44°24'1"44 N γεωγραφικό πλάτος και 11°15'1"80 E γεωγραφικό μήκος.

Στον δήμο ανήκουν τα δημοτικά διαμερίσματα και οι οικισμοί Αμεντάνι, Ανκονιάνο, Βιτσάνο, Ιάνο, Κά Ματσέττι, Κάζε Νουόβε, Καζέλλα – Παγκανίνο, Κολλε Αμένο, Κοντιβίλλα, Λαγκούνε, Λορέτο, Μολίνο Τσέζαρε, Μόλιο, Μονγκαρντίνο, Μοντεκιάρο, Μπάντολο, Μπεττεντίτσο, Μποργκέττι, Μποργκονουόβο, Νουγκαρέτο, Παλάτσο Ρόσι, Πιέβε ντελ Πίνο, Πίλα, Ποντέκκιο Μαρκόνι, Πράτο ντελ Μίλιο, Ραζίλιο, Σαν Λέο, Σαν Λορέντσο, Σάσσο Μαρκόνι (έδρα του δήμου), Σκοπέτο, Τινιάνο, Τσίνκουε Τσέρρι και Φοντάνα.

Το Σάσσο Μαρκόνι συνορεύει με τους δήμους του Καζαλέκκιο ντι Ρένο, του Μαρτσαμπόττο, του Μόντε σαν Πιέτρο, του Μοντσούνο, της Μπολόνια, του Πιανόρο και της Τζόλα Πρεντόζα.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η περιοχή του Σάσσο Μαρκόνι έχει κατοικηθεί από την προϊστορία. Στις περιοχές του Μπόσκο ντι Μάλτα και Βίλλα Κουιέτε έχουν βρεθεί ευρήματα της Χαλκολιθικής περιόδου, ενώ στην θέση Ρόκκα ντι Μπαντόλο υπάρχουν τάφοι της εποχής του Ορείχαλκου. Σε διάφορες περιοχές του δήμου έχουν βρεθεί τάφοι του Βιλλανοβιάνου πολιτισμού και των Ετρούσκων. Στην θέση που βρίσκεται σήμερα ο κεντρικός οικισμός υποθέτεται ότι βρισκόταν η θρυλική πόλη των Ετρούσκων Καρένα (Ιταλ. Carena). Από την Ρωμαϊκή εποχή έχει φτάσει μέχρι τις μέρες μας το υδραγωγείο, που εν μέρει λειτουργεί ακόμα, που χρησίμευε για την μεταφορά του πόσιμου νερού των ποταμών Ρένο και Σέττα στην Μπολόνια. Με την πτώση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας την περιοχή την κατέκτησαν οι Βυζαντινοί που θα την κρατήσουν μέχρι το 727 μ.Χ. οπότε θα περάσει στους Λονγκομβάρδους. Κατά τον μεσαίωνα, στην φεουδαρχική περίοδο, η περιοχή θα χωριστεί σε διάφορα κομμάτια που το καθένα θα περάσει υπό ξεχωριστή διοίκηση. Οι σημαντικότεροι κύριοι της περιοχής θα είναι ο δήμος της Μπολόνια, η επισκοπή της Μπολόνια και οι κόμηδες του Πάνικο. Όλοι αυτοί θα βρίσκονται σε συνεχή διαμάχη μεταξύ τους μέχρι τον 14ο αιώνα οπότε και θα περάσει όλη η περιοχή υπό τον έλεγχο του δήμου της Μπολόνια. Το 1238 ο μοναχός Τζιοβάννι ντα Πάνικο (Ιταλ. Giovanni da Panico) θα σκάψει στον Βράχο (Sasso) ένα παρεκκλήσι αφιερωμένο στην Παναγία του βράχου. Στα τέλη του 15ου αιώνα ο Νικολό Σανούτι (Nicolò Sanuti), πρώτος κόμης της Πορρέττα, θα χτίσει μία εξοχική έπαυλη με ένα σιντριβάνι (Fontana) στον κήπο που θα δώσει το όνομα στον οικισμό που θα δημιουργηθεί γύρο από αυτήν. Το 1477 ο κόμης θα μεγαλώσει το παρεκκλήσι στον βράχο μετατρέποντας το σε ιερό. Την εποχή των Μπεντιβόλιο το Σάσσο Μαρκόνι δεν ζήσει την μεγαλύτερη άνθηση. Θα αναπτυχθεί ιδιαίτερα η γεωργία ενώ στην περιοχή οι επιφανής οικογένειες των ευγενών της Μπολόνια θα κατασκευάσουν έναν μεγάλο αριθμό εξοχικών επαύλεων, οι περισσότερες κατά τον 17ο αιώνα. Την περίοδο του Ναπολέοντα θα δημιουργηθεί ο δήμος με το όνομα Πραντούρο ε Σάσο (Praduro e Sasso) και θα πάρει τη σημερινή του μορφή το 1828. Στις 24 Ιουνίου του 1892 η ιστορία του δήμου θα σημαδευτεί από την κατάρρευση ενός μέρους του Βράχου (Sasso). Η κατάρρευση του Βράχου θα προκληθεί από τα λατομεία που λειτουργούσαν από τα μέσα του 18ου αιώνα, παρόλες τις συνεχής απαγορεύσεις, ενώ τα θύματα αποτελούνταν από τα μέλη των φτωχών οικογενειών που είχαν δημιουργήσει τα σπίτια τους μέσα στα εγκαταλελειμμένα λατομεία. Κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο το Σάσσο Μαρκόνι θα μεγάλες καταστροφές και πολλές ανθρώπινες απόλυες. Θα βρεθεί στο κέντρο των γεγονότων κυρίως προς το τέλος του πολέμου. Εδώ οι Γερμανοί θα αναπτύξουν μία από τις τελευταίες αντιστάσεις, ενάντια των συμμάχων, πριν την οριστική υποχώρηση προς τα βόρεια, γι’αυτό η περιοχή θα υποστεί εκτεταμένους βομβαρδισμούς. Στον οικισμό Κόλλε Αμένο οι γερμανοί είχαν δημιουργήσει στρατόπεδο φυλάκισης. Μετά το τέλος του πολέμου το Σάσο θα γνωρίσει μεγάλη βιομηχανική και οικιστική ανάπτυξη.

