Anxo Quintana

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Quintana.
Modelo:BiografíaAnxo Quintana

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento25 de febreiro de 1959 Editar o valor en Wikidata (65 anos)
Allariz, España Editar o valor en Wikidata
Vicepresidente da Xunta de Galicia
2 de agosto de 2005 – 20 de abril de 2009 – Alfonso Rueda →
Deputado do Parlamento de Galicia
19 de xuño de 2005 – 25 de agosto de 2011
Voceiro nacional do BNG
23 de novembro de 2002 – 10 de maio de 2009
← Xosé Manuel Beiras – Guillerme Vázquez →
Senador de España
28 de marzo de 2000 – 5 de setembro de 2005
Alcalde de Allariz
1989 – 2000 – Francisco García Suárez → Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
EducaciónUniversidade de Santiago de Compostela
Universidade de Vigo Editar o valor en Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Allariz Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónpolítico Editar o valor en Wikidata
Partido políticoBloque Nacionalista Galego Editar o valor en Wikidata
Twitter: anxo_quintana Editar o valor en Wikidata

Anxo Manuel Quintana González, nado en Allariz o 25 de febreiro de 1959, é un político galego. Foi o Voceiro Nacional do BNG desde 2003 ata 2009 e vicepresidente da Xunta de Galicia desde 2005 ata 2009.

Traxectoria persoal

[editar | editar a fonte]
Anxo Quintana nun xantar da súa formación.

O seu avó paterno foi alcalde durante o reinado de Afonso XIII de España e o materno alcalde liberal de Allariz durante a II República Española e un tío-avó materno militante comunista, exiliado após a imposición do franquismo até 1976.[1][2]

Terceiro de cinco irmáns, de cativo trasladouse cos seus pais a Vigo, onde estes montaran unha drogaría tras da cal estaba a vivenda na que habitaría a familia, sen perder en ningún momento o contacto coa vila alaricana.[2]

Estudou no colexio dos Xesuítas de Vigo (Pontevedra) e posteriormente comezou os estudos de medicina na Universidade de Santiago de Compostela, deixándoos en segundo curso para adicarse á política mentres traballaba como comercial ou camareiro.[2] Finalmente acabou por ser Diplomado en Enfermaría pola Universidade de Vigo.[3]

Traballou no Hospital Cristal Piñor de Ourense e foi nomeado socio de honra da Sociedade de Medicina Xeral pola mellora da atención primaria no medio rural.

De rapaz, Quintana destacou como futbolista, sobre todo como dianteiro centro, ata o punto de que o Elche CF, daquela na Segunda División española, ofreceulle un contrato profesional, rexeitándoo para quedar na súa terra.[1]

É un afeccionado á cociña[4] e o que máis lle gusta é a lamprea e os viños galegos, "sobre todo dos que fan nas novas adegas na zona de Monterrei".[1]

Está divorciado da súa primeira muller Teresa.[1] Coa súa exparella Cristina Cid, concelleira e tenente de alcalde do BNG en Allariz, tivo dous xemelgos, Xabier e Lía nados no ano 2006.[4]

Traxectoria política

[editar | editar a fonte]

1977-1989: Orixes e concelleiro da oposición en Allariz

[editar | editar a fonte]

Desde 1977, colaborou na introdución do sindicalismo agrario nacionalista na provincia de Ourense, realizando a súa primeira intervención política con 18 anos, perante 200 labregos en Xunqueira de Ambía.[5] No 1982 participa na fundación do Bloque Nacionalista Galegoa (BNG) aínda que a prestación do servizo militar obrigatorio lle impide acudir ao Frontón de Riazor,[6] na Coruña, onde se había celebrar a I Asemblea Nacional fundacional.

Após as Eleccións municipais de 1983 converteuse en concelleiro en Allariz e logo das eleccións de 1987 o BNG quedou a só 19 votos de acadar a alcaldía, dobrando o número de concelleiros, feito que foi convertido practicamente nunha vitoria. Pola contra, Alianza Popular mudou tres veces de alcalde en dous anos, o que provocou unha deterioración na política municipal e o rexeitamento dos veciños de vez que se fortalecía a posición do BNG.[2]

1989–2000: Alcalde de Allariz

[editar | editar a fonte]
Mitin de Anxo Quintana en Santiago de Compostela (ano 2008).

