Cămărașu [kəməraŝu] (hungare: Pusztakamarás [pustakamaraŝ]) estas komunumo en Rumanio oriente de Cluj-Napoca. Administre apartenas al ĝi Năoiu, Sâmboleni.
En 1910 ĝi havis 1 129 loĝantojn (rumanoj, hungaroj, ciganoj), en 1992 1 385 (rumanoj, 15 % da hungaroj).
En la censo de 2002 la 1 502 loĝantoj de la vilaĝo deklaris jenajn etnecojn[1] kaj preferatajn lingvojn[2]:
Etneco
|
Nombro
|
Elcentaĵoj
|
rumanoj
|
1.028
|
68,4 %
|
romaoj
|
289
|
19,2 %
|
hungaroj
|
185
|
12,3 %
|
Lingvo
|
Nombro
|
Elcentaĵoj
|
rumana
|
1.121
|
74,6 %
|
cigana
|
195
|
13,0 %
|
hungara
|
186
|
12,4 %
|
Ĝia unua mencio estas el 1322. De 1332 ĝi estas ekleziejo. Ĝis 1919 ĝi apartenis al Hungario (Kolozs). Ĝi estis la bieno de la familio Kemény.
- László Kasza (*14-a de oktobro 1914 – ): kuracisto, adjunkto.
- Domokos Kemény (Marosvásárhely, 1806 – 12-a de oktobro 1885): juristo, landkunvena deputito
- Zsigmond Kemény, barono (Alvinc, 12-a de junio 1814 – Pusztakamarás, 22-a de decembro 1875): verkisto, eseisto, politikisto, ano korespondanta de la Hungara Scienca Akademio (1843) tie estas entombigita.
- András Sütő (17-a de junio 1927 – Budapeŝto, 30-a de septembro 2006): hungara verkisto, eseisto, dramverkisto, laŭreato de Herder-premio kaj Kossuth-premio[3].
- Ferenc Székely (n. 5-a de junio 1951): etnografia esploristo.
- Ferenc Szász (11-a de marto 1880 – Kluĵo, 1-a de septembro 1948) agronomo
- István Szász (14-a de februaro 1865 – Novoj, 11-a de septembro 1934) agronomo