Zone à Défendre (ZAD) (euskaraz: «BBG - Babestu beharreko gunea»[1]) helburu politikoa duten okupazio guneak izendatzeko erabiltzen den neologismo militantea da.[2] Batez ere landa guneetan eginiko ekintzak izaten dira, lurraldearen antolakuntza planei aurre egiteko, kutsu anarkista nabarmenarekin.[3][4] Kontzeptua 2010 hamarkadan sortutakoa da, Notre-Dame-des-Landes udalerriko gatazkaren harira,[5] eta hortik beste okupazioetara hedatu da, batez ere nekazaritza edo ekologia arloan garrantzia duten guneetan[6] baina baita hirietan ere (Rouen,[7] Décines-Charpieu[8]...). Mugimenduaren leloetako bat da “ZAD-ak edonon”; nahiz eta datu ofizialik egon ez, 2016 hasieran Frantzian 10-15 ZAD inguru zeudela uste da.[9]
ZAD (“Defendatu Beharreko Gunea”) Frantziako gobernuaren lurralde plangintzaren ZAD kontzeptuarekin eginiko hitz jokoa da (“Zone d’Aménagement Différé”, antolakuntza geroratuko zonaldea).[10]
2003an, Nantesko alkate Jean-Marc Ayrault-ek proiektuari berrekin zion.[12]Tokiko politikariek, Europe Écologie Les Verts alderdiak, elkarte ekologistek, herritarrek eta nekazariek kontra egiteko bat egin zuten, eta proiektuaren bultzatzaileekin bildu ziren. 2009an, Camp Action Climat baten harira, 150 bat ekologista eta anarkistek okupazioa burutu zuten, ZAD “Zone À Défendre” berrizendatuz: lehenik etxe hutsetan sartu ziren, eta ostean lurrean zein zuhaitzetan etxolak eraikitzen hasi ziren; baratzeak, ogitegia, taberna, denda eta abar ere prestatu zituzten. Pixkanaka, Notre-Dame-des-Landes militante antidesarrollisten bilgune bihurtuz joan zen, batez ere Frantziakoak baina baita Europakoak ere.[13]
ZAD-eko kideen helburuak proiektu jakin baten aurkaritzatik harantzago doaz: globalizazioliberala salatzea eta borrokatzea, eskuarki. Hortik Frantzian zehar beste ZAD batzuk sorrarazteko grina, “ZAD-ak edonon” leloan laburbildua.[13] “Zadista” gehienak ekologistak eta antikapitalistak[3] dira, eta gune okupatuetan proiektu politikoak eta sozialak garatzeko erabiltzen dituzte.[14] Izan ere, Philippe Subra geopolitikoaren arabera, “zadistek desberdintasuna nabarmena dute militante klasikoen aldean (bizitza normala daramatzatenak –lana, haurrak, hipotekak...-, eta haien interesak defendatzeko borrokatzen direnak): gazteak dira, lan munduari atxekimendu gutxikoak, edo lana utzi dutenak militantziaren mesedetan”.[13] Halere, zadistek jasotzen ari diren atxikimendua zabala da, eta ez da profil honetako gizartera mugatzen.[15]
2012an gobernuak Notre-Dame-des-Landeseko ZAD-a hustutzeko operazio handi bat abiatu zuen; ez zuten lortu, eta gainera ekintza hau ZAD berriak sortzeko akuilua izan zen.[16] Haietako batzuk hustuarazi ziren, baina 200-300 biztanleko hainbat gune egonkor bihurtu dira, hala nola Ferme des Bouillons (Rouen), proiektu immobiliario handi baten aurka;[17] Sivens (Tarn), urtegi baten aurka;[18] edo Roybon (Isère), proiektu turistiko baten aurka.[19]
2018ko apirilean, gobernuak Notre-Dame-des-Landeseko ZAD-a hustutzeko beste saio bat egin du, gutxienez 2.500 polizia bidalita.[20] Operazioak apirilaren 9an hasi ziren eta, frantziar estatuak negoziazioak berrabiatuko dituela iragarri,[21] apirilaren 13an oraindik polizien eta zadisten arteko borrokak jarraitzen du.[22]