Allariz pasara de ter 10 000 habitantes e ser unha das vilas máis vizosas da Provincia de Ourense a perder case a metade da poboación ante a inacción e inestabilidade dos sucesivos gobernos municipais e o que se consideraba unha conduta ditatorial do entón alcalde Leopoldo Pérez Camba e así, en 1989, coincidindo cunha tempada de seca que deixara o río Arnoia -moi contaminado- e as billas sen auga, as revoltas populares expulsaron o alcalde de Allariz e deron o temón do concello a Quintana tras tres meses de encerros e mobilizacións.[2]

Nas municipais de 1991, sae elixido alcalde, cargo que desempeñará ata o 2000, froito desta xestión convertería a vila alaricana nun dos feudos electorais do BNG.[7] Entre 1995 e 2000, ocupou tamén a vicepresidencia da Federación Galega de Municipios e Provincias (Fegamp). Durante o mandato de Quintana, Allariz recibiu o premio do Consello Europeo de Urbanismo pola “ordenación e recuperación do conxunto histórico e do seu río” (1994) e foi unha das vilas seleccionadas para representar a España no concurso Hábitat da ONU, que recoñece os concellos que destacan na defensa do desenvolvemento sustentable.[1] O 1 de setembro de 2000 renunciou á alacaldía, sendo elixido alcalde Francisco García Suárez no pleno extraordinario celebrado ese día.[8]

2000–2005: Senador e Portavoz Nacional do BNG

[editar | editar a fonte]

No ano 2000 presentouse como candidato a senador nas eleccións ás Cortes españolas sen chegar a acadar os votos precisos, con todo, pasaría a ocupar dito posto por designación autonómica en abril dese mesmo ano, converténdose así no primeiro e único representante do BNG.[9] Repetiría despois das Eleccións ás Cortes españolas de 2004, desempeñando o cargo ata setembro de 2005, cando volve a Galiza para asumir a vicepresidencia da Xunta, e relevaríao no cargo Francisco Jorquera.

A X Asemblea Nacional do BNG, celebrada no 2002, designou a Anxo Quintana Coordinador da Executiva Nacional, cargo de nova creación que o convertía no número 2 do partido, só por tras de Xosé Manuel Beiras.[9] O 23 de novembro de 2003, tras a XI Asemblea, gañaría as eleccións como candidato de consenso para ser Portavoz Nacional co 70% dos votos fronte o 22,3% de Camilo Nogueira, dándolle relevo así a Beiras.[10]

2005–2009: Vicepresidente da Xunta

[editar | editar a fonte]
QuinTV foi o seu videoblog entre 2008 e 2009.

Tras as eleccións ao Parlamento de Galiza do 19 de xuño de 2005 sae escollido parlamentario como cabeza de lista do BNG pola provincia da Coruña.[11] Grazas ao pacto entre BNG e PSdeG que constituíu o bipartito galego, asumiu a vicepresidencia da Xunta de Galicia, con competencias en Igualdade e Benestar, o 2 de agosto de 2005. Unha das súas accións de goberno de máis relevancia foi a creación das primeiras Galescolas[12] e durante a xestión destas tivo que afrontar a dimisión do entón Secretario Xeral de Relacións Institucionais, Antón Losada.[13]

En 2006 converteuse no primeiro alto cargo da Xunta de Galicia en pedir o permiso de paternidade.[14]

Asemade, compatibilizaría o seu cargo institucional co de líder do BNG, a fronte do cal protagonizaría en 2007 o XXV aniversario da formación no Frontón Municipal de Riazor, o mesmo lugar onde se celebrara a I Asemblea fundacional.[15][16][17]

En vésperas das Eleccións ao Parlamento de Galicia de 2009 saltou a polémica nos medios por unhas imaxes publicadas nas que se poñía en cuestión a súa relación co empresario Jacinto Rey González.[18]

2009–2016: Derrota electoral e pase a segunda liña

[editar | editar a fonte]

