Φλαγγίνειος Σχολή

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|22|02|2025}}
Φλαγγίνειος Σχολή
Χάρτης
Είδοςσχολείο
Γεωγραφικές συντεταγμένες45°26′8″N 12°20′41″E
Διοικητική υπαγωγήΒενετία
ΧώραΙταλία
Έναρξη κατασκευής1664
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)
Το Ελληνομουσείο Φλαγγίνη (αριστερά) και ο Άγιος Γεώργιος των Ελλήνων (κέντρο).

Η Φλαγγίνειος Σχολή, ή Ελληνομουσείο Φλαγγίνη ή Φλαγγιανόν Φροντιστήριον ήταν ελληνικό εκπαιδευτικό ίδρυμα που λειτούργησε στη Βενετία από το 1662 έως το 1905.

Ιστορική αναδρομή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σχολή ιδρύθηκε κατόπιν επιθυμίας και από κληροδότημα του Θωμά Φλαγγίνη (1578-1648), εξέχουσας προσωπικότητας της ελληνικής κοινότητας της Βενετίας. Ο Φλαγγίνης προσπαθούσε από το 1624 να ιδρύσει ένα ανώτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα για Έλληνες μαθητές που κυρίως θα προορίζονταν για τα ανώτερα ορθόδοξα εκκλησιαστικά αξιώματα αλλά οι προσπάθειές του αποτύγχαναν εξαιτίας της άρνησης των Βενετών να δώσουν την άδεια για την ίδρυση της Σχολής. Λίγο πριν το θάνατό του ο Φλαγγίνης προέβλεψε στη διαθήκη του (1644) την ίδρυση ελληνικής σχολής και όρισε τα άτομα που θα αναλάμβαναν την ίδρυση και την επίβλεψη της λειτουργίας της. Η άδεια για την ίδρυση της Σχολής δόθηκε το 1662 και η λειτουργία της ξεκίνησε το 1665.

Σύμφωνα με τον αρχικό κανονισμό, εισήχθηκαν 12 μαθητές, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα, η χωρητικότητά του αυξήθηκε κατά δύο θέσεις, με κληροδότημα του Κυπρίου Βερνάρδου Σάκρη. Οι υποτροφίες προορίζονταν για Ελληνόπουλα από την Κέρκυρα ηλικίας 12-16 ετών για σπουδές εξαετούς διάρκειας. Προαπαιτούμενη ήταν η καλή γνώση της ελληνικής και της λατινικής γλώσσας και τα μαθήματα που διδάσκονταν ήταν γραμματική, «ανθρωπιστικά γράμματα», ρητορική, φιλοσοφία και λογική. Στη συνέχεια προστέθηκαν στο πρόγραμμα η θεολογία και αργότερα (περίπου το 1750) μαθηματικά και γεωγραφία. Μετά την αποφοίτησή τους οι μαθητές είχαν τη δυνατότητα να συνεχίσουν τις σπουδές τους στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβα. Η λειτουργία του έπαψε όταν εξαιτίας έριδας στην μικρή Ελληνική κοινότητα της Βενετίας υπέθαλψε κίνδυνος επέμβασης της ιταλικής κυβέρνησης.

Σημαντικοί διδάσκαλοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Επιγραφή με τα ονόματα των Ελλήνων ορθόδοξων αρχιεπισκόπων στον πύργο του Αγίου Γεωργίου

Στη Σχολή δίδαξαν σημαντικές πνευματικές προσωπικότητες, οι εξής:

  • 1665 Νικόλαος Καλλιάκης από την Κρήτη
  • 1676 Αντώνιος Προκακιάντης
  • 1677 Ματθαίος Τυπάλδος
  • 1685 Θωμάς Κατάνης
  • 1687 Νικόλαος Παπαδόπουλος ιεροκήρυκας (μην συγχέεται με τον Κομνηνό)
  • 1689 ο μεγάλος ρήτορας Ηλίας Μηνιάτης
  • 1691 Στέφανος Μόσχος ιερέας
  • 1694 Αλέξανδρος Κόκκινος
  • 1694 Ιωάννης Χαλκείας Μοσχοπολίτης
  • 1699 Φραγκίσκος Σκούφος
  • 1703 Ιωάννης Πατούσας Αθηναίος συγγραφέας της Εγκυκλοπαιδείας Φιλολογικής, ενός σημαντικού εκπαιδευτικού συγγράμματος[1]
  • 1711 - 1717 Απόστολος Μίχος, εφημέριος από την Παραμυθιά
  • 1712 συνεδίδαξε ο Χαλκείας
  • 1716-1720 Αντώνιος Κατήφορος Ζακύνθιος ιερέας και επτανήσιος προσωλομικός ποιητής
  • 1723 Γεώργιος Πατούσας εφημέριος
  • 1761 Αντώνιος Μοσχόπουλος Κεφαλλήνιος
  • 1766 -1794 Αγάπιος Λοβέρδος ιεροκήρυκας
  • 1795 Σπυρίδων Βλαντής
  • 1803 Σπυρίδων Βλαντής
  • 1824 - 1827 Θεοδώρητος Καρύδης
  • 1827 - 1834 Βαρθολομαίος Κουτλουμουσιανός ο Ίμβριος
  • 1834 - Ιωάννης Βελούδης από την Τήνο
  • 1837 - 1850 Άνθιμος Μαζαράκης

Η σχολή περιέπεσε σε μαρασμό από το 1850 και μετά, οι διδάσκαλοι δεν ήταν πλέον ικανοί και η συρροή μαθητών διακόπηκε, ώσπου η σχολή έπαψε να λειτουργεί. Στα γραφεία της κοινότητας στον περίβολο του ναού Αγίου Γεωργίου βρίσκεται η βιβλιοθήκη της σχολής.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Οι Έλληνες της Διασποράς 15ος-20ος Αιώνας (PDF). Βουλή των Ελλήνων. 2006. σελ. 47. ISBN 9605600870. 
  • Οι Έλληνες της Βενετίας, Κέντρο Βυζαντινών Σπουδών, Βενετία. Διαδικτυακή ξενάγηση.
  • Τρύφων Ευαγγελίδης (1936). Η παιδεία επί Τουρκοκρατίας, Τόμος Β'. Αθήνα: Α. Π. Χαλκιοπούλου. σελίδες 469–473. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2010.  (pdf)

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Σουλογιάννης, E., "Η Σχολή Φλαγγίνη στη Βενετία. Μια πρώτη συμβολή στην ιστορία της λειτουργίας της (1824-1907)", Δελτίον Ιστoρικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος 26 (1983), σελ. 203-326.
  • Καραθανάσης, E. A., Η Φλαγγίνειος Σχολή της Βενετίας, Θεσσαλονίκη 1975.
  • Τζιβάρα Παναγιώτα, «Η Φλαγγίνειος σχολή της Βενετίας και οι Κερκυραίοι υπότροφοι», Θησαυρίσματα / Thesaurismata, τομ 37 (2007),σελ. 359-388
  • Ευθύμιος Σουλογιάννης, «Η Σχολή Φαλιγγίνη στη Βενετία (1813-1905). Η συνέχεια του Φλαγγινιανού Φροντιστηρίου», στο:Τιμητικός Τόμος εις μνήμην Γεωργίου Ζώρα,,εκδ. Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός,Αθήναι, 1984, σελ715-726