Μνημεία και Πολιτισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μνημεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρόλες τις καταστροφές του τελευταίου πολέμου το Σάσσο Μαρκόνι είναι πλούσιο σε μνημεία. Από τα σημαντικότερα και ενδιαφέροντα για τον επισκέπτη αναφέρουμε:

  • Βίλλα Γκριφφόνι (Ιταλ. Villa Griffoni), στο δημοτικό διαμέρισμα Ποντέκκιο Μαρκόνι, μπορεί να θεωρηθεί το σημαντικότερο μνημείο του Σάσσο Μαρκόνι και γνωστή σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για μία βίλα που κατασκευάστηκε από την οικογένεια Γκριφφόνι το 1600 και αγοράστηκε στα μέσα του 19ου αιώνα από την οικογένεια Μαρκόνι. Ήταν η πατρική εξοχική κατοικία του Γουλιέλμο Μαρκόνι. Σε αυτή την βίλα ο Μαρκόνι έκανε τα πρώτα του πειράματα και από ένα παράθυρο της σιταποθήκης έκανε την πρώτη του ασύρματη μετάδοση. Στη βάση του λοφίσκου, πάνω στον οποίο βρίσκεται η βίλα, το 1941 σκάφθηκε το Μαυσωλείο που αναπαύεται ο επιστήμονας και η γυναίκα του. Στην βίλα έχει έδρα το Ίδρυμα Γουλιέλμος Μαρκόνι και λειτουργεί μουσείο στην μνήμη του, ένα μέρος της βίλας χρησιμοποιείται ως εργαστήριο από τα πανεπιστήμια της Μπολόνια και Τεργέστης.
  • Βίλλα Κουιέτε (Ιταλ. Villa Quiete), στο Ποντέκκιο Μαρκόνι, είναι μία βίλα που χτίστηκε από τον ηγούμενο Μπελλόνι (Belloni) στις αρχές του 1700 σε μία ειδυλλιακή τοποθεσία μέσα σε ένα μνημειακό δάσος από καστανιές.
  • Παλάτσο Σανούτι (Ιταλ. Palazzo Sanuti), στον οικισμό Φοντάνα, γνωστό και ως Παλάτσο Φοντάνα και που έδωσε το όνομα στον οικισμό. Πρόκειται για μία εξοχική έπαυλη που έφτιαξε ο ευγενής και πρώτος κόμης της Πορρέττα Νικολό Σανούτι (Nicolò Sanuti) στα μέσα του '400. Στον κήπο της έπαυλης υπάρχει ένα σιντριβάνι, που στα Ιταλικά λέγεται Φοντάνα.
  • Βίλλα Ακιλλίνι (Ιταλ. Villa Achillini), στο Μποργκονουόβο. Είναι έπαυλη του 16ου αιώνα κατασκευασμένη από τον Μπολονιέζο ευγενή Τζιοβάννι Φιλλότεο Ακιλλίνι (Ιταλ. Giovanni Filloteo Achillini). Έχει μία χαρακτηριστική μορφή τριών πύργων ενωμένων με τον πιο ψηλό από αυτούς στο κέντρο.
  • Ο οικισμός του Κόλλε Αμένο (Ιταλ. Borgo di Colle Ameno). Ο οικισμός δημιουργήθηκε τον 18ο αιώνα, από τον γερουσιαστή της Μπολόνια, Φιλίππο Κάρλο Γκιζιλιέρι (Filippo Carlo Ghisilieri). Είναι το αποτέλεσμα του οράματος του δημιουργού του για μία ιδανική και αυτάρκη πόλη. Εκτός από την έπαυλη του ευγενή υπάρχουν οι κατοικίες των εργαζομένων, η εκκλησία, το νοσοκομείο, το θέατρο, η βιοτεχνία των κεραμικών, το τυπογραφείο, τα μαγαζιά, τα εργαστήρια και άλλα κτήρια που χρειάζονταν σε μία αυτάρκη κοινότητα. Πολλά από τα κτήρια χρησιμοποιούνται ακόμα για τον ίδιο σκοπό που δημιουργήθηκαν.
  • Εκκλησία του Αγίου Πέτρου (Ιταλ. Chiesa di San Pietro), στον κεντρικό οικισμό του δήμου δίπλα στο δημαρχείο στην κεντρική πλατεία. Η αρχική εκκλησία χτίστηκε μεταξύ του 1802 και 1831 με σκοπό να μεταφερθεί εκεί η ιερή εικόνα της Παναγίας του βράχου που μέχρι τότε βρισκότανε στο ομώνυμο ιερό που είχε σκαφτεί στον βράχο. Η σημερινή εκκλησία κατασκευάστηκε το 1951 γιατί η αρχική καταστράφηκε με τους βομβαρδισμούς του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, με εξαίρεση τα δύο καμπαναριά, μαζί με την ιερή εικόνα.

Πολιτισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πολιτιστική προσφορά στον δήμο περιλαμβάνει

  • Το μουσείο αφιερωμένο στον Γουλιέλμο Μαρκόνι
  • Η Φιέρα ντι Ποντέκκιο (Fiera di Pontecchio) που διεξάγεται στις 8 Σεπτεμβρίου κάθε χρόνο από το 1768 με εξαίρεση το 1944 που είναι η μόνη χρονιά που δεν πραγματοποιήθηκε.
  • Η γιορτή της Τρούφας (Tartufesta) που πραγματοποιείτε σε διάφορους οικισμούς του δήμου με διαφορετικές ημερομηνίες.
  • Η μεσαιωνική γιορτή (Festa Medievale) που πραγματοποιείτε στον οικισμό Φοντάνα προς τιμή του Νικολό Σανούτι και της γυναίκας του.
  • Η γιορτή της μπύρας (Festa della birra)
  • Η γιορτή του κάστανου (Sagra del marrone biondo)

Κοινωνία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι μόνιμοι κάτοικοι του δήμου την 1η Ιανουαρίου του 2011 ήταν 14719 άτομα.

Οι ξένοι μόνιμοι κάτοικοι στον δήμο την 1η Ιανουαρίου του 2011 ήταν 896 άτομα. Οι χώρες από τις οποίες προέρχονται οι περισσότεροι είναι η Ρουμανία με 165 άτομα, το Μαρόκο με 150 άτομα και η Αλβανία με 94 άτομα.

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Giorgio Bertocchi Guida del comune di Sasso Marconi, Εκδόσεις Atesa
  • Renato Giorgi Sasso Marconi cronache di allora e di dopo Εκδόσεις Goodlink

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]