O 14 de marzo de 2009 presentou a súa dimisión[19] coma Voceiro Nacional do BNG logo dos resultados nas eleccións ó Parlamento de Galicia, aínda que seguiu en funcións até a seguinte Asemblea Nacional da organización. Relevaríao o 10 de maio dese mesmo ano Guillerme Vázquez. Exerceu o seu posto como deputado no Parlamento até o verán de 2011, cando decide abandonar o seu escano e o seu posto no Consello Nacional do BNG para se dedicar á empresa privada.[20][21] Paralelamente á súa dimisión como portavoz nacional xurdira dentro do Bloque unha importante corrente en torno á figura e á política desenvolvida até entón por Anxo Quintana, con posturas máis centristas cás afíns á UPG ou os beiristas de Encontro Irmandiño, que inicialmente se denominou "quintanismo" e que posteriormente se materializaría en Máis Galiza, xermolo de Compromiso por Galicia.[22] A finais de xaneiro de 2015 volveu acadar un certo protagonismo nos medios ao impulsar a plataforma cívica Somos Nós co fin de reunificar o galeguismo, fortemente dividido tras a ruptura de 2012 en Amio.[23]

Anxo Quintana nunha entrevista para Nós TV.

2016: Abandono do BNG

[editar | editar a fonte]

O 3 de marzo de 2016 anunciouse nos medios de comunicación a tramitación da súa baixa do BNG logo das diferenzas xurdidas coa organización do mesmo após a XV Asemblea Nacional celebrada no PALEXCO da Coruña,[24][25] poucos días despois de que tamén o fixera Carlos Aymerich, converténdose así no segundo exportavoz Nacional, xunto con Xosé Manuel Beiras, en abandonar a fronte.[25]

Unha semana despois reaccionaba aos artigos de La Voz de Galicia en resposta á súa baixa do BNG, cunha carta[26] publicada na propia conta oficial de Anxo Quintana en Facebook,[27] nela explicaba como foi ameazado sendo vicepresidente da Xunta de Galicia para que recuara no novo "concurso eólico" que a Consellaría de Industria, en mans do BNG, estaba a promover. No texto, aínda que non de xeito explícito mais si bastante evidente, dábase a entender que o presidente do grupo multimedia Corporación Voz de Galicia S. A., Santiago Rey Fernández-Latorre, foi autor da frase, en presenza do mesmo Quintana: "Un enfermero de Allariz no puede venir a cambiar el marco económico de Galicia".[28]

Nas eleccións municipais de 2019 volveu a participar na lista electoral do BNG para o concello de Allariz, ocupando un posto simbólico.[29]


Predecesor:
Leopoldo Pérez Camba 		 
Alcalde de Allariz 
1989 – 2000 		Sucesor:
Francisco García Suárez
Predecesor:
Xosé Manuel Beiras 		 
Portavoz Nacional do BNG 
2003 – 2009 		Sucesor:
Guillerme Vázquez
Predecesor:
Alberto Núñez Feijoo 		 
Vicepresidente da Xunta de Galicia 
2005 - 2009 		Sucesor:
Desaparece o cargo

