Antonov An-8 | |
---|---|
![]() | |
Instancia de | modelo de aeronave ![]() |
Subclase de | aeronave de transporte militar e fixed-wing aircraft (en) ![]() ![]() |
Obra derivada | Antonov An-10 ![]() |
Produción | |
País de orixe | Unión Soviética ![]() |
Fabricante | Antonov e Tashkent Mechanical Plant (en) ![]() ![]() |
Total producido | 151 ![]() |
Características | |
Impulsado por | AI-20D (en) ![]() ![]() |
Configuración da á | shoulder wing (en) ![]() ![]() |
Armamento
| |
Datas e localizacións | |
Entrada en servizo | 1959 ![]() |
Primeiro voo | 11 de febreiro de 1956 ![]() |
Retiro do servizo | 2013 ![]() |
Dimensións | |
Altitude operacional | 9.600 m ![]() |
Persoas e organizacións | |
Desenvolvedor | Antonov ![]() |
Operador/a
| |
[ Wikidata ] [ C:Commons ] |
O Antonov An-8 (nome asigando pola OTAN: "Camp") é un avión de dobre turbohélice e á alta de orixe soviética empregado para o transporte militar lixeiro.[1]
Ó final da segunda guerra mundial a URSS necesitaba un avión de transporte modeno máis efectivo que o Lisunov Li-2 e máis grande que o Il-12 en desenvolvemento. Despois de previr distintos proxectos Aeroflot e V-Vs acordaron un proxecto revolucionario na URSS, moi ambicioso para o cal Antonov foi designado na tarefa da súa construción.
O Antonov An-8 estivo en servizo militar ata os anos 70, moitos foron transferidos a Aeroflot para o seu uso en vós a África, particularmente a Liberia e Angola.