Σεμπαστιάο Σαλγκάδο

Σεμπαστιάο Σαλγκάδο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση8  Φεβρουαρίου 1944[1][2][3]
Αϊμουρές[4]
ΨευδώνυμοSalgado, Sebastiao[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΒραζιλία
Γαλλία[6]
Θρησκείαχριστιανός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[7]
βραζιλιανά πορτογαλικά
Αγγλικά
Πορτογαλικά[8]
ΣπουδέςÉcole nationale de la statistique et de l'administration économique
Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο
Federal University of Espírito Santo[9]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφωτορεπόρτερ
ζωγράφος
φωτογράφος[10][11]
Περίοδος ακμής1967[12]
Περίοδος ακμής1973[13] - 2011[13]
Οικογένεια
ΣύζυγοςLélia Wanick Salgado (από 1967)
ΤέκναJuliano Ribeiro Salgado
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαπρέσβης καλής θελήσεως της UNICEF
ΒραβεύσειςΒραβείο Χάσελμπλαντ (1989)[14]
Βραβείο Πριγκίπισσα της Αστουρίας για τις τέχνες (1998)
Dr. Erich Salomon Prize (1988)
Cherry Kearton Medal and Award (2015)
Oskar Barnack Award (1984)
Oskar Barnack Award (1991)
Alfred Eisenstaedt Awards for Magazine Photography (1998)
Premios Internacionales de Periodismo Rey de España
Βραβείο Λουσί (2004)
Τάγμα της Καλλιτεχνικής Αξίας (1998)[15]
Ιππότης του Τάγματος Πολιτικής Αξίας του Μονακό (18  Νοεμβρίου 2018)[16]
Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων[15]
βραβείο ειρήνης των γερμανικών εκδοτικών οίκων (20  Οκτωβρίου 2019)[17][18]
Crystal Award (2021)[19]
Αυτοκρατορικό βραβείο (2021)[20][21]
Commander of the Order of Rio Branco
Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής
Ιστότοπος
www.amazonasimages.com
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Σεμπαστιάο Σαλγκάδο (Πορτογαλικά Sebastião Salgado, γενν. 8 Φεβρουαρίου 1944) είναι βραζιλιάνος φωτογράφος[22].

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην πόλη Αϊμουρές της Βραζιλίας και σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Βιτόρια. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές[22] σπουδές στο πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο, εγκατέλειψε[23] όμως το 1969 τη χώρα μετά την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας για να εγκατασταθεί στο Παρίσι, όπου και συμπλήρωσε[22] τις σπουδές του. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, όπου εργάστηκε στον Διεθνή Οργανισμό Καφέ, εργασία η οποία του έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψει στην Αφρική σε αποστολές της Παγκόσμιας Τράπεζας. Το 1973 εγκατέλειψε την καριέρα του οικονομολόγου για να αφιερωθεί στη φωτογραφία και επέστρεψε στο Παρίσι. Εργάστηκε αρχικά ως φωτογράφος για αθλητικά γεγονότα και το 1979 εντάχθηκε στο φωτογραφικό πρακτορείο Magnum, από το οποίο αποχώρησε το 1994 ιδρύοντας, μαζί με τη γυναίκα του, το φωτογραφικό πρακτορείο "Amazonas images". Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ανέλαβε να αναγγενήσει το δάσος δίπλα από το ράτζο της οικογένειας του στη Βραζιλία φυτεύοντας 2,5 εκατομμύρια δέντρα. Η επιτυχία του προγράμματος αυτού τον οδήγησε, το 1998, μαζί με τη σύζυγο του να ιδρύσουν το ινστιτούτου Terra με αποκλειστικό σκοπό την αναδάσωση και την προστασία του περιβάλλοντος μέσω της σωστής εκπαίδευσης.

Το 2001 έγινε πρέσβης καλής θελήσεως της UNESCO.

Ζεί στο Παρίσι. Είναι παντρεμένος με τη Λέλια Σαλγάδο και έχουν αποκτήσει δύο παιδιά μεταξύ των οποίων τον Τζουλιάνο Ριμπέιρο Σαλγκάδο, σκηνοθέτη.

Έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την περίοδο 1977 - 1984 ταξίδεψε στην Λατινική Αμερική και το Μεξικό. Καρπός[24] αυτού του ταξιδιού του ήταν η συλλογή φωτογραφιών με τίτλο "Other Americas". Στη συνέχεια πραγματοποίησε[22] ταξίδια κυρίως στην Αφρική, την Ασία αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο παρουσιάζοντας τις φωτογραφικές συλλογές "Σαχέλ", "Workers"[24] (1986 - 1992) και "Migrations and portraits", για το οποίο ταξίδεψε στη Ρουάντα, το Κογκό, την Αιθιοπία και τη Γιουγκοσλαβία φωτογραφίζοντας τους πληθυσμούς που αναγκάστηκαν να μετακινηθούν λόγω φτώχειας και πολέμου, και "Africa". Το τελευταίο του έργο είναι το "Genesis", στο οποίο παρουσιάζει φωτογραφίες ζώων, τοπίων αλλά και κοινοτήτων που έχουν παραμείνει αναλλοίωτες από τον σύγχρονο πολιτισμό.

Για το έργο του έχει τιμηθεί πολλές φορές ενώ εκθέσεις με το έργο του έχουν πραγματοποιηθεί σε όλο τον κόσμο. Τις χρονιές 1986 και 1988 κέρδισε[24] την διάκριση του "Φωτογράφου της χρονιάς" από το International Center of Photography της Νέας Υόρκης, το 1991 τιμήθηκε με το Grand Prix de la Ville de Paris[24] και το 1998 με το βραβείο του πρίγκιπας της Αστούριας. Έχει επίσης ανακηρυχθεί επίτιμο μέλος της Ακαδημίας των Τεχνών και των Επιστημών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 2014 γυρίστηκε[23] από τους Βιμ Βέντερς και Τζουλιάνο Ριμπέιρο Σαλγκάδο το ντοκυμαντέρ το αλάτι της γης που καταπιάνεται με το έργο και τη ζωή του Σαλγκάδο.


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119131811. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Ολλανδικά) RKDartists. 380792. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6cg184j. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ «Artists + Artworks» (Αγγλικά) Sebastiao_Salgado. Ανακτήθηκε στις 27  Ιουλίου 2021.
  5. ↑ mix-n-match.toolforge.org#/entry/115966075.
  6. ↑ www.courrierinternational.com/article/leur-france-revee-sebastiao-salgado-le-petit-pays-aux-si-grandes-idees.
  7. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12176757d. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. ↑ CONOR.SI. 146023523.
  9. ↑ blog.fotoregistro.com.br/sebastiao-salgado/.
  10. ↑ The Fine Art Archive. 69246. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  11. ↑ «Serra Pelada». Ανακτήθηκε στις 7  Σεπτεμβρίου 2021.
  12. ↑ Ανακτήθηκε στις 24  Μαΐου 2020.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 (Ολλανδικά) RKDartists. 380792. Ανακτήθηκε στις 10  Σεπτεμβρίου 2022.
  14. ↑ www.hasselbladfoundation.org/wp/hasselblad-priset-2/award-winners/. Ανακτήθηκε στις 19  Μαρτίου 2022.
  15. ↑ 15,0 15,1 www.arabnews.com/news/photographer-sebasti%C3%A3o-salgado-show-opens-jeddah. Ανακτήθηκε στις 13  Μαΐου 2019.
  16. ↑ «Journal de Monaco». (Γαλλικά) Journal de Monaco. Μονακό. 23  Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13  Μαΐου 2019.
  17. ↑ www.deutschlandfunk.de/friedenspreis-des-deutschen-buchhandels-meine-sprache-ist.691.de.html?dram%3Aarticle_id=461419. Ανακτήθηκε στις 21  Οκτωβρίου 2019.
  18. ↑ www.friedenspreis-des-deutschen-buchhandels.de/die-preistraeger/2010-2019/sebastian-salgado.
  19. ↑ www.weforum.org/agenda/2021/01/cultural-leaders-meet-the-winners-of-the-crystal-award. Ανακτήθηκε στις 16  Απριλίου 2020.
  20. ↑ www.institutdefrance.fr/actualites/annonce-des-laureats-du-praemium-imperiale-a-linstitut-de-france/.
  21. ↑ www.praemiumimperiale.org/en/laureate-en/laureates-en. Ανακτήθηκε στις 19  Μαρτίου 2022.
  22. ↑ 22,0 22,1 22,2 22,3 Βιογραφικό του Σαλγκάδο Αρχειοθετήθηκε 2015-04-05 στο Wayback Machine., από την επίσημη ιστοσελίδα του
  23. ↑ 23,0 23,1 Τα ταξίδα Σεμπαστιάο Σαλγκάδο, από την εφημερίδα Η Καθημερινή
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 24,3 Σεμπαστιάο Σαλγκάδο, από την εφημερίδα Το Βήμα