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 "Anxo Quintana, líder del BNG: el crack del galleguismo", El Periódico de Aragón, 15 de xuño de 2005 (en castelán)
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Esther Esteban. Magazine de El Mundo (5 de febreiro de 2006). "Anxo Quintana". Consultado o 10-03-2016. 
  3. ↑ Xabier R. Blanco. El País (10 de agosto de 2008). "Reportaje: Madera de delantero". Consultado o 04-03-2016. 
  4. ↑ 4,0 4,1 "Anxo Quintana" Arquivado 12 de febreiro de 2012 en Wayback Machine., El Correo Gallego, 18 de marzo de 2007.
  5. ↑ "Actualidad >> Gente >> Anxo Quintana". Expansión.com. Consultado o 04-03-2016. 
  6. ↑ Paola Obelleiro. El País (29 de setembro de 2007). "La travesía política del Bloque". Consultado o 10-03-2016. 
  7. ↑ Cristina Huete. El País (5 de agosto de 2009). "El feudo del BNG pide 20 años más". Consultado o 04-03-2016. 
  8. ↑ ""Acta da sesión extraordinaria celebrada polo pleno da corporación o día 1 de setembro de 2000"" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 2 de xullo de 2024. Consultado o 02 de abril de 2016. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Ana Martín Plaza. RTVE.es (12 de febreiro de 2009). "Anxo Quintana, el nacionalista que pasó por la Xunta". Consultado o 04-03-2016. 
  10. ↑ Xosé Hermida (24 de novembro de 2003). "Quintana releva a Beiras al frente del BNG con el apoyo del 70%". Consultado o 03-03-2016. 
  11. ↑ ""VII lexislatura (18-7-05 ao 6-1-09) - Resultados das eleccións ó Parlamento de Galicia"" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 18 de abril de 2021. Consultado o 07 de marzo de 2016. 
  12. ↑ Suso Souto. El Correo Gallego (18 de marzo de 2007). "Nacen las primeras Galescolas". Arquivado dende o orixinal o 15 de marzo de 2016. Consultado o 04-03-2016. 
  13. ↑ Europa Press. 20 Minutos (6 de setembro de 2007). "Antón Losada dimite por "motivos personales"". Consultado o 4-3-2016. 
  14. ↑ "Anxo Quintana, primer alto cargo de la Xunta que pedirá permiso de paternidad", ABC, 5 de febreiro de 2006 (en castelán).
  15. ↑ Bloque Nacionalista Galego (1 de outubro de 2007). 25 aniversario do BNG: Intervención de Anxo Quintana 1/2 (YouTube). 
  16. ↑ Bloque Nacionalista Galego (5 de outubro de 2007). 25 aniversario do BNG: Intervención de Anxo Quintana 2/3 (YouTube). 
  17. ↑ Bloque Nacionalista Galego (5 de outubro de 2007). 25 aniversario do BNG: Intervención de Anxo Quintana 3/3 (YouTube). 
  18. ↑ J. C. ORTIZ e M. J. GÜEMES. Público.es (25 de febreiro de 2009). "Los espías entran en campaña". Consultado o 04-03-2016. 
  19. ↑ Quintana anuncia diante do Consello Nacional que deixa o liderado do BNG
  20. ↑ La Opinión A Coruña (26 de agosto de 2011). "Anxo Quintana abandona o seu escano e o seu posto no Consello Nacional do BNG". Consultado o 03-03-2016. 
  21. ↑ ""VIII lexislatura (1-4-09 ao 27-8-12) - Resultados das eleccións ó Parlamento de Galicia" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 18 de abril de 2021. Consultado o 07 de marzo de 2016. 
  22. ↑ C. P. La Voz de Galicia (18 de abril de 2009). "Las bases del BNG dan su voto a la UPG, pero un peso notable al quintanismo". Consultado o 03-03-2016. 
  23. ↑ David Lombao. Praza Pública (29 de xaneiro de 2015). "Anxo Quintana impulsa 'Somos nós', un "movemento cívico" para "construír país"". Consultado o 03-03-2016. 
  24. ↑ Galicia Confidencial (3 de marzo de 2016). "O ex-vicepresidente Quintana abandona o BNG, mais non o nacionalismo". Consultado o 03-03-2016. 
  25. ↑ 25,0 25,1 Henrique Varlea. Sermos Galiza (3 de marzo de 2016). "Quintana deixa o BNG porque di non compartir o seu proxecto político de “hoxe”". Arquivado dende o orixinal o 04 de marzo de 2016. Consultado o 3 de marzo de 2016. 
  26. ↑ "É cousa do animal" (PDF). Dropbox. Consultado o 28-03-2016. 
  27. ↑ "Conta oficial de Anxo Quintana en Facebook". Facebook. Consultado o 28-03-2016. 
  28. ↑ Galicia Confidencial (11 de marzo de 2016). "Quintana desvela por que o bipartito perdeu a Xunta: “Un prócer coruñés quería cambiar o concurso eólico”". Consultado o 28-03-2016. 
  29. ↑ "Simbólico retorno de Anxo Quintana: será el número 22 de Allariz". www.elcorreogallego.es (en castelán). Consultado o 2023-03-